|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1991) 4 ΑΑΔ 1548
3 Μαΐου, 1991
[ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
Α. ΙΩΑΝΝΟΥ ΚΑΙ ΥΙΟΣ ΛΤΔ.,
Αιτητές,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ, ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΚΑΙ ΑΛΛΟΥ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 457/90).
Ο Περί Εκτάκτου Προσφυγικής Επιβαρύνσεως (Εισαγόμενα Εμπορεύματα) Νόμος τον 1977 (Ν. 14/77), όπως τροποποιήθηκε — Άρθρα 4 και 5 — Η επιβάρυνση υπολογίζεται ποσοστιαία επάνω στη δασμολογητέα αξία κάθε εισαγομένου εμπορεύματος που τελωνίζεται για επιτόπια κατανάλωση — Δεν εφαρμόζονται οι διατάξεις της τελωνειακής νομοθεσίας περί απαλλαγής από δασμούς και φόρους ή περί επιστροφής καταβληθέντος δασμού.
Διοικητική Πράξη — Ανάκληση — Περίπτωση όπου πρόκειται για νέα και ξεχωριστή διοικητική πράξη που δεν συνιστά ανάκληση άλλης που αντέβαινε μάλιστα στο νόμο.
Στην παρούσα προσφυγή τέθηκε το θέμα της ακυρότητας απόφασης των καθ' ων η αίτηση με την οποία απορρίφθηκε αίτημα της αιτήτριας εταιρείας για μείωση ουσιαστικά του ποσού της προσφυγικής επιβάρυνσης που της επιβλήθηκε για προϊόντα που εισήγαγε. Το επιχείρημα της αιτήτριας ήταν ότι κατά τον υπολογισμό της επιβάρυνσης δεν έπρεπε να λαμβάνεται ως βάση η αξία των προϊόντων αλλά μόνο το ενοίκιο που πλήρωνε γι' αυτά η αιτήτρια αφού για μίσθωση επρόκειτο και άλλωστε αυτό είχε γίνει δεκτό κατά το παρελθόν από τους καθ' ων η αίτηση που, κατά την αιτήτρια, προέβαιναν τώρα σε ανάκληση της προηγούμενης απόφασής τους ενάντια στις αρχές της χρηστής διοίκησης.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
(1) Η επίδικη απόφαση ελήφθη σύμφωνα με τις πρόνοιες του Περί Εκτάκτου Προσφυγικής Επιβαρύνσεως (Εισαγόμενα Εμπορεύματα) Νόμου του 1977, όπως τροποποιήθηκε. Το άρθρο 4, που καθιερώνει την επιβολή και είσπραξη της επιβάρυνσης, προβλέπει ότι αυτή υπολογίζεται ποσοστιαία επάνω στη δασμολογητέα αξία κάθε εισαγόμενου εμπορεύματος που τελωνίζεται για επιτόπια κατανάλωση, ενώ το άρθρο 5 αποκλείει την εφαρμογή των διατάξεων της τελωνειακής νομοθεσίας περί απαλλαγής από δασμούς και φόρους ή περί επιστροφής καταβληθέντος δασμού.
(2) Η κρινόμενη επίδικη απόφαση είναι ξεχωριστή διοικητική πράξη από την προηγούμενη γιατί αφορά σε νέα εισαγωγή εμπορεύματος. Δεν αποτελεί επομένως ανάκληση της πρώτης που ήταν μάλιστα αντίθετη προς τη νομοθεσία.
Η προσφυγή απορρίπτεται, με έξοδα εις βάρος της αιτήτριας.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης του Διευθυντή του Τμήματος Τελωνείων με την οποία υπολόγισε την προσφυγική επιβάρυνση πάνω σε καλούπια που η αιτήτρια εταιρεία εισήγαγε για τη διεξαγωγή των εργασιών της από την Ελλάδα βάσει της εμπορικής αξίας των καλουπιών και όχι βάσει του ενοικίου που πλήρωσε για τα καλούπια.
Π. Σαρρής, για τους αιτητές.
Λ. Καουτζιάνη (Κα.), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους καθ' ων η αίτηση
Cur. adv. vult.
Ο Δικαστής κ. Αρτεμίδης ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση.
ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ: Μέσα στον κύκλο εργασιών της αιτήτριας εταιρείας είναι, μεταξύ άλλων, και η κατασκευή πλαστικών επίπλων. Για το σκοπό αυτό ενοικιάζει για ορισμένη χρονική περίοδο καλούπια από εταιρεία στην Ελλάδα, τα οποία και εισάγει στην Κύπρο για τη διεξαγωγή των εργασιών της. Μετά τη λήξη της περιόδου της ενοικίασης η αιτήτρια επιστρέφει (επανεξάγει) τα καλούπια στην ιδιοκτήτρια εταιρεία. Η πρώτη τέτοια εισαγωγή έγινε τον Ιούλιο 1989 και ο διευθυντής του τμήματος τελωνείων επέβαλε στην αιτήτρια £103.80 έκτακτη προσφυγική επιβάρυνση, ποσό που υπολόγισε με βάση το ενοίκιο που πλήρωσε για τα καλούπια.
