|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2017:C332
(2017) 3 ΑΑΔ 731
3 Οκτωβρίου, 2017
[NΑΘΑΝΑΗΛ, ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, ΜΙΧΑΗΛΙΔΟΥ,
ΛΙΑΤΣΟΣ, ΠΟΥΓΙΟΥΡΟΥ, Δ/στές]
1. ΑΝΔΡΕΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΚΑΠΠΑ,
2. ΑΛΕΞΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΚΑΠΠΑ,
Εφεσείοντες - Αιτητές,
v.
1. ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΓΑΛΑΚΤΟΚΟΜΙΚΗΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ,
2. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑΣ, ΦΥΣΙΚΩΝ ΠΟΡΩΝ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ,
Εφεσιβλήτων - Καθ' ων η αίτηση.
(Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 19/2012)
Διοικητικό Δίκαιο ― Αρχές ― Ανάκληση από τη νέα ΚΔΠ της προηγούμενης ― Η ανάκληση δεν είναι ανάγκη να είναι ρητή, εφόσον εκδίδεται νεότερη πράξη τροποποιούσα ή αντικαθιστούσα προγενέστερη ― Περιστάσεις.
Οι εφεσείοντες επιδιώκουν την ανατροπή της πρωτόδικης απόφασης που απέρριψε την προσφυγή τους κατά της απορριπτικής απόφασης του αρμόδιου οργάνου, σε σχέση με αίτημα το οποίο είχαν υποβάλει για παραχώρηση ατομικής ποσότητας αναφοράς (ποσόστωσης) αγελαδινού γάλακτος από το εθνικό απόθεμα με βάση κριτήρια που είχαν καθοριστεί στο διάταγμα του Υπουργού Γεωργίας, Φυσικών Πόρων και Περιβάλλοντος το 2006, με την ΚΔΠ 164/2006.
Η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου, απορρίπτοντας την έφεση, αποφάσισε ότι:
Η ασκηθείσα έφεση αποβλέπει στην ακύρωση της πρωτόδικης κρίσης ως εσφαλμένης καθ' ότι το Δικαστήριο έσφαλε επί των πραγματικών γεγονότων παραγνωρίζοντας ότι οι εφεσείοντες είχαν στην ουσία παροτρυνθεί από τους εφεσίβλητους να υποβάλουν συμπληρωματικές αιτήσεις εγγραφής στα μητρώα κτλ, και ότι εκκρεμούσε η απάντηση επί της αρχικής αιτήσεως. Περαιτέρω, το Δικαστήριο λανθασμένα εξέλαβε από μόνο του ότι είχε δοθεί απάντηση, απορρίπτοντας κατά συνέπεια την προσφυγή. Επιτυχία της έφεσης θα έχει όφελος για τους εφεσείοντες, κατά τους ισχυρισμούς τους, εφόσον η διοίκηση θα πρέπει να επανεξετάσει την αίτηση στη βάση των ευνοϊκότερων κριτηρίων της προηγηθείσας ΚΔΠ 164/2006. Το Δικαστήριο κακώς δικαίωσε τους εφεσίβλητους καλύπτοντας εκ των υστέρων την λανθασμένη συμπεριφορά τους, οι οποίοι δεν εξέτασαν, ως όφειλαν, και δεν απάντησαν κατά το Άρθρο 29 του Συντάγματος στο αρχικό αίτημα των εφεσειόντων.
Όπως αποφασίστηκε από την Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου, δεν διαπιστώνεται οποιοσδήποτε βάσιμος λόγος για τον οποίο η έφεση θα μπορούσε να επιτύχει. Η πρωτόδικη απόφαση όπως αποφασίστηκε είναι ορθή και έχει τοποθετήσει τα πράγματα στην ορθή τους νομική διάσταση. Στην ουσία υπήρξε ανάκληση από τη νέα ΚΔΠ της προηγούμενης, οι δε εφεσείοντες ενημερώθηκαν κατάλληλα και επέλεξαν, αντί οποιασδήποτε άλλης ενέργειας, όπως, για παράδειγμα, να υποβάλουν προσφυγή για παράλειψη απάντησης εγκαίρως, να καταχωρήσουν νέα αίτηση με αποτέλεσμα αυτή να απορριφθεί χωρίς οποιαδήποτε νόμιμη αντίδραση ή την καταχώριση αιτήσεως ακυρώσεως επ' αυτού του νέου δεδομένου.
