|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1991) 4 ΑΑΔ 3383
23 Οκτωβρίου, 1991
[ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 28 ΚΑΙ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΕΛΕΝΗ ΣΠΥΡΟΥ ΠΑΧΙΤΑ,
Αιτήτρια,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΕΓΓΡΑΦΗΣ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 297/91).
Εκτοπισθέντες και Παθόντες — Έκδοση προσφυγικής ταυτότητας — Προϋπόθεση η μόνιμη διαμονή στις τουρκοκρατούμενες περιοχές πριν την Τουρκική εισβολή — Ισχυρισμός για παραμονή στο εξωτερικό λόγω ασθένειας — Με τα στοιχεία που παρουσιάστηκαν από την αιτήτρια προς υποστήριξη του ισχυρισμού της η απορριπτική απόφαση της αρμόδιας αρχής κρίθηκε εύλογα επιτρεπτή.
Η αιτήτρια, που καταγόταν από το χωριό Λουτρό Τηλλυρίας όπου και διέμενε μέχρι τον Οκτώβριο του 1973, που έφυγε για διακοπές στο Λονδίνο, στις 14/7/90 έκαμε αίτηση για να της παραχωρηθεί προσφυγική ταυτότητα. Μετά την απόρριψη της αίτησής της αυτής, ακολούθησε η παρούσα προσφυγή.
Η απορριπτική απόφαση των καθ' ων η αίτηση, όπως φαίνεται από τα γεγονότα της υπόθεσης οφειλόταν στο γεγονός ότι παρά την έρευνα που είχαν διεξάγει, δεν είχαν πειστεί ότι η μόνιμη κατοικία της αιτήτριας πριν την Τουρκική εισβολή ήταν το τουρκοκρατούμενο τώρα χωριό Λουτρό της Τηλλυρίας.
Η αιτήτρια ισχυρίστηκε ότι η μη επάνοδός της στην Κύπρο πριν την Τουρκική εισβολή οφειλόταν στο γεγονός ότι είχε αρρωστήσει με ηπατίτιδα πράγμα που την ανάγκασε να μείνει στο Λονδίνο για θεραπεία
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
(1) Ως προς το θέμα διεξαγωγής της δέουσας έρευνας από την αρμόδια αρχή, από τον ίδιο το φάκελο είναι φανερό πως η αρμόδια υπηρεσία είχε κάνει ό,τι ήταν δυνατόν για να διερευνήσει το βάσιμο της αίτησης της αιτήτριας για απόκτηση προσφυγικής ταυτότητας.
(2) Το μόνο σημείο που πρέπει να αποφασιστεί είναι κατά πόσο η απόφαση της αρμόδιας αρχής ήταν λογικά εφικτή. Συνάγεται, χωρίς αμφιβολία, πως η αρμόδια αρχή δεν ικανοποιήθηκε πως η μόνιμη παραμονή και εγκατάσταση της αιτήτριας στην Αγγλία οφειλόταν σε λόγους υγείας αλλά ότι ήταν η ελεύθερη εκλογή της. Τούτο ήταν εύκολο να εξαχθεί από το γεγονός ότι το πιστοποιητικό που είχε παρουσιαστεί από την αιτήτρια δεν παρείχε επαρκή στοιχεία ως προς την ασθένεια ή τη θεραπεία της στο Λονδίνο που σύμφωνα με την άποψή της ήταν ο λόγος που δεν επέστρεψε στην Κύπρο. Από όλα τα στοιχεία εξήχθη το συμπέρασμα πως η ασθένειά της δεν ήταν πολύ σοβαρή και η περίθαλψή της ήταν δυνατή και στην Κύπρο. Κατά τα στοιχεία που είχε ενώπιόν της η διοίκηση μπορούσε εύλογα να καταλήξει στην απόφαση που κατέληξε.
Προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης του Υπουργείου Εσωτερικών, Υπηρεσία Εγγραφής με την οποία απορρίφθηκε το αίτημα της αιτήτριας για την έκδοση προσφυγικής ταυτότητας.
Δ. Χ" Νέστορος, για τον αιτητή.
Γ. Παπαϊωάννου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ, Δ. ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Η αιτήτρια ζητά δήλωση του Δικαστηρίου πως η απόφαση των καθ' ων η αίτηση ημερομηνίας 9/1/91, με την οποία απέρριψαν το αίτημα της για έκδοση προσφυγικής ταυτότητας και με την οποία έκριναν πως η συνήθης διαμονή της πριν την Τουρκική εισβολή δεν ήταν οποιαδήποτε τουρκοκρατούμενη περιοχή, είναι άκυρη και χωρίς νομικό αποτέλεσμα.
Η αιτήτρια κατάγεται από το χωριό Λουτρό Τηλλυρίας, όπου γεννήθηκε στις 25/9/43. Τον Οκτώβριο του 1973 επισκέφθηκε τον αδελφό της που ήταν κάτοικος Λονδίνου για διακοπές ενός μηνός. Στο Λονδίνο, κατά τον ισχυρισμό της, αρρώστησε με ηπατίτιδα και αναγκαστικά ακολούθησε θεραπευτική αγωγή κάτω από επίβλεψη γιατρού μέχρι τον Αύγουστο του 74. Ακολούθως έμεινε στην Αγγλία όπου και ανέμενε εξελίξεις στο κυπριακό.
Η αρχική άδεια παραμονής της στην Αγγλία ήταν για ένα μήνα, χωρίς δικαίωμα εργασίας. Η άδεια αυτή ανανεώθηκε σε τρεις περιπτώσεις, στις 6/3/74, στις 28/6/74 και 12/9/75 και πάλι χωρίς να έχει δικαίωμα εργασίας.
Στις 4/9/76 παντρεύτηκε στο Λονδίνο τον Κύπριο Γεώργιο Αντωνίου Παχίτα. Μετά το γάμο της της δόθηκε άδεια παραμονής για ακαθόριστη χρονική περίοδο.
Από τις 14/10/73 που έφυγε για πρώτη φορά η αιτήτρια από την Κύπρο, επανήλθε στην Κύπρο το 1979.
Στις 14/7/90 έκαμε αίτηση για να της παραχωρηθεί προσφυγική ταυτότητα. Οι καθ' ων η αίτηση αφού έκαμαν έρευνα, δεν πείστηκαν ότι η μόνιμη κατοικία της αιτήτριας πριν την Τουρκική εισβολή ήταν στο χωριό Λουτρό της Τηλλυρίας, που είναι τουρκοκρατούμενο, και απέρριψαν αίτηση της για παραχώρηση προσφυγικής ταυτότητας. Η απόφαση αυτή γνωστοποιήθηκε στην αιτήτρια στις 9/1/91.
Η έρευνα των καθ' ων η αίτηση επικεντρώθηκε στον ισχυρισμό της πως η παραμονή της στην Αγγλία μετά τον Οκτώβριο του 1973, που προεκτάθη και μετά την Τουρκική εισβολή, οφειλόταν στο γεγονός πως αρρώστησε με ηπατίτιδα και ήταν υποχρεωμένη να ακολουθήσει στο Λονδίνο θεραπευτική αγωγή κάτω από την επίβλεψη του γιατρού της.
Είναι ο ισχυρισμός της αιτήτριας πως δεν έγινε δέουσα έρευνα και πως η απόφαση των καθ' ων η αίτηση δεν ήταν λογικά επιτρεπτή γιατί ήταν αποτέλεσμα υπέρβασης ή κατάχρησης εξουσίας, πλάνης περί τα πράγματα, διαδικασίας ultra vires ή πως πάσχει νομικά.
