ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
(1991) 4 ΑΑΔ 1795
24 Μαΐου, 1991
[ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΜΑΡΙΑ Α. ΟΡΦΑΝΟΥ,
Αιτήτρια,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟΥ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 661/87).
Προσφυγή βάσει τον άρθρον 146 τον Συντάγματος — Προσβαλλόμενες πράξεις — Εκτελεστή διοικητική πράξη — Δεν αποτελεί εκτελεστή διοικητική πράξη αλλά βεβαιωτική η απόφαση της διοίκησης σε επανεξέταση αίτησης στην οποία δεν παρουσιάζονται οποιαδήποτε νέα στοιχεία.
Με την προσφυγή αυτή προσβλήθηκε από την αιτήτρια απόφαση ταυ Επαρχου ημερομηνίας 28.5.87 βάσει της οποίας απορρίφθηκε αίτησή της για άδεια ανόρυξης φρέατος στο χτήμα της στον Ασκά. Το ουσιαστικότερο θέμα που εξετάζεται ex proprio motu από το Δικαστήριο είναι κατά πόσο η προσφυγή προσβάλλει εκτελεστή ή βεβαιωτική απόφαση του Επαρχου.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
(1) Η προσβαλλόμενη απόφαση δεν είναι εκτελεστή διοικητική απόφαση αλλά βεβαιωτική της απόφασης του Επάρχου ημερομηνίας 27.4.87. Με την αίτησή της για επανεξέταση η αιτήτρια δεν παρουσίασε οποιαδήποτε νέα στοιχεία Συνεπώς η επανεξέταση δεν αποτελεί νέα έρευνα. Οι εισηγήσεις της για επιβολή όρων δεν διαφοροποιούν τα πραγματικά γεγονότα που βρίσκονταν ενώπιον του Επάρχου. Και στις δυο αποφάσεις υπάρχει ταυτότητα αιτιολογίας.
(2) Η επιβολή όρων και περιορισμών εναπόκειται στην διακριτική ευχέρεια του Επαρχου και κατά συνέπεια η προθυμία αιτητή να αποδεχθεί τέτοιους όρους δεν αποτελεί στοιχείο που δημιουργεί οποιαδήποτε υποχρέωση στον Έπαρχο να εκδώσει την αιτούμενη άδεια.
Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της άρνησης της Επαρχιακής Διοίκησης Λευκωσίας για έκδοση άδειας ανόρυξης φρέατος με σκοπό τη χρήση του νερού για αρδευτικούς και κτηνοτροφικούς σκοπούς.
Ν. Παναγιώτου, για την αιτήτρια.
Χ. Κυριακίδης, Ανώτερος Δικηγόρος της Δημοκρατίας για τους καθ' ων η αίτηση
Cur. adv. vult
Ο Δικαστής κ. Δημητριάδης ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση.
ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ, Δ: Η αιτήτρια, η οποία είναι εγγεγραμμένη ιδιοκτήτρια του τεμαχίου 371 Φ/Σχ. XXXVIII/ 52 στην τοποθεσία Πετροβούναρο στον Ασκά, της Επαρχίας Λευκωσίας, υπέβαλε στις 9 Φεβρουαρίου, 1987 αίτηση για άδεια ανόρυξης φρέατος με σκοπό τη χρήση του νερού για αρδευτικούς και κτηνοτροφικούς σκοπούς.
Στις 21 Φεβρουαρίου, 1987, η αίτηση στάληκε σε αρμόδιο υπάλληλο του Γραφείου του Επαρχου, ο οποίος στις 25 Φεβρουαρίου, 1987 δεν σύστησε την έκδοση της αιτούμενης άδειας γιατί σε απόσταση 1200 - 1500 πόδια βρίσκονταν οι κοινοτικές γεωτρήσεις του Ασκά και του Παλαιχωρίου αντίστοιχα
Η αίτηση διαβιβάστηκε στις 27 Φεβρουαρίου, 1987 στο Διευθυντή Τμήματος Αναπτύξεως Υδάτων για τις από-ψεις του, ο οποίος δεν σύστησε την παραχώρηση της αιτούμενης άδειας γιατί κοντά υπήρχαν άλλες κοινοτικές διατρήσεις.
Η σχετική αίτηση της αιτήτριας απορρίφθηκε με επιστολή του Επαρχου, ημερ. 27 Απριλίου, 1987, στην οποία αναφέρονται τα ακόλουθα:
"Αναφορικά με την αίτησή σας για ανόρυξη φρέατος/ διατρήσεως μέσα στο κτήμα σας με αρ. τεμ. 371 Φ/Σχ. XXXVIII/52 στον Ασκά λυπούμαι να σας πληροφορήσω ότι δεν είναι δυνατό να εισακουστεί η παράκλησή σας για τους πιο κάτω λόγους:-
Κοντά και σε απόσταση 1200 και 1500 πόδια βρίσκονται οι Κοινοτικές διατρήσεις Παλαιχωρίου και Ασκά."