Η επιλογή της διοίκησης να ανακαλέσει την προηγούμενη ΚΔΠ, επενεργεί από την ημερομηνία έκδοσης της και είναι επιτρεπτή εφόσον διά της ανακλήσεως δεν θίγονται δημιουργηθέντα δικαιώματα πολιτών. Εδώ, δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι είχε δημιουργηθεί οποιοδήποτε δικαίωμα εφόσον η αίτηση δυνάμει της προηγηθείσας ΚΔΠ δεν είχε τελειωθεί αφού δεν εξετάστηκε. Η ανάκληση δεν είναι ανάγκη να είναι ρητή, αλλά μπορεί να προκύπτει και εμμέσως, όταν εκδίδεται νεότερη πράξη τροποποιούσα ή αντικαθιστούσα προγενέστερη. Όπως αποφασίστηκε στην προκειμένη περίπτωση η ανάκληση προέκυπτε και ρητώς με την πληροφόρηση στην επιστολή της διοίκησης ότι οι προηγούμενες αιτήσεις δεν ίσχυαν.
Περαιτέρω, οι εφεσείοντες αποδέχθηκαν να υποβάλουν νέες αιτήσεις και η απόρριψη τους δεν τους παρέχει δικαίωμα συζήτησης της προηγηθείσας και καταργηθείσας κατάστασης πραγμάτων.
Η έφεση απορρίφθηκε με έξοδα.
Έφεση.
Έφεση από τους Αιτητές εναντίον της απόφασης Δικαστή του Ανωτάτου Δικαστηρίου (Κωνσταντινίδης, Δ.), (Υπόθεση Αρ. 1257/2009), ημερ. 19/12/2011.
Κ. Ευσταθίου με Δ. Νικολεττόπουλο, για τους Εφεσείοντες.
Ν. Χατζηϊωάννου, για τον Εφεσίβλητο 1.
Μ. Χατζηγεωργίου (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τον Εφεσίβλητο 2.
Εx tempore
NAΘΑΝΑΗΛ, Δ.: Η απόφαση του Δικαστηρίου είναι ομόφωνη.
ΝΑΘΑΝΑΗΛ, Δ.: Η έφεση αφορά σε απορριπτική απόφαση αδελφού Δικαστή ημερ. 19.12.2011 με την οποία απερρίφθη προσφυγή σε σχέση με αίτημα το οποίο είχαν υποβάλει οι εφεσείοντες για παραχώρηση ατομικής ποσότητας αναφοράς (ποσόστωσης) αγελαδινού γάλακτος από το εθνικό απόθεμα με βάση κριτήρια που είχαν καθοριστεί στο διάταγμα του Υπουργού Γεωργίας, Φυσικών Πόρων και Περιβάλλοντος το 2006, με την ΚΔΠ 164/2006. Η αίτηση τους για παραχώρηση ποσόστωσης ως νεοεισερχόμενων παραγωγών υποβλήθηκε στις 30.6.2006. Αυτή η ΚΔΠ αντικαταστάθηκε με την ΚΔΠ 367/2007 και οι αιτητές-εφεσείοντες ενημερώθηκαν σχετικώς με επιστολή ημερ. 24.9.2007. Προτρέπονταν να υποβάλουν νέα αίτηση, ενώ καταγραφόταν η θέση ότι οι ήδη υποβληθείσες δεν ίσχυαν. Πράγματι οι εφεσείοντες υπέβαλαν, σύμφωνα με τα όσα αναφέρονται στην επιστολή, νέα αίτηση με βάση τα νέα κριτήρια, αίτηση η οποία απορρίφθηκε στις 13.12.2007 και εναντίον αυτής της απορριπτικής απόφασης δεν άσκησαν προσφυγή. Άσκησαν όμως προσφυγή για την παράλειψη, όπως περιορίστηκε το ζήτημα κατά τη συζήτηση της προσφυγής πρωτοδίκως στις 4.10.2011, για την παράλειψη απάντησης στην προηγούμενη αίτηση που είχαν υποβάλει.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο επισήμανε ότι αν οι εφεσείοντες, αιτητές πρωτοδίκως, ήθελαν να λάβουν οποιαδήποτε ενέργεια σε σχέση με τη μη απάντηση της διοίκησης στην πρώτη τους αίτηση θα έπρεπε να είχαν αντιδράσει ανάλογα, επικαλούμενοι παράλειψη. Αντ' αυτού, υπέβαλαν νέα αίτηση και η προσφυγή απορρίφθηκε για το λόγο ότι οι προηγούμενες αιτήσεις στην ουσία έπαυσαν να ισχύουν εφόσον η προηγούμενη ΚΔΠ αντικαταστάθηκε.
