|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1991) 4 ΑΑΔ 1378
22 Απριλίου, 1991
[ΧΑΤΖΗΤΣΑΓΓΑΡΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΕΔΜΟΝΔΗ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ,
Αιτήτρια,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ (ΑΡ. 1),
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 980/89).
Προσφυγή βάσει του άρθρου 146 του Συντάγματος — Έννομο Συμφέρον — Χαρακτηριστικά — Απαιτείται όπως είναι ενεστώς — Δηλαδή να υπάρχει τόσο κατά την άσκηση της προσφυγής όσο και κατά την ακρόασή της — Παύει να υφίσταται το έννομο συμφέρον αν εκλείψει το αντικείμενο της προσφυγής χωρίς να έχουν επέλθει μόνιμα αποτελέσματα.
Η αιτήτρια με την προσφυγή της αυτή προσβάλλει την μετάθεσή της από το Τμήμα Κοινωνικών Ασφαλίσεων στο Τμήμα Οδικών Μεταφορών. Οι καθ' ων η αίτηση προέβαλαν προδικαστική ένσταση ότι η αιτήτρια δεν είχε έννομο συμφέρον γιατί εν τω μεταξύ είχε μετατεθεί από το Τμήμα Οδικών Μεταφορών στο Υπουργείο Υγείας.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
(1) Σύμφωνα με το άρθρο 146.2 του Συντάγματος άτομο που προσβάλλει μια πράξη με προσφυγή νομιμοποιείται προς τούτο μόνο αν έχει ενεστώς έννομο συμφέρον, δηλαδή όταν ασκείται η προσφυγή και όχι αυτό που ελπίζεται να δημιουργηθεί στο μέλλον. Το έννομο συμφέρον πρέπει να υπάρχει τόσο κατά το χρόνο έγερσης της προσφυγής όσο και κατά το χρόνο ακρόασής της. Στην περίπτωση που το αντικείμενο της προσφυγής εκλείψει παύει το έννομο συμφέρον και η προσφυγή εξαφανίζεται εκτός αν στο μεταξύ έχουν δημιουργηθεί μόνιμα αποτελέσματα.
(2) Ενόψει της μεταγενέστερης μετάθεσης της αιτήτριας το αντικείμενο της προσφυγής είχε εκλείψει και ως εκ τούτου το έννομο συμφέρον έπαψε να υφίσταται. Η προσβαλλόμενη δε μετακίνησή της δεν έχει επιφέρει μόνιμα αποτελέσματα ώστε να επιβάλλεται η συνέχιση της προσφυγής.
Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Chrysostomides v. The Greek Communal Chamber, 1964 C.L.R. 397·
Malliotis and Others v. The Municipality of Nicosia (1965) 3 CLR. 75.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης του Διευθυντή του Τμήματος Δημοσίας Διοίκησης και Προσωπικού να μεταθέσει την αιτήτρια από το Τμήμα Κοινωνικών Ασφαλίσεων στο Τμήμα Οδικών Μεταφορών.
Α.Σ. Αγγελίδης, για την αιτήτρια.
Α. Βασιλειάδης, Δικηγόρος της Δημοκρατίας A' , για τους καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
Ο Δικαστής κ. Χατζητσαγγάρης ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση.
ΧΑΤΖΗΤΣΑΓΓΑΡΗΣ, Δ: Με την παρούσα προσφυγή η αιτήτρια ζητά τις πιο κάτω θεραπείες:
"1. Δήλωση του Σεβ. Δικαστηρίου ότι η απόφαση των καθ' ων η αίτηση ημερομ. 14.10.89 να μεταθέσουν την αιτήτρια από τα εξειδικευμένα καθήκοντά της από τις υπηρεσίες Κοινωνικών Ασφαλίσεων στο Τμήμα Οδικών Μεταφορών είναι άκυρη και χωρίς νομικό αποτέλεσμα
2. Δήλωση του Σεβ. Δικαστηρίου με την οποία να κηρύσσεται άκυρη και χωρίς νομικό αποτέλεσμα η παράλειψη και/ή άρνηση των καθ' ων η αίτηση να εξετάσουν και/ή να ικανοποιήσουν την ένσταση και/ή αίτημα της αιτήτριας που υπέβαλε γραπτά για τη διαταχθείσα μετάθεση της στο Τμήμα Οδικών Μεταφορών.
3. Δήλωση του Σεβ. Δικαστηρίου με την οποία να μην επικυρώννονται οι πιο πάνω πράξεις και/ή παραλείψεις των καθ' ων η αίτηση."
