|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1991) 4 ΑΑΔ 1264
10 Απριλίου, 1991
[ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΧΡΙΣΤΑΚΗΣ ΠΑΜΗ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ ΚΑΙ ΑΛΛΟΥ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 705/90).
Αστυνομική Δύναμη — Διορισμοί — Απόρριψη αιτήματος — Μη πλήρωση των προϋποθέσεων Κανονισμών — Αδικαιολόγητη η προσβολή της διοικητικής πράξης που είχε ως έρεισμα Κανονισμούς.
Με την παρούσα προσφυγή προσβλήθηκε η απόφαση του Αρχηγού της Αστυνομίας με την οποία απορρίφθηκε αίτημα του αιτητή για πρόσληψη στην Αστυνομική Δύναμη. Σύμφωνα με τους Περί Αστυνομίας (Γενικούς) Κανονισμούς του 1989, ΚΔΠ 51/89 και συγκεκριμένα τον Κανονισμό 4(1)(γ) απαιτείται όπως ο υποψήφιος είτε είναι ηλικίας μέχρι 25 ετών είτε να έχει προϋπηρεσία ως μέλος της Δύναμης κατά την ημέρα έναρξης της ισχύος των Κανονισμών δηλαδή την ημέρα της δημοσίευσής τους ήτοι την 3η Μαρτίου 1989. Ο αιτητής ο οποίος διορίστηκε ως Ειδικός Αστυφύλακας στις 15 Ιουλίου 1989 για ικανοποίηση των αναγκών του Μουσείου Λαϊκής Τέχνης Λευκάρων, όταν υπέβαλε αίτηση υπερέβαινε το καθορισθέν από τους Κανονισμούς όριο ηλικίας των 25 ετών.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
(1) Δεν είναι αναγκαίο να αποφασιστεί για την παρούσα προσφυγή αν ο αιτητής ήταν πράγματι Ειδικός Αστυφύλακας με βάση τον Νόμο και αυτό γιατί σύμφωνα με τον Κανονισμό 4(1)(γ) θα έπρεπε να ήταν μέλος της Δύναμης κατά την ημέρα έναρξης ισχύος των περί Αστυνομίας (Γενικών) Κανονισμών του 1989 δηλαδή την 3η Μαρτίου 1989, πράγμα που δεν ίσχυε εφόσον ο αιτητής είχε διοριστεί ως Ειδικός Αστυφύλακας στις 15 Ιουλίου 1989.
(2) Ο αιτητής δεν είχε το προσόν της ηλικίας και έτσι η απόφαση του Αρχηγού της Αστυνομίας ήταν επιβεβλημένη από τους Κανονισμούς και είναι με επάρκεια αιτιολογημένη.
Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης του Αρχηγού της Αστυνομίας με την οποία απορρίφθηκε αίτηση του αιτητή για πρόσληψη στην Αστυνομική Δύναμη.
Α.Σ. Αγγελίδης, για τον αιτητή.
Ρ. Μαππουρίδη, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
Ο Δικαστής κ. Στυλιανίδης ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση.
ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ, Δ: Ο αιτητής με την προσφυγή αυτή προσβάλλει τη νομιμότητα της απόφασης του Αρχηγού της Αστυνομίας, (ο "Αρχηγός"), με την οποία απορρίφθηκε αίτησή του για πρόσληψη στην Αστυνομική Δύναμη.
Οι λόγοι ακυρότητας που προβάλλονται είναι: -
1. Πλάνη περί τα πράγματα και το νόμο.
2. Η απόφαση είναι αναιτιολόγητη· και
3. Υπέρβαση και κατάχρηση εξουσίας.
Προκηρύχθηκαν και δημοσιεύτηκαν θέσεις Αστυφυλάκων.
Ο αιτητής υπέβαλε αίτηση στις 22 Δεκεμβρίου, 1989. Στην αίτησή του δήλωσε ότι ήταν Ειδικός Αστυφύλακας.
Όλες οι αιτήσεις διαβιβάστηκαν στο Συμβούλιο Προσλήψεων, το οποίο διεξήγαγε προφορικές και γραπτές εξετάσεις.
Στη διάρκεια της προφορικής συνέντευξης φανερώθηκε ότι ο αιτητής δεν ήταν Ειδικός Αστυφύλακας - μέλος της Δύναμης. Επειδή στον ουσιώδη χρόνο ήταν πάνω από 25 χρονών, ο Αρχηγός, με επιστολή ημερομηνίας 21 Ιουλίου, 1990, τον πληροφόρησε ότι δεν είναι δυνατή η πρόσληψή του στην Αστυνομία.
Το ζήτημα διέπεται από τους περί Αστυνομίας (Γενικοί) Κανονισμούς του 1989, που δημοσιεύτηκαν στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας, Αρ. 2388, ημερομηνίας 3 Μαρτίου, 1989, στο Παράρτημα Τρίτο, Μέρος Ι, σελ. 155,Κ.Δ.Π. 51/89.
