|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1991) 4 ΑΑΔ 1636
14 Μαΐου, 1991
[ΚΟΥΡΡΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΕΛΛ. ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΛΕΩΦΟΡΕΙΩΝ (ΛΑΡΝΑΚΑ) ΛΤΔ.,
Αιτητές,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 666/88).
Φορολογία Εισοδήματος — Κεφαλαιουχικές Εκπτώσεις — Οι Περί Φορολογίας Εισοδήματος Νόμοι 1961-1982 — Άρθρο 12(2)(α) — Κεφαλαιουχικές εκπτώσεις — Από την διατύπωση του άρθρου προκύπτει ότι κεφαλαιουχικές εκπτώσεις παραχωρούνται μόνο πάνω στην αγοραία αξία των στοιχείων που χρησιμοποιούνται για την επιχείρηση και όχι πάνω στην αξία καλής φήμης και πελατείας και στην τυχόν άδεια χρήσης.
Οι αιτητές με την προσφυγή τους αυτή προσέβαλαν την απόφαση του Εφόρου Φόρου Εισοδήματος να μειώσει τις κεφαλαιουχικές εκπτώσεις που δικαιούνταν οι αιτητές για την αγορά των λεωφορείων που χρησιμοποιούσαν στην επιχείρησή τους από £30,600 σε £21,100. Στο συμπέρασμα αυτό κατέληξε ο καθ' ου η αίτηση υπολογίζοντας και αφαιρώντας το ποσό των £9,500 ως αξία αγοράς καλής φήμης και πελατείας.
Οι αιτητές ισχυρίστηκαν ότι η επίδικη απόφαση λήφθηκε ελλείψει επαρκούς έρευνας και επαρκούς αιτιολογίας ότι ο καθ' ου η αίτηση ουδέποτε έδωσε οποιαδήποτε απάντηση για τους λόγους που τον οδήγησαν στην απόφασή του και τέλος ότι δεν έλαβε υπόψη κατά τον υπολογισμό της αξίας των λεωφορείων τις προσθήκες που είχαν γίνει σε αυτά.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
(1) Το επίδικο θέμα της προσφυγής βασίζεται στο άρθρο 12(2) (α) των περί Φορολογίας του Εισοδήματος Νόμων 1961-1982 που προνοεί ότι θα χορηγείται "έκπτωση ευλόγου τινός ποσού δια την μείωσιν αξίας και φθοράν ην υφίστανται τα τοιαύτα στοιχεία ως εκ της χρήσεως αυτών....". Από τη διατύπωση του πιο πάνω άρθρου προκύπτει ότι οι κεφαλαιουχικές εκπτώσεις παραχωρούνται μόνο πάνω στην αγοραία αξία των λεωφορείων και όχι πάνω στην αξία καλής φήμης και πελατείας και στην άδεια οδικής χρήσης 'Τ".
(2) Από επιστολή του Γραφείου Φόρου Εισοδήματος Λάρνακας προς τους αιτητές, με την οποία απορρίφθηκε η ένστασή τους, εμφαίνεται η αιτιολογία για την επίδικη πράξη που αναφέρει ότι οι αποσβέσεις για τα λεωφορεία περιορίστηκαν για τον λόγο ότι στο κόστος αγοράς τους είχε συμπεριληφθεί ποσό £9,500 που αντιπροσώπευε την αξία της αγοράς της καλής φήμης και πελατείας.
(3) Το θέμα των προσθηκών στα λεωφορεία είχε τεθεί ενώπιον του Εφόρου από τους αιτητές και επομένως σύμφωνα με το τεκμήριο της νομιμότητας που δεν έχει ανατραπεί συμπεραίνεται ότι λήφθηκε υπόψη από τον Έφορο. Επομένως δεν υπάρχει θέμα έλλειψης δέουσας έρευνας.
(4) Το Ακυρωτικό Δικαστήριο δεν υποκαθιστά την κρίση του αρμόδιου οργάνου με τη δική του, αναφορικά με την ορθότητα της διοικητικής πράξης. Το Δικαστήριο δεν επεμβαίνει συνήθως στην εκτίμηση των γεγονότων από τη Διοίκηση αν η εκτίμηση είναι εύλογα επιτρεπτή σε αυτή και υπάρχουν στοιχεία ενώπιόν της που υποστηρίζουν την προσβαλλόμενη πράξη. Σύμφωνα με τα στοιχεία της υπόθεσης, η απόφαση του καθ' ου η αίτηση 2 ήταν εύλογα επιτρεπτή.
Η Προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης του Έφορου Φόρου Εισοδήματος για (α) επιβολή φόρου εισοδήματος στους αιτητές για τα φορολογικά χρόνια 1983-1985 (β) για επιβολή έκτακτης εισφοράς για τις τριμηνίες 30.9.83-30.6.85 και (γ) για επιβολή αμυντικής εισφοράς για ολόκληρο το 1984 και το πρώτο εξάμηνο του 1985.
