|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 7/09)
(Υπόθ. Αρ. 740/07)
14 Μαΐου 2012
[ΑΡΤΕΜΗΣ, Π., ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ,
ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ, Δικαστές]
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ
ΕΦΟΡΟ ΦΟΡΟΥ ΠΡΟΣΤΙΘΕΜΕΝΗΣ ΑΞΙΑΣ
Εφεσείοντες/Καθ΄Ων η Αίτηση,
ν.
P.T.A. FOOD LAB & NUTRITIONAL SERVICES LTD
Εφεσίβλητης/Αιτήτριας
_________
Λ. Ζαννέτου (κα), Ανώτερη Δικηγόρος της Δημοκρατίας, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για τους Εφεσείοντες.
Μ. Κονής, για την Εφεσίβλητη.
_________________
ΑΡΤΕΜΗΣ, Π.: Η απόφαση δεν είναι ομόφωνη. Την απόφαση της πλειοψηφίας θα δώσει ο. Χατζηχαμπής, Δ. Με αυτή συμφωνούν ο Πασχαλίδης, Δ. και εγώ. Την απόφαση της μειοψηφίας θα δώσει ο. Ερωτοκρίτου, Δ. Με αυτή συμφωνεί η Παπαδοπούλου, Δ..
_________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ.: Ο Έφορος Φόρου Προστιθέμενης Αξίας διενήργησε έλεγχο στα βιβλία και αρχεία της Εφεσίβλητης, η οποία ασχολείται, μεταξύ άλλων, με την εκπόνηση μελετών για το κόστος των οποίων το Ίδρυμα Τεχνολογίας επιχορηγούσε τις παραλήπτριες επιχειρήσεις ως πελάτες της Εφεσίβλητης. Από τον έλεγχο προέκυψαν διάφορες διαπιστώσεις, μεταξύ των οποίων ότι δεν απεδόθη φόρος εκροών ο οποίος αναλογούσε σε συγκεκριμένα τιμολόγια τα οποία εξεδόθησαν προς πελάτες και δεν κατεχωρήθησαν στα βιβλία, αν και είχαν αποσταλεί στο Ίδρυμα Τεχνολογίας. Κρίνοντας, ως εκ τούτου, ότι οι φορολογικές δηλώσεις της Εφεσίβλητης για την υπό έλεγχο περίοδο ήσαν ελλιπείς ή περιείχαν σφάλματα, ο Έφορος προέβη σε βεβαίωση φόρου εκροών που περιλάμβανε και αυτά τα τιμολόγια. Υπεβλήθη ένσταση από την Εφεσίβλητη με το ακόλουθο περιεχόμενο:
«Ενεργώντας εκ μέρους της εταιρείας P.T.A. FOODLAB & NUTRITIONAL SERVICES LTD και αναφορικά με τη βεβαίωση φόρου ημ. 08/12/2006 παρακαλούμε όπως θεωρήσετε την παρούσα ως ένσταση της τους πιο κάτω λόγους:
1. Η εν λόγω βεβαίωση εκδόθηκε βάση εσφαλμένης ή και πεπλανημένης ερμηνείας της νομοθεσίας και των κανονισμών. Συγκεκριμένα η υπηρεσία σας αποφάσισε να αποδοθεί επιπρόσθετος φόρος που αφορά το ποσό των ακυρωθέντων τιμολογίων, δηλαδή να πληρωθεί ΦΠΑ για παροχή υπηρεσιών για τις οποίες έχει ήδη αποδοθεί ΦΠΑ, βάσει άλλων τιμολογίων. Συνεπώς για τις ίδιες υπηρεσίες θα πρέπει να αποδοθεί δύο φορές ο ΦΠΑ.
