|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1992) 4 ΑΑΔ 139
24 Ιανουαρίου, 1992
[ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
PANAYIOTIS GEORGIOU (CATERING) LTD.,
Αιτητές,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΥΠΟΥΡΓΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 327/91).
Προσφορές — Ανάκληση των προσφορών για λόγους δημοσίου συμφέροντος — Υπό τις περιστάσεις εύλογη η απόφαση ανάκλησης ενόψει συγκεκριμένων γεγονότων τα οποία θα επέφεραν περιπλοκές στην εκτέλεση του συμβολαίου.
Διοικητική Πράξη — Αιτιολογία — Τήρηση πρακτικών της συνεδρίας στην οποία λήφθηκε η απόφαση — Είναι απαραίτητη αλλά η μη τήρηση τους δεν συνεπάγεται ακυρότητα της πράξης αυτόματα — Απαιτείται όπως αποδειχθεί πως με την μη τήρηση πρακτικών καθίσταται η πράξη αναιτιολόγητη.
Οι αιτητές οι οποίοι είχαν υποβάλει τη ψηλότερη προσφορά για την εκμετάλλευση της καφετηρίας του αερολιμένα Λάρνακας, προσέβαλαν με την προσφυγή τους αυτή την απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου να παρατείνει τα υφιστάμενα συμβόλαια και ουσιαστικά να ανακαλέσει τις προσφορές, ενόψει της αρνητικής επίδρασης που θα είχε στην επιβατική κίνηση των αερολιμένων της Κύπρου, η κήρυξη του πολέμου στον Κόλπο.
Οι αιτητές ισχυρίστηκαν τόσο ότι η ανάκληση ήταν παράνομη όσο και ότι δεν τηρήθηκαν οι νενομισμένες διαδικασίες όπως ότι δεν έγινε συνεδρία της Υπουργικής Επιτροπής, ότι δεν λήφθηκε η απόφαση από το αρμόδιο όργανο και ότι δεν τηρήθηκαν πρακτικά.
To Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
1. Ευρίσκω ότι υπό τις περιστάσεις, έχοντας υπόψη τις παράλληλες επιπτώσεις που θα μπορούσε να έχει ο πόλεμος στον Κόλπο στην επιβατική κίνηση με τη μείωση των τελών και άλλες επιπλοκές στην εκτέλεση ενός συμβολαίου που ήταν άρρηκτα συνδεδεμένο με την επιβατική κίνηση στον αερολιμένα, ήταν μιά εύλογα εφικτή ενέργεια εκ μέρους της αρμόδιας αρχής, ώστε να αναμένεται η αποκρυστάλλωση της διεθνούς καταστάσεως και η ομαλοποίηση στη ροή του τουρισμού στον τόπο μας, προτού εμπλακεί σε περιπέτειες με υπογραφή νέων συμβολαίων για εκμετάλλευση τουριστικών εγκαταστάσεων στους αερολιμένες. Δε νομίζω πως η απόφαση για ανάκληση ήταν αυθαίρετη, παράλογη, άδικη ή μη λογικά εφικτή υπό τις περιστάσεις.
2. Ως προς τα διαδικαστικά, υπήρξε εισήγηση ότι δεν έγινε συνεδρία της Υπουργικής Επιτροπής. Φυσικά οποιαδήποτε τέτοια εισήγηση έπρεπε να έχει κάποια μαρτυρία. Αντίθετα, ουδεμία μαρτυρία υπάρχει που να υποστηρίζει την εισήγηση αυτή.
3. Ως προς την εισήγηση ότι η απόφαση για ανάκληση δεν ελήφθη από το αρμόδιο όργανο, δε συμφωνώ ότι η ανάκληση έπρεπε να γίνει από το Τμήμα Πολιτικής Αεροπορίας, αλλά από την Υπουργική Επιτροπή, όπως και έγινε, εφόσον την αποφασιστική αρμοδιότητα στην επικύρωση είχε η Υπουργική Επιτροπή.
4. Αναφορικά με τον ισχυρισμό ότι δεν τηρήθηκαν πρακτικά είναι προτιμότερο μεν να τηρούνται πρακτικά αλλά η μη τήρηση τους δεν συνεπάγεται την ακυρότητα αυτόματα, παρά μόνο αν καθιστούσε την πράξη αναιτιολόγητη. Στην προκειμένη όμως περίπτωση υπάρχει τεράστιο υλικό από το οποίο μπορεί να βρεθεί το αιτιολογικό ανάκλησης της πράξης.
Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της ανάκλησης από τους καθ' ων η αίτηση των προσφορών για την εκμετάλλευση της καφετηρίας του αερολιμένος Λάρνακας.
Γ. Τριανταφυλλίδης, για τους αιτητές.
Μ. Τσαγγαρίδης, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
Ο Δικαστής κ. Παπαδόπουλος ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση.
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ, Δ.: Οι αιτητές, με μεγάλη πείρα στην προμήθεια και τροφοδοσία εστιατορίων, ξενοδοχείων και καφετηρίων, ανταποκρίθηκαν στην πρόσκληση των καθ' ων η αίτηση για προσφορά εκμετάλλευσης της καφετηρίας του αερολιμένος Λάρνακος. Μαζί με άλλες τέσσερεις εταιρείες υπέβαλαν προσφορές. Οι αιτητές είχαν την ψηλότερη προσφορά.
Αφού υπήρξαν διάφορες επαφές, συνεδριάσεις και αλληλογραφία σχετικά με τις προσφορές μεταξύ διαφόρων παραγόντων τόσο του Γενικού Εισαγγελέος, του Συμβουλίου Προσφορών και άλλων και έγιναν αξιολογήσεις, το θέμα παραπέμφθηκε από το Κεντρικό Συμβούλιο Προσφορών την 1/2/91 στην Υπουργική Επιτροπή Προσφορών για λήψη απόφασης, σύμφωνα με τους υπάρχοντες κανονισμούς, δεδομένου ότι η προσφορά υπερέβαινε το £1,000,000.-
Η Υπουργική Επιτροπή, με βάση τις πρόνοιες των Περί Κανονισμών Αποθηκών - Διαδικασία Προσφορών, άρθρο 21(στ), ανέστειλε τη διαδικασία των προσφορών και υπέβαλε το θέμα στο Υπουργικό Συμβούλιο για απόφαση. Το Υπουργικό Συμβούλιο με την απόφαση του ημερομηνίας 7/2/1991, αρ. 34990, απεφάσισε την παράταση των υφισταμένων συμβολαίων, δηλαδή ουσιαστικά ανακάλεσε τις προσφορές.
Με την προσφυγή τους αυτή οι αιτητές ισχυρίζονται πως η ανάκληση των προσφορών ήταν παράνομη και αυθαίρετη και ότι δεν τηρήθησαν οι νενομισμένες διαδικασίες και για το λόγο αυτό η ανάκληση πρέπει να κηρυχθεί από το Δικαστήριο ως άκυρη.
Το παράπονο των αιτητών μπορεί να χωριστεί σε δύο μέρη: Στο ουσιαστικό μέρος, δηλαδή στο ότι η ανάκληση είναι παράνομη και στο διαδικαστικό μέρος, ότι δεν τηρήθησαν οι νενομισμένες διαδικασίες.
Ως προς την ανάκληση μιας διοικητικής πράξης είναι νομολογιακά θεμελιωμένο πως τούτο είναι δυνατό εφόσον εξυπηρετείται το δημόσιο συμφέρον. Η εισήγηση των αιτητών είναι πως δε μπορεί να θεωρηθεί ότι εξυπηρετεί το δημόσιο συμφέρον, εφόσον με την παράταση του συμβολαίου των προηγούμενων ενοικιαστών έχανε ένα σημαντικό ποσό από μηνιαίο ενοίκιο.
Εκ πρώτης όψεως η εισήγηση των αιτητών είναι βάσιμη, αλλά εξετάζοντας όλους τους όρους και τις συνθήκες κάτω από τις οποίες έγινε η ανάκληση, δε μπορώ να συμφωνήσω με τους αιτητές. Και τούτο γιατί, όπως είναι γνωστό, η ισχύς του συμβολαίου αυτού ξεκινούσε με την κήρυξη του πολέμου στον Κόλπο, ένα γεγονός το οποίο θα επηρέαζε στο μέγιστο βαθμό την επιβατική κίνηση στους αερολιμένες της Κύπρου, όπως και πράγματι επηρέασε.
Πολύ ορθά επεσημάνθηκε πως θα υπήρχαν περιπλοκές στην εκτέλεση του συμβολαίου με συνέπεια να υποστεί επιπτώσεις και το Κράτος. Σε μια αναλυτική εξήγηση των ουσιαστικών επιπτώσεων φαίνονται τα τεράστια ποσά με τα οποία θα επηρεάζετο το Κράτος σε περίπτωση μειώσεως της επιβατικής κίνησης.
Ευρίσκω ότι υπό τις περιστάσεις, έχοντας υπόψη τις παράλληλες επιπτώσεις που θα μπορούσε να έχει ο πόλεμος στον Κόλπο στην επιβατική κίνηση με τη μείωση των τελών και άλλες επιπλοκές στην εκτέλεση ενός συμβολαίου που ήταν άρρηκτα συνδεδεμένο με την επιβατική κίνηση στον αερολιμένα, ήταν μια εύλογα εφικτή ενέργεια εκ μέρους της αρμόδιας αρχής, ώστε να αναμένεται η αποκρυστάλλωση της διεθνούς καταστάσεως και η ομαλοποίηση στη ροή του τουρισμού στον τόπο μας, προτού εμπλακεί σε περιπέτειες με υπογραφή νέων συμβολαίων για εκμετάλλευση τουριστικών εγκαταστάσεων στους αερολιμένες. Δε νομίζω πως η απόφαση για ανάκληση ήταν αυθαίρετη, παράλογη, άδικη ή μη λογικά εφικτή υπό τις περιστάσεις.
Ως προς τα διαδικαστικά, υπήρξε εισήγηση ότι δεν έγινε συνεδρία της Υπουργικής Επιτροπής. Φυσικά οποιαδήποτε τέτοια εισήγηση έπρεπε να έχει κάποια μαρτυρία. Αντίθετα, ουδεμία μαρτυρία υπάρχει που να υποστηρίζει την εισήγηση αυτή του ευπαίδευτου δικηγόρου των αιτητών.
Ως προς την εισήγηση ότι η απόφαση για ανάκληση δεν ελήφθη από το αρμόδιο όργανο, δε συμφωνώ ότι η ανάκληση έπρεπε να γίνει από το Τμήμα Πολιτικής Αεροπορίας, αλλά από την Υπουργική Επιτροπή, όπως και έγινε, εφόσον την αποφασιστική αρμοδιότητα στην επικύρωση είχε η Υπουργική Επιτροπή.
Άλλη εισήγηση του κ. Τριανταφυλλίδη είναι πως δεν τηρήθησαν πρακτικά. Φυσικά είναι προτιμότερο να τηρούνται πρακτικά αλλά η μη τήρηση τους, όπως έχει αποφασιστεί από το Ανώτατο Δικαστήριο, δε συνεπάγεται την ακυρότητα αυτόματα. Θα είχε τέτοιο αποτέλεσμα μόνο εάν καθιστούσε τη διοικητική πράξη αναιτιολόγητη.
Στην προκειμένη περίπτωση υπάρχει τεράστιο υλικό από το οποίο μπορεί να βρεθεί το αιτιολογικό της ανάκλησης της διοικητικής πράξης.
Υπό τις περιστάσεις βρίσκω ότι δεν υπήρξε αυθαιρεσία και παρανομία στην ανάκληση της επίδικης διοικητικής πράξης.
Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.