|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1991) 4 ΑΑΔ 4175
19 Δεκεμβρίου, 1991
[ΝΙΚΗΤΑΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ,
Αιτητής,
ν.
ΑΡΧΗΣ ΗΛΕΚΤΡΙΣΜΟΥ ΚΥΠΡΟΥ,
Καθ' ης η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 235/89).
Αρχή Ηλεκτρισμού Κύπρου — Υπάλληλοι — Διορισμοί — Οι περί Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου (Όροι Υπηρεσίας) Κανονισμοί του 1986 (ΚΔΠ 291/86) — Κανονισμός 17 — Κανένας δεν διορίζεται υπάλληλος της Αρχής αν δεν έχει τα προσόντα που καθορίζονται στο σχέδιο υπηρεσίας.
Προσφυγή βάσει του άρθρου 146 του Συντάγματος — Έννομο συμφέρον — Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προϋπόθεση για την ύπαρξη εννόμου συμφέροντος για την άσκηση προσφυγής κατά απόφασης διορισμού ή προαγωγής αποτελεί η κατοχή των προσόντων που προβλέπονται στο σχέδιο υπηρεσίας.
Ο αιτητής ο οποίος είχε υποβάλει αίτηση αλλά δεν είχε κληθεί σε συνέντευξη για τη θέση βοηθού ηλεκτρολόγου - μηχανικού στην καθ' ης η αίτηση Αρχή, προσέβαλε το διορισμό 11 ενδιαφερομένων μερών στην επίδικη θέση. Από μέρους του δικηγόρου των καθ' ων η αίτηση προβλήθηκε προδικαστική ένσταση ότι ο αιτητής δεν είχε έννομο συμφέρον να προσβάλει την απόφαση με προσφυγή γιατί δεν πληρούσε ένα από τα απαιτούμενα προσόντα του σχεδίου υπηρεσίας και συγκεκριμένα τη δυνατότητα να καταστεί εταιρικό μέλος του Ινστιτούτου Ηλεκτρολόγων Μηχανικών του Ηνωμένου Βασιλείου.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
(1) Η Αρχή έχει εξουσία από τις διατάξεις του άρθρου 3 του περί Οργανισμών Δημοσίου Δικαίου (Ρυθμίσεις θεμάτων Προσωπικού) Νόμου του 1970 (αρ. 61/70), να ρυθμίζει, εκτός άλλων, και θέματα διορισμού των υπαλλήλων της. Η αρμοδιότητα ασκείται σύμφωνα με τους περί Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου (Όροι Υπηρεσίας) Κανονισμούς του 1986 (ΚΔΠ 291/86). Ο κανονισμός 17 ορίζει πως κανένας δεν διορίζεται υπάλληλος της Αρχής, εκτός αν έχει τα προσόντα που καθορίζονται στο σχέδιο υπηρεσίας για τη θέση για την οποία πρόκειται να γίνει διορισμός.
(2) Η κατοχή των προβλεπόμενων προσόντων κατά τον κρίσιμο χρόνο αποτελεί προϋπόθεση για την ύπαρξη έννομου συμφέροντος για την άσκηση προσφυγής. Η άρνηση της Αρχής να καλέσει τον αιτητή σε συνέντευξη βρίσκει νόμιμο έρεισμα στις διατάξεις του σχεδίου υπηρεσίας. Επομένως υπάρχει έλλειψη έννομου συμφέροντος, με την έννοια που έχει ο όρος στο άρθρο 146.2 του συντάγματος, που καθιστά την αίτηση για ακύρωση απαράδεκτη.
Προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Φιλίππου ν. Δημοκρατίας, 4 ΑΑΣΔ 139·
Ηλία ν. Δημοκρατίας (Α.Ε. 590, ημερομηνίας 14/3/89).
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της άρνησης της καθ' ης η αίτηση Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου να καλέσει τον αιτητή σε συνέντευξη για την πλήρωση της θέσης Βοηθού Ηλεκτρολόγου Μηχανικού.
Ε. Βραχίμη (κα), για τον αιτητή.
Γ. Κακογιάννης, για την καθ' ης η αίτηση.
Α.Σ. Αγγελίδης, για τα ενδιαφερόμενα μέρη.