Είναι η άποψη μας ότι οι Λειτουργοί της υπηρεσίας σας ερμήνευσαν λανθασμένα το νόμο, διότι σύμφωνα με τη διάταξη του αρ. 37 2β, ο νομοθέτης, δεν είχε υπόψιν του να ρυθμίσει αυτού του είδους τις περιπτώσεις, αλλά εκείνες που σκόπιμα ήθελαν να αποκρύψουν υπηρεσίες από το ΦΠΑ και/ή ενώ παρείχαν υπηρεσίες τις παρουσίασαν ως άκυρες και/ή ανύπαρκτες. Συνεπώς στη παρούσα περίπτωση υπάρχει νομοθετικό κενό, με αποτέλεσμα η παρούσα περίπτωση να μην εμπίπτει στην πιο πάνω νομοθετική ρύθμιση. Ενισχυτικό επίσης του πιο πάνω λόγου είναι και οι διατάξεις αρ. 6,1 και 2 (ερμηνεία των όρων και παράδοση αγαθών και παροχή υπηρεσιών), και αρ. 15 Ν 246/90 περί Φόρου Προστιθέμενης Αξίας και του Νόμων 2000 μέχρι 2006 (Ν. 95(Ι)/2000 - Δέκατο Παράρτημα - Παράγραφος (4).
Είναι περαιτέρω η άποψη μας ότι στην περίπτωση αυτή δεν μπορεί να γίνει συμπλήρωση του νομοθετικού κενού με κατ΄αναλογία εφαρμογής άλλης διατάξεως του νόμου, αφού αυτή η εφαρμογή είναι εις βάρος των δικαιωμάτων των διοικούμενων. Παράλληλα παραπέμπουμε στη συνταγματική διάταξη αρ. 24 παρ. 2.
2. Η βεβαίωση εκδόθηκε χωρίς να τηρηθούν οι κανόνες άσκησης διακριτικής ευχέρειας και η υπηρεσία σας θα όφειλε να μελετήσει, να αξιολογήσει και να μορφώσει ίδια γνώμη και κρίση ούτως ώστε να καταλήξει στο ότι τα τιμολόγια που εκδόθηκαν ισοδυναμούν με την αξία της υπηρεσίας που προσφέρθηκε.
3. Περαιτέρω θα θέλαμε να τονίσουμε ότι οι πελάτες μα αν είχαν οποιαδήποτε πρόθεση εξαπάτησης της υπηρεσίας σας, δεν θα εξέδιδαν και δεύτερα τιμολόγια, που αντιστοιχούσαν στο υπόλοιπο ποσό των μελετών. Σημειώστε ότι αν σε περίπτωση που δεν εξέδιδαν τα δεύτερα τιμολόγια, και η υπηρεσία σας το ανακάλυπτε στο στάδιο αυτό, οι πελάτες μας θα πλήρωναν μόνον μια φορά. Τώρα που οι ίδιοι σας πληροφόρησαν ότι εξέδιδαν τα τιμολόγια που ισοδυναμούν με την αξία μιας υπηρεσίας τους ζητείται να πληρώσουν για την ίδια υπηρεσία δύο φορές.
4. Οι τρίτοι που τους προσφέρθηκε υπηρεσία καθ΄όλη την διάρκεια της υπό εξέτασιν περιόδου, δεν διεκδίκησαν πίστωση ΦΠΑ, καθότι τα πρωτότυπα τιμολόγια βρίσκονται στα χέρια των πελατών μας.
Ως εκ τούτου και η υπηρεσία σας δεν υπέστη οποιαδήποτε ζημιά γιατί ούτε και οι πελάτες μας διεκδίκησαν, ούτε μπορούσαν να διεκδικήσουν πίστωση ΦΠΑ από τα ακυρωθέντα τιμολόγια.
Τα πιο πάνω έχουν ελεγχθεί και επιβεβαιωθεί από την υπηρεσία σας, ερευνώντας πελάτες των πελατών μας.
Εν όψει όλων των πιο πάνω, παρακαλούμε θερμά, όπως στα πλαίσια της εντιμότητας, της ειλικρίνειας, και της δίκαιης κρίσης σας, ασκώντας παράλληλα και τη διακριτική σας ευχέρεια, στηριζόμενοι στις βασικές αρχές της χρηστής διοικήσεως και στις αρχές ερμηνείας των κανόνων δικαίου, επανεξετάσετε την ως άνω υπόθεση και μεριμνήσετε για την πλήρη απάλειψη του βάρους που άδικα καλούνται να καταβάλουν οι πελάτες μας.
