|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1991) 4 ΑΑΔ 1502
30 Απριλίου. 1991
[ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗΣ, Δ/στής]
ΧΡΙΣΤΑΚΗΣ ΠΑΝΤΕΛΙΔΗΣ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΜΕΡΙΜΝΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ
ΕΚΤΟΠΙΣΘΕΝΤΩΝ ΚΑΙ ΑΛΛΟΥ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 107/89).
Διοικητική πράξη — Βεβαιωτική — Δεν είναι δεκτική προσφυγής βάσει του άρθρου 146 του Συντάγματος.
Με την παρούσα προσφυγή προσβλήθηκε απόφαση της Υπηρεσίας Μερίμνης και αποκατάστασης Εκτοπισθέντων με την οποία απορρίφθηκε αίτηση του αιτητή για παροχή βοήθειας σχετικά με αυτοστέγαση σε ιδιόκτητο οικόπεδο στη Λευκωσία.
Αποτέλεσε εισήγηση των καθ' ων η αίτηση ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι επιβεβαιωτική προγενέστερης απόφασης της Διοίκησης και ως εκ τούτου δεν μπορούσε να αποτελέσει βάση προσφυγής.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
(1) Η προσβαλλόμενη απόφαση ήταν επιβεβαιωτική προηγούμενης απόφασης της Διοίκησης και δήλωνε εμμονή της διοίκησης στην προηγούμενη απόφασή της ενόψει και του αληθινού περιεχομένου της απόφασης του Υπουργικού Συμβουλίου (Αρ. 29.553) η οποία αποτέλεσε τη βάση του αιτήματος επανεξέτασης του αιτητή που οδήγησε στην έκδοση της προσβαλλόμενης απόφασης.
(2) Επί της ουσίας δεν διαπιστώνεται οποιαδήποτε παρανομία στη λειτουργία του αποφασίζοντος σώματος. Ο αιτητής δεν έχει προσκομίσει οποιοδήποτε στοιχείο που να καταδεικνύει ότι τα κριτήρια της Διοίκησης για παροχή χορηγίας ή δανείου για τη στέγαση εκτοπισθέντων είναι αυθαίρετα, ή ότι οι διαφορές στη δανειοδότηση των δικαιούχων δεν σχετίζονται με διαφορές στην πραγματική τους κατάσταση.
(3) Η παραβίαση της αρχής της χρηστής διοίκησης δεν έχει στοιχειοθετηθεί για το λόγο ότι ο καθ' ου η αίτηση ενήργησε μέσα στα πλαίσια των σχετικών αποφάσεων του Υπουργικού Συμβουλίου.
(4) Η αιτιολογία της προσβαλλόμενης απόφασης εξάγεται και συμπληρώνεται από τα σχετικά διοικητικά έγγραφα που τέθηκαν υπόψη του Δικαστηρίου.
Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
Αναφερόμενη υπόθεση:
Σαββίδης ν. Δημοκρατίας (Προσφυγή Αρ. 1011/87, ημερ. 30.1.89).
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης της Υπηρεσίας Μερίμνης και Αποκατάστασης Εκτοπισθέντων με την οποία η αίτηση του αιτητή για παροχή βοήθειας σχετικά με αυτοστέγαση σε ιδιόκτητο οικόπεδο στη Λευκωσία απορρίφθηκε.
Κ. Λοΐζου, για τον αιτητή.
Δ. Παπαδοπούλου (Κα.), Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α', για τους καθ' ων η αίτηση.
Car. adv. vult.
Ο Δικαστής κ. Χρυσοστομής ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση.
ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗΣ, Δ: Ο αιτητής με την παρούσα προσφυγή προσβάλλει την απόφαση της Υπηρεσίας Μερίμνης και Αποκατάστασης Εκτοπισθέντων ημερ. 27.10.88, η οποία κοινοποιήθηκε σ' αυτόν με επιστολή του καθ' ου η αίτηση ημερ. 30.11.88 και με την οποία η αίτησή του για παροχή βοήθειας σχετικά με αυτοστέγαση σε ιδιόκτητο οικόπεδο στη Λευκωσία απορρίφθηκε.
Ο αιτητής είναι εκτοπισθείς από τη Νεάπολη Λευκωσίας.
