|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1991) 4 ΑΑΔ 2987
30 Αυγούστου, 1991
[ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΕΛΕΝΗ ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΚΑΙ ΑΛΛΟΣ, ΥΠΟ ΤΗΝ ΙΔΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥΣ ΩΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΑΙ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ΤΟΥ ΑΠΟΒΙΩΣΑΝΓΟΣ ΝΙΚΟΛΑ Μ. ΤΟΥΡΟΥ,
Αιτητές,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΥΠΟΥΡΓΟΥ
ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 1016/85).
Προσφυγή βάσει του άρθρου 146 του Συντάγματος — Προθεσμία καταχώρησης της — 75 ημέρες από τη γνώση — Παρόλο που η επίδικη απόφαση επιδόθηκε μεταγενέστερα, η προσφυγή των αιτητών θεωρείται εκπρόθεσμη γιατί γνώριζαν από πριν την έκδοσή της.
Το μοναδικό θέμα που απαντήθηκε στην παρούσα προσφυγή ήταν κατά πόσο αυτή καταχωρήθηκε εκπρόθεσμα ή όχι.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
Για την εξεύρεση του χρόνου από τον οποίο αρχίζει να μετρά προθεσμία των 75 ημερών που προβλέπεται στο άρθρο 146.3 του Συντάγματος είναι ανάγκη να διακριβωθεί πότε η προσβαλλόμενη πράξη περιήλθε σε γνώση των αιτητών.
Όπως φαίνεται από τα διάφορα έγγραφα που παρουσιάστηκαν, οι αιτητές γνώριζαν για την απόφαση του καθ' ου η αίτηση το αργότερο από την 12/12/84 και επομένως η προσφυγή καταχωρίστηκε εκπρόθεσμα.
Προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.
Αναφερόμενη υπόθεση:
Ksitiotis v. M/ty of Paphos and Others (1986) 3 CLR, 322.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης του Υπουργού Δικαιοσύνης να κηρύξει το τεμάχιο 1091 9/2 φύλλο σχέδιο ΧΧΧIII/37 W2 του χωρίου Δερύνεια σαν πληγείσα περιοχή για τους σκοπούς του Νόμου 24/79.
Κ. Χατζηπιέρας, για τους αιτητές.
Α. Βασιλειάδης, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α', για τους καθ' ων η αίτηση.
Α. Παναγιώτου, για το ενδιαφερόμενο μέρος.
Cur. adv. vult.
ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ, Δ. ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Οι αιτητές, που είναι οι διαχειριστές της περιουσίας του Νικόλα Τούρου που πέθανε στις 26.12.81, ζητούν από το Δικαστήριο:
"Δήλωσιν του Δικαστηρίου ότι η απόφαση και/η πράξη του καθ' ου η αίτηση ως αύτη παρουσιάζεται εις επιστολή του ημερομηνίας 22.9.80 προς τους κκ. Παναγιώτου και Πελεκάνο, περί κηρύξεως του τεμαχίου 1091 9/2, φύλλο σχέδιο ΧΧΧIII/37 W2 του χωριού Δερύνεια σαν "πληγείσα" περιοχή για τους σκοπούς του Νόμου 24/79, είναι άκυρος και εστερημένη παντός εννόμου αποτελέσματος."
Τα γεγονότα που οδήγησαν στην καταχώρηση της προσφυγής αυτής είναι:
Την 15.10.71 ο αποβιώσας Ν. Τούρος δάνεισε στο ενδιαφερόμενο μέρος Μιλτιάδη Ευαγγέλου το ποσό των £2,180, δυνάμει γραμματείου. Επειδή το ενδιαφερόμενο μέρος αμέλησε να πληρώσει το χρέος του, ο Ν. Τούρος καταχώρησε στις 5.11.80 αγωγή εναντίον του, με την οποία απαιτούσε απόφαση για την πληρωμή του χρέους και στις 7.10.81 εκδόθηκε, με τη συγκατάθεση του ενδιαφερόμενου μέρους, απόφαση εναντίον του για £2,000, πλέον τόκους προς 9% από 15.10.74. Το ενδιαφερόμενο μέρος πλήρωσε σε δύο δόσεις το ποσό των £2,100 έναντι του εξ αποφάσεως χρέους του.
Την 21.3.84 οι αιτητές στην προσφυγή αυτή ζήτησαν με ένταλμα την κατάσχεση της κινητής περιουσίας του ενδιασφερόμενου μέρους, για να εισπραχθεί το υπόλοιπο του εξ αποφάσεως χρέους που αυτός όφειλε. Το ενδιαφερόμενο μέρος, τότε, καταχώρησε αίτηση στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού, με την οποία ζητούσε την ακύρωση του εντάλματος για την κατάσχεση της κινητής περιουσίας του, γιατί, όπως ισχυρίστηκε, ο Υπουργός Δικαιοσύνης αποφάσισε και κήρυξε το κατάστημά του ότι βρισκόταν σε "πληγείσα" περιοχή, για τους σκοπούς του Περί ανακουφίσεως Οφειλετών (Προσωριναί Διατάξεις) Νόμου του 1979 (Νόμος 24/79).