Για περαιτέρω ανάλυση και επεξήγηση των λόγων της ένστασης μας, αλλά και για κάθε άλλη πληροφορία τόσο εμείς όσο και οι πελάτες μας είμαστε στην διάθεση σας.»
Η ένσταση απερρίφθη με αναφορά των εξής:
«Αναφέρομαι στην ένσταση σας η οποία υποβλήθηκε με βάση τις διατάξεις του άρθρου 51Α των περί Φόρου Προστιθέμενης Αξίας Νόμων του 2000 μέχρι 2006 (95(Ι)/2000) αναφορικά με την εκδοθείσα βεβαίωση φόρου ημερομηνίας 8.12.2006 για το ποσό των £19268.34 - η επιστολή των νομικών σας συμβούλων ημερομηνίας 9.1.2007 είναι σχετική - και σας πληροφορώ τα ακόλουθα:
1. Μετά από ενδελεχή μελέτη των στοιχείων που περιέχονται στον προσωπικό σας φάκελο - με έμφαση στα σχετιζόμενα με την πιο πάνω βεβαίωση φόρου - και λαμβάνοντας υπόψη τους ισχυρισμούς που προβάλλονται στην επιστολή σας αποφαίνομαι τα εξής:
(α) Δεν γίνεται αποδεκτός ο ισχυρισμός σας ότι η βεβαίωση φόρου εκδόθηκε βάση εσφαλμένης ή και πεπλανημένης ερμηνείας της Νομοθεσίας. Με βάση το άρθρο 37(1) των περί Φ.Π.Α. Νόμων του 1990 μέχρι 2000 (Ν. 246/90) και το άρθρο 43 των περί Φ.Π.Α. Νόμων του 2000 μέχρι 2006 (Ν. 95(Ι)/2000) - Δέκατο Παράρτημα - Παρ. 4, τα ποσά του φόρου που αναγράφονται στα τιμολόγια τα οποία εκδώσατε και τα οποία δεν καταχωρήθηκαν στα βιβλία της επιχείρησης σας είναι εισπρακτέα ως Φ.Π.Α. και ως χρέος οφειλόμενο στη Δημοκρατία. Σημειώστε ότι τα συγκεκριμένα τιμολόγια έχουν χρησιμοποιηθεί από τους πελάτες της επιχείρησης σας ούτως ώστε να τύχουν της σχετικής επιχορήγησης από το Ίδρυμα Τεχνολογίας Κύπρου.
(β) Δεν αποδέχομαι επίσης τον ισχυρισμό σας ότι τα συγκεκριμένα τιμολόγια τα οποία εκδώσατε προς τους πελάτες σας και τα οποία δεν καταχωρήθηκαν στα βιβλία της επιχείρησης σας είναι ακυρωμένα. Τα εν λόγω τιμολόγια έχουν αποσταλεί από τους πελάτες σας στο Ίδρυμα Τεχνολογίας Κύπρου και με βάση αυτά έχουν λάβει την σχετική επιχορήγηση η οποία παραχωρείτο από το εν λόγω Ίδρυμα. Επιπρόσθετα, τα συγκεκριμένα τιμολόγια, αποτελούν επίσημα αποδεικτικό έγγραφο στο Ίδρυμα Τεχνολογίας Κύπρου το οποίο έχει παραχωρήσει την σχετική επιχορήγηση προς τους πελάτες σας αφού έλαβε υπόψη τα συγκεκριμένα τιμολόγια τα οποία έχετε εκδώσει προς αυτούς.
2. Με βάση τα πιο πάνω σημεία κρίνω ότι η ένστασή σας δεν ευσταθεί και ως εκ τούτου ασκώντας τις εξουσίες που μου παρέχονται από το άρθρο 51Α των περί Φόρου προστιθέμενης Αξίας Νόμων του 2000 μέχρι 2006 (95(Ι)/2000) την απορρίπτω. Κατά συνέπεια η βεβαίωση φόρου που εκδόθηκε με την επιστολή μου ημερομηνίας 8.12.2006 εξακολουθεί να ισχύει.
