|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1991) 4 ΑΑΔ 3220
4 Οκτωβρίου, 1991
[ΠΙΚΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΦΩΤΟΥΛΛΑ ΓΙΑΣΟΥΜΗ,
Αιτήτρια,
ν.
ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΤΕΛΩΝΕΙΩΝ,
Καθ' ου η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 1024/90).
Τελωνειακοί Δασμοί και Φόροι Καταναλώσεως — Εισαγωγή οχήματος από επαναπατρισθέντες — Ατελής εισαγωγή οχήματος — Προϋποθέσεις που θέτει ο Νόμος — Διακοπή της δεκαετούς μόνιμης εγκατάστασης στο εξωτερικό για μεγάλο χρονικό διάστημα — Απουσία μίας από τις προϋποθέσεις.
Η αιτήτρια προσέβαλε με την προσφυγή της αυτή την απόφαση του καθ' ου η αίτηση να απορρίψει αίτημα της για ατελή εισαγωγή αυτοκινήτου ως Κύπρια επαναπατρισθείσα.
Το αίτημα της αυτό απορρίφθηκε, σύμφωνα με την επίδικη απόφαση, γιατί ενώ η ίδια δήλωσε ότι είχε μόνιμη διαμονή στο εξωτερικό από το 1979-1990, διαπιστώθηκε πως η διαμονή αυτή είχε διακοπεί για την χρονική περίοδο 1980-1984.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
(1) Για την παροχή δασμολογικής απαλλαγής απαιτείται (α) μόνιμη εγκατάσταση στο εξωτερικό, (β) για συνεχή περίοδο 10 χρόνων, (γ) επαναπατρισμός και (δ) εισαγωγή του οχήματος σε εύλογο χρόνο μετά τον επαναπατρισμό. Η δεκαετής δε παραμονή στο εξωτερικό πρέπει να έχει άμεσα προηγηθεί του επαναπατρισμού και να ήταν συνεχής. Επίσης η εισαγωγή του αυτοκινήτου να έχει συ ντελεστεί μέσα σε ένα έτος.
(2) Περιοδικές επισκέψεις στην Κύπρο δεν αντιστρατεύονται το στοιχείο της μονιμότητας αλλά η συνέχεια στην παραμονή ελ λείπει όταν αυτή διακοπεί για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Symeou v. Republic (1987) 3 C.L.R. 332'
Κυρίλλου ν. Δημοκρατίας (Προσφυγή Αρ. 467/88, ημερ. 9/1/90).
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον απόφασης του Διευθυντή Τμήματος Τελωνείων με την οποία απέρριψε αίτημα της Αιτήτριας για τον ατελή τελωνισμό οχήματος το οποίο εισήγαγε στην Κύπρο σαν επαναπατρισθείσα.
Αλ. Μαρκίδης και Ι. Νικολάου, για την αιτήτρια.
Λ. Καουτζάνη (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τον καθ' ου η αίτηση.
ΠΙΚΗΣ, Δ. ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Μετά την επιστροφή της στην Κύπρο από το Ηνωμένο Βασίλειο, όπου η αιτήτρια παρέμεινε μαζί με το δεύτερό της σύζυγο, από το 1984-1990, υπέβαλε αίτηση για τον ατελή τελωνισμό οχήματος το οποίο μετέφερε στην Κύπρο, την οποία βάσισε στις διατάξεις του Άρθρου 11 (4) (γ) του Περί Τελωνειακών Δασμών και Φόρων Καταναλώσεως Νόμου (Ν. 18/78, όπως τροποποιήθηκε).
Στην αίτηση της ανέφερε ότι μεταξύ των ετών 1979-1990 ήταν μόνιμα εγκαταστημένη στο Ηνωμένο Βασίλειο και έτσι ικανοποιούσε τις προϋποθέσεις που θέτει ο Νόμος για δασμολογική απαλλαγή, δηλαδή επαναπατρισμό μετά από μόνιμη εγκατάσταση στο εξωτερικό "δια την συνεχήν περίοδον των τελευταίων δέκα τουλάχιστον ετών ...". Η διερεύνηση του αιτήματός της απεκάλυψε ότι μεταξύ των ετών 1980-1984 η αιτήτρια διέμενε στην Κύπρο. Το ίδιο χρονικό διάστημα, συγκεκριμένα το 1981, διαλύθηκε και ο πρώτος της γάμος τον οποίο είχε συνάψει το 1978 ενώ η αναχώρησή της το 1984 στο Ηνωμένο Βασίλειο συνέπεσε με τη σύναψη του δεύτερου γάμου της και την παράλληλη αναχώρηση του συζύγου της στην Αγγλία για σπουδές. Στο σύζυγό της παραχωρήθηκε άδεια παραμονής υπό την ιδιότητα του φοιτητή. Μετά την αποκρυστάλλωση των γεγονότων, ο Διευθυντής απέρριψε το αίτημά της διαπιστώνοντας ότι δεν πληρούσε τις προϋποθέσεις που θέτει ο Νόμος για απαλλαγή.