Η αιτήτρια, κατά τον ουσιώδη χρόνο, υπηρετούσε στη θέση Γραμματειακού Λειτουργού, Γενικό Γραμματειακό Προσωπικό και ήταν τοποθετημένη στο Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων.
Με εμπιστευτική επιστολή του ημερομηνίας 6.6.89, Διευθυντής Κοινωνικών Ασφαλίσεων ζήτησε από το Διευθυντή Υπηρεσίας Δημόσιας Διοίκησης και Προσωπικού όπως η αιτήτρια μετατεθεί σε άλλη Υπηρεσία ενόψει των προβλημάτων και προστριβών που δημιουργήθηκαν στο Τμήμα του λόγω της παρουσίας δύο Γραμματειακών Λειτουργών. Με δεύτερη δε επιστολή του ημερομηνίας 4.10.89 ζήτησε την άμεση μετάθεση της "λόγω της όξυνσης των σχέσεών της με το υπόλοιπο προσωπικό του Αρχείου και γενικότερα του Τμήματος."
Στις 9.10.89 η αιτήτρια με επιστολή της στο Διευθυντή Υπηρεσίας Δημόσιας Διοίκησης και Προσωπικού κατάγγειλε ότι στην Υπηρεσία της γίνονταν ορισμένες ατασθαλίες.
Στη συνέχεια ο Διευθυντής Υπηρεσίας Δημόσιας Διοίκησης με επιστολή του ημερομηνίας 14.10.89 πληροφόρησε την αιτήτρια ότι αποφασίστηκε η μετάθεσή της στο Τμήμα Οδικών Μεταφορών από τις 23.10.89.
Η αιτήτρια, με επιστολή του δικηγόρου της ημερομηνίας 10.11.89 διαμαρτυρήθηκε στο Διευθυντή Δημόσιας Διοίκησης και Προσωπικού για τη μετάθεσή της για το λόγο ότι τα καθήκοντα που της ανατέθηκαν δεν ήταν καθήκοντα Γραμματειακού Λειτουργού και επιπρόσθετα ζήτησε να εξετασθούν οι καταγγελίες της για ατασθαλίες. Ενόψει τούτου, τόσο ο Διευθυντής Κοινωνικών Ασφαλίσεων όσο και ο Διευθυντής του Τμήματος Οδικών Μεταφορών εξέφρασαν γραπτώς τις απόψεις τους στο Διευθυντή Δημόσιας Διοίκησης και Προσωπικού. Μετά τη σχετική έρευνα, ο Διευθυντής Δημόσιας Διοίκησης και Προσωπικού απέρριψε το αίτημα της αιτήτριας με την ακόλουθη επιστολή προς το δικηγόρο της, ημερομηνίας 8.1.90:
"Σε συνέχεια της επιστολής μας με τον ίδιο αριθμό φακέλου και ημερ. 30 Νοεμβρίου 1989, αναφορικά με το θέμα της μετάθεσης της κας Εδμόνδης Δημητριάδου, Γραμματειακού Λειτουργού, Γ.Γ.Π., πληροφορείστε τα ακόλουθα:
(α) Υστερα από αρμόδια εξέταση, διαπιστώθηκε ότι οι καταγγελίες της κας Δημητριάδου για ατασθαλίες στις Υπηρεσίες Κοινωνικών Ασφαλίσεων, όπως αυτές διατυπώθηκαν στην επιστολή της με ημερ. 10.9.1989, δεν ευσταθούν.
(β) Επειδή η εργασία στο Αρχείο Ρύθμισης Οδικών Μεταφορών του Τμήματος Οδικών Μεταφορών, είναι εξειδικευμένης φύσης, για να προΐσταται ένας Γραμματειακός Λειτουργός τέτοιου Αρχείου, θα πρέπει να έχει πείρα της όλης εργασίας, που μπορεί να αποκτηθεί τόσο με θεωρητική {γνώση σχετικής νομοθεσίας και διαδικασιών) όσο και με πρακτική εξάσκηση στους πλείστους τομείς εργασίας του Αρχείου. Για τον πιο πάνω λόγο στην κα Δημητριάδου, που είναι εντελώς άπειρη σε τέτοιου είδους θέματα, ανατέθηκαν, στο παρόν στάδιο μερικά από τα καθήκοντα του Πρώτου Γραμματέα καθώς και η διεκπεραίωση της εργασίας που αφορά τα αστικά λεωφορεία.