3. Εναντίον της πιο πάνω απόφασης μπορείτε -
(α) Να υποβάλετε γραπτώς ένσταση στον Υπουργό Οικονομικών -
i) Για την διοικητική πράξη που αφορά την βεβαίωση φόρου ύψους £4337,76 η οποία εκδόθηκε δυνάμει του άρθρου 34 των περί Φόρου Προστιθέμενης Αξίας Νόμων του 1990 μέχρι 2000 (Ν. 246/90) εντός 30 ημερών από την ημερομηνία της παρούσας επιστολής δυνάμει του άρθρου 52 των περί Φόρου Προστιθέμενης αξίας Νόμων του 1990 μέχρι 2000 (Ν. 246/90).
ii) Για την διοικητική πράξη που αφορά την βεβαίωση φόρου ύψους £14930,58, η οποία εκδόθηκε δυνάμει του άρθρου 49 των περί Φόρου Προστιθέμενης Αξίας Νόμων του 2000 μέχρι 2006 (Ν. 95(Ι)/2000) εντός 60 ημερών από την ημερομηνία της παρούσας επιστολής δυνάμει του άρθρου 52 και 53 των ίδιων Νόμων.
(β) Να καταχωρήσετε προσφυγή στο Ανώτατο Δικαστήριο με βάση το Άρθρο 146 του Συντάγματος, εντός 75 ημερών από την ημερομηνία της παρούσας επιστολής.»
Η Εφεσίβλητη κατεχώρησε προσφυγή στην οποία εξήγησε ότι για κάθε μελέτη εξέδιδε δύο τιμολόγια που εκάλυπταν όλο το κόστος της μελέτης, ώστε να διευκολυνθεί ο πελάτης να εισπράξει γρήγορα την επιχορήγηση, με την αποστολή τους, μαζί με εξοφλητική απόδειξη, στο Ίδρυμα Τεχνολογίας. Το ένα τιμολόγιο κατεχωρείτο στα βιβλία της και επληρώνετο ΦΠΑ για αυτό, το άλλο όμως όχι αφού ακυρώνετο, όπως και η εξoφλητική απόδειξη, την ίδια μέρα που εκδίδετο και εκδίδετο αργότερα άλλο τιμολόγιο για το ίδιο ποσό όταν εξασφαλίζετο η επιχορήγηση και επληρώνετο η Εφεσίβλητη, οπότε και επληρώνετο ΦΠΑ για το νέο τιμολόγιο. Ήταν λοιπόν η θέση της Εφεσίβλητης ότι, εφ΄όσον επληρώνετο τελικά ΦΠΑ επί του νέου τιμολογίου, δεν μπορούσε η Εφεσίβλητη να καλείται να πληρώσει ΦΠΑ και επί του ακυρωθέντος τιμολογίου.
Ο αδελφός μας Δικαστής ο οποίος επελήφθη της προσφυγής απεδέχθη τη θέση της Εφεσίβλητης ότι ο Έφορος, εφ΄όσον εντόπισε τα ακυρωθέντα τιμολόγια και δεν επείσθη ότι δεν ήσαν γνήσια, είχε υποχρέωση διεξαγωγής περαιτέρω έρευνας στα βιβλία των πελατών της για να διαπιστώσει αν τα ακυρωθέντα τιμολόγια είχαν χρησιμοποιηθεί ή όχι για σκοπούς ΦΠΑ, προς επιβεβαίωση της εξηγήσεως που είχε δώσει η Εφεσίβλητη. Παραθέτουμε το σχετικό σκεπτικό του:
«Έχω τη γνώμη πως ανεξάρτητα από τη διαπίστωση των καθ΄ ων η αίτηση ότι το σύστημα τιμολόγησης των αιτητών δεν ήταν σωστό ή το πλέον κατάλληλο, οι καθ΄ ων η αίτηση διατηρούσαν τη δυνατότητα διεξαγωγής περαιτέρω έρευνας στα βιβλία των πελατών των αιτητών για να διαπιστωθεί η αλήθεια ή όχι της εκδοχής τους περί διπλών και ακυρωμένων τιμολογίων έτσι ώστε να αποφευχθεί η διπλή πληρωμή φόρου (ΦΠΑ) για τις ίδιες υπηρεσίες. Αυτή η έρευνα δεν έγινε. Οι καθ΄ ων η αίτηση κατοχυρώθηκαν δογματικά στις σχετικές πρόνοιες του νόμου, παραγνωρίζοντας ότι ταυτόχρονα είχαν υποχρέωση απορρέουσα από τις αρχές της καλής πίστης και χρηστής διοίκησης να διερευνήσουν την εκδοχή των αιτητών έτσι ώστε σε περίπτωση που αυτή επαληθευόταν, να περιοριστεί ο υπολογισμός της φορολογίας στα ορθά και πραγματικά όρια.
