|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1991) 4 ΑΑΔ 1476
29 Απριλίου, 1991
[ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΜΑΝΩΛΗΣ-ΛΑΚΗΣ ΣΤΑΥΡΟΥ,
Αιτητής,
ν.
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΚΑΙ ΑΛΛΟΥ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 16/88).
Τελωνειακοί Δασμοί και Φόροι Καταναλώσεως — Εισαγωγή αυτοκινήτου από επαναπατρισθέντες — Προϋποθέσεις — Μόνιμη εγκατάσταση στο εξωτερικό για συνεχή περίοδο δέκα χρόνων.
Με την προσφυγή αυτή προσβλήθηκε απόφαση του Διευθυντή Τμήματος Τελωνείων με την οποία απέρριψε αίτημα του αιτητή για ατελή εισαγωγή αυτοκινήτου ως Κύπριου επαναπατρισθέντος.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
Ήταν εύλογα επιτρεπτό στον καθ' ου η αίτηση να καταλήξει στα συμπεράσματά του ενόψει των γεγονότων που είχε ενώπιόν του. Ο αιτητής είχε υποβάλει αίτηση για ατελή εισαγωγή οχήματος το 1982 δηλώνοντας την πρόθεσή του για μόνιμη εγκατάσταση στην Κύπρο. Το γεγονός της μεταγενέστερης απόσυρσης της αίτησής του δεν αλλοίωνα την αρχική του πρόθεση για διακοπή της μόνιμης εγκατάστασής του στο εξωτερικό και εγκατάστασής του στην Κύπρο. Η απόφαση του καθ' ου η αίτηση ήταν ορθή και σύμφωνη με το νόμο και τα γεγονότα.
Η προσφυγή απορρίπτεται.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης του Διευθυντή του Τμήματος Τελωνείων με την οποία απέρριψε αίτημα του αιτητή για ατελή εισαγωγή αυτοκινήτου.
Χ. Λοΐζου, για τον αιτητή.
Δ. Παπαδοπούλου (Κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α', για τους καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
Ο Δικαστής κ. Δημητριάδης ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση.
ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ, Δ: Η παρούσα προσφυγή στρέφεται εναντίον της απόφασης του Διευθυντή Τμήματος Τελωνείων με ημερομηνία 27 Οκτωβρίου, 1987, με την οποία απέρριψε αίτημα του αιτητή για ατελή εισαγωγή αυτοκινήτου.
Τα σχετικά γεγονότα είναι τα ακόλουθα:
Ο αιτητής υπέβαλε αίτηση για ατελή εισαγωγή αυτοκινήτου στις 1 Ιουνίου, 1982, ως Κύπριος επαναπατρισθείς την οποία απέσυρε στις 4 Δεκεμβρίου, 1982, γιατί όπως ανάφερε σε σχετική επιστολή του αποφάσισε να εγκαταλείψει τη χώρα.
Στις 13 Σεπτεμβρίου, 1986, επέστρεψε με την οικογένεια του στην Κύπρο με σκοπό τη μόνιμη εγκατάσταση τους.
Στις 13 Μαρτίου, 1987, υπέβαλε αίτηση για ατελή εισαγωγή αυτοκινήτου. Η αίτησή του απερρίφθη γιατί θεωρήθηκε ότι κατά την περίοδο μεταξύ 5 Σεπτεμβρίου, 1981 και 17 Ιανουαρίου, 1983, ήταν μόνιμα εγκατεστημένος στην Κύπρο και ότι συνεπώς η παρούσα αίτησή του δεν πληρούσε τις προϋποθέσεις της μόνιμης εγκατάστασης στο εξωτερικό για συνεχή περίοδο τουλάχιστο δέκα χρόνων.
Εναντίον της απόφασης αυτής ο αιτητής καταχώρησε την παρούσα προσφυγή με την οποία ισχυρίζεται ότι η παραμονή του στην Κύπρο μεταξύ 5 Σεπτεμβρίου, 1981 και 17 Ιανουαρίου, 1983, ήταν επί προσωρινής βάσεως και ότι ουδέποτε εργάστηκε στην Κύπρο αλλά ότι η εργασία του ευρίσκετο στην Αγγλία και ότι για το λόγο αυτό η προσωρινή παραμονή του στην Κύπρο ουδόλως διακόπτει τη συνεχή εγκατάστασή του στο εξωτερικό.
Από τα ενώπιόν μου γεγονότα, προκύπτει ότι ο αιτητής είχε υποβάλει αίτηση το 1982 για ατελή εισαγωγή οχήματος έχοντας δηλώσει σχετικά την πρόθεση του για μόνιμη εγκατάσταση στην Κύπρο. (Βλ. Τεκμήριο 1, Κυανούν 15). Το γεγονός ότι σε μεταγενέστερο στάδιο απέσυρε την αίτησή του αυτή δεν αλλοιώνει την αρχική του πρόθεση να εγκατασταθεί μόνιμα και κατ' επέκταση τη διακοπή της μόνιμης εγκατάστασής του στο εξωτερικό.
Συνεπώς, είμαι της άποψης ότι ήταν εύλογα επιτρεπτό στον καθ' ου η αίτηση να καταλήξει στα συμπεράσματά του και να απορρίψει την αίτηση του αιτητή.
Για το λόγο αυτό θεωρώ ότι η επίδικη απόφαση ήταν ορθή και λήφθηκε σύμφωνα με το νόμο και τα γεγονότα και γι' αυτό η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται.
Προσφυγή απορρίπτεται.