|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1991) 4 ΑΑΔ 2793
29 Ιουλίου, 1991
[ Α.Ν. ΛΟΪΖΟΥ, Π.]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΥΡΙΑΚΟΥ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ ΑΔΕΙΩΝ,
Καθ' ης η Αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 667/90).
Αναθεωρητική Αρχή Αδειών — Ιεραρχική Προσφυγή κατά της απόφασης της Αρχής Αδειών — Δεν αποτελεί δικαστική διαδικασία — Δεν αποσκοπεί στην εξέταση ορθότητας απόφασης ιεραρχικά κατώτερου οργάνου — Αποσκοπεί στη δημιουργία ενός δεύτερου επιπέδου, στη διαδικασία λήψης της απόφασης για εξάλειψη λαθών από το κατώτερο όργανο — Και οι δύο Αρχές έχουν ως καθήκον την προαγωγή των σκοπών τον Νόμου.
Διοικητική Πράξη — Αιτιολογία — Δεν είναι απαραίτητο να περιέχεται στην ίδια την απόφαση του διοικητικού οργάνου αλλά μπορεί να συμπληρώνεται από το περιεχόμενο του φακέλου ο οποίος βρίσκεται ενώπιόν του κατά τη λήψη της απόφασης.
Προσφυγή βάσει του άρθρου 146 του Συντάγματος — Λόγοι ακυρώσεως — Πλάνη περί τα πράγματα —Το βάρος απόδειξης ότι συντρέχουν τα κριτήρια που απαιτεί ο Νόμος για την εφαρμογή του, το έχει ο αιτητής — Δεν υπάρχει πλάνη περί τα πράγματα αν η Αρχή δεν παρέλειψε να λάβει υπόψη γεγονότα τα οποία υπήρχαν και ούτε έλαβε υπόψη γεγονότα τα οποία δεν θάπρεπε — Ο ισχυρισμός για πλάνη περί τα πράγματα δεν αρκεί να προβάλλεται αόριστα — Πρέπει να αποδεικνύεται είτε από τον αιτητή είτε να συνάγεται από τα στοιχεία του φακέλου.
Η ιεραρχική προσφυγή του αιτητή εναντίον της απόφασης της Αρχής Αδειών να μην του χορηγηθούν δυο άδειες μεταφορέως "Α" για δύο αρθρωτά οχήματα για εκτέλεση διεθνών οδικών μεταφορών απορρίφθηκε από την Αναθεωρητική Αρχή Αδειών η οποία επικύρωσε την απόφαση της Αρχής Αδειών για το λόγο ότι ο ίδιος ο αιτητής δεν ασκούσε το επάγγελμα του μεταφορέα και επειδή δεν είχαν δοθεί λεπτομέρειες των συμβάσεων τις οποίες προτίθετο να συνομολογήσει για διεθνείς μεταφορές.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
(1) Η ιεραρχική προσφυγή ενώπιον της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών δεν αποτελεί δικαστική διαδικασία και δεν αποσκοπεί στην εξέταση της ορθότητας της απόφασης ιεραρχικά κατώτερου οργάνου, αλλά στη δημιουργία ενός δεύτερου επιπέδου, στη διαδικασία λήψης της απόφασης που αποβλέπει στην εξάλειψη λαθών από το κατώτερο όργανο. Και η Αρχή Αδειών και η Αναθεωρητική Αρχή Αδειών έχουν το ίδιο καθήκον, δηλαδή την προαγωγή των σκοπών του Νόμου με την εφαρμογή των προνοιών του στη συγκεκριμένη περίπτωση.
(2) Δεν είναι απαραίτητο η αιτιολογία να περιέχεται στην ίδια την απόφαση του διοικητικού οργάνου αλλά μπορεί να συμπληρώνεται από το περιεχόμενο του φακέλου ο οποίος βρίσκεται ενώπιόν του κατά τη λήψη της προσβαλλόμενης απόφασης. Η αιτιολογία της προσβαλλόμενης απόφασης περιέχει όλα τα στοιχεία που καθιστούν δυνατό και αποτελεσματικό τον δικαστικό έλεγχο γιατί γίνεται ειδική αναφορά στους λόγους και τα κριτήρια που οδήγησαν στην απόρριψη της ιεραρχικής προσφυγής.