Αποφαίνομαι ότι η προσβαλλόμενη απόφαση πάσχει νομικά επειδή δεν έγινε πλήρης και δέουσα έρευνα πριν από τη λήψη της.»
Η Δημοκρατία θέτει την έφεση της σε δύο βάσεις. Κατά πρώτον, λέγει, το Δικαστήριο έσφαλε ως προς την αντίληψη των γεγονότων. Παραπέμποντας στην έκθεση ελέγχου της αρμόδιας λειτουργού, η οποία διεξήγαγε έρευνα με το Ίδρυμα Τεχνολογίας ως προς τις επιδοτήσεις που εδόθησαν στην Εφεσίβλητη, υποδεικνύει ότι το πρόβλημα με τα βιβλία της Εφεσίβλητης ήταν ευρύτερο και αφορούσε πολλών μορφών παραλείψεις. Αυτές αναδεικνύονται στην εν λόγω έκθεση, το σχετικό εκτενές απόσπασμα από την οποία η Δημοκρατία παραθέτει στην αγόρευσή της και το οποίο και εμείς παραθέτουμε προς πλήρη αντίληψη της έκτασης του προβλήματος.
«Ίδρυμα Τεχνολογίας Κύπρου
Κατόπιν επιστολής την οποία απέστειλα προς το Ίδρυμα Τεχνολογίας Κύπρου, ζητώντας στοιχεία για τις μελέτες τις οποίες έχει πραγματοποιήσει η υπό έλεγχο εταιρεία και οι οποίες έτυχαν της σχετικής επιχορήγησης η οποία διδόταν και η οποία ανερχόταν στο 40% με 50% του συνολικού κόστους μελέτης, το Ίδρυμα Τεχνολογίας Κύπρου ανταποκρινόμενο μου έχει αποστείλει συγκεντρωτικά στοιχεία με το κόστος των μελετών καθώς και τα ποσά της επιχορήγησης, για μελέτες τις οποίες έχει πραγματοποιήσει η υπό έλεγχο εταιρεία και οι οποίες έχουν τύχει της σχετικής επιχορήγησης. Τα συγκεντρωτικά στοιχεία ανά μελέτη τα οποία αποστάληκαν από το Ίδρυμα Τεχνολογίας Κύπρου παρουσιάζονται στο Παράρτημα 4 που επισυνάπτεται. Εξετάζοντας τα συγκεκριμένα ποσά και συγκρίνοντας τα με τα ποσά τα οποία η υπό έλεγχο εταιρεία έχει τιμολογήσει τους συγκεκριμένους πελάτες της είχα αρχικώς διαπιστώσει σημαντικές διαφορές.
