|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1991) 4 ΑΑΔ 845
27 Φεβρουαρίου, 1991
[ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΑΛΕΞΗΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ,
Αιτητής,
ν.
ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ, ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΑΜΥΝΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 700/89).
Στρατός της Δημοκρατίας — Νόμος περί Εθνικής Φρουράς 1964-1978 —Άρθρο 9(1) — Ερμηνεία — Λογικά εφικτή η κρίση ότι η οικονομική απώλεια κάποιου ή η απώλεια κάποιας υποτροφίας δεν μπορεί να Θεωρηθεί εξαιρετική περίπτωση λόγω ειδικών περιστάσεων — Διαφορετική ερμηνεία συσχετίζει τη στρατιωτική θητεία με την οικονομική απώλεια — Ούτε η εξασφάλιση θέσης σε Πανεπιστήμιο του εξωτερικού μπορεί να θεωρηθεί εξαιρετική περίπτωση στο πνεύμα της διάταξης — Διαφορετική αντιμετώπιση δεν συνιστά βάση σύγκρισης, ως προς την ίση μεταχείριση, αλλά παρανομία.
Με την προσφυγή του αυτή ο αιτητής ζήτησε την ακύρωση της απόφασης των καθ' ων η αίτηση με την οποία δεν επέτρεψαν την προσωρινή απόλυσή του από την Εθνική Φρουρά προκειμένου να φοιτήσει σε Αγγλικό Πανεπιστήμιο υπό το καθεστώς του υπήκοου φοιτητή, το οποίο θα έχανε εάν ανέβαλε την μετάβασή του στην Αγγλία για φοίτηση για μετά το τέλος της θητείας του.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
(1) Ήταν λογικά εφικτό το αρμόδιο όργανο να αποφασίσει πως η οικονομική απώλεια κάποιου ή η απώλεια κάποιας υποτροφίας, δεν μπορεί να θεωρηθεί "εξαιρετική περίπτωση λόγω ειδικών περιστάσεων", όπως προβλέπει ο Νόμος. Διαφορετική ερμηνεία θα σήμαινε πως η στρατιωτική θητεία είχε σχέση με την οικονομική απώλεια. Ούτε και φυσικά η εξασφάλιση θέσης σε Πανεπιστήμιο του εξωτερικού θα μπορούσε να θεωρηθεί σαν "εξαιρετική περίπτωση" στο πνεύμα της σχετικής νομοθετικής διάταξης.
(2) Ως προς την εισήγηση του αιτητή ότι υπάρχει ανισότητα μεταχειρίσεως κατά παράβαση του άρθρου 28 του Συντάγματος, και αν ακόμη υπήρξαν διαφορετικές περιπτώσεις, σίγουρα ήταν εκτός του νομικού πλαισίου. Παράνομες πράξεις δεν μπορούν να συγκριθούν κάτω από το άρθρο 28 του Συντάγματος.
Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της άρνησης των καθ' ων η αίτηση να επιτρέψουν την απόλυση του αιτητή από την Εθνική Φρουρά για να φοιτήσει σε Πανεπιστήμιο του Ηνωμένου Βασιλείου.
Κ. Ευσταθίου, για τον αιτητή.
Γ. Φράγκου (Κα.), Ανώτερη Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
Ο Δικαστής κ. Παπαδόπουλος ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση.
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ, Δ: Ο αιτητής, που γεννήθηκε στην Αγγλία στις 7/10/70 από μητέρα αγγλίδα και πατέρα ελληνοκύπριο - μόνιμο κάτοικο Κύπρου, υπάλληλο στο Υπουργείο Παιδείας - έχει νομική υποχρέωση για στρατιωτική θητεία στην Κύπρο. Τον Ιούλιο του 1989 κατετάγη κανονικά στην Εθνική Φρουρά.
Στις 27/7/89 ο πατέρας του αιτητή υπέβαλε αίτηση στο Υπουργείο Άμυνας, με την οποία ζητούσε προσωρινή απόλυση του γιού του ώστε να φοιτήσει σε Πανεπιστήμιο του Ηνωμένου Βασιλείου. Εάν δεν απολυόταν, το αποτέλεσμα θα ήταν ο αιτητής να χάσει την ιδιότητα του Home Student με βαριές οικονομικές συνέπειες. Το Υπουργείο Άμυνας με επιστολή του ημερομηνίας 21/9/89, πληροφορούσε τον αιτητή πως δε μπορούσε να επιτρέψει την απόλυση του γιατί αυτό ήταν αντίθετο προς τις διατάξεις του Περί Εθνικής Φρουράς Νόμου.