Cur. adv. vult
ΝΙΚΗΤΑΣ, Δ. ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Το Μάϊο του 1987 άνοιξαν 14 θέσεις Βοηθού Ηλεκτρολόγου-Μηχανικού στην καθ' ης η αίτηση Αρχή Ηλεκτρισμού (η Αρχή). Το θέμα δημοσιοποιήθηκε με ανακοινώσεις στον καθημερινό τύπο. Η αρχική προθεσμία για υποβολή αιτήσεων παρατάθηκε από τις 13/6/87 μέχρι τις 15/7/87. Ο αιτητής αποτάθηκε στη διάρκεια της παράτασης. Στη σχετική αίτηση επισύναψε και το δίπλωμά του. Ας σημειωθεί πως είναι απόφοιτος του Πανεπιστημίου Πατρών.
Στη συνέχεια η Αρχή ζήτησε από τον αιτητή να την εφοδιάσει με αποδεικτικά στοιχεία πως μπορούσε να καταστεί εταιρικό μέλος (associate member) του Ινστιτούτου Ηλεκτρολόγων Μηχανικών του Ηνωμένου Βασιλείου. Το μόνο που ήταν σε θέση να παρουσιάσει τελικά ήταν βεβαίωση από το επαγγελματικό αυτό σώμα πως τον κατάταξε στην κατηγορία associate. To σχετικό έγγραφο φέρει ημερ. 16/4/87. Είναι φανερόν από το περιεχόμενό του - είναι άλλωστε αμοιβαία αποδεκτό - πως ο αιτητής δεν κατατάχθηκε ως εταιρικό μέλος (associate member). Είναι η υπόθεση της Αρχής πως η ένταξη ή δυνατότητα ένταξης στην κατηγορία associate member του παραπάνω ιδρύματος αποτελούσε απαραίτητο προσόν για κατάληψη της θέσης, που προβλέφθηκε ειδικά από το σχέδιο υπηρεσίας {παράγραφος ΙΙΙ(β)}.
Το επόμενο βήμα στη διαδικασία επιλογής ήταν ο καταρτισμός του καταλόγου υποψηφίων που ανέλαβε αρμόδια η Επιτροπή Διεξαγωγής Προσωπικών Συνεντεύξεων (η Επιτροπή Συνεντεύξεων). Υπήρχαν 227 υποψηφιότητες για τις 14 θέσεις. Οι συνεντεύξεις, που ήταν προσωπικές, έγιναν μεταξύ 17/6/88 και 5/8/88. Κλήθηκαν για το σκοπό αυτό μόνο οι 103. Τα ονόματά τους καταχωρήθηκαν στον κατάλογο υποψηφίων που πληρούσαν, από μια πρώτη εκτίμηση, τους όρους του σχεδίου υπηρεσίας. Οι υπόλοιποι ουσιαστικά αποκλείστηκαν. Ο αιτητής περιλήφθηκε στον κατάλογο εκείνων που δεν μπορούσαν να αποκτήσουν την ιδιότητα του εταιρικού μέλους του Ι.Ε.Ε. (είναι τα αρχικά με τα οποία είναι γνωστό το παραπάνω βρεττανικό επαγγελματικό σώμα). Γι' αυτό και δεν συμμετέσχε στη διαδικασία των συνεντεύξεων.
Η Αρχή επισημοποίησε τη θέση αυτή με επιστολή της ημερ. 25/10/88 που έστειλε στον αιτητή. Η επιστολή επιβεβαίωσε το συμπέρασμα που έβγαλε ο αιτητής πως η μη συμμετοχή του οφειλόταν στην αδυναμία του να εξασφαλίσει το αναγκαίο πιστοποιητικό. Πρέπει να λεχθεί πως προηγήθηκε επιστολή του αιτητή ημερ. 30/9/88 με την οποία ζήτησε να μάθει κατά πόσο ο λόγος που δεν κλήθηκε σε συνέντευξη ήταν η παράλειψη να προσκομίσει στην Αρχή μαρτυρία για το στοιχείο που απαιτήθηκε.
Οι μηχανισμοί επιλογής συνέχισαν και ολοκλήρωσαν το έργο τους με την πλήρωση όλων των θέσεων. Οι διορισμοί έγιναν με απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου της Αρχής ημερ. 19/12/88 και με ισχύ από 1/2/89. Τους υποψηφίους, που τελικά προσλήφθηκαν, είχε προτείνει άλλο αρμόδιο όργανο, η Συμβουλευτική Επιτροπή για Θέματα Προσωπικού, αφού δέχθηκε και η ίδια σε συνέντευξη τους 28 υποψηφίους που πρότεινε η Επιτροπή Συνεντεύξεων.
