|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1991) 4 ΑΑΔ 2532
12 Ιουλίου, 1991
[ΠΟΓΙΑΤΖΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
YAHYA MOHAMMED BARAKAT,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΔΙΑ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 502/90).
Αλλοδαποί — Διάταγμα απέλασης — Ο Περί Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως Νόμος, Κεφ. 105 — Διάταγμα απέλασης αλλοδαπού —Άρθρο 14(1) — Εξουσία έκδοσής τον έχει ο Υπουργός Εσωτερικών —Δύναται βάσει τον άρθρου 4(1) να εκχωρηθούν οι εξουσίες σε άλλο αξιωματούχο τον Υπουργείου — Η εκχώρηση πρέπει να γίνεται εγγράφως σύμφωνα με το άρθρο 3(2) του Περί Εκχωρήσεως της Ενάσκησης των Εξουσιών των Απορρεουσών εκ τινός Νόμου, Νόμου τον 1962 (Ν. 23/62) — Απέλαση αλλοδαπού από τον Λειτουργό Μεταναστεύσεως χωρίς εγγραφή εξουσιοδότηση — Αναρμοδιότητα οργάνου — Ενέργεια καθ' υπέρβαση εξουσιών — Άκυρη η απόφαση.
Ο αιτητής ο οποίος ήταν αλλοδαπός προσέβαλε με την προσφυγή του αυτή την έκδοση του διατάγματος απελάσεώς του και την πραγματοποιηθείσα απέλασή του από την Κύπρο ως παράνομη και ως πράξη που έγινε από τον Λειτουργό Μεταναστεύσεως καθ' υπέρβαση των εξουσιών του.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, ακυρώνοντας την επίδικη απόφαση, αποφάσισε ότι:
Ο Λειτουργός Μεταναστεύσεως ενήργησε χωρίς την απαραίτητη αρμοδιότητα. Η αναρμοδιότητα του διοικητικού οργάνου να προβεί στην έκδοση της προσβαλλόμενης πράξης συνιστά κλασσικό λόγο ακύρωσής της. Ελλείψει δε αρμοδιότητας, ο Λειτουργός Μεταναστεύσεως ενήργησε καθ' υπέρβαση των εξουσιών του.
Επίδικη απόφαση ακυρώνεται χωρίς έξοδα.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της έκδοσης διατάγματος απελάσεως του αιτητή και την επακολουθήσασα απέλασή του από την Κύπρο.
Μ Ζαχαρίου για Α. Κληρίδη, για τον αιτητή.
Π. Κληρίδης, Ανώτερος Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΠΟΓΙΑΤΖΗΣ, Δ. ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Ο Αιτητής είναι αλλοδαπός Παλαιστινιακής καταγωγής. Όταν αφίχθηκε στην Κύπρο στις 21 Μαΐου 1983 του παραχωρήθηκε προσωρινή άδεια παραμονής του ως επισκέπτη. Μεταξύ 27 Σεπτεμβρίου 1984 και 1 Μαρτίου 1990 ο Λειτουργός Μεταναστεύσεως ενέκρινε διαδοχικές προσωρινές άδειες παραμονής και εργασίας του στην Κύπρο, άλλοτε ως εκδότη και άλλοτε ως δημοσιογράφου στην υπε-ράκτια εταιρεία Sanabel Publishing and Distributors Ltd η οποία, όμως, πληροφόρησε το Λειτουργό Μεταναστεύσεως στις 27 Μαρτίου 1990 ότι έπαυσε να απασχολεί τον Αιτητή από 1η Μαρτίου 1990.
Στις 28 Μαρτίου 1990 ο Αιτητής υπόβαλε αίτηση να του χορηγηθεί προσωρινή άδεια παραμονής στην Κύπρο ως επισκέπτη εν αναμονή της έγκρισης από την Κεντρική Τράπεζα αίτησής του για τη μεταβίβαση επ' ονόματι του 9,500 μετοχών στην υπεράκτια εταιρεία Benali Trading Co Ltd τις οποίες αγόρασε με σκοπό να εργαστεί ως διευθυντής της εν λόγω εταιρείας αφού, βέβαια, εξασφαλίσει και την απαιτούμενη άδεια εργασίας.
