|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Δεν έχει εντοπιστεί νομοθεσία ή απόφαση ή δικονομικός θεσμός στον οποίο να κάνει αναφορά η απόφαση αυτή
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
(1991) 4 ΑΑΔ 3942
10 Δεκεμβρίου, 1991
[ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ S.J. SERAPHIM LTD.,
Αιτητές,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΚΑΙ ΑΛΛΟΥ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 24/90).
Φορολογία Εισοδήματος— Δαπάνες που εκπίπτουν από το φορολογητέο εισόδημα. — Οι περί Φορολογίας του Εισοδήματος Νόμοι 1961-1988 — Άρθρα 11(1), 13(ε) και 13(2) — Δαπάνες που γίνονται αποκλειστικά προς κτήση εισοδήματος εκπίπτουν από το φορολογητέο εισόδημα — Αγορά κτήματος και μετοχών δεν έχει σχέση με τον κύκλο εργασιών της εταιρείας — Είναι δαπάνη κεφαλαιουχικής φύσεως — Αποκτήθηκε με χρήση παρατραβήγματος και όχι από τα κέρδη της εταιρείας — Ορθά ευρέθη ότι δεν εμπίπτει στις πρόνοιες των άρθρων 11(1), 13(ε) και 13(2).
Η αιτήτρια εταιρεία προσέβαλε με την προσφυγή της αυτή την απόφαση του Εφόρου Φόρου Εισοδήματος να αρνηθεί την έκπτωση για σκοπούς φόρου εισοδήματος των τόκων που πλήρωσε για τα έτη 1986-1988 πάνω στο ποσό που δαπάνησε για την αγορά ενός οικοπέδου και μετοχών σε δημόσια εταιρεία. Ήταν ισχυρισμός της αιτήτριας ότι το κτήμα και οι μετοχές αγοράστηκαν από τα κέρδη των εμπορικών της δραστηριοτήτων, από τα έτη 1986-1988. Η άποψη όμως του Εφόρου ήταν ότι οι αγορές έγιναν με χρήση παρατραβήγματος από τις τράπεζες με τις οποίες συναλλασσόταν για τη διεκπεραίωση των εμπορικών της δραστηριοτήτων.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
Είναι αποδεκτή λογιστική και φορολογική αρχή πως τα κέρδη θεωρείται πως διατίθενται πρώτα για την εξόφληση των υποχρεώσεων και εφόσον υπάρχει περίσσευμα μπορεί να χρησιμοποιηθούν σε επενδύσεις. Στην υπό εξέταση υπόθεση η αιτήτρια είχε πολύ μεγαλύτερες υποχρεώσεις στους πιστωτές της για ποσά που χρησιμοποιούσε στην προώθηση των σκοπών της εταιρείας, ενώ τα κέρδη της ήταν ασυγκρίτως μικρότερα. Επισημαίνεται δε πως η αγορά του κτήματος και των μετοχών δεν είχε καμιά σχέση με τον κύκλο εργασιών της εταιρείας. Η επίδικη επομένως δαπάνη, για την οποία η αιτήτρια αξιώνει έκπτωση, ορθά ευρέθη πως δεν εμπίπτει στις πρόνοιες των άρθρων 11(1), 13(ε) και 13(2) των περί Φορολογίας του Εισοδήματος Νόμων 1961-1988, γιατί ήταν κεφαλαιουχικής φύσεως. Δεν έγινε δηλαδή εξ ολοκλήρου και αποκλειστικά για την κτήση εισοδήματος. Τα επίδικα ποσά που ο Έφορος πρόσθεσε στο φορολογητέο εισόδημα της εταιρείας εξισώνουν τους τόκους πάνω στα παρατραβήγματα, για τους οποίους επετράπη φορολογική έκπτωση, εφόσο ήταν χρήματα δαπανηθέντα για την κτήση του εισοδήματος από την εταιρεία.
Προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της άρνησης των καθ' ων η αίτηση να αποδεχθούν, πως εκπίπτουν για σκοπούς φόρου εισοδήματος, οι τόκοι που πλήρωσε η αιτήτρια εταιρεία, για τα έτη 1986-1988, πάνω στο ποσό που δαπάνησε για την αγορά ενός οικοπέδου και μετοχών σε δημόσια εταιρεία.
Ν. Χ"Ιωάννου, για τον αιτητή.
Γ. Λαζάρου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ. ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση.
ΠΡΟΣΒΑΛΛΟΜΕΝΗ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΠΡΑΞΗ: Η απόφαση του Εφόρου Φόρου Εισοδήματος ημερομηνίας 27.10.89 να αρνηθεί να αποδεχθεί πως εκπίπτουν για σκοπούς φόρου εισοδήματος οι τόκοι που πλήρωσε η αιτήτρια εταιρεία, για τα έτη 1986-1988, πάνω στο ποσό που δαπάνησε για την αγορά ενός οικοπέδου και μετοχών σε δημόσια εταιρεία.