(γ) Οσον αφορά την ανάγκη για τοποθέτηση ή όχι Γραμματειακού Λειτουργού στο Τμήμα Οδικών Μεταφορών, πληροφορείστε ότι σύμφωνα με το χάρτη κατανομής των ανωτέρων θέσεων του γραμματειακού προσωπικού, για το πιο πάνω Τμήμα υπάρχει πρόνοια για περισσότερους από ένα Γραμματειακούς Λειτουργούς, σε αντίθεση με τις Υπηρεσίες Κοινωνικών Ασφαλίσεων για τις οποίες υπάρχει πρόνοια για ένα μόνο Γραμματειακό Λειτουργό.
2. Ενόψει των όσων αναφέρονται πιο πάνω καθώς και της ανάγκης για πιο ορθολογιστική αξιοποίηση των μελών του Γενικού Γραμματειακού Προσωπικού, λυπούμαστε να σας πληροφορήσουμε ότι η απόφαση της Υπηρεσίας μας για μετάθεση της κας Δημητριάδου, δεν μπορεί να αναθεωρηθεί."
Ο δικηγόρος των καθ' ων η αίτηση με προδικαστική ένσταση αμφισβητεί το έννομο συμφέρον της αιτήτριας. Συγκεκριμένα προβάλλεται ο ισχυρισμός ότι η αιτήτρια δεν έχει πλέον έννομο συμφέρον εφόσον εν τω μεταξύ μετατέθηκε από το Τμήμα Οδικών Μεταφορών στο Υπουργείο Υγείας από τις 19.3.90, πράξη που δεν είναι το αντικείμενο της παρούσας προσφυγής.
Σύμφωνα με το Άρθρο 146.2. του Συντάγματος άτομο για να νομιμοποιείται να προσβάλει μια πράξη με προσφυγή πρέπει να έχει έννομο συμφέρον το οποίο πρέπει να είναι ενεστώς, δηλαδή συμφέρον το οποίο υπάρχει όταν ασκείται η προσφυγή και όχι εκείνο που ελπίζεται να δημιουργηθεί στο μέλλον, εκτός των περιπτώσεων όπου η βλάβη θα επέλθει αναπόφευκτα στο μέλλον. Το έννομο συμφέρον αιτητή πρέπει να υπάρχει τόσο κατά το χρόνο έγερσης της προσφυγής όσο και κατά το χρόνο της ακρόασης της. (Βλ. μεταξύ άλλων Chrysostomides v. The Greek Communal Chamber (1964) C.L.R. 397). Αν το αντικείμενο της προσφυγής εκλείψει, το έννομο συμφέρον παύει να υπάρχει και η προσφυγή δεν μπορεί να συνεχιστεί και εξαφανίζεται, εκτός αν εν τω μεταξύ έχουν ήδη δημιουργηθεί μόνιμα αποτελέσματα. (Βλ. μεταξύ άλλων Malliotis and Others v. The Municipality of Nicosia (1965) 3 C.L.R. 75, Πορίσματα Νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας 1929-1959, σελ. 275).
Το αντικείμενο της προσφυγής στην παρούσα υπόθεση, είναι η μετάθεση της αιτήτριας στο Τμήμα Οδικών Μεταφορών από τις 23.10.89. Όμως η τοποθέτησή της αυτή έχει αρθεί εφόσον έχει μετατεθεί από τις 19.3.90 στο Υπουργείο Υγείας. Σημειώνεται ότι αυτή η μεταγενέστερη μετάθεση είναι αντικείμενο άλλης προσφυγής ενώπιον του Δικαστηρίου (Προσφυγή Αρ. 268/90).
Σύμφωνα με τα πραγματικά περιστατικά της υπόθεσης κρίνω ότι ενόψει της μεταγενέστερης μετάθεσης της αιτήτριας, το αντικείμενο της παρούσας προσφυγής έχει εκλείψει και ως εκ τούτου το έννομο συμφέρον της αιτήτριας έπαψε να υφίσταται πλέον. Η προσβαλλόμενη μετακίνησή της δεν έχει επιφέρει οποιαδήποτε μόνιμα αποτελέσματα ώστε να επιβάλλεται η συνέχιση της προσφυγής.
Ενόψει της κατάληξης αυτής δεν κρίνεται αναγκαίο να εξετάσω τους υπόλοιπους λόγους που προβλήθηκαν.
Για τους πιο πάνω λόγους η προσφυγή εξαφανίζεται και απορρίπτεται. Δεν εκδίδεται διαταγή για τα έξοδα.
Προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.