|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1991) 4 ΑΑΔ 2041
7 Ιουνίου, 1991
[ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΗΜΟΣΘΕΝΟΥΣ,
Αιτητής,
ν.
ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ ΚΑΙ ΑΛΛΟΥ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 820/88).
Ο περί Πωλήσεως Οινοπνευματωδών Ποτών Νόμος, Κεφ. 144 (όπως τροποποιήθηκε) — Άρθρο 5(2)(β)(ιιι) — Δεν παραχωρείται άδεια αν το προτεινόμενο υποστατικό επικοινωνεί εσωτερικά με υποστατικό μη αδειούχο να πωλεί λιανικώς οινοπνευματώδη ποτά — Ορθά δεν παραχωρήθηκε η αιτούμενη άδεια εφόσον το υποστατικό επικοινωνούσε με συρόμενη πόρτα με περίπτερο.
Ο αιτητής προσέβαλε με την προσφυγή του την απόφαση του καθ' ου η αίτηση με την οποία απέρριψε αίτημά του για παραχώρηση άδειας πώλησης οινοπνευματωδών ποτών.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
Η επίδικη απόφαση λήφθηκε ορθά και σύμφωνα με τις πρόνοιες του Νόμου οι οποίες είναι αυστηρές και δεν αφήνουν οποιαδήποτε διακριτική ευχέρεια. Η απόφαση είναι αιτιολογημένη και λήφθηκε ορθά και νόμιμα.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της άρνησης του Επαρχου Λευκωσίας να παραχωρήσει στον αιτητή άδεια πώλησης οινοπνευματωδών ποτών.
Α. Παπαχαραλάμπους, για τον αιτητή.
Κλ. Θεοδούλου (Κα.), Ανώτερος Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
Ο Δικαστής κ. Δημητριάδης ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση.
ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ, Δ: Με την προσφυγή αυτή ο αιτητής προσβάλλει την άρνηση του καθ' ου η αίτηση Επάρχου να παραχωρήσει σ' αυτόν άδεια πώλησης οινοπνευματωδών ποτών.
Ο αιτητής, στις 23 Μαΐου, 1988, υπόβαλε αίτηση για άδεια πώλησης οινοπνευματωδών ποτών σε κατάστημα. Ο αιτητής προηγουμένως είχε άδεια πώλησης οινοπνευματωδών ποτών για περίπτερο, αλλά δυνάμει του περί Βοηθών Καταστημάτων (Τροποποίηση Πινάκων) Διατάγματος αρ. γνωστ. Κ.Δ.Π. 151/87 που δημοσιεύτηκε στο Παράρτημα Τρίτο της Επίσημης Εφημερίδας της Δημοκρατίας ημερ. 29 Μαρτίου, 1987, η πώληση οινοπνευματωδών ποτών σε περίπτερα δεν επιτρέπεται.
Η αίτηση του αιτητή εξετάστηκε από τους αρμόδιους λειτουργούς του Γραφείου Επαρχου Λευκωσίας και από την Αστυνομία και διαπιστώθηκε ότι το υποστατικό του αιτητή συγκοινωνούσε εσωτερικά με περίπτερο, γι' αυτό η αίτησή του απορρίφθηκε.
Ο αιτητής ειδοποιήθηκε σχετικά, στις 28 Αυγούστου, 1988 και εναντίον της απόφασης αυτής καταχωρήθηκε η παρούσα προσφυγή.
Στη γραπτή αγόρευση του αιτητή προβάλλεται ο ισχυρισμός ότι το υποστατικό του αιτητή πληροί όλες τις προϋποθέσεις για την πώληση οινοπνευματωδών ποτών, αρνείται ότι συγκοινωνεί εσωτερικά με μη αδειούχο υποστατικό, εφόσον αυτά διαχωρίζονται από συρόμενη πόρτα η οποία κλείει, θεωρεί δε ότι η επίδικη απόφαση πάσχει επίσης και λόγω έλλειψης αιτιολογίας.
Το άρθρο 5(2)(β)(ιιι) του περί Πωλήσεως Οινοπνευματωδών Ποτών Νόμου, Κεφ. 144 (όπως τροποποιήθηκε), προνοεί ρητά ότι ουδεμία άδεια εκδίδεται εάν το προτεινόμενο υποστατικό επικοινωνεί εσωτερικά με υποστατικό μη αδειούχο να πωλεί λιανικώς οινοπνευματώδη ποτά.
Στην προκειμένη περίπτωση, είναι παραδεκτό από τον αιτητή ότι το προτεινόμενο υποστατικό του, για το οποίο ζητήθηκε η άδεια, επικοινωνούσε εσωτερικά με συρόμενη πόρτα με μη αδειούχο υποστατικό, δηλαδή με περίπτερο του αιτητή, στο οποίο, σύμφωνα με το διάταγμα Κ.Δ.Π. 151/87, η πώληση οινοπνευματωδών ποτών ρητά απαγορεύεται.
Ενόψει των πιο πάνω προνοιών του Νόμου, θεωρώ ότι η επίδικη απόφαση λήφθηκε ορθά και σύμφωνα με τις πρόνοιες του Νόμου, οι οποίες είναι αυστηρές και δεν αφήνουν στους καθ' ων η αίτηση οποιαδήποτε διακριτική ευχέρεια να ενεργήσουν διαφορετικά, οποιαδήποτε δε παρέκκλιση από τις πιο πάνω ρητές πρόνοιες του Νόμου θα καθιστούσε την άδεια, αν εδίνετο, σαφώς παράνομη. Η συρόμενη πόρτα ορθά θεωρήθηκε από τους καθ' ων η αίτηση ότι δεν αποτελούσε επαρκές διαχωριστικό μεταξύ των δύο υποστατικών σε βαθμό που αυτά να μπορούν εύλογα να θεωρηθούν ότι δεν επικοινωνούσαν μεταξύ τους, αυτό δε αποτελεί και την αιτιολογία της απόφασης.
Για το λόγο αυτό, θεωρώ ότι η επίδικη απόφαση λήφθηκε ορθά και νόμιμα. Συνεπώς η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται.
Ο αιτητής να πληρώσει τα έξοδα.
Τα έξοδα να υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή.
Προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.