|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Δεν έχει εντοπιστεί νομοθεσία ή απόφαση ή δικονομικός θεσμός στον οποίο να κάνει αναφορά η απόφαση αυτή
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
(1991) 4 ΑΑΔ 1497
30 Απριλίου, 1991
{ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΕΛΕΝΙΤΣΑ ΜΙΧΑΗΛΙΔΟΥ,
Αιτήτρια,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 44/90).
Διοικητική Πράξη — Βεβαιωτική — Δεν είναι εκτελεστή διοικητική πράξη — Δεν μπορεί να προσβληθεί με προσφυγή βάσει τον άρθρον 146 τον Συντάγματος.
Με την προσφυγή αυτή η αιτήτρια ζήτησε την ακύρωση απόφασης των καθ' ων η αίτηση με την οποία απορρίφθηκε αίτησή της για ανέγερση ξενοδοχείου σε γήπεδό της.
Οι καθ' ων η αίτηση ισχυρίστηκαν πως η πράξη που περιείχετο στην επιστολή αυτή ήταν βεβαιωτική προηγούμενης απόφασης και συνεπώς μη εκτελεστή αφού δεν είχε υπάρξει νέα έρευνα ούτε είχαν υποβληθεί οποιαδήποτε νέα ουσιαστικά νομικά ή πραγματικά στοιχεία.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
(1) Συγκρίνοντας τις δύο επιστολές δηλαδή αυτήν της οποίας το περιεχόμενο προσβάλλεται με την προσφυγή αυτή και την προηγούμενη αυτής συμπεραίνεται ότι η επίδικη απόφαση δεν επιφέρει οποιαδήποτε μεταβολή στην υφιστάμενη νομική κατάσταση της αιτήτριας, είναι βεβαιωτική, μη εκτελεστή και δεν μπορεί να προσβληθεί με προσφυγή βάσει του άρθρου 146 του Συντάγματος.
(2) Κρίνοντας επί της ουσίας, η επίδικη απόφαση λήφθηκε νόμιμα, σύμφωνα με τις πρόνοιες του περί Ξενοδοχείων και Τουριστικών Καταλυμάτων Νόμου του 1969 - 85, άρθρο 5 και με τους περί Ξενοδοχείων και Τουριστικών Καταλυμάτων (Γενικούς) Κανονισμούς του 1985, άρθρα 12, 14(1) και 14(6) και κανένας από τους λόγους ακυρότητας που υπέβαλε η αιτήτρια δεν αποδείχθηκε.
Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
Προσφυγή.
Προσφυγή για δήλωση του Δικαστηρίου ότι η πράξη και/ή απόφαση του Κυπριακού Οργανισμού Τουρισμού με την οποία απορρίπτεται η αίτηση της αιτήτριας για ανέγερση ξενοδοχείου είναι άκυρη και στερημένη κάθε έννομου αποτελέσματος.
Ε. Μιχαηλίδης και Χρ. Χρυσάνθου, για τον αιτητή.
Α. Δικηγορόπουλος, για τους καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
Ο Δικαστής κ. Χρυσοστομής ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση.
ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗΣ, Δ: Με την παρούσα προσφυγή η αιτήτρια εξαιτείται την ακόλουθη θεραπεία:
"Α) Δήλωση ότι η απόφαση ή/και πράξη των καθ' ων η Αίτηση που περιέχεται σε επιστολή τους ημερ. 1/11/89, αντίγραφο της οποίας επισυνάπτεται και σημειούται ως Τεκμ. 1, διά της οποίας απορρίπτεται αίτηση της Αιτητρίας για ανέγερση ξενοδοχείου σε γήπεδό της, είναι άκυρη και παράνομη και στερημένη κάθε εννόμου αποτελέσματος.
Β) Άλλη ή περαιτέρω θεραπεία.
Γ) Έξοδα."
Η αιτήτρια είναι συνιδιοκτήτρια 1/2 μεριδίου του Τεμ. 134/4, Φ/Σχ. 54/52, στη Γερμασόγεια, στη Λεμεσό.