Α. Κουκούνης, για τους αιτητές.
Α. Ευαγγέλου, Ανώτερος Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult
Ο Δικαστής κ. Κούρρης ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση.
ΚΟΥΡΡΗΣ, Δ: Με την προσφυγή αυτή οι αιτητές προσβάλλουν την απόφαση του καθ' ου η αίτηση αρ. 2,
(ι) για επιβολή φορολογίας Εισοδήματος για τα φορολογικά χρόνια 1983, 1984 και 1985·
(ιι) για επιβολή έκτακτης εισφοράς για τις τριμηνίες που έληξαν στις 30/9/83, 31/12/83, 31/3/84, 30/6/84, 30/ 9/84, 31/12/84, 31/3/85 και 30/6/85, και
(ιιι) για επιβολή αμυντικής εισφοράς, για ολόκληρο το 1984 και το πρώτο εξάμηνο του 1985.
Τα γεγονότα σε συντομία είναι τα εξής: Οι αιτητές είναι Εταιρεία περιορισμένης ευθύνης με έδρα τη Λάρνακα και ασχολείται με μεταφορές επιβατών επί κομίστρω μέσα στην πόλη και Επαρχία Λάρνακας. Η Εταιρεία διαθέτει για το σκοπό αυτό λεωφορεία που απέκτησε με αγορά.
Οι αιτητές καθόρισαν το κόστος κάθε οχήματος για σκοπούς ετησίων αποσβέσεων. Συνολικά υπολόγισαν το κόστος των λεωφορείων τους σε £30,600.
Ο καθ' ου η αίτηση έκρινε ότι οι αιτητές καθόρισαν το κόστος κάθε οχήματος χωρίς να αιτιολογήσουν κατά τρόπο ικανοποιητικό τον τρόπο υπολογισμού του. Αφού εξέτασε και τους λογαριασμούς της Εταιρείας Λεωφορείων Κ.Α.Κ. Λτδ. που πώλησε τα λεωφορεία στους αιτητές στις 17/7/82 αποφάσισε να καθορίσει την τιμή πώλησής τους στο ποσό των £21,100.
Στο συμπέρασμα αυτό κατέληξε μετά που διαπίστωσε ότι η Εταιρεία Λεωφορείων Κ.Α.Κ. Λτδ. είχε αγοράσει στις 23/1/82 τα λεωφορεία, για τα οποία η αιτήτρια Εταιρεία ζητά κεφαλαιουχικές εκπτώσεις, από τους προηγούμενους ιδιοκτήτες για το ποσό των £58,600. Στην τιμή αυτή συμπεριλαμβανόταν τόσο η αξία καλής φήμης και πελατείας (goodwill) όσο και η αξία άδειας οδικής χρήσης "Τ, που υπολογίστηκαν στο ποσό των £37,500. Η αγοραία αξία δηλαδή των λεωφορείων, καθοριζόταν από την Εταιρεία Λεωφορείων Κ.Α.Κ. σε £21,100. Αναλυτικότερα φαίνεται από τους λογαριασμούς της Κ.Α.Κ. Λτδ. η αγοραία αξία του κάθε λεωφορείου χωριστά, όπως τούτη τα είχε αγοράσει από τους προηγούμενούς τους ιδιοκτήτες στις 23/1/82, έξι μήνες πρωτού τα πωλήσει στην αιτήτρια Εταιρεία, στην παράγραφο 11(ιι) της ένστασης.
Οι προβαλλόμενοι λόγοι για ακύρωση της απόφασης του Εφόρου Φόρου Εισοδήματος, είναι κυρίως δύο:
(1) Έλλειψη επαρκούς έρευνας, και
(2) Έλλειψη επαρκούς αιτιολογίας.
Η ουσία της προσφυγής αφορά την απόφαση του καθ' ου η αίτηση αρ. 2 να μειώσει τις κεφαλαιουχικές εκπτώσεις που διεκδικούν οι αιτητές από την αγορά των λεωφορείων. Το επίδικο θέμα βασίζεται πάνω στο άρθρο 12 (2)(α) του περί Φορολογίας του Εισοδήματος Νόμων 1961-1982 που προνοεί ότι:
"(2) Κατά τον προσδιορισμόν του φορολογητέου εισοδήματος προσώπου ασκούντος εμπορικήν ή βιομηχανικήν τινά επιχείρησιν, επιτήδευμα ή βιοτεχνίαν τινά, ελευθέριον ή άλλο τι επάγγελμα, ή παρέχοντος μισθωτός υπηρεσίας, θα χορηγήται-
(α) τηρουμένων των διατάξεων του παρόντος άρθρου, έκπτωσις ευλόγου τινός ποσού διά την μείωσιν αξίας και φθοράν ην υφίστανται τα τοιαύτα στοιχεία ως εκ της χρήσεως αυτών, εν τη εμπορική ή βιομηχανική επιχειρήσει, επιτηδεύματι ή βιοτεχνία, ελευθερία) ή άλλω επαγγέλματι, ή εν τη παροχή μισθωτών υπηρεσιών, κατά την διάρκειαν του φορολογικού έτους:
Νοείται ότι το σύνολον των τοιούτων εκπτώσεων δεν θα δύναται να υπερβή το ποσόν της κεφαλαιουχικής δαπάνης ην υπέστη το πρόσωπον τούτο διά την κτήσιν του στοιχείου τούτου·"
Από τη διατύπωση του πιο πάνω άρθρου, και συγκεκριμένα από τη φράση "έκπτωσις ευλόγου τινός ποσού διά την μείωσιν αξίας και φθοράν ην υφίστανται τα τοιαύτα στοιχεία ως εκ της χρήσεως αυτών", προκύπτει ότι κεφαλαιουχικές εκπτώσεις παραχωρούνται μόνο πάνω στην αγοραία αξία των λεωφορείων και όχι πάνω στην αξία καλής φήμης και πελατείας και στην άδεια οδικής χρήσης "Τ".