(3) Ένα από τα κριτήρια που θάπρεπε να ληφθεί υπόψη ήταν κατά πόσο ο αιτητής μετέρχετο ή προτίθετο να μετέλθει την μεταφορική επιχείρηση ως κύριον αυτού επάγγελμα. Το βάρος το είχε ο ίδιος ο αιτητής ο οποίος απέτυχε να πείσει την Αναθεωρητική Αρχή περί τούτου.
Η Αναθεωρητική Αρχή Αδειών εκτίμησε όλα τα σχετικά γεγονότα της υπόθεσης χωρίς πλάνη περί τα πράγματα, γιατί δεν παρέλειψε να λάβει υπόψη οποιοδήποτε γεγονός υπήρχε και ούτε έλαβε υπόψη γεγονός το οποίο δεν θάπρεπε να ληφθεί υπόψη. Για να ευσταθήσει ο ισχυρισμός για πλάνη περί τα πράγματα δεν πρέπει να προβάλλεται αόριστα και πρέπει να αποδεικνύεται είτε από τον αιτητή είτε να βγαίνει από τα στοιχεία του φακέλου.
Προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών με την οποία απορρίφθηκε η ιεραρχική προσφυγή του αιτητή εναντίον της αρνητικής απόφασης της Αρχής Αδειών για χορήγηση σ' αυτόν δύο αδειών μεταφορέως Α' για δύο αρθρωτά οχήματα για εκτέλεση διεθνών οδικών μεταφορών.
Σ. Καραπατάκης, για τον αιτητή.
Γ. Κυριακίδου (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για την καθ' ης η αίτηση.
Cur. adv. vult.
Α. ΛΟΪΖΟΥ, Π. ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Με την προσφυγή του αυτή ο αιτητής ζητά την ακύρωση της απόφασης της καθ' ης η αίτηση Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών, ημερομηνίας 7 Ιουνίου, 1990, με την οποία απορρίφθηκε η ιεραρχική προσφυγή του εναντίον της αρνητικής απόφασης της Αρχής Αδειών για τη χορήγηση σ' αυτόν δύο αδειών μετραφορέως "Α" για δύο αρθρωτά οχήματα για εκτέλεση διεθνών οδηγών μεταφορών.
Στις 26 Μαΐου, 1987, ο αιτητής υπέβαλε αίτηση με την οποία ζητούσε να του χορηγηθούν δύο τέτοιες άδειες οδικής χρήσης.
Η Αρχή Αδειών στη συνεδρία της ημερομηνίας 9 Ιουλίου, 1987, αφού έλαβε υπόψη όλα τα γεγονότα της πιο πάνω αίτησης καθώς επίσης και την έκθεση του Γραφείου του Τμήματος Οδικών Μεταφορών, απέρριψε τις υποβληθείσες αιτήσεις όπως φαίνεται στα πρακτικά της πιο πάνω συνεδρίας (Τεκμήριο Β) στα οποία αναφέρεται σαν λόγος για την εισήγηση του τμήματος απόρριψης της αίτησης το γεγονός ότι οι ανάγκες της Κύπρου εξυπηρετούνται ικανοποιητικά από τα ήδη υφιστάμενα αδειούχα οχήματα της κατηγορίας αυτής. Εναντίον της απόφασης αυτής ο αιτητής άσκησε ιεραρχική προσφυγή.
Η Αναθεωρητική Αρχή Αδειών στη συνεδρία της ημερομηνίας 25 Μαΐου, 1990, αφού εξέτασε όλα τα ενώπιον της στοιχεία απέρριψε την ιεραρχική προσφυγή και επικύρωσε την απόφαση της Αρχής Αδειών, η οποία και κοινοποιήθηκε στον αιτητή με επιστολή της ημερομηνίας 7 Ιουνίου, 1990. Στο σχετικό πρακτικό (Τεκμήριο Ε) αναφέρεται ότι:-
"Ιεραρχική Προσφυγή αρ. 387/87 κ. Αντώνη Κυριάκου εναντίον αρνητικής απόφασης της Αρχής Αδειών για τη χορήγηση άδειας μεταφορέα "Α" για δύο αρθρωτά οχήματα τα οποία θα χρησιμοποιούνται για διεθνείς οδικές μεταφορές (T.I.R.)