Εναντίον αυτής της απόφασης στρέφεται η παρούσα προσφυγή. Είναι ο ισχυρισμός του αιτητή πως η απόφαση του Υπουργείου Άμυνας παραβιάζει τους κανόνες ίσης μεταχείρισης, πως η απόφαση λήφθηκε κατά κατάχρηση και υπέρβαση εξουσίας, πως είναι αναιτιολόγητη και πως παραβιάζει τις αρχές της χρηστής διοίκησης.
Ενδιάμεσα κατεχωρήθη αίτηση για αναστολή της θητείας του αιτητή, αλλά απεσύρθη για να εκδικαστεί η προσφυγή στην ουσία της.
Οι δικηγόροι και από τις δύο πλευρές κατέθεσαν τις γραπτές τους αγορεύσεις, οι οποίες υποστηρίζουν τις θέσεις τους. Ο μεν κ. Ευσταθίου εισηγείται πως δεν υπήρξε ίση μεταχείριση του αιτητή με άλλους και πως υπήρξε παράβαση της αρχής της καλής πίστεως και πως η διακριτική εξουσία των καθ' ων η αίτηση δεν ασκήθηκε μέσα στα λογικά πλαίσια που καθορίζει το Διοικητικό Δίκαιο.
Η κα Φράγκου εισηγείται πως ο Νόμος επιτρέπει απόλυση από την Εθνική Φρουρά, αφού υπάρξουν εξαιρετικές περιπτώσεις όπως προνοεί το άρθρο 9(1) του Νόμου Περί Εθνικής Φρουράς 1964-1978, το οποίο αναφέρει:
".... Νοείται ότι μετά πάροδον θητείας ενός έτους ή οσάκις η στρατιωτική επάρκεια και αι ανάγκαι της χώρας επιτρέπωσιν ή λόγοι δημοσίου συμφέροντος επιβάλλωσι τούτο το Υπουργικόν Συμβούλιον δύναται δι' αποφάσεως αυτού, δημοσιευομένης εις την επίσημον εφημερίδα της Δημοκρατίας, να συντάμη την περίοδον θητείας εις οιανδήποτε περίοδον ουχί μικροτέραν των εξ μηνών, είτε κατά κλάσιν ή τμήμα αυτής είτε κατά περιφερείας ή κατηγορίας ή εις εξαιρετικάς περιπτώσεις κατ' άτομα, τη αιτήσει τούτων, και λόγω ειδικών περιστάσεων."
Ως προς τον ισχυρισμό ότι δεν υπήρξε ίση μεταχείριση, είναι εισήγηση της κας Φράγκου πως δεν υπήρξε άνιση μεταχείριση. Δεν ετέθησαν περιστατικά άλλων που απολύθησαν από την Εθνική Φρουρά με βάση το σχετικό άρθρο του Νόμου. Εν πάση περιπτώσει, αν έγινε οτιδήποτε παράτυπο ή παράνομο τούτο δε δημιουργεί δίκαιο και δε μπορεί να το επικαλεσθεί κανένας γιατί η παρανομία δε δημιουργεί δίκαιο. Είναι δε εισήγησή της πως η φοίτηση σε Πανεπιστήμιο δεν αποτελεί τέτοιες "εξαιρετικές περιπτώσεις" ώστε να δικαιολογείται η απόλυση με βάση το πιο πάνω άρθρο. Ούτε και η απώλεια του Status του "Home Student" μπορεί να θεωρηθεί "εξαιρετική περίπτωση".
Δεν έχω δυσκολία να συμφωνήσω με την εισήγηση της κας Φράγκου πως αυτό που ζητούσε στην πραγματικότητα ο αιτητής ήταν η απόλυσή του από την Εθνική Φρουρά, με βάση το άρθρο 9 του Νόμου Περί Εθνικής Φρουράς 1964-1978. Δηλαδή ο αιτητής έπρεπε να επιδείξει τέτοιες "εξαιρετικές περιπτώσεις" εις τον Υπουργό Άμυνας, που να καταδεικνύουν την αναγκαιότητα της απόλυσής του.
Βασικά εκείνο που θα εξετάσω είναι αν το Υπουργείο Άμυνας εξήσκησε εύλογα τη διακριτική του εξουσία ώστε να θεωρήσει πως με βάση τον πιο πάνω Νόμο ο αιτητής απέδειξε τέτοιες "εξαιρετικές περιπτώσεις" ώστε να απολυθεί.
