|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομοθεσία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
(1992) 4 ΑΑΔ 2159
5 Ιουνίου, 1992
[ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ/στής]
αναφορικα με το αρθρο 146 του συνταγματοσ
θεοδοςης βενιζεΛου,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 369/91).
Επίταξη — "Επίταξη", βάσει του περί Επιτάξεως Ιδιοκτησίας Νόμου του 1962, (Ν. 21/62), είναι η αναγκαστική κτήση κατοχής επί της ιδιοκτησίας ή η πράξη δια της οποίας απαιτείται η θέση της ιδιοκτησίας στη διάθεση της επιτασσούσης αρχής — Δημιουργία σταδίου — Εμπίπτει στους σκοπούς δημόσιας ωφέλειας του Άρθρου 3(2)(ιζ) — Έγινε ως προπαρασκευαστικό μέτρο της προώθησης της απαλλοτρίωσης.
Προς το σκοπό ανέγερσης σταδίου εκδόθηκε αρχικά διάταγμα επίταξης της ακίνητης ιδιοκτησίας του αιτητή. Κατά την ίδια ημέρα δημοσιεύτηκε και γνωστοποίηση απαλλοτρίωσης της ίδιας ιδιοκτησίας. Κατά της γνωστοποίησης αυτής δεν υποβλήθηκε ένσταση, αλλά ο αιτητής προσέβαλε μόνο με την προσφυγή του το διάταγμα επίταξης. Προς υποστήριξη δε της προσφυγής αυτής ο αιτητής ισχυρίστηκε πως η διοίκηση δεν άσκησε ορθά τις εξουσίες της, αλλά η επίδικη απόφαση συνιστούσε κατάχρηση, γιατί η επίταξη έγινε για εξυπηρέτηση αλλότριου σκοπού.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
Η κτήση, δια της επιτάξεως, της ακίνητης περιουσίας του αιτητή έγινε ως προπαρασκευαστικό μέτρο της προώθησης της απαλλοτρίωσης, για την οποία εδημοσιεύθη η ειδοποίηση, και η διοίκηση προχώρησε και στην προσφορά αποζημίωσης στον αιτητή. Δεν αντιλαμβάνομαι, συνεπώς, πώς μπορεί να ευσταθήσει ο ισχυρισμός πως η επίδικη επίταξη έγινε για οποιοδήποτε αλλότριο σκοπό.
Η προσφυγή απορρίπτεται.
Προσφυγή.
Προσφυγή κατά του διατάγματος επίταξης της ακίνητης ιδιοκτησίας του αιτητή, που δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας στις 20/12/1990.
Μ. Χριστόφορου για Γ. Αγαπίου, για τον αιτητή.
Μ. Τσαγγαρίδης, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για την καθ' ης η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ.: Ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Η κυβέρνηση της Δημοκρατίας έκαμε συμφωνία με τον Γυμναστικό Σύλλογο τα Παγκύπρια, Γ.Σ.Π., βάσει της οποίας το γνωστό στάδιο, στο κέντρο της πρωτεύουσας, περιέχεται στην ιδιοκτησία του δημοσίου. Εις αντάλλαγμα η κυβέρνηση ανέλαβε να δώσει στον Γ.Σ.Π. έκταση γης σε άλλη περιοχή, για να κατασκευαστεί νέο στάδιο με τις κατάλληλες εγκαταστάσεις. Η υλοποίηση της συμφωνίας κατέστησε αναγκαία την απαλλοτρίωση ιδιωτικής ακίνητης περιουσίας και για την επίτευξη του σκοπού άρχισε η υπό του νόμου προβλεπόμενη διαδικασία. Στις 20/12/90 εδημοσιεύθη στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας διάταγμα επίταξης της ακίνητης ιδιοκτησίας του αιτητή. Με άλλο διάταγμα, της ίδιας ημερομηνίας, εδημοσιεύθη και γνωστοποίηση απαλλοτρίωσης της.
Με την κρινόμενη προσφυγή προσβάλλεται το διάταγμα επίταξης. Σημειώνω εδώ πως ο αιτητής δεν υπέβαλε ένσταση στην ειδοποίηση απαλλοτριώσεως, ούτε και την προσέβαλε με προσφυγή. Η διοίκηση μάλιστα, στις 9.12.91, έκαμε και προσφορά χρηματικού ποσού στον αιτητή για την απαλλοτρίωση, που η ίδια θεωρεί ως εύλογη αποζημίωση. Στις 31.1.92 προέβη και στην προσφορά αποζημίωσης για την επίδικη επίταξη.
Τα νομικά σημεία, στα οποία βασίζεται η προσφυγή, όπως αυτά διατυπώνονται στην αίτηση, και που αναλύθηκαν στη γραπτή αγόρευση των δικηγόρων του, επικεντρώνονται στη γενική εισήγηση πως η προσβαλλόμενη πράξη είναι προϊόν κακής άσκησης της εξουσίας της διοίκησης, που απολήγει σε κατάχρηση της, γιατί η επίταξη έγινε για να εξυπηρετηθεί αλλότριος σκοπός. Υποθέτω η μόνιμη κτήση της ακίνητης ιδιοκτησίας του αιτητή.
Καμιά από τις εισηγήσεις αυτές δεν έχε θεμελιωθεί. Η επίδικη επίταξη έγινε σύμφωνα με τον περί Επιτάξεως Ιδιοκτησίας Νόμο του 1962,21/62, όπου στις ερμηνευτικές διατάξεις η λέξη "επίταξη" καθορίζεται ως η αναγκαστική κτήση κατοχής επί ιδιοκτησίας ή η πράξη δια της οποίας απαιτείται όπως η ιδιοκτησία τεθεί στη διάθεση της επιτασσούσης αρχής. Η δημιουργία του σταδίου από το Γ.Σ.Π. εμπίπτει σαφώς στους σκοπούς δημόσιας ωφελείας, που περιλαμβάνονται στο άρθρο 3(2)(ιξ) του Νόμου. Η κτήση, δια της επιτάξεως, της ακίνητης περιουσίας του αιτητή έγινε ως προπαρασκευαστικό μέτρο της προώθησης της απαλλοτρίωσης, για την οποία εδημοσιεύθη η ειδοποίηση, και η διοίκηση προχώρησε και στην προσφορά αποζημίωσης στον αιτητή. Δεν αντιλαμβάνομαι, συνεπώς, πώς μπορεί να ευσταθήσει ο ισχυρισμός πως η επίδικη επίταξη έγινε για οποιοδήποτε αλλότριο σκοπό.
Η προσφυγή απορρίπτεται. Ενόψει, όμως, του γεγονότος πως, έστω και αν επιτρέπεται από το Σύνταγμα και το νόμο η απαλλοτρίωση ιδιωτικής περιουσίας, ο πολίτης, που τυγχάνει να είναι το αντικείμενο της, δικαιούται να έχει τη γνώμη του Δικαστηρίου αναφορικά με τη διαδικασία που ακολουθήθηκε και την ουσία του επαχθούς αυτού μέτρου.
Η προσφυγή απορρίπτεται.