Με επιστολή της ημερ. 16.10.86, η Αιτήτρια υπόβαλε σχέδια για ανέγερση ξενοδοχείου 3 αστέρων στο πιο πάνω τεμάχιο. (Τεκμήριο 1 στην ένσταση).
Ο Οργανισμός απάντησε με την επιστολή του ημερ. 4.12.86 (Τεκμήριο 2 στην ένσταση) και εισηγείτο το θέμα να επαναϋποβληθεί, αφού πρώτα γίνει επίσημος διαχωρισμός του τεμαχίου και υποβληθεί σαφές κτηματολογικό σχέδιο και αντίγραφο τίτλου ιδιοκτησίας.
Με επιστολή ημερ. 27.2.89, ο αρχιτέκτονας της αιτήτριας έστειλε στον Οργανισμό σχέδια σε αντικατάσταση εκείνων που στάληκαν στις 16.10.86.
Ο Οργανισμός απάντησε με επιστολή του ημερ. 9.8.89 (Τεκμήριο 3 στην ένσταση). Το κείμενό της έχει ως ακολούθως:
"Αναφέρομαι στις αιτήσεις σας για έγκριση καταλληλότητας του γηπέδου ΦΣ LIV52 αρ. τεμ. 134/4 στη Λεμεσό και για έγκριση σχεδίων ανέγερσης ξενοδοχείου 3 αστέρων μέσα στο ίδιο γήπεδο και σας γνωρίζω ότι η αίτησή σας δεν μπορεί να εξεταστεί γιατί δεν υποβλήθηκε ξεχωριστός τίτλος ιδιοκτησίας για το τμήμα του γηπέδου μέσα στο οποίο προτείνεται η αξιοποίηση.
2. Επί του θέματος αυτού σας παραπέμπω στην επιστολή μου 439/353 με ημερομηνία 4 Δεκεμβρίου, 1986 παρ. 4 όπου αναφέρεται ότι επιβάλλεται επίσημος διαχωρισμός του τεμαχίου και υποβληθεί σαφές κτηματολογικό σχέδιο και αντίγραφο τίτλου ιδιοκτησίας'."
Ακολούθως η αιτήτρια έγραψε την επιστολή με ημερομηνία 8.9.89 (Τεκμήριο 4 στην ένσταση). Το κείμενό της έχει ως ακολούθως:
"Ευχαριστώ διά την επιστολήν σας ημερομηνίας 9.8.1989 εν σχέσει με την αίτησίν μου δι' ανέγερσιν εντός του κτήματός μου εις Ποταμόν Γερμασόγειας Ξενοδοχείου 3 αστέρων.
Ως σας έχω αναφέρη πλειστάκις έχω υποβάλη αίτησίν διαχωρισμού δια το κτήμα μου η οποία εισέτι εκκρεμεί λόγω ωρισμένων δυσκολιών.
Έχομεν αποφασίση μετά του συνιδιοκτήτου μου όπως αναγείρωμεν το ξενοδοχείον εντός ολοκλήρου του κτήματος και αφού συμπληρωθή το ξενοδοχείον τότε ο διαχωρισμός θα καταστή ευκολώτερος.
Αναλαμβάνομεν ευθύνην έναντι σας ότι δεν θα ζητήσωμεν, άμα τη συμπληρώση του ξενοδοχείου, άδειαν διά την λειτουργίαν του εκτός εάν αποταθούμεν άμα τη συμπληρώση τούτου διά την έκδοσιν πιστοποιητικού εγκρίσεως και άδειαν διαχωρισμού.
Ως εκ τούτου, εν όψει των ανωτέρω, παρακαλώ όπως εξετάσετε την παρούσαν μου και τύχω απαντήσεως σας το συντομώτερον δυνατόν."