Ο Αρχηγός της Αστυνομίας διά του Διοικητή Υπηρεσίας Αλλοδαπών της Αστυνομίας με σημείωμα του ημερομηνίας 10 Απριλίου 1990 πληροφόρησε το Λειτουργό Μεταναστεύσεως ότι η αίτηση του Αιτητή δε συστήνεται και εισηγήθηκε να διαταχθεί η αναχώρησή του από την Κύπρο. Με επιστολή του ημερομηνίας 18 Ιουνίου 1990 ο Λειτουργός Μεταναστεύσεως πληροφόρησε τον Αιτητή ότι η αίτηση του για τη χορήγηση σ' αυτόν άδειας παραμονής στην Κύπρο ως επισκέπτη δεν εγκρίνεται και τον καλούσε να αναχωρήσει αμέσως από την Κύπρο. Στις 20 Ιουνίου 1990 ο Λειτουργός Μεταναστεύσεως υπόγραψε διατάγματα κράτησης και απέλασης του Αιτητή από την Κύπρο, στα οποία αναφέρεται ότι ενεργούσε κατά γενική εξουσιοδότηση που δόθηκε από τον Υπουργό Εσωτερικών. Με βάση τα διατάγματα αυτά ο Αιτητής συνελήφθηκε και απελάθηκε από την Κύπρο στις 24 Ιουνίου 1990 και από τις 25 Ιουνίου 1990 τοποθετήθηκε στον κατάλογο απαγορευμένων μεταναστών (stop-list).
Με την προσφυγή αυτή ο Αιτητής προσβάλλει την έκδοση του διατάγματος απελάσεως του και την επακολουθήσασα απέλασή του από την Κύπρο στις 24 Ιουνίου 1990 ως παράνομη και ως πράξη που έγινε από το Λειτουργό Μεταναστεύσεως καθ' υπέρβαση των εξουσιών του.
Σύμφωνα με το άρθρο 14(1)* του περί Αλλαδαπών και Μεταναστεύσεως Νόμου, Κεφ. 105, ως ερμηνεύεται υπό το φως του άρθρου 188.3(γ) του Συντάγματος, το όργανο που έχει εξουσία να εκδίδει διατάγματα απελάσεως αλλοδαπών είναι ο Υπουργός Εσωτερικών ο οποίος, όμως, έχει εξουσία κάτω από το άρθρο 4(1)** του ίδιου Νόμου
* 14(1) Subject to the provisions of this Law and the terms of any licence or permit granted under this Law or any Regulations made thereunder, the Chief Immigration Officer may order any alien who is a prohibited immigrant or my person who, having entered the Republic with permission to remain therein for a limited period, remains in the Republic after that period has expired or any person who comes within the category enumerated in paragraph (i) of subsection (1) of section 6 to be deported from the Republic and, in the meantime, to be detained in custody."
** 4(1) The Administrative Secretary shall be the Chief Immigration Officer for the Republic but may delegate the performance of all or any of the duties and the exercise of all or any of the powers vested in him under this Law or any Regulations made thereunder to any other officer of his office.
να εκχωρεί την εκτέλεση είτε όλων είτε μέρους των εξουσιών και καθηκόντων του κάτω από το Νόμο αυτόν σε άλλο αξιωματούχο του Υπουργείου του, όπως είναι ο Λειτουργός Μεταναστεύσεως.
Η εκχώρηση από τον Υπουργό Εσωτερικών της εξουσίας του να εκδίδει διατάγματα απελάσεως αλλοδαπών πρέπει να γίνεται υπό μορφή γραπτής εξουσιοδότησης σύμφωνα με το άρθρο 3(2)* του περί Εκχωρήσεως της Ενασκήσεως των Εξουσιών των Απορρεουσών εκ τινος Νόμου, Νόμου του 1962 (Ν. 23/62).