Περί το Δεκέμβριο του 1977, ο αιτητής υπόβαλε αίτηση για στεγαστική βοήθεια και δάνειο για αγορασθείσα κατοικία, η οποία ήταν έτοιμη οικοδομή που αγοράστηκε από τον αιτητή στις 21.10.77 αντί £8,250 (Βλ. Ερ. 4-6).
Η αίτησή αυτή του αιτητή απορρίφθηκε από την Κεντρική Επιτροπή Επιλογής και Κριτηρίων στις 14.2.78, για το λόγο ότι εζητείτο βοήθεια για κατοικία η οποία ήταν κτισμένη ήδη (Ερ. 3 και 9).
Στις 21.1.81, ο αιτητής υπέβαλε αίτηση για παροχή χορηγίας/δανείου για αγορά διαμερίσματος στη Λεμεσό (Ερ. 11).
Η πιο πάνω αίτηση απορρίφθηκε από την Κεντρική Επιτροπή Επιλογής και Κριτηρίων σε συνεδρίαση της ημερ. 14.3.83 (Ερ. 15), για το λόγο ότι ο αιτητής δεν έδειξε ενδιαφέρον. Ο αιτητής ειδοποιήθηκε σχετικά στις 1.11.83 (Ερ. 16).
Ακολούθως, ο αιτητής μ' επιστολή προς τον Διευθυντή της Υπηρεσίας Μερίμνης ημερ. 26.2.87 (Ερ. 17), ζήτησε επανεξέταση παλαιότερης αίτησής του για χορηγία βοηθήματος για αυτοστέγαση σε ιδιόκτητο οικόπεδο στη Λευκωσία.
Ο Διευθυντής της Υπηρεσίας Μερίμνης, μ' επιστολή του ημερ. 16.3.87 (Ερ. 18), πληροφόρησε τον αιτητή πως το αίτημά του επρόκειτο να επανεξεταστεί από την Κεντρική Επιτροπή Επιλογής και Κριτηρίων.
Στις 2.9.87 Κλιμάκιο της Κεντρικής Επιτροπής Επιλογής αποφάσισε όπως το αίτημα του αιτητή για χορήγηση βοηθήματος για αυτοστέγαση σε ιδιόκτητο οικόπεδο στο Στρόβολο, εξεταστεί από την Ολομέλεια της Κεντρικής Επιτροπής (Ερ. 36).
Η Ολομέλεια της Κεντρικής Επιτροπής σε συνεδρίασή της ημερ. 26.11.87, αποφάσισε απόρριψη του πιο πάνω αιτήματος του αιτητή, για το λόγο ότι στις 21.10.77 είχε αγοράσει κατοικία, την οποία και μεταπώλησε (Ερ. 37). Ο αι-τητής πληροφορήθηκε την πιο πάνω απόφαση, μ' επιστολή του καθ' ου η αίτηση ημερ. 23.2.88, η οποία ανέφερε τα ακόλουθα (Βλ. Ερ. 40 και 41):
"Αναφέρομαι στην αίτησή σας με αρ. ...σχετικά με αυτοστέγαση σε Ιδιόκτητο Οικόπεδο στη Λευκωσία και σας πληροφορώ μετά λύπης μου πως τούτη απορρίφθηκε για τους πιο κάτω λόγους:
Επειδή αγοράσατε κατοικία την οποία έχετε μεταπωλήσει."
Η πιο πάνω απόφαση δεν προσβλήθηκε από τον αιτητή με προσφυγή.
Στις 8.3.88 ο αιτητής, μ' επιστολή του, ζήτησε επανεξέταση της πιο πάνω αίτησης, αναφέροντας μεταξύ άλλων τα ακόλουθα (Βλ. Ερ. 42):
"Όπως έχω πληροφορηθεί το Υπουργικό Συμβούλιο πρόσφατα έχει αποφασίσει ότι δια οργανωμένες οικογένειες αι οποίαι είναι εκτοπισθείσαι δικαιούνται βοήθεια/ή δάνειο εφόσον είχαν αγοράσει σπίτι ή διαμέρισμα μετά την εισβολή και το έχουν αποξενώσει προ τις αρχές Ιανουαρίου 1988. Πιστεύω ότι η περίπτωσίς μου εμπίπτει εις την τελευταία απόφασιν του Υπουργικού Συμβουλίου και παρακαλώ όπως επανεξετάσετε την αίτησίν μου."
