|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1991) 4 ΑΑΔ 2094
10 Ιουνίου, 1991
[ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΑΝΤΩΝΗΣ ΛΕΩΝΙΔΑ ΛΙΑΣΗΣ,
Αιτητής,
ν.
ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ ΠΡΟΣΟΔΩΝ ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 673/89).
Φορολογία Κεφαλαιουχικών Κερδών — Βεβαίωση Φόρου — Ο Περί Φορολογίας Κεφαλαιουχικών Κερδών Νόμος 52/80—Δεν αποδείχθηκε καμία αυθαιρεσία ή υπέρβαση εξουσίας εκ μέρους του Διευθυντή Τμήματος Εσωτερικών Προσόδων — Δεν υπάρχει νομική υποχρέωση να διαπραγματευτεί με οποιονδήποτε ο Έφορος Φόρου Εισοδήματος για διευθέτηση της υπόθεσης.
Ο αιτητής προσέβαλε με την προσφυγή του την επιβολή σε αυτόν φορολογίας κεφαλαιουχικών κερδών ύψους £13,400, για πώληση κτήματός του στην τιμή των £97,000.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
(1) Μετά από προσεκτική εξέταση του φακέλου της υπόθεσης δεν διαπιστώθηκε καμία απολύτως αυθαιρεσία ή υπέρβαση εξουσίας. Η απόφαση φαίνεται πλήρως αιτιολογημένη και δεν προσκρούει σε καμμιά πρόνοια του Ν. 52/80. Ουδεμία πλάνη περί τα πράγματα ή περί τον Νόμο έχει υποδειχθεί ή έχει προκύψει από την εξέταση της υπόθεσης.
(2) Αναφορικά με τον ισχυρισμό ότι ενώ γίνονταν διαβουλεύσεις ο Διευθυντής Τμήματος Εσωτερικών Προσόδων προχώρησε στον υπολογισμό του φορολογητέου ποσού, δεν υπήρχε νομική υποχρέωση να διαπραγματευτεί με οποιονδήποτε ο Έφορος Φόρου Εισοδήματος για διευθέτηση της υπόθεσης. Παράλειψή του να διαπραγματευτεί περαιτέρω δεν αποτελεί εκτελεστή διοικητική πράξη ώστε να προσβάλλεται βάσει του άρθρου 146 του Συντάγματος.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης των καθ' ων η αίτηση με την οποία επιβλήθηκε στον αιτητή το ποσό των £13,400 βάσει του Περί Φορολογίας Κεφαλαιουχικών Κερδών Νόμου, 1980 (Νόμος 52/80).
Σ. Παπακυριακού, για τον αιτητή.
Γ. Λαζάρου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
Ο Δικαστής κ. Παπαδόπουλος ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση.
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ, Δ: Ο αιτητής ήταν ιδιοκτήτης ενός κτήματος στο Πισσούρι, το οποίο πώλησε στις 26/3/ 85 και μεταβίβασε στις 27/4/87 με δήλωση μεταβίβασης στο Κτηματολόγιο Λεμεσού, αντί του ποσού των £97,000.-.
Στις 11/2/88 ο καθ' ου η αίτηση επέβαλε φορολογία στον αιτητή βάσει του περί Φορολογίας Κεφαλαιουχικών Κερδών Νόμου 52/80, το ποσό των £13,400.-. Επί του ποσού αυτού έγινε ένσταση.