Στην αγόρευσή τους οι δικηγόροι της αιτήτριας υποστήριξαν ότι το αίτημή της εξετάστηκε μέσα σε λανθασμένο πλαίσιο δεδομένου ότι η αιτήτρια είχε αναχωρήσει για το εξωτερικό το 1974, ημερομηνία με την οποία έπρεπε να είχε συσχετιστεί το αίτημή της. Στην αίτησή της αναφέρεται ότι αναχώρησε στο εξωτερικό το 1974 αλλά η ίδια συνάρτησε το αίτημά της για δασμολογική απαλλαγή με εγκατάσταση και μόνιμη παραμονή στο Ηνωμένο Βασίλειο από το 1979. Τα γεγονότα στα οποία βασίζεται αίτημα σε διοικητική αρχή για αναγνώριση δικαιώματος προσδιορίζουν το πλαίσιο διερεύνησής του, όλως ιδιαίτερα όταν τα γεγονότα πηγάζουν από προσωπική γνώση. Ανεξάρτητα από την πιό πάνω διαπίστωση, το κενό στην παραμονή της αιτήτριας στο εξωτερικό μεταξύ 1980-1984 μένει αγεφύρωτο όποια ημερομηνία και αν ληφθεί ως αφετηρία για την εξέταση του αιτήματός της, το 1974 ή το 1979.
Στην αγόρευση της δικηγόρου των καθ' ων η αίτηση επισημαίνονται με αναφορά στη νομολογία (Symeou ν. Republic*) οι προϋποθέσεις που έθετε η Κ.Δ.Π. 188/82 για την παροχή δασμολογικής απαλλαγής:-
(α) Μόνιμη εγκατάσταση στο εξωτερικό,
(β) για συνεχή περίοδο 10 χρόνων,
(γ) επαναπατρισμός, και
(δ) εισαγωγή του οχήματος μέσα σε εύλογο χρόνο μετά τον επαναπατρισμό.
Με τις μεταγενέστερες τροποποιήσεις της νομοθεσίας
* (1987) 3 C.L.R. 332.
(Ν. 309/87 και 5/90) προσδιορίστηκε ότι η δεκαετής παραμονή στο εξωτερικό πρέπει να έχει άμεσα προηγηθεί του επαναπατρισμού και ότι πρέπει να υπήρξε συνεχής καθώς και η εισαγωγή να έχει συντελεστεί μέσα σε ένα χρόνο.
Περιοδικές επισκέψεις στην Κύπρο κατά την διάρκεια της μόνιμης παραμονής στο εξωτερικό δεν καταρρίπτουν το αίτημα για απαλλαγή γιατί δεν αντιστρατεύονται το στοιχείο της μονιμότητας αναφορικά με την εγκατάσταση στο εξωτερικό. Όμως, όπως επεξηγείται στην Κυρίλλου ν. Δημοκρατίας*, στην οποία επίσης επέσυρε την προσοχή του Δικαστηρίου η δικηγόρος της Δημοκρατίας, ο νόμος συναρτά το δικαίωμα για απαλλαγή με συνεχή παραμονή στο εξωτερικό. Επομένως όπου η συνέχεια στην παραμονή ελλείπει, όπως στην προκείμενη περίπτωση που η αιτήτρια διέκοψε την παραμονή της στο εξωτερικό για μεγάλο χρονικό διάστημα, απουσιάζει μια από τις βασικές προϋποθέσεις για την παραχώρηση της απαλλαγής.
Κάτω από οποιοδήποτε πρίσμα και αν κριθούν τα γεγονότα τα οποία συνθέτουν το αίτημα για δασμολογική απαλλαγή είναι αναπόφευκτη η διαπίστωση ότι δε θεμελιώνουν τις προϋποθέσεις για την παροχή της.
Η προσφυγή απορρίπτεται. Η επίδικη απόφαση βεβαιώνεται στην ολότητα της βάσει του άρθρου 146.4 (α) του Συντάγματος. Δεν εκδίδεται διαταγή για τα έξοδα.
Προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
* Υπόθεση αρ. 467/88, αποφασίστηκε στις 9/1/90