Τα προσόντα για εγγραφή ή διορισμό στη Δύναμη προβλέπονται στον Κανονισμό 4. Το ουσιαστικό μέρος είναι ο Κανονισμός 4(1)(γ), που έχει:-
"4(1) Υποψήφιος για εγγραφή ή διορισμό στη Δύναμη πρέπει -
..........
(γ) να έχει συμπληρώσει το δέκατο όγδοο έτος της ηλικίας του και να μην έχει συμπληρώσει το εικοστό πέμπτο έτος της ηλικίας του, εκτός αν έχει προϋπηρεσία ως μέλος της Δύναμης κατά την ημέρα έναρξης της ισχύος των παρόντων Κανονισμών ή είναι κάτοχος πτυχίου ή διπλώματος πανεπιστημίου, οπότε μπορεί να διοριστεί αν δεν έχει συμπληρώσει το τριακοστό πέμπτο έτος:
Νοείται ότι το ανώτατο όριο του εικοστού πέμπτου έτους της ηλικίας αυξάνεται στο εικοστό όγδοο έτος προκειμένου για τις πρώτες προσλήψεις που θα διενεργηθούν μετά τη δημοσίευση των παρόντων Κανονισμών στην επίσημη εφημερίδα της Δημοκρατίας:
Νοείται περαιτέρω ότι τα πιο πάνω όρια ηλικίας δεν εφαρμόζονται σε περιπτώσεις ειδικών αστυφυλάκων που υπηρετούν στη Δύναμη κατά την έναρξη της ισχύος των παρόντων Κανονισμών"
Ο αιτητής διορίστηκε τις 15 Ιουλίου, 1989, Ειδικός Αστυφύλακας, για ικανοποίηση των αναγκών του Μουσείου Λαϊκής Τέχνης Λευκάρων.
Είναι ισχυρισμός των καθ' ων η αίτηση ότι ο αιτητής δεν διορίστηκε Ειδικός Αστυφύλακας με βάση την περί Αστυνομίας Νομοθεσία και τους Κανονισμούς, ότι δεν υπηρετούσε στη Δύναμη, αλλά, για σκοπούς ομοιομορφίας, του παραχωρήθηκε αριθμός εγγραφής ειδικού αστυφύλακα και στολή.
Ο δικηγόρος του αιτητή, από την άλλη πλευρά, ισχυρίστηκε ότι ο διορισμός ήταν σύμφωνα με το Νόμο και τους Κανονισμούς. Ο αιτητής ήταν Ειδικός Αστυφύλακας στη Δύναμη και αυτό προκύπτει από την πράξη τερματισμού των υπηρεσιών του, ημερομηνίας 6 Φεβρουαρίου, 1990, η οποία έγινε με βάση το Άρθρο 35 του περί Αστυνομίας Νόμου (Κεφ. 285, Νόμοι Αρ. 26/59, 19/60, 21/64, 29/66, 59/ 66, 53/68, 43/72, 48/86, 18/87, 69/87, 248/88, 42/90, 99/90).
Για σκοπούς της παρούσας προσφυγής δεν είναι αναγκαίο να αποφασιστεί αν ο αιτητής ήταν πράγματι Ειδικός Αστυφύλακας, με βάση το Νόμο.
Οι Κανονισμοί τέθηκαν σε εφαρμογή την ημέρα της δημοσίευσής τους - 3 Μαρτίου, 1989. Η δεύτερη επιφύλαξη της υποπαραγράφου (γ), ανωτέρω, εφαρμόζεται στην περίπτωση προσώπου που ήταν "ειδικός αστυφύλακας" στις 3 Μαρτίου, 1989. Ο αιτητής, στην ημερομηνία αυτή, δεν υπηρετούσε, με οποιαδήποτε ιδιότητα, στη Δύναμη. Ως εκ τούτου η επιφύλαξη, στην οποία επιζητά να στηρίξει την υπόθεσή του, δεν εφαρμόζεται.
Ο αιτητής δεν είχε το προσόν της ηλικίας και, ως εκ τούτου, η απόφαση του Αρχηγού της Αστυνομίας, που προσβάλλεται, δεν ήταν άσκηση διακριτικής εξουσίας, αλλά επιβεβλημένη από τους Κανονισμούς.
Η συμμετοχή τους στις εξετάσεις δεν μπορεί να παρακάμψει, με οποιοδήποτε τρόπο, το ανυπέρβλητο εμπόδιο της ηλικίας του.
Η προσβαλλόμενη πράξη έχει έρεισμα τους Κανονισμούς. Είναι με επάρκεια αιτιολογημένη.
Η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται. Καμιά διαταγή για έξοδα.
Προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.