Έγιναν διάφορες διαβουλεύσεις μεταξύ του δικηγόρου του αιτητή και εκτιμητών του Τμήματος Εσωτερικών Προσόδων για επανεκτίμηση της κατάστασης, ιδιαίτερα ως προς την αξία του κτήματος κατά την 27/6/78. Ο εκτιμητής του Τμήματος Εσωτερικών Προσόδων, ύστερα από εξέταση, επαναβεβαίωσε πως το ποσό των £25,000.- που είχε αρχικά εκτιμηθεί η επίδικη περιουσία, ήταν λογικό και δίκαιο.
|
Προϊόν διάθεσης |
£97,000 |
|
Μείον: Αξία κατά την 27/6/78 |
25,000 |
|
|
£72,000 |
|
Μείον: Απαλλαγή |
5,000 |
|
|
£67.000 |
|
Ποσό Φόρου @ 20% |
£13.400 |
Η τελική απόφαση του Διευθυντή Τμήματος Εσωτερικών Προσόδων κοινοποιήθηκε στον αιτητή στις 4/7/89. Η απόφαση αυτή επιβεβαίωσε την αρχική εκτίμηση, η οποία επεβλήθη στις 11/2/88, όπως αναφέρεται πιο πάνω και αναλυτικότερα είχε ως εξής:
Είναι ο ισχυρισμός του αιτητή πως η επίδικη απόφαση ελήφθη αυθαίρετα, καθ' υπέρβαση εξουσίας, χωρίς τη δέουσα εξέταση και έρευνα ή χωρίς οποιαδήποτε φορολογία και κατά παράβαση των προνοιών του Νόμου 52/80.
Διεξήλθα το φάκελο της υπόθεσης με κάθε δυνατή προσοχή, ιδιαίτερα έχοντας υπόψη μου τους ισχυρισμούς του αιτητή, αλλά δε μπόρεσα να βρω πουθενά καμιά απολύτως αυθαιρεσία ή υπέρβαση εξουσίας. Η απόφαση του Διευθυντή Τμήματος Εσωτερικών Προσόδων φαίνεται πλήρως δικαιολογημένη. Υπάρχουν εκθέσεις μέσα στο φάκελο, καθώς και συγκριτικές πωλήσεις, γεγονότα που ήταν γνωστά στον αιτητή. Η απόφαση είναι πλήρως δικαιολογημένη και δεν προσκρούει σε καμιά πρόνοια του Νόμου 52/80, "Νόμος Προβλέπων την Επιβολήν και Είσπραξιν Φόρου επί Κεφαλαιουχικών Κερδών".
Ο υπολογισμός της αξίας του κτήματος κατά την 27/6/78, που κατά το Νόμο αποτελεί αφετηρία για υπολογισμό κεφαλαιουχικών κερδών, έγινε με ιδιαίτερη προσοχή, φροντίδα, έρευνα και δικαιολογία.
Δεν προτίθεμαι να αναλύσω λεπτομερώς τον τρόπο που ενήργησε το αρμόδιο τμήμα. Απλώς αναφέρω πως από τον έλεγχο της νομιμότητας της επίδικης απόφασης που έχω καθήκο να κάμω, δεν προκύπτει τίποτε που να μου επιτρέπει να επέμβω εις την επίδικη απόφαση. Αυτή ήταν λογικά επιτρεπτή, ίσως δε και η μόνη απόφαση που θα μπορούσε το αρμόδιο τμήμα να πάρει. Ουδεμία δε πλάνη περί τα πράγματα ή περί το Νόμο μου έχει υποδειχθεί ή έχει προκύψει από την εξέταση της υπόθεσης.
Ως προς τον ισχυρισμό του ευπαιδεύτου δικηγόρου του αιτητή, ότι ενώ εγίνοντο διαβουλεύσεις ο Διευθυντής Τμήματος Εσωτερικών Προσόδων προχώρησε εις τον υπολογισμό του φορολογητέου ποσού, απλώς αναφέρω πως δεν υπήρχε νομική υποχρέωση να διαπραγματευθεί με οποιοδήποτε ο Έφορος Φόρου Εισοδήματος για διευθέτηση της υπόθεσης. Ασφαλώς δε η παράλειψη του Εφόρου να διαπραγματευθεί ή να διαπραγματευθεί περαιτέρω για τον προσδιορισμό του φορολογητέου ποσού, δε μπορεί να θεωρηθεί ως εκτελεστή διοικητική πράξη, ώστε να προσβάλλεται κάτω από το Άρθρο 146 του Συντάγματος.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.