Οι αιτητές ισχυρίζονται ότι ο Έφορος ουδέποτε έδωσε οποιαδήποτε απάντηση ή λόγους γιατί δεν επέτρεψε τις αποσβέσεις για τα έτη 1983, 1984 και 1985 που ζήτησαν οι λογιστές της αιτήτριας Εταιρείας με επιστολή τους ημερομηνίας 4/11/87 (Τεκμήριο 6) και ότι είναι με την ένσταση της Δημοκρατίας στην προσφυγή αυτή, που πληροφορούνται για πρώτη φορά πως ο Έφορος Φόρου Εισοδήματος στηρίχτηκε όσον αφορά την αξία των λεωφορείων σε στοιχεία άγνωστα σ' αυτούς που δεν τέθηκαν υπόψη τους ούτως ώστε να τους δοθεί η ευκαιρία να εκθέσουν τη δική τους θέση και άποψη. Οι αιτητές τόνισαν ότι η απόφαση του καθ' ου η αίτηση 2 είναι αυθαίρετη και χωρίς αιτολο-γία υιοθέτησε μη ρεαλιστικές αγοραίες τιμές των οχημάτων που αγόρασε η αιτήτρια στις 17/7/82· ότι χωρίς καμιά έρευνα ή αιτιολογία προχώρησε ο Έφορος και υιοθέτησε τις αγοραίες τιμές των οχημάτων που παρουσίασε σαν ορθές· ότι έγιναν προσθήκες στα λεωφορεία, τις οποίες ο Έφορος Φόρου Εισοδήματος δεν έλαβε υπόψη κατά τον υπολογισμό της αξίας τους.
Από την επιστολή ημερομηνίας 30/5/88 (Τεκμήριο 4) που έστειλε το Γραφείο Φόρου Εισοδήματος Λάρνακας προς τους αιτητές με την οποία απορρίφθηκε η ένστασή τους, εμφαίνεται η αιτιολογία για την επίδικη πράξη που αναφέρει ότι οι αποσβέσεις για τα λεωφορεία περιορίστηκαν για το λόγο ότι στο κόστος αγοράς των λεωφορείων είχε συμπεριληφθεί ποσό £9,500 που αντιπροσώπευε την αξία της αγοράς της καλής φήμης και πελατείας.
Επίσης, δεν είναι ορθό ότι ο καθ' ου η αίτηση 2 δεν έλαβε υπόψη τις προσθήκες που έγιναν στα λεωφορεία που συντέλεσαν στην αύξηση της τρέχουσας τιμής τους.
Από τα διάφορα στοιχεία που τέθηκαν ενώπιόν μου και που ήταν επίσης ενώπιον του Εφόρου, είναι φανερόν ότι το θέμα των προσθηκών στα λεωφορεία είχε τεθεί ενώπιον του Εφόρου από τους αιτητές και επομένως σύμφωνα με το τεκμήριο της νομιμότητας που δεν έχει ανατραπεί κατέληξα στο συμπέρασμα ότι λήφθηκε υπόψη από τον Έφορο. Επομένως, δεν υπάρχει θέμα έλλειψης δέουσας έρευνας.
Είναι θεμελιώδης αρχή του Διοικητικού Δικαίου ότι, το ακυρωτικό Δικαστήριο δεν υποκαθιστά την κρίση του αρμόδιου οργάνου με τη δική του, αναφορικά με την ορθότητα της διοικητικής πράξης. Το Δικαστήριο συνήθως δεν επεμβαίνει στην εκτίμηση των γεγονότων από τη Διοίκηση αν η εκτίμηση είναι εύλογα επιτρεπτή σε αυτή και υπάρχουν στοιχεία ενώπιόν της που υποστηρίζουν την προσβαλλόμενη πράξη.
Αφού έλαβα υπόψη μου τα στοιχεία που είχε ενώπιόν του ο καθ' ου η αίτηση 2, κρίνω ότι η απόφασή του ήταν εύλογα επιτρεπτή και συνεπώς η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα
Προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.