------------------------------
Από το σύνολο των ενώπιόν μας στοιχείων περιλαμβανομένης και της γραπτής αγόρευσης του συνηγόρου του προσφεύγοντα κρίνουμε ότι (α) το επάγγελμα του διεθνούς μεταφορέα δεν ασκεί ο προσφεύγων ο ίδιος αλλά η εταιρεία Αντώνης Κυριάκου και Υιοί Λτδ και (β) ο προσφεύγων δεν μας έχει δώσει λεπτομέρειες των συμβάσεων τις οποίες προτίθεται να συνομολογήσει για διεθνείς μεταφορές.
Για τους πιο πάνω λόγους απορρίπτουμε την προσφυγή και επικυρώνουμε την απόφαση της Αρχής Αδειών."
Δεν προτίθεμαι να προβώ σε εκτεταμένη ανάλυση της νομολογίας πάνω στις αρμοδιότητες της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών αρκεί να λεχθεί ότι μια τέτοια ιεραρχική προσφυγή δεν αποτελεί δικαστική διαδικασία και δεν αποσκοπεί στην εξέταση της ορθότητας της απόφασης του ιεραρχικά κατώτερου όργανου αλλά στη δημιουργία ενός δεύτερου επιπέδου, στη διαδικασία λήψης της απόφασης που αποβλέπει στην εξάλειψη λαθών από το κατώτερο όργανο. Και η Αρχή Αδειών και η Αναθεωρητική Αρχή Αδειών έχουν το ίδιο καθήκον, δηλαδή την προαγωγή των σκοπών του Νόμου με την εφαρμογή των προνοιών του στη συγκεκριμένη περίπτωση.
Είναι η θέση του αιτητή ότι η αιτιολογία που δίνεται στην προσβαλλόμενη απόφαση δεν είναι επαρκής και/ή ότι είναι αόριστος.
Στην περίπτωση που εξετάζεται εδώ εφαρμόζεται η καθιερωμένη γενική αρχή του Διοικητικού Δικαίου ότι δεν είναι απαραίτητο η αιτιολογία να περιέχεται στην ίδια την απόφαση του διοικητικού όργανου αλλά μπορεί να συμπληρώνεται από το περιεχόμενο του φάκελου ο οποίος βρίσκεται ενώπιον του κατά τη λήψη της προσβαλλόμενης απόφασης. Στην πραγματικότητα η αιτιολογία της προσβαλλόμενης απόφασης περιέχει όλα τα στοιχεία που καθιστούν δυνατό και αποτελεσματικό το δικαστικό έλεγχο. Στα σχετικά πρακτικά της συνεδρίασης της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών και ειδικότερα σε εκείνο της συνεδρίας της 25ης Μαΐου, 1990, το οποίο παράθεσα πιο πάνω, γίνεται ειδική αναφορά των λόγων και των κριτηρίων που οδήγησαν την Αναθεωρητική Αρχή Αδειών να απορρίψει την ιεραρχική προσφυγή του αιτητή. Συμπληρωματικά δε προς αυτά υπήρχαν και οι σχετικοί φάκελοι που αφορούσαν την αίτηση και που βρίσκονταν επίσης ενώπιον της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών. Επομένως, ο λόγος αυτός δεν μπορεί να επιτύχει.