ΓΕΓΟΝΟΤΑ: Η αιτήτρια εταιρεία ασχολείται με το γενικό εμπόριο. Το 1984 αγόρασε ένα κτήμα στην Πάφο για ποσό £24,000, που εξόφλησε το 1986. Τα φορολογικά έτη 1984-1986 η εταιρεία πραγματοποίησε κέρδη από τις εμπορικές της δραστηριότητες τα οποία και φορολογήθηκαν. Είναι ο ισχυρισμός της εταιρείας πως το κτήμα και οι μετοχές αγοράσθησαν από τα κέρδη αυτά. Ο Έφορος όμως φορολόγησε, για τα αντίστοιχα έτη, την εταιρεία πάνω σε πρόσθετο ποσό εκ £2,421 που αντιστοιχεί με το 9% ετησίως πάνω στο ποσό των £24,000, αξία του κτήματος που αγοράστηκε, καθώς επίσης και £68 που αντιπροσωπεύει το 9% της συνολικής αξίας που πληρώθηκε για την αγορά των μετοχών στη δημόσια εταιρεία.
ΟΙ ΔΙΪΣΤΑΜΕΝΕΣ ΕΙΣΗΓΗΣΕΙΣ: Είναι η θέση της εταιρείας πως οι επίδικες αγορές έγιναν από τα κέρδη που πραγματοποίησε τα πιο πάνω φορολογικά έτη, δηλαδή 1986-1988, για τα οποία και φορολογήθηκε όπως προβλέπει ο νόμος, και επομένως ο έφορος δεν θα έπρεπε να προσθέσει στο φορολογητέο εισόδημά της τα ποσά που αναφέρονται πιο πάνω.
Η άποψη του Εφόρου είναι πως η αγορά του οικοπέδου και των μετοχών δεν έγινε από τα κέρδη της εταιρείας, αλλά με χρήση των διευκολύνσεων παρατραβήγματος από τις τράπεζές της, που είχε για τη διεκπεραίωση των εμπορικών της δραστηριοτήτων.
Συγκεκριμένα, τα παρατραβήγματα της αιτήτριας, όπως φαίνονται στους ισολογισμούς της, είχαν ως εξής:
|
31.12.83 |
£76,151 |
|
31.12.84 |
£98,259 |
αύξηση του παρατραβήγματος
|
για το 1984 |
£22,108 |
|
|
|
Από αυτά τα στοιχεία καταδείχνεται πως η πληρωμή της δόσης από £8,000 για την αγορά του χωραφιού το 1984, αύξησε το παρατράβηγμα της εταιρείας.
|
Στις 31.12.84 το παρατράβηγμα ήταν |
£98,259 |
|
ενώ στις 31.12.85 |
£102,308 |
δηλαδή υπήρξε αύξηση του παρατραβήγματος το 1985
£4,039
Είναι φανερόν πάλι πως η δεύτερη δόση για την αγορά του κτήματος, από £4,000, επληρώθη με παρατράβηγμα από τις τράπεζες.
Είναι αποδεκτή λογιστική και φορολογική αρχή πως τα κέρδη θεωρείται πως διατίθενται πρώτα για την εξόφληση των υποχρεώσεων και εφόσον υπάρχει περίσσευμα μπορεί να χρησιμοποιηθούν σε επενδύσεις. Στην υπό εξέταση υπόθεση η αιτήτρια είχε πολύ μεγαλύτερες υποχρεώσεις στους πιστωτές της για ποσά που χρησιμοποιούσε στην προώθηση των σκοπών της εταιρείας, ενώ τα κέρδη της ήταν ασυγκρίτως μικρότερα. Επισημαίνεται δε πως η αγορά του κτήματος και των μετοχών δεν είχε καμιά σχέση με τον κύκλο εργασιών της εταιρείας. Η επίδικη επομένως δαπάνη, για την οποία η αιτήτρια αξιώνει έκπτωση, ορθά ευρέθη πως δεν εμπίπτει στις πρόνοιες των άρθρων 11(1), 13(ε) και 13(2) των περί Φορολογίας του Εισοδήματος Νόμων 1961-1988, γιατί ήταν κεφαλαιουχικής φύσεως. Δεν έγινε δηλαδή εξ ολοκλήρου και αποκλειστικά για την κτήση εισοδήματος. Τα επίδικα ποσά που ο Έφορος πρόσθεσε στο φορολογητέο εισόδημα της εταιρείας εξισώνουν τους τόκους πάνω στα παρατραβήγματα, για τους οποίους επετράπη φορολογική έκπτωση, εφόσον ήταν χρήματα δαπανηθέντα για την κτήση του εισοδήματος από την εταιρεία.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα εις βάρος της αιτήτριας εταιρείας.
Προσφυγή απορρίπτεται. Έξοδα σε βάρος των αιτητών.