Ως προς το θέμα της έρευνας από την αρμοδία αρχή, νομίζω πως από τον ίδιο το φάκελο είναι φανερό πως η αρμόδια υπηρεσία έκαμε ότι ήταν δυνατό για να διερευνήσει το βάσιμο της αιτήσεως της αιτήτριας για απόκτηση προσφυγικής ταυτότητας. Η απάντηση του Υπουργείου Υγείας 22/12/60, φανερώνει το βαθμό που έγινε η διερεύνηση της υπόθεσης της αιτήτριας.
Το μόνο σημείο που προκύπτει για απόφαση στην παρούσα περίπτωση, είναι κατά πόσο η απόφαση της αρμόδιας αρχής ήταν λογικά εφικτή. Συνάγεται, χωρίς καμιά αμφιβολία, πως η αρμόδια αρχή δεν ικανοποιήθηκε πως η μόνιμη παραμονή και εγκατάσταση της αιτήτριας στην Αγγλία δεν οφειλόταν σε λόγους υγείας, αλλά ήταν η ελεύθερη εκλογή της. Τούτο είναι εύκολο να εξαχθεί όταν μελετήσει ένας το Πιστοποιητικό του Υπουργείου Υγείας, ημερομηνίας 22/12/90, Παράρτημα "Γ", το οποίο αναφέρει γενικά τα πιο κάτω:
Το Πιστοποιητικό με βάση το οποίο η αιτήτρια θέλησε να παρουσιασθεί ως υποχρεωμένη να παραμείνει στην Αγγλία και όχι σαν αποτέλεσμα της ελεύθερης βούλησής της, δεν ανάφερε το είδος της ηπατίτιδας με την οποία υπάρχει ισχυρισμός ότι προσβλήθηκε. Έτσι δεν ήταν δυνατό να εξαχθεί συμπέρασμα ως προς τη σοβαρότητα της ασθένειας και το χρόνο που χρειαζόταν για περίθαλψη και ανάρρωση. Ούτε και αναφέρεται το είδος της θεραπείας που προσφέρτηκε στην ασθενή, κατά πόσο ήταν σε νοσοκομείο ή στο σπίτι της. Η αναφορά σε παρακολούθηση επιτρέπει την εξαγωγή συμπεράσματος πως η ασθένεια δεν ήταν σοβαρή, άρα δε χρειάζετο νοσοκομειακή περίθαλψη. Επιπλέον, κατά τη γνώμη του Υπουργείου Υγείας, η περίοδος συνήθους θεραπείας ηπατίτιδος δεν υπερβαίνει τους 2 ή 3 μήνες. Κατ' επέκταση η αιτήτρια δε μπορούσε να πείσει με τα στοιχεία που προσκόμισε, πως η παραμονή της στο Λονδίνο ήταν υποχρεωτική για λόγους υγείας.
Αλλά πέραν των πιο πάνω, αναφέρεται από το Υπουργείο Υγείας πως οι Ιατρικές Υπηρεσίες της Κύπρου διαθέτουν τον απαραίτητο εξοπλισμό για τη διάγνωση της ηπατίτιδας και το επιστημονικό προσωπικό για την επιτυχή αντιμετώπιση της ασθένειας. Επομένως η αιτήτρια είχε ελεύθερη εκλογή να επανέλθει στην Κύπρο για θεραπεία ή να παραμείνει στο Λονδίνο.
Δε νομίζω ότι χρειάζεται να πω περισσότερα παρά να αναφέρω πως, κατά την κρίση μου, η αρμόδια αρχή με τα στοιχεία που είχε ενώπιόν της όταν ελάμβανε την επίδικη απόφαση, μπορούσε εύλογα να καταλήξει στην απόφαση που κατέληξε, ότι δηλαδή η αιτήτρια δεν πληρούσε τους όρους της μόνιμης εγκατάστασης στο εξωτερικό κατά την Τουρκική εισβολή, όπως έχει επανειλημμένα ερμηνευθεί από τη Νομολογία μας.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.