Αντίγραφο της απόφασης του Υπουργού δόθηκε στους δικηγόρους των αιτητών στην προσφυγή αυτή την 4.10.85, δηλαδή την ημέρα που η αίτηση του ενδιαφερόμενου μέρους ήταν ορισμένη για ακρόαση. Οι αιτητές, τότε, απέσυραν το ένταλμα, το δε ενδιαφερόμενο μέρος απέσυρε την αίτησή του.
Το κτήμα, μέσα στο οποίο βρίσκεται το κατάστημα του ενδιαφερόμενου μέρους, κηρύχθηκε ότι βρίσκεται στην "πληγείσα" περιοχή για τους σκοπούς του Νόμου 24/79, μετά από αίτηση που υπέβαλε μέσω των δικηγόρων του.
Το κτήμα, μέσα στο οποίο βρίσκεται το κατάστημα του ενδιαφερόμενου μέρους, βρίσκεται σε μικρή απόσταση από τη γραμμή αντιπαράταξης, κοντά στην έξοδο του χωριού Δερύνεια.
Ο καθ' ου η αίτηση, μετά από μελέτη και έρευνα των γεγονότων και περιστάσεων της υπόθεσης και ενασκώντας τις εξουσίες που του παρέχει ο Νόμος 24/79, κήρυξε στις 22.9.80 το πιο πάνω τεμάχιο σαν "πληγείσα" περιοχή για τους σκοπούς του Νόμου 24/79. Ολόκληρο το κείμενο της απόφασης έχει ως εξής:
"Έχω οδηγίες να αναφερθώ στην επιστολή σας ημερομηνίας 14 Ιουνίου 1980, με την οποία ζητάτε να κηρυχθεί περιοχή του χωριού Δερύνειας στην οποία βρίσκεται το κατάστημα του πελάτη σας κ. Μιλτιάδη Ευαγγέλου 'πληγείσα', και να σας πληροφορήσω ότι ο Υπουργός Δικαιοσύνης ύστερα από συνεννόηση με τον Υπουργό Εσωτερικών, ενασκώντας τις εξουσίες που χορηγούνται στο Υπουργικό Συμβούλιο σύμφωνα με το άρθρο 2 του περί Ανακουφίσεως Οφειλετών (Προσωριναί Διατάξεις) Νόμου του 1979, και που ανατέθηκαν στον Υπουργό Δικαιοσύνης από το Υπουργικό Συμβούλιο με την απόφασή του αρ. 18.846 ημερομηνίας 28 Φεβρουαρίου, 1980, κήρυξε το τεμάχιο 1091.9/2, Φύλλο Σχέδιο ΧΧΧIII/37 2 του χωριού Δερύνεια σαν ' πληγείσα' περιοχή για τους σκοπούς του πιο πάνω Νόμου."
Έναντι της απόφασης του Υπουργού Δικαιοσύνης, οι αιτητές καταχώρησαν την προσφυγή αυτή.
Ο καθ' ου η αίτηση, όπως και το ενδιαφερόμενο μέρος, ισχυρίστηκαν ότι η προσφυγή πρέπει να απορριφθεί, γιατί καταχωρίστηκε εκπρόθεσμα.
Από μέρους των αιτητών προβλήθηκε ο ισχυρισμός ότι, για πρώτη φορά πληροφορήθηκαν την προσβαλλόμενη απόφαση στις 4.10.85, κατά την ακρόαση της αίτησης για την ακύρωση του εντάλματος κατάσχεση της κινητής περιουσίας του ενδιαφερόμενου μέρους.
Για την εξεύρεση του χρόνου, από τον οποίο αρχίζει να μετρά η προθεσμία των 75 ημερών, που προβλέπεται στο άρθρο 146.3 του Συντάγματος, είναι ανάγκη να διακριβωθεί πότε η προσβαλλόμενη πράξη περιήλθε σε γνώση των αιτητών.
Υπάρχει σωρεία αποφάσεων του Δικαστηρίου τούτου γύρω από την ερμηνεία της λέξης "γνώσις", όπως αυτή προβλέπεται στο άρθρο 146.3 του Συντάγματος.
Σχετικά με το πιο πάνω θέμα ίδε την υπόθεση Kritiotis v. M/ty of Papbos and Others (1986) 3 (A) C.L.R. σελ.,322, στις σελ. 345 - 346.
Όπως φαίνεται, όμως, από τα παραρτήματα που επισυνάπτονται στη γραπτή αγόρευση των δικηγόρων του ενδιαφερόμενου μέρους και ιδιαίτερα το παράρτημα 'Γ' και τα επισυνημμένα σ' αυτό έγγραφα, οι αιτητές γνώριζαν για την απόφαση του καθ' ου η αίτηση το αργότερο από την 12.12.84.
Έχοντας υπόψη μου το τι αποφασίστηκε στην υπόθεση Kritiotis, βρίσκω ότι οι αιτητές είχαν πλήρη γνώση της απόφασης του καθ' ου η αίτηση από την 12.12.84. Για το λόγο αυτό κατάληξα στο συμπέρασμα ότι, η προσφυγή καταχωρίστηκε εκπρόθεσμα και ότι πρέπει να απορριφθεί.
Οι αιτητές να πληρώσουν τα έξοδα των καθ' ων η αίτηση και του ενδιαφερόμενου μέρους.
Τα έξοδα να υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή.
Προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.