Η ασκηθείσα έφεση αποβλέπει στην ακύρωση της πρωτόδικης κρίσης ως εσφαλμένης καθ' ότι το Δικαστήριο έσφαλε επί των πραγματικών γεγονότων παραγνωρίζοντας ότι οι εφεσείοντες είχαν στην ουσία παροτρυνθεί από τους εφεσίβλητους να υποβάλουν συμπληρωματικές αιτήσεις εγγραφής στα μητρώα κτλ, και ότι εκκρεμούσε η απάντηση επί της αρχικής αιτήσεως. Περαιτέρω, το Δικαστήριο λανθασμένα εξέλαβε από μόνο του ότι είχε δοθεί απάντηση, απορρίπτοντας κατά συνέπεια την προσφυγή. Επιτυχία της έφεσης θα έχει όφελος για τους εφεσείοντες, κατά τους ισχυρισμούς τους, εφόσον η διοίκηση θα πρέπει να επανεξετάσει την αίτηση στη βάση των ευνοϊκότερων κριτηρίων της προηγηθείσας ΚΔΠ 164/2006. Το Δικαστήριο κακώς δικαίωσε τους εφεσίβλητους καλύπτοντας εκ των υστέρων την λανθασμένη συμπεριφορά τους, οι οποίοι δεν εξέτασαν, ως όφειλαν, και δεν απάντησαν κατά το Άρθρο 29 του Συντάγματος στο αρχικό αίτημα των εφεσειόντων.
Δεν διαπιστώνεται οποιοσδήποτε βάσιμος λόγος για τον οποίο η έφεση θα μπορούσε να επιτύχει. Η πρωτόδικη απόφαση είναι ορθή. Έχει τοποθετήσει τα πράγματα στην ορθή τους νομική διάσταση. Στην ουσία υπήρξε ανάκληση από τη νέα ΚΔΠ της προηγούμενης, οι δε εφεσείοντες ενημερώθηκαν κατάλληλα και επέλεξαν, αντί οποιασδήποτε άλλης ενέργειας, όπως, για παράδειγμα, να υποβάλουν προσφυγή για παράλειψη απάντησης εγκαίρως, να καταχωρήσουν νέα αίτηση με αποτέλεσμα αυτή να απορριφθεί χωρίς οποιαδήποτε νόμιμη αντίδραση ή την καταχώριση αιτήσεως ακυρώσεως επ' αυτού του νέου δεδομένου.
Η επιλογή της διοίκησης να ανακαλέσει την προηγούμενη ΚΔΠ, επενεργεί από την ημερομηνία έκδοσης της και είναι επιτρεπτή εφόσον διά της ανακλήσεως δεν θίγονται δημιουργηθέντα δικαιώματα πολιτών. Εδώ, δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι είχε δημιουργηθεί οποιοδήποτε δικαίωμα εφόσον η αίτηση δυνάμει της προηγηθείσας ΚΔΠ δεν είχε τελειωθεί αφού δεν εξετάστηκε (Πορίσματα Νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας, 1929-1959, σελ. 200-201). Η ανάκληση δεν είναι ανάγκη να είναι ρητή, αλλά μπορεί να προκύπτει και εμμέσως, όταν εκδίδεται νεότερη πράξη τροποποιούσα ή αντικαθιστούσα προγενέστερη (Επ. Σπηλιωτόπουλου: Εγχειρίδιο Διοικητικού Δικαίου, 12η έκδ., Τόμος Ι, σελ. 191, παρ. 174). Στην προκειμένη περίπτωση η ανάκληση προέκυπτε και ρητώς με την πληροφόρηση στην επιστολή της διοίκησης ότι οι προηγούμενες αιτήσεις δεν ίσχυαν.
Περαιτέρω, οι εφεσείοντες αποδέχθηκαν να υποβάλουν νέες αιτήσεις και η απόρριψη τους δεν τους παρέχει δικαίωμα συζήτησης της προηγηθείσας και καταργηθείσας κατάστασης πραγμάτων.
Συνεπώς η έφεση απορρίπτεται με έξοδα εναντίον των εφεσειόντων και υπέρ του εφεσίβλητου 1, όπως θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και θα εγκριθούν από το Δικαστήριο.
Καμιά άλλη διαταγή για έξοδα.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.