Ο Οργανισμός απάντησε με την επιστολή του ημερ. 1.11.89, το κείμενο της οποίας έχει ως ακολούθως:
"Αναφέρομαι στην επιστολή σας ημερομηνίας 8 Σεπτεμβρίου 1989 σχετικά με την έκδοση πιστοποιητικού καταλληλότητας για τουριστική ανάπτυξη γηπέδου σας στη Λεμεσό και σας γνωρίζω ότι η Αίτησή σας δεν μπορεί να προωθηθεί πριν ολοκληρωθεί η πράξη διαχωρισμού του γηπέδου.
Επίσης η πρότασή σας για ανέγερση ξενοδοχείου μέσα σ' ολόκληρο το γήπεδο δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή γιατί μέσα στο γήπεδο του ξενοδοχείου δεν μπορούν να βρίσκονται άλλα κτίσματα που δεν έχουν σχέση με το ξενοδοχείο."
Την απόφαση αυτή η αιτήτρια πρόσβαλε με την παρούσα προσφυγή.
Το παράπονο της αιτήτριας, όπως διαμορφώνεται στη γραπτή αγόρευση των δικηγόρων της, είναι πως οι καθ' ων η αίτηση δεν έχουν εξετάσει την υπόθεση της όπως έπρεπε και/ή την εξέτασαν χωρίς να λάβουν υπόψη όλα τα έγγραφα τα οποία ήταν ενώπιόν τους και τα οποία κατά καιρούς υπόβαλλε η αιτήτρια, συμπεριλαμβανομένου και του διατάγματος του Δικαστηρίου ημερ. 15.2.90, αντίγραφο του οποίου επισυνάπτεται στην αγόρευσή τους.
Η θέση των δικηγόρων των καθ' ων η αίτηση είναι πως η προσβαλλόμενη πράξη είναι βεβαιωτική προηγούμενης απόφασης και δεν είναι εκτελεστή, γιατί δε λήφθηκε ύστερα από νέα έρευνα, ούτε υποβλήθηκαν οποιαδήποτε νέα ουσιαστικά νομικά ή πραγματικά στοιχεία.
Η εισήγηση του δικηγόρου των καθ' ων η αίτηση με βρίσκει σύμφωνο.
Σύγκριση του κειμένου της επιστολής 9.8.89 με το κείμενο της επιστολής 1.11.89, φανερώνει πως και στη μια επιστολή και στην άλλη η αιτήτρια πληροφορείτο πως η αίτησή της δεν μπορεί να εξεταστεί ή να προωθηθεί πριν εκδοθεί ξεχωριστός τίτλος ή ολοκληρωθεί η πράξη διαχωρισμού του γηπέδου. Επίσης, η αιτήτρια δεν υπόβαλε νέα στοιχεία που να δικαιολογούν διαφοροποίηση της απόφασης της 4.12.86 και/ή της 9.8.89. Επομένως, η απόφαση της 1.11.89 είναι βεβαιωτική και σαν τέτοια δεν είναι εκτελεστή, γιατί δεν επιφέρει οποιαδήποτε μεταβολή στην υφιστάμενη νομική κατάσταση της αιτήτριας και έτσι δεν μπορεί να προσβληθεί.
Ανεξάρτητα με την πιο πάνω θέση και προχωρώντας στην ουσία, θα έλεγα σε συντομία πως, η πιο πάνω απόφαση λήφθηκε νόμιμα, γιατί συνάδει με τις πρόνοιες του περί Ξενοδοχείων και Τουριστικών Καταλυμάτων Νόμου του 1969-1985, άρθρο 5 και με τους περί Ξενοδοχείων και Τουριστικών Καταλυμάτων (Γενικούς) Κανονισμούς του 1985, άρθρα 12, 14(1) και 14(6) και κανένας από τους λόγους ακυρότητας που υπόβαλε η αιτήτρια δεν έχει αποδειχθεί.
Κατά συνέπεια, η προσφυγή απορρίπτεται. Δεν επιδικάζονται έξοδα.
Προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.