Αποτελεί γεγονός παραδεκτό από τη Δημοκρατία ότι, όπως προκύπτει από το περιεχόμενο του φακέλου, η έγκριση για την έκδοση του επίδικου διατάγματος απελάσεως, την οποία ο Λειτουργός Μεταναστεύσεως είχε ζητήσει από τον Υπουργό Εσωτερικών στις 20 Ιουνίου 1990, δε φαίνεται να έχει ποτέ παραχωρηθεί. Εντούτοις ο Λειτουργός Μεταναστεύσεως προχώρησε στην έκδοση του χωρίς την προηγούμενη έγκυρη εκχώρηση της απαραίτησης εξουσίας από τον Υπουργό Εσωτερικών. Έπεται ότι ο Λειτουργός Μεταναστεύσεως ενήργησε επί του προκειμένου χωρίς την απαραίτηση αρμοδιότητα. Η αναρμοδιότητα του διοικητικού οργάνου να προβεί στην έκδοση της προσβαλλόμενης πράξης συνιστά κλασσικό λόγο ακύρωσής της. Παραπέμπω σχετικά στο σύγγραμμα Δίκαιον των
* 3(2) Οσάκις δυνάμει Νόμου ή διοικητικής πράξεως γενομένης κατ' εξουσιοδότησιν Νόμου Υπουργός τις ή Ανεξάρτητος τις Αξιωματούχος της Δημοκρατίας ή ετέρα αρχή εν τη Δημοκρατία κέκτηται εξουσίας ενασκήσεως οιωνδήποτε εξουσιών απορρεουσών εκ τινος Νόμου, ο τοιούτος Υπουργός, Ανεξάρτητος Αξιωματούχος ή αρχή, εκτός εάν διά Νόμου ρητώς απαγορεύεται τούτο, δύναται να εξουσιοδοτήσει εγγράφως οιονδήποτε πρόσωπον κατέχον αρμοδίαν τινά θέσιν εις αρμοδίαν υπηρεσίαν εμπίπτουσαν εντός της δικαιοδοσίας του τοιούτου Υπουργού, Ανεξαρτήτου Αξιωματούχου ή αρχής, όπως ενασκή τας τοιαύτας εξουσίας εκ μέρους τον τοιούτον Υπουργού, Ανεξαρτήτου Αξιωματούχου ή αρχής, υπό τοιούτους όρους, εξαιρέσεις και επιφυλάξεις ως ο Υπουργός, Ανεξάρτητος Αξιωματούχος ή αρχή ήθελεν εν τη τοιαύτη εξουσιοδοτήσει καθορίσει."
Διοικητικών Διαφορών του Μ. Στασινόπουλου, 4η έκδοση, παρα. 35, σ. 209. Είναι επίσης ορθός ο ισχυρισμός του Αιτητή ότι, ελλείψει αρμοδιότητας, ο Λειτουργός Μεταναστεύσεως κατά την έκδοση του προσβαλλόμενου διατάγματος απελάσεως ενήργησε καθ' υπέρβαση των εξουσιών του.
Κάτω από τις παρούσες περιστάσεις δε συντρέχει λόγος περαιτέρω εξέτασης της ουσίας της προσφυγής με αναφορά στους άλλους λόγους ακύρωσης της επίδικης πράξης που επικαλείται ο Αιτητής.
Η προσφυγή επιτυγχάνει και η προσβαλλόμενη πράξη ακυρώνεται στην ολότητά της. Δεν εκδίδω διαταγή αναφορικά με τα έξοδα εφόσον ο δικηγόρος του Αιτητή έχει δηλώσει ότι δεν απαιτά έξοδα.
Επίδικη απόφαση ακυρώνεται χωρίς έξοδα.