Συγκεκριμένα, διαπίστωσα ότι σε αρκετές περιπτώσεις το κόστος της μελέτης, όπως αυτό παρουσιάστηκε στο Ίδρυμα Τεχνολογίας Κύπρου ήταν πολύ μεγαλύτερο από το ποσό το οποίο τιμολογήθηκε προς τους πελάτες της εταιρείας. Για τον πιο πάνω λόγο έκρινα ότι ήταν αναγκαίο να ζητήσω από το Ίδρυμα Τεχνολογίας Κύπρου να μου αποστείλει αναλυτικά όλα τα τιμολόγια τα οποία αποστάληκαν από την εταιρεία προς το Ίδρυμα Τεχνολογίας και τα οποία έτυχαν επιχορήγησης. Το Ίδρυμα Τεχνολογίας, ανταποκρίθηκε στην επιστολή μου και μου απέστειλε αναλυτική κατάσταση των τιμολογίων τα οποία αποστάληκαν προς το Ίδρυμα και έτυχαν σχετικής επιχορήγησης. Επιπρόσθετα των αντιγράφων των τιμολογίων πωλήσεων, το Ίδρυμα Τεχνολογίας μου έστειλε αντίγραφα των επιταγών επιχορήγησης, καθώς και αντίγραφα των αποδείξεων είσπραξης τα οποία έκδιδε η υπό έλεγχο εταιρεία προς τους πελάτες της για την εξόφληση των μελετών.
Από την εξέταση των πιο πάνω στοιχείων προέκυψαν αρκετές διαφορές όσον αφορά τα τιμολόγια τα οποία αποστάληκαν προς το Ίδρυμα Τεχνολογίας Κύπρου για να τύχουν επιχορήγησης και τα τιμολόγια τα οποία καταχωρήθηκαν στα βιβλία της επιχείρησης.
Συγκεκριμένο παράδειγμα, είναι η επιχορήγηση η οποία έλαβε η εταιρεία ΕΛΑΙΟΥΡΓΕΙΑ ΠΕΤΤΕΜΕΡΙΔΗ ΛΤΔ, στις 20.8.2001, ύψους ΛΚ2500. Στο Ίδρυμα Τεχνολογίας στάληκαν δύο τιμολόγια προς έγκριση. Το τιμολόγιο με αύξων αριθμό 1936, ημερομηνίας 2.10.2000 και αξία ΛΚ2500 και το τιμολόγιο με αύξων αριθμό 2078, ημερομηνίας 7.3.2001 και αξίας ΛΚ2500. (Συνεπώς το κόστος της μελέτης ανερχόταν σε ΛΚ5000). Στα βιβλία της εταιρείας είναι καταχωρημένο μόνο το τιμολόγιο με αύξων αριθμό 2078, ημερομηνίας 7.3.2001 και αξία ΛΚ2500. Να αναφέρω ότι το τιμολόγιο με αύξων αριθμό 1936 είναι εκδομένο σε άλλο πελάτη (Ειρήνη Χριστοφή) και αφορά παροχή υπηρεσιών. Η αξία του εν λόγω τιμολογίου ανέρχεται σε ΛΚ4,54. Από τον έλεγχο έχω επίσης διαπιστώσει ότι οι αποδείξεις είσπραξης οι οποίες εκδόθηκαν από την εταιρεία προς το συγκεκριμένο πελάτη και οι οποίες αποστάληκαν στο Ίδρυμα Τεχνολογίας Κύπρου ως τεκμήριο, ότι έγινε η σχετική εξόφληση των δύο τιμολογίων (αποδ. 1920 και 1916) δεν έχουν καταχωρηθεί στα βιβλία της επιχείρησης. Στα βιβλία της επιχείρησης έχει καταχωρηθεί μία και μόνο πληρωμή, με την απόδειξη με αύξων αριθμό 1323 για εξόφληση του τιμολογίου 2078 (ΛΚ2750 συμπεριλαμβανομένου του ΦΠΑ).
Από την εξέταση των τιμολογίων και γενικά των στοιχείων που έχει αποστείλει το Ίδρυμα Τεχνολογίας, προκύπτει ότι σε αρκετές περιπτώσεις, ενώ στο Ίδρυμα Τεχνολογίας Κύπρου αποστέλλονταν συνήθως δύο τιμολόγια για κάθε μελέτη προς επιδότηση στα βιβλία της επιχείρησης είναι καταχωρημένο μόνο το ένα τιμολόγιο. Επιπλέον, στις πλείστες περιπτώσεις οι αποδείξεις είσπραξης οι οποίες αποστάληκαν στο Ίδρυμα Τεχνολογίας, δεν καταχωρήθηκαν στα βιβλία