Με επιστολή της ημερ. 8 Μαΐου, 1987, η αιτήτρια ζήτησε επανεξέταση της αίτησής της. Σχετικά αναφέρει:-
"Αναφέρομαι στην επιστολή σας με αρ. Φακέλου W. 100/87 και ημερομηνία 27.4.1987 για να σας παρακαλέσω να επανεξετάσετε την αίτησή μου για τους εξής λόγους:
α. Είμαι κάτοικος του χωριού Ασκά και ασχολούμαι αποκλειστικά με τη γεωργία.
β. Είμαι διατεθειμένη να εγκαταστήσω υδρομετρητή για έλεγχο της ποσότητας του νερού.
γ. Είμαι διατεθειμένη να προβώ στην εγκατάσταση βελτιωμένου συστήματος αρδεύσεως για οικονομική χρήση του νερού.
δ. Η αντλούμενη ποσότητα νερού να μην υπερβαίνει τους 8 τόνους την ημέρα.
2. Ενόψει των πιο πάνω αυστηρών περιορισμών πιστεύω ότι θα επανεξετάσετε την αίτησή μου για έγκριση.-
Η περίπτωση της αιτήτριας επανεξετάστηκε, όπως όμως αναφέρεται στο σχετικό πρακτικό του αρμόδιου υπαλλήλου "το αίτημα της αιτήτριας δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό έστω και με τους περιορισμούς που εισηγείται, εφόσον κοντά στο σημείο που ζητά να ανορύξει γεώτρηση υπάρχουν 2 κοινοτικές σε μικρότερη απόσταση από 1500 πόδια".
Ενόψει των πιο πάνω, ο Έπαρχος πληροφόρησε την αιτήτρια με επιστολή του ημερ. 28 Μαΐου, 1987, τα ακόλουθα:
"Αναφέρομαι στην επιστολή σας με ημ. 8/5/87 με την οποία ζητάτε επανεξέταση της απορριφθείσης αιτήσεως σας για άδεια ανορύξεως λάκκου μέσα στο τεμάχιο 371 Φ/Σχ. XXXVIII/52 στον Ασκά και σας πληροφορώ ότι το αίτημά σας επανεξετάσθηκε αλλά δεν κατέστη δυνατό να εγκριθεί για τους ίδιους λόγους που αναφέρονται στην επιστολή μου με τον ίδιο αριθμό και ημ. 27/4/87."
Εναντίον της απόφασης αυτής η αιτήτρια καταχώρησε την παρούσα προσφυγή.
Παρόλον που δεν έχει εγερθεί από τους καθ' ων η αίτηση, θα εξετάσω πρώτα το θέμα της εκτελεστότητας της προσβαλλόμενης απόφασης, εφόσον το Δικαστήριο δύναται να το εξετάσει ex proprio motu.
Είμαι της γνώμης ότι η προσβαλλόμενη απόφαση δεν είναι εκτελεστή διοικητική απόφαση αλλά βεβαιωτική της απόφασης του Επάρχου ημερ. 27 Απριλίου, 1987. Με την αίτησή της για επανεξέταση η αιτήτρια δεν παρουσίασε οποιαδήποτε νέα στοιχεία. Συνεπώς, η επανεξέταση δεν αποτελεί νέαν έρευνα.
Οι εισηγήσεις της αιτήτριας στην επιστολή της και οι όροι που προτείνει δεν διαφοροποιούν τα πραγματικά γεγονότα που βρίσκονταν ενώπιον του Επαρχου, ότι δηλαδή το σημείο της προτεινόμενης ανόρυξης φρέατος βρισκόταν κοντά σε άλλες διατρήσεις, γεγονός που αποτελεί και στις δυο περιπτώσεις την αιτιολογία της απόφασης. Υπάρχει, συνεπώς και ταυτότης αιτιολογίας.
Εν πάση περιπτώσει, η επιβολή όρων ή/και περιορισμών εναπόκειται στη διακριτική ευχέρεια του Επαρχου που του δίδει το άρθρο 3(1) του Νόμου και, κατά συνέπεια, η προθυμία ενός αιτητή να αποδεχθεί τέτοιους όρους ή/και περιορισμούς δεν αποτελεί στοιχείο που δημιουργεί οποιαδήποτε υποχρέωση στον Έπαρχο να εκδώσει την αιτούμενη άδεια.
Για τον πιο πάνω λόγο, η παρούσα προσφυγή, εφόσον στρέφεται εναντίον μη εκτελεστής πράξης, πρέπει να απορριφθεί.
Η προσφυγή απορρίπτεται. Καμιά διαταγή για έξοδα.