Η έκτακτη προσφυγική επιβάρυνση καταβάλλεται σύμφωνα με τις πρόνοιες του περί Εκτάκτου Προσφυγικής Επιβαρύνσεως (Εισαγόμενα Εμπορεύματα) Νόμου του 1977 (14/77), όπως έχει τροποποιηθεί μεταγενέστερα με τους Νόμους 44/78, 14/80, 21/80, 28/80, 81/83, 32/84, 49/86 και 23/88.
Τον Μάρτιο 1990 η αιτήτρια εισήξε με το ίδιο σύστημα ενοικίασης νέα καλούπια. Αυτή τη φορά όμως ο διευθυντής επέβαλε προσφυγική επιβάρυνση ύψους £216.06, την οποίαν υπολόγισε βάσει της εμπορικής αξίας των καλουπιών, όπως αυτή επιβεβαιώθηκε από την ιδιοκτήτρια Ελληνική εταιρεία. Η αιτήτρια διαμαρτυρήθηκε στους καθ' ων η αίτηση για τον τρόπο υπολογισμού της και ζήτησε την αναθεώρησή της, ώστε να υιοθετηθεί το προηγούμενο σύστημα, να καθοριστεί δηλαδή βάσει του ενοικίου που θα πλήρωνε για το καλούπι που εισήξε.
Ο διευθυντής απέρριψε το αίτημα, αναφέροντας πως ενήργησε σύμφωνα με τις πρόνοιες της νομοθεσίας. Πρόσθεσε δε ότι σε περίπτωση που το καλούπι θα εξήγετο από την Κύπρο και θα επαναεισαγόταν, δε θα πληρωνόταν ξανά έκτακτη προσφυγική επιβάρυνση.
Είναι αυτής της απόφασης που επιζητείται η ακύρωση και ο δικηγόρος της αιτήτριας προβάλλει δυο λόγους για την τεκμηρίωση της εισήγησής του.
(α) ότι εσφαλμένα ο διευθυντής υπολόγισε την έκτακτη προσφυγική επιβάρυνση με βάση την εμπορική αξία του καλουπιού, αντί του ενοικίου που θα πλήρωνε γι' αυτό η αιτήτρια, και
(β) η "ανάκληση'·, όπως την αποκαλεί, της προηγούμενης απόφασης αντίκειται στις αρχές της χρηστής διοίκησης.
Έχω τη γνώμη πως η επίδικη απόφαση είναι ορθή γιατί ελήφθη σύμφωνα με τις πρόνοιες του Νόμου. Το άρθρο 4, που καθιερώνει την επιβολή και είσπραξη της επιβάρυνσης, προβλέπει ότι αυτή υπολογίζεται ποσοστιαία πάνω στην δασμολογητέα αξία κάθε εισαγομένου εμπορεύματος που τελωνίζεται για επιτόπια κατανάλωση, ενώ το άρθρο 5 προνοεί τα εξής:
"Η επιβάρυνση καταβάλλεται υπό παντός προσώπου συμφώνως προς τας διατάξεις της τελωνειακής νομοθεσίας και άπασαι αι διατάξεις ταύτης συμπεριλαμβανομένων των αφορωσών εις γενικά αδικήματα εφαρμόζονται τηρουμένων των αναλογιών, αλλά αι διατάξεις της τελωνειακής νομοθεσίας αι αφορώσαι εις απαλλαγήν εκ δασμών και φόρων ή επιστροφήν καταβληθέντος δασμού δεν εφαρμόζονται": Νοείται ότι -
Είναι δεκτό ότι στα καλούπια που εισήχθησαν δεν επιβάλλεται δασμός. Στην κρινόμενη υπόθεση ο διευθυντής δέκτηκε πως η εμπορική αξία του καλουπιού που εισήχθη ήταν αυτή που επιβεβαίωσε η ιδιοκτήτρια Ελληνική εταιρεία, βάσει δε αυτής καθορίστηκε το ποσό της επίδικης επιβάρυνσης. Ο προηγούμενος τρόπος υπολογισμού από τον διευθυντή, με βάση δηλαδή το ενοίκιο που πλήρωσε η αιτήτρια, ήταν αντίθετος με τις σαφείς διατάξεις του νόμου.
Η κρινόμενη επίδικη απόφαση είναι ξεχωριστή διοικητική πράξη, από την προηγούμενη του Ιουλίου 89, γιατί αφορά σε νέα εισαγωγή εμπορεύματος. Δεν αποτελεί επομένως ανάκληση της πρώτης. Αλλά και αν ήταν, και για τους λόγους που εξήγησα πιο πάνω, ελήφθη σύμφωνα με τη νομοθεσία, σε αντίθεση με την προηγούμενη.
Η προσφυγή απορρίπτεται. Τα έξοδα θα βαρύνουν την αιτήτρια γιατί οι καθ' ων η αίτηση επεξήγησαν, στην αλληλογραφία που έγινε με αυτή, τους λόγους της απόφασής τους που ήσαν σύμφωνοι με το νόμο.
Προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.