Στο μεταξύ ο αιτητής επέμενε πως έπρεπε να θεωρηθεί υποψήφιος και να λάβει πρόσκληση για συνέντευξη (σχετική είναι η επιστολή του δικηγόρου του ημερ. 16/1/89). Με τη σειρά της η Αρχή του επανέλαβε πως δεν είχε όλα τα απαραίτητα προσόντα για να υποβάλει υποψηφιότητα (βλέπε επιστολή ημερ. 1/2/89 προς το δικηγόρο του αιτητή). Τέλος η Αρχή στις 11/3/89 κοινοποίησε στον αιτητή την επίδικη απόφαση ύστερα από γραπτό αίτημά του ημερ. 16/2/89. Η προσφυγή προσβάλλει τους διορισμούς των 11 μόνο από τους 14 προσληφθέντες. Τα ονόματά τους είναι στον κατάλογο Α που συνοδεύει την αίτηση.
Έχοντας συμπληρώσει το ιστορικό, η προσοχή του δικαστηρίου στρέφεται στα δύο προδικαστικά σημεία που έχει εγείρει η Αρχή και στη συνέχεια υιοθέτησαν ή ανέπτυξαν περαιτέρω τα ενδιαφερόμενα μέρη μέσω του δικηγόρου τους. Η κρίση για τα θέματα αυτά προηγείται από την έρευνα και την κρίση των λόγων της προσφυγής. Υπάρχει πρώτα η ένσταση για έλλειψη νομιμοποίησης του αιτητή να ασκήσει προσφυγή κατά της επίδικης απόφασης. Υπάρχει ακόμα ο ισχυρισμός πως η προσφυγή είναι εκπρόθεσμη.
ΕΛΛΕΙΨΗ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗΣ
Η θέση της Αρχής με την οποία συντάχθηκε και ο δικηγόρος των ενδιαφερομένων είναι ότι ο αιτητής δεν κατείχε το προσόν που θεσπίζει η παράγραφος ΙΙΙ(β) του σχεδίου υπηρεσίας. Με άλλα λόγια τα προσόντα του αιτητή δεν του επέτρεπαν να εκλεγεί associate member του Ι.Ε.Ε. Τον είχαν δεχθεί ως associate, αλλά τούτο δεν είναι αρκετό και δεν αποτελεί συμμόρφωση προς το σχέδιο υπηρεσίας. Επομένως σωστά κρίθηκε πως δεν υπήρχαν περιθώρια να θεωρηθεί υποψήφιος και να κληθεί να συμμετάσχει στις διαδικασίες επιλογής. Έτσι στην πραγματικότητα αποκλείστηκε ευθύς εξ αρχής. Θα ήταν όμως χρήσιμο να έχουμε κατά νουν τις σχετικές διατάξεις ολοκληρωμένες:
"III. QUALIFICATIONS REQUIRED
He must be a citizen of the Republic of Cyprus and must have fulfilled his National Service obligations or must have been permanently exempted therefrom.
(a) University degree or diploma in Electrical Engineering, or
(b) such other academic qualification which, in the discretion of the Authority, may be considered equivalent to a University or diploma enabling the holder of such University degree or diploma or other equivalent academic qualification to become an Associate Member of the Institution of Electrical Engineers of the United Kingdom. Candidates must have taken in their final year of University Studies, subjects on Transmission, Distribution and Utilisation of electrical energy."
Η δημοσίευση στις εφημερίδες έδωσε το ουσιαστικό περιεχόμενο του σχεδίου υπηρεσίας:
"Πανεπιστημιακό δίπλωμα στην ηλεκτρολογία ή άλλο ισότιμο ακαδημαϊκό προσόν που θα καθιστά τον κάτοχο ικανό να γίνει εταιρικό μέλος του Ινστιτούτου Ηλεκτρολόγων Μηχανικών του Ηνωμένου Βασιλείου (Ι.Ε.Ε.) και να έχει παρακολουθήσει κατά το τελευταίο έτος σπουδών του θέματα επί της μεταφοράς, διανομής και εκμετάλλευσης ηλεκτρικής ενέργειας."