Μ' επιστολή ημερ. 30.11.88, η Υπηρεσία Μερίμνης πληροφόρησε τον αιτητή τα πιο κάτω (Βλ. Ερ. 49):
"Αναφέρομαι στην αίτησή σας με αρ. ..σχετικά με αυτοστέγαση σε Ιδιόκτητο Οικόπεδο στη Λευκωσία και σας πληροφορώ μετά λύπης μου πως τούτη απορρίφθηκε στις 27.10.88.
Εάν ενδιαφέρεστε η αίτησή σας να εξεταστεί γι' αγορά διαμερίσματος για το 50% (μισή βοήθεια) τότε να ενημερώσετε το γραφείο μας σύντομα."
Εναντίον της πιο πάνω απόφασης, ο αιτητής καταχώρισε την παρούσα προσφυγή.
Ο δικηγόρος των κάθ' ων η αίτηση πρόβαλε σαν πρώτη εισήγηση για απόρριψη της προσφυγής, ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι επιβεβαιωτική της προγενέστερης απόφασης της Διοίκησης ημερ. 23.2.88 και ως εκ τούτου δεν μπορεί ν' αποτελέσει βάση νέας προσφυγής.
Είναι γεγονός πως ο αιτητής επανήλθε με το ίδιο αίτημα στις 8.3.88, ζητώντας την επανεξέτασή του, επικαλούμενος νέα κυβερνητική; απόφαση (Βλ. Ερ. 42, ανωτέρω). Το αίτημα του αυτό αφορούσε και πάλι την παροχή 100% βοήθειας για αυτοστέγαση σε ιδιόκτητο οικόπεδο. Η νέα απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου περιέχεται στο Ερ. 50, που κατατέθηκε ενώπιον του Δικαστηρίου και αναφέρει τα ακόλουθα:
"Απόσπασμα από τα Πρακτικά της Συνεδρίας του Υπουργικού Συμβουλίου Ημερομηνίας 30 ΔΕΚ. 1987
Αίτημα της Παγκύπριας Επιτροπής Προσφύγων για παροχή οικονομικής βοήθειας και σε εκτοπισθείσες οικογένειες που αγόρασαν με δική τους δαπάνη έτοιμη κατοικία/διαμέρισμα πριν την εξαγγελία τον σχετικού Σχεδίου.
(Αρ. Πρότασης 601/87) Απόφασης
|
Αρ. Απόφασης 29.553 |
Το Συμβούλιο αποφάσισε όπως οι περιπτώσεις παλιών προσφυγικών οικογενειών (δηλαδή οικογενειών υπήρχαν πριν από την εισβολή) 29553 στις οποίες οι επηρεαζόμενοι προχώρησαν λόγω των πολύ πιεστικών στεγαστικών συνθηκών στα πρώτα χρόνια μετά την εισβολή, στην αγορά οικιστικής μονάδας πριν την εξαγγελία
|
του σχετικού Σχεδίου στις 3.12.1980, τύχουν της Ιδιας μεταχείρισης με τις περιπτώσεις προσφύγων που αγόρασαν διαμέρισμα μετά τις 3.12.1980, πριν πάρουν έγκριση από την ΥΜΑΠΕ, δηλαδή να πάρουν το 50% της κανονικής βοήθειας που θα δικαιούνταν για σκοπούς αυτοστέγασης κατά το χρόνο αγοράς του διαμερίσματος/ κατοικίας τους."
Όπως είναι φανερόν από την πιο πάνω απόφαση, Υπουργικό Συμβούλιο είχε αποφασίσει την παροχή του 50% της κανονικής βοήθειας που θα δικαιούνταν πολλές προσφυγικές οικογένειες, για σκοπούς αυτοστέγασης, κατά το χρόνο αγοράς του διαμερίσματος/κατοικίας τους, επομένως, η περίπτωση του αιτητή για βοήθεια 100%, που θα ετύγχανε για αυτοστέγαση σε ιδιόκτητο οικόπεδο, δεν καλύπτετο από την πιο πάνω απόφαση.