Ο δεύτερος λόγος είναι ότι η Αναθεωρητική Αρχή Αδειών πλανήθηκε περί τα πράγματα. Σύμφωνα με το άρθρο 18(4) των περί Ρυθμίσεως Τροχαίας Μεταφοράς Νόμων του 1982 και 1984 (Νόμοι Αριθ. 9 του 1982 και Αριθ. 84 του 1984) η Αρχή Αδειών κατά την άσκηση της διακριτικής της εξουσίας για τη χορήγηση άδειας διεθνών μεταφορών λαμβάνει υπόψη τα πιο κάτω:-
"(α) Τας μεταφορικός ανάγκας τας οποίας σκοπεί να εξυπηρετήση ο αιτητής δια της αιτουμένης αδείας·
(β) την ύπαρξιν άλλων αδειούχων μεταφορικών επιχειρήσεων παρεχουσών τας αυτός ή παρόμοιας μεταφορικός υπηρεσίας και τον βαθμόν επαρκείας και τακτικότητος εις ον αι τοιαύται υπηρεσίαι της παρέχονται·
(γ) τον βαθμόν εις τον οποίον είναι πιθανόν ότι ο αιτητής θα δύναται να παρέχει ασφαλείς, συνεχείς και τακτικός μεταφορικάς υπηρεσίας·
(δ) τας απολαβάς, τον χαρακτήρα και τους γενικούς όρους απασχολήσεως των οδηγών και του άλλου προσωπικού του απασχολουμένου υπό του αιτητού·
(ε) την ανάγκην συντονισμού των διεθνών οδικών μεταφορών και αποφυγής επιβλαβούς ανταγωνισμού των αναμεμιγμένων εις τας τοιαύτας μεταφοράς προσώπων."
Επίσης είναι φανερό από το άρθρο 5, παράγραφος 9 των Νόμων, ότι ένα από τα κριτήρια που η αρμόδια αρχή θα έπρεπε να λάβει υπόψη είναι επίσης εάν ο αιτητής μετέρχεται ή προτίθεται να μετέλθει την μεταφορική επιχείρηση ως κύριον αυτού επάγγελμα. Το βάρος να πείσει την αρμόδια Αρχή το έχει ο αιτητής και θα πρέπει να παρουσιάσει τα στοιχεία αυτά ο ίδιος προς την Αρχή. Με τα στοιχεία του παρέθεσε ο αιτητής ορθά η Αναθεωρητική Αρχή Αδειών δεν κατέληξε στο συμπέρασμα ότι θα είχε τη μεταφορική αυτή επιχείρηση ως κύριο επάγγελμά του.
Είναι φανερό ότι για τη λήψη της επίδικης απόφασης η Αναθεωρητική Αρχή Αδειών στηρίχθηκε πάνω στα πραγματικά γεγονότα που υπήρχαν στους φάκελους και στα όσα ο αιτητής ανέφερε τόσον ενώπιον της Αρχής Αδειών όσον και ενώπιον της ίδιας. Αυτή εκτίμησε όλα τα σχετικά γεγονότα της υπόθεσης χωρίς πλάνη περί τα πράγματα, γιατί δεν παρέλειψε να λάβει υπόψη οποιοδήποτε γεγονός που υπήρχε ούτε και έλαβε υπόψη οποιοδήποτε γεγονός που δεν έπρεπε να είχε λάβει υπόψη και δεν παρουσιάστηκε τίποτε που να αποδεικνύει το λόγο αυτό. Αναμφίβολα, για να ευσταθήσει ένας τέτοιος λόγος δεν πρέπει να προβάλλεται αόριστα και πρέπει να αποδεικνύεται είτε από τον αιτητή είτε να βγαίνει από τα στοιχεία του φάκελου (Πορίσματα Νομολογίας Συμβουλίου Επικρατείας 1929-1959, σελ. 268).
Μια και η Αναθεωρητική Αρχή Αδειών ενήργησε σύμφωνα με το Νόμο και χωρίς πλάνη περί τα πράγματα και άσκησε τη διακριτική της ευχέρεια με τρόπο εύλογο, το Δικαστήριο τούτο δεν επεμβαίνει σε μια απόφαση που λήφθηκε σαν θέμα ορθής άσκησης της διακριτικής ευχέρειας του αρμόδιου οργάνου και εφαρμογής της σχετικής νομοθεσίας και των γενικών αρχών του Διοικητικού Δικαίου.
Για όλους τους πιο πάνω λόγους η προσφυγή απορρίπτεται και επικυρώνεται η επίδικη απόφαση.
Κάτω από τις περιστάσεις δε γίνεται οποιαδήποτε διαταγή για έξοδα.
Προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.