Η εισήγηση εκ μέρους του αιτητή είναι ότι βάλλει εναντίον των διορισμών με έννομο συμφέρον. Τούτο στηρίζεται στην παράγραφο (α) του σχεδίου υπηρεσίας, την οποία και διαχωρίζει από την παράγραφο (β). Όλες οι σκέψεις της εισήγησης στρέφονται γύρω από το διαφορισμό που επιχειρείται μεταξύ των δύο. Έτσι υποστηρίχθηκε πως ήταν αρκετό για την υποψηφιότητα του αιτητή το πανεπιστημιακό του δίπλωμα σύμφωνα με την πρώτη παράγραφο. Το στοιχείο του associate member, συνεχίζει η εισήγηση, αφορούσε όσους δεν είχαν τέτοιο δίπλωμα ή τίτλο. Το συμπέρασμα αυτό συνάγεται, εκτός άλλων, και από τη χρήση του διαζευκτικού συνδέσμου or/ή που συναντάμε τόσον στο σχέδιο υπηρεσίας όσον και στη σχετική δημοσίευση στις εφημερίδες.
Δεν είναι όμως έτσι τα πράγματα. Οι παράγραφοι (α) και (β) δεν είναι ανεξάρτητες. Ο σύνδεσμος or/ή προκαλεί μόνο διάζευξη ανάμεσα στις δύο αλλά η μία παράγραφος δεν αναιρεί ούτε αποκλείει την άλλη. Και τούτο ενόψει του κοινού εννοιακού ζεύγματος που ακολουθεί. Είναι πρόδηλη η αλληλεξάρτηση της καθεμιάς χωριστά με την έκφραση
(σε μετάφραση)
"που να επιτρέπει στον κάτοχο τέτοιου πανεπιστημιακού τίτλου ή διπλώματος {παράγραφος (α)} ή άλλου ισοδύναμου ακαδημαϊκού προσόντος {παράγραφος (β)} να καταστεί εταιρικό μέλος του Ινστιτούτου Ηλεκτρολόγων Μηχανικών του Ηνωμένου Βασιλείου."
Οι υπογραμμίσεις είναι δικές μου για να καταδειχθεί η λογική συνάφεια με το εννοιακό ζεύγμα της κάθε παραγράφου.
Πρέπει να υπομνησθεί εδώ πως η Αρχή έχει εξουσία από τις διατάξεις του άρθρου 3 του περί Οργανισμών Δημοσίου Δικαίου (Ρυθμίσεις Θεμάτων Προσωπικού) Νόμου του 1970 (αρ. 61/70), να ρυθμίζει, εκτός άλλων, και θέματα διορισμού των υπαλλήλων της. Η αρμοδιότητα ασκείται σύμφωνα με τους περί Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου ('Οροι Υπηρεσίας) Κανονισμούς του 1986 (Κ.Δ.Π. 291/ 86). Ο κανονισμός 17 ορίζει πως κανένας δεν διορίζεται υπάλληλος της Αρχής, εκτός αν έχει τα προσόντα που καθορίζονται στο σχέδιο υπηρεσίας για τη θέση για την οποία πρόκειται να γίνει διορισμός.
Η κατοχή των προβλεπόμενων προσόντων κατά τον κρίσιμο χρόνο αποτελεί προϋπόθεση για την ύπαρξη έννομου συμφέροντος για την άσκηση προσφυγής. Υπάρχει στο θέμα αυτό άφθονη νομολογία. Παραθέτω ενδεικτικά και μόνο τις αποφάσεις Αναστάσιος Φιλίππου ν. Δημοκρατίας, 4 Α.Α.Σ.Δ. 139, 140 και ΑΕ 590 Χριστόδουλος Ηλία ν. Δημοκρατίας ημερ. 14/3/89.
Η άρνηση της Αρχής να καλέσει τον αιτητή σε συνέντευξη βρίσκει νόμιμο έρεισμα στις διατάξεις του σχεδίου υπηρεσίας. Επομένως υπάρχει έλλειψη έννομου συμφέροντος, με την έννοια που έχει ο όρος στο άρθρο 146.2 του Συντάγματος, που καθιστά την αίτηση για ακύρωση απαράδεκτη.
Αποβαίνει επομένως περιττή η εξέταση οποιουδήποτε άλλου θέματος. Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα. Η επίδικη απόφαση επικυρώνεται.
Προσφυγή απορρίπτεται. Καμμιά διαταγή για έξοδα.