Τα "εξαιρετικά γεγονότα" που περιβάλλουν την υπόθεση, εκτίθενται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο από τον πατέρα του αιτητή με επιστολή του, ημερομηνίας 27/7/89, στον Υπουργό Άμυνας. Εκεί αναφέρεται πως ο ίδιος είναι εκτοπισθείς, πατέρας δύο παιδιών, με μόνους πόρους το μισθό του ως εκπαιδευτικού. Αναφέρει επίσης πως ο γιός του έτυχε διετούς υποτροφίας του Ιδρύματος Παρασκευαΐδη στην Ουαλλία για απόκτηση διεθνούς απολυτηρίου και πως μετά από την απόκτηση τούτου, κατετάγη στην Εθνική Φρουρά στις 7/7/89. Το πιο βασικό όμως είναι πως στον αιτητή αναγνωρίστηκε το Status του Home Student, δηλαδή, Άγγλου υπήκοου φοιτητή και έτσι τον παραχωρήθηκε θέση στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου Imperial College για τη χρονιά του 1989-1990. Η θέση αυτή αν δεν πληρούτο στη συγκεκριμένη χρονιά θα χάνετο χωρίς να μπορεί να ανανεωθεί, εφόσον εν τω μεταξύ θα άλλαζαν οι προϋποθέσεις διαμονής. Η ουσία της απώλειας του Status θα σήμαινε πως ο αιτητής θα ήταν υποχρεωμένος, εάν πήγαινε σε Αγγλικό Πανεπιστήμιο χωρίς να έχει το Status του υπήκοου φοιτητή, να πλήρωνε περίπου £5,500.- δίδακτρα, ενώ ως Άγγλος υπήκοος φοιτητής, "Home Student", θα πλήρωνε μόνο 578 Στερλίνες.
Με την ιδιότητα του πατέρα του αιτητή σαν πρόσφυγα και με τα περιστατικά που εξέθεσε με την επιστολή του εκείνη ζητούσε να μελετηθεί η αίτησή του με συμπάθεια και πνεύμα κατανόησης και δικαιοσύνης.
Πραγματικά βλέπω με πολύ μεγάλη συμπάθεια τα περιστατικά που περιβάλλουν την υπόθεση αυτή.
Στην ουσία εκείνο που καλείται το Δικαστήριο να αποφασίσει είναι κατά πόσο το αρμόδιο όργανο έχοντας υπόψη το σχετικό άρθρο του Νόμου όπως εκτέθηκε πιο πάνω, ήταν λογικά εφικτό να αποφασίσει πως το γεγονός ότι ο αιτητής θα έχανε την υποτροφία του στην Αγγλία, που ερμηνευόμενο οικονομικά θα σήμαινε κάπου £15,000.-, δεν ήταν "εξαιρετικό περιστατικό".
Κατά την κρίση μου, ήταν λογικά εφικτό το αρμόδιο όργανο να αποφασίσει πως η οικονομική απώλεια κάποιου ή η απώλεια κάποιας υποτροφίας, δε μπορεί να θεωρηθεί "εξαιρετική περίπτωση λόγω ειδικών περιστάσεων", όπως προβλέπει ο Νόμος. Διαφορετική ερμηνεία θα εσήμαινε πως η στρατιωτική θητεία είχε σχέση με την οικονομική απώλεια. Ούτε και φυσικά η εξασφάλιση θέσης σε Πανεπιστήμιο του εξωτερικού θα μπορούσε να θεωρηθεί σαν "εξαιρετική περίπτωση" στο πνεύμα της σχετικής νομοθετικής διάταξης.
Ως προς την εισήγηση του δικηγόρου του αιτητή ότι υπάρχει ανισότητα μεταχειρίσεως κατά παράβαση του άρθρου 28 του Συντάγματος, δεν έχω συγκεκριμένες παρόμοιες περιπτώσεις για να μπορέσω να αποφασίσω, αλλά εάν υπήρξαν σίγουρα ήταν εκτός του νομικού πλαισίου. Παράνομες πράξεις δε μπορούν να συγκριθούν κάτω από το άρθρο 28 του Συντάγματος.
Η προσφυγή απορρίπτεται. Υπό τις περιστάσεις της υπόθεσης, δεν εκδίδω διάταγμα ως προς τα έξοδα.
Προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.