Αυτός φαίνεται, εξάλλου, ότι ήταν και ο λόγος για τον οποίο στην απορριπτική για 100% δάνειο απόφασή της, η αρμόδια αρχή πληροφόρησε τον αιτητή πως αν ενδιαφέρεται η αίτησή του να εξεταστεί για αγορά κατοικίας για 50%, όπως προνοούσε η σχετική απόφαση, να ενημερώσει αυτήν σχετικά.
Η απόφαση ημερ. 30.11.88, ήταν επιβεβαιωτική της προηγούμενης απόφασης της διοίκησης ημερ. 23.2.88, για την παραχώρηση 100% βοήθειας στον αιτητή και δήλωνε την εμμονή της διοίκησης στην προηγούμενη. Ο αιτητής δεν βρισκόταν σε κατηγορία που να ικανοποιεί τα κριτήρια για βοήθεια 100%.
Για το λόγο αυτό, η προσφυγή θα πρέπει ν' απορριφθεί.
Όσον αφορά την ουσία της υπόθεσης, δεν βρίσκω να υπάρχει οποιαδήποτε παρανομία στη λειτουργία της Κεντρικής Επιτροπής Επιλογής και Κριτηρίων. Παραθέτω πιο κάτω σχετικό απόσπασμα από την απόφαση Σάββας Σαββίδης ν. Δημοκρατίας, Υπ. Αρ. 1011/87, ημερ. 30.1.89, όπου τις σελ. 4 και 5 αναφέρονται τα ακόλουθα, τα οποία υιοθετώ:
"Με βρίσκει σύμφωνο η εισήγηση της συνηγόρου του αιτητή ότι είναι επιθυμητό τα κριτήρια για τη διάθεση κρατικών πόρων να καθορίζονται από τη νομοθεσία και να μην αφήνονται στη διακριτική ευχέρεια διοικητικών οργάνων. Ο καθορισμός και ρύθμιση των δικαιωμάτων των πολιτών πρωτογενώς από τη Βουλή διασφαλίζει την λειτουργικότητα της αρχής του διαχωρισμού των πολιτειακών εξουσιών και συντελεί στην βεβαιότητα για το δίκαιο. Δεν υπάρχει όμως νομικό κώλυμα στην εκχώρηση αρμοδιότητας στην εκτελεστική εξουσία για καθορισμό στα πλαίσια των εξουσιοδοτικών διατάξεων της νομοθεσίας (τον προϋπολογισμό στην προκειμένη περίπτωση) για τον καθορισμό των κριτηρίων για τη διάθεση κρατικών πόρων. Δεν έγινε εισήγηση ούτε υπάρχει οτιδήποτε που να μαρτυρεί ότι η εκτελεστική εξουσία έχει υπερβεί τα όρια της νομοθετικής εξουσιοδοτήσεως στον καταρτισμό του σχεδίου για την παροχή χορηγίας ή βοήθειας προς τους εκτοπισθέντες."
Επίσης, ο αιτητής δεν έχει προσκομίσει οποιοδήποτε στοιχείο που να καταδεικνύει ότι τα κριτήρια της διοίκησης για παροχή χορηγίας ή δανείου για τη στέγαση εκτοπισθέντων, είναι αυθαίρετα, ή ότι οι διαφορές στη δανειοδότηση των δικαιούχων δεν σχετίζονται με διαφορές στην πραγματική τους κατάσταση.
Ούτε και παραβίαση της αρχής της χρηστής διοίκησης έχει στοιχειοθετηθεί, για το λόγο ότι, ο καθ' ου η αίτηση ενήργησε μέσα στα πλαίσια των σχετικών αποφάσεων του Υπουργικού Συμβουλίου.
Η αιτιολογία της προσβαλλόμενης απόφασης, εξάλλου, εξάγεται και συμπληρώνεται από τα σχετικά διοικητικά έγγραφα που τέθηκαν υπόψη του Δικαστηρίου. (Βλ. απόφαση Υπουργικού Συμβουλίου ημερ. 30.12.87, ανωτέρω).
Για τους πιο πάνω λόγους, η προσφυγή απορρίπτεται. Δεν επιδικάζονται έξοδα.
Προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.