|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Δεν έχει εντοπιστεί νομοθεσία ή απόφαση ή δικονομικός θεσμός στον οποίο να κάνει αναφορά η απόφαση αυτή
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
(1992) 4 ΑΑΔ 36
15 Ιανουαρίου, 1992
[ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΝΕΣΤΩΡΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΕΩΝ ΚΑΙ ΑΛΛΟΥ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 406/91).
Κοινωνικές Ασφαλίσεις — Η Διμερής Σύμβαση περί Κοινωνικών Ασφαλίσεων μεταξύ Κύπρου και Αγγλίας — Άρθρο 6(2) και 14(1) — Για τους σκοπούς του Άρθρου 14 η "περιοχή" της Κύπρου περιλαμβάνει και τις Βρεττανικές Κυρίαρχες Βάσεις στη νήσο (Άρθρο 14(3)) —Αποκλεισμός της εφαρμογής του Άρθρου 6(2) στην κριθείσα περίπτωση επιδόματος ανεργίας.
Η προσφυγή αφορούσε άρνηση των καθ' ων η αίτηση να παράσχουν στον αιτητή συμπληρωματικό επίδομα ανεργίας εν όψει της απασχόλησης του στο εξωτερικό (Ηνωμένο Βασίλειο). Η διαφορά αναγόταν στην επιλογή της εφαρμοστέας διατάξεως της Διμερούς Συμβάσεως περί Κοινωνικών Ασφαλίσεων μεταξύ Κυπριακής Δημοκρατίας και Βρεττανίας και στην ερμηνεία των σχετικών όρων της.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
1. Παρά το γενικό ορισμό που απαντάται στο Άρθρο 1(1)(κ), του τί θεωρείται "περιοχή", για τους σκοπούς του άρθρου 14 της Συμβάσεως η "περιοχή" της Κύπρου περιλαμβάνει και τις Βρεττανικές Κυρίαρχες Βάσεις στην Κύπρο.
2. Το Άρθρο 6(2) της Σύμβασης δεν έχει εφαρμογή στην παρούσα περίπτωση και αφορά μόνο την εφαρμοστέα νομοθεσία σε περίπτωση που πρόσωπο εργάζεται "επί κέρδει" στο Ηνωμένο Βασίλειο και όπου η νομοθεσία της Κύπρου δεν εφαρμόζεται σε αυτό.
Εφαρμογή στην περίπτωση έχει το Άρθρο 14 γιατί ο αιτητής προφανώς κατέστη άνεργος στην Κύπρο, με βάση την παράγραφο (3) του Άρθρου 14. Ορθά οι καθ' ων η αίτηση αποφάσισαν τη χορήγηση επιδόματος με βάση τις κυπριακές νομοθετικές πρόνοιες, υπολογίζοντας ως περίοδο ασφαλίσεως και την περίοδο ασφαλίσεως που πραγματοποιήθηκε από τον αιτητή με βάση την αγγλική νομοθεσία.
Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης των καθ' ων η αίτηση με την οποία το αίτημα του αιτητή για την καταβολή συμπληρωματικής παροχής για επίδομα ανεργίας από το Ηνωμένο Βασίλειο βάσει του άρθρου 6 (2) της Διμερούς Συμβάσεως περί Κοινωνικών Ασφαλίσεων απορρίφθηκε.
Α.Σ. Αγγελίδης, για τον αιτητή.
Α. Βασιλειάδης, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α', για τους καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
Ο Δικαστής κ. Αρτέμης ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση.
ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ.: Ο αιτητής που είναι Κύπριος υπήκοος και γεννήθηκε στη Λεμεσό την 1η Νοεμβρίου 1950, τον Ιούλιο του 1966 πήγε στην Αγγλία όπου εγκαταστάθηκε και σπούδασε. Στις 23 Ιανουαρίου, 1974, ήρθε στην Κύπρο και κατατάγηκε και υπηρέτησε στην Εθνική Φρουρά. Μετά την Τουρκική εισβολή έφυγε και πάλι στο εξωτερικό, δηλαδή στην Αγγλία, όπου στις 8 Οκτωβρίου 1977 νυμφεύθηκε στο Λονδίνο και παρέμεινε εκεί όπου και εργαζόταν επισκεπτόμενος κατά καιρούς την Κύπρο για διακοπές. Το 1983-84 παρέμεινε άνεργος και το 1986 επανήλθε στην Κύπρο. Το 1989-90 εργάστηκε στις Αγγλικές Βάσεις Δεκέλειας για το Υπουργείο Άμυνας της Αγγλίας. Ο αιτητής υπόγραψε το μητρώο ανέργων στην Κύπρο στις 20.6.90. Επειδή το 1988 δεν είχε ικανοποιητικές εισφορές η αίτηση του για επίδομα ανεργίας από 20.6.90 μέχρι 30.6.90 απορρίφθηκε. Από 2.7.90 η αίτηση του εγκρίθηκε, γιατί το έτος εισφορών 1989 είχε καταβάλει ικανοποιητικό αριθμό εισφορών.
Με επιστολή του δικηγόρου του ημερ. 25.1.91, ζήτησε από το Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων όπως το συντομότερο ενεργήσει για να του καταβάλλεται συμπληρωματική παροχή από το Ηνωμένο Βασίλειο, επικαλούμενος τις πρόνοιες του Άρθρου 6(2) της Διμερούς Συμβάσεως περί Κοινωνικών Ασφαλίσεων, που υπογράφηκε μεταξύ της κυβέρνησης της Κυπριακής Δημοκρατίας και του Ηνωμένου Βασιλείου στις 18.12.82 και που είναι δημοσιευμένη στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας της 11ης Μαρτίου 1983.
Σε απάντηση του το Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, αφού επεξηγεί στον αιτητή ότι οι αμοιβαίες συμφωνίες σε θέματα Κοινωνικών Ασφαλίσεων που έχουν συναφθεί με άλλες χώρες περιορίζονται μόνο στο βασικό μέρος των παροχών και όχι στο συμπληρωματικό και ότι το άρθρο 6(2) αφορά μόνο την υποχρέωση για κοινωνική ασφάλιση, πληροφορεί τον αιτητή ότι η περίπτωση του εμπίπτει και καλύπτεται από τις πρόνοιες του άρθρου 14 της Σύμβασης και ουσιαστικά απορρίπτει το αίτημα του, αναφέροντας ειδικά ότι το επίδομα ανεργίας δεν πληρώνεται σε άλλη χώρα, δηλαδή ότι υπόχρεη για πληρωμή είναι η χώρα στην οποία κάποιος γράφεται ως άνεργος, στην περίπτωση αυτή η Κύπρος.
Εναντίον της άρνησης αυτής του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων να καταβάλλει στον αιτητή συμπληρωματική παροχή επιδόματος ανεργίας, ο αιτητής καταχώρησε την παρούσα προσφυγή ζητώντας δήλωση του Δικαστηρίου ότι η συνεχής ή κατ' εξακολούθηση άρνηση ή παράλειψη του καθ' ου η αίτηση να καταβάλει στον αιτητή κάθε εκ της Διμερούς Συμβάσεως μεταξύ Κύπρου και Ηνωμένου Βασιλείου συμπληρωματική παροχή, είναι ενέργεια αυθαίρετη και θα πρέπει να κυρηχθεί άκυρη και ότι η απόφαση που περιέχεται στην ημερομηνίας 8 Μαρτίου 1991 επιστολή του καθ' ου η αίτηση, είναι άκυρη και χωρίς νομικό αποτέλεσμα.
Η παράγραφος του Άρθρου, το οποίο επικαλείται, προνοεί τα ακόλουθα:
"Όταν πρόσωπον εργάζηται επί κέρδει εις το Ηνωμένον Βασίλειον και η νομοθεσία της Κύπρου δεν εφαρμόζηται επ' αυτού συμφώνως προς την παράγραφον (1) του παρόντος Άρθρου ή το Άρθρον 5 της παρούσης Συμβάσεως, η νομοθεσία του Ηνωμένου Βασιλείου εφαρμόζεται επί του προσώπου τούτου ως εάν τούτο είχε την συνήθη διαμονήν του εις το Ηνωμένον Βασίλειον".
Το Άρθρο 14(1) της σύμβασης που επικαλούνται οι καθ' ων η αίτηση προνοεί τα ακόλουθα:
"Όταν πρόσωπον έχη πραγματοποιήσει, από της τελευταίας αφίξεώς του εις την περιοχήν του ενός Μέρους, περίοδον εισφοράς δυνάμει της νομοθεσίας του Μέρους τούτου, τότε διά τους σκοπούς οιασδήποτε απαιτήσεως δι' επίδομα ανεργίας δυνάμει της νομοθεσίας του εν λόγω Μέρους οιαδήποτε περίοδος ασφαλίσεως πραγματοποιηθείσα υπ' αυτού δυνάμει της νομοθεσίας του ετέρου Μέρους, θεωρείται τηρουμένων των διατάξεων του Άρθρου 11 της παρούσης Συμβάσεως, ως περίοδος ασφαλίσεως ή περίοδος απασχολήσεως πραγματοποιηθείσα δυνάμει της νομοθεσίας του πρώτου Μέρους".
Ένα από τα επιχειρήματα του αιτητή με βάση το οποία ζητά την καταβολή πρόσθετης παροχής δυνάμει του Αγγλικού Νόμου, είναι ότι ο αιτητής κατέστη άνεργος στο Ηνωμένο Βασίλειο και όχι στην Κύπρο, γεγονός που προκύπτει, όπως ισχυρίζεται, από τον ορισμό του όρου "περιοχή", όπως αυτός φαίνεται στο άρθρο 1(1)(κ), όπου αναφέρεται ότι "περιοχή" σημαίνει καθ' όσον αφορά την Κύπρο "την Νήσον Κύπρον, εξαιρουμένων των Κυριάρχων Περιοχών των Βάσεων" που περιλαμβάνει τις Βρεττανικές Κυρίαρχες Περιοχές των Βάσεων του Ακρωτηρίου και της Δεκέλειας. (Ίδε Άρθρο 1(1) (κα)).
Σε απάντηση του πιό πάνω επιχειρήματος του αιτητή, οι καθ' ων η αίτηση παραπέμπουν στην παράγραφο (3) του Άρθρου 14, που αναφέρει τ' ακόλουθα:
"Διά τους σκοπούς του παρόντος Άρθρου η λέξη 'περιοχήν' σημαίνει, καθ' όσον αφορά εις την Κύπρον, ολόκληρην την Νήσον Κύπρον, περιλαμβανομένων των Κυρίαρχων Περιοχών των Βάσεων".
Είναι έτσι φανερόν ότι, παρά το γενικό ορισμό του τι θεωρείται 'περιοχή' για τους σκοπούς του άρθρου 14, το οποίο επικαλείται ο καθ' ου η αίτηση, η "περιοχή" της Κύπρου περιλαμβάνει και τις Βρεττανικές Κυρίαρχες Βάσεις στην Κύπρο.
Έχοντας εξετάσει με μεγάλη προσοχή τις πρόνοιες της Σύμβασης, καθώς και τα επιχειρήματα των δύο πλευρών, έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι το Άρθρο 6(2) δεν έχει εφαρμογή στην περίπτωση και αφορά μόνο την εφαρμοστέα νομοθεσία σε περίπτωση που πρόσωπο εργάζεται "επί κέρδει" στο Ηνωμένο Βασίλειο και όπου η νομοθεσία της Κύπρου δεν εφαρμόζεται σε αυτό. Είναι καθαρό, κατά τη γνώμη μου, ότι εφαρμογή στην περίπτωση έχει πράγματι το Άρθρο 14, γιατί, έχοντας υπόψη και τις πρόνοιες της παραγράφου 3 που ανέφερα πιό πάνω, ο αιτητής προφανώς κατέστη άνεργος στην Κύπρο. Έτσι ορθά οι καθ' ων η αίτηση αποφάσισαν τη χορήγηση επιδόματος με βάση τις Κυπριακές Νομοθετικές πρόνοιες, υπολογίζοντας ως περίοδο ασφαλίσεως και την περίοδο ασφαλίσεως που πραγματοποιήθηκε από τον αιτητή με βάση τη νομοθεσία του Ηνωμένου Βασιλείου.
Για τους πιό πάνω λόγους η προσφυγή του αιτητή απορρίπτεται. Δεν εκδίδεται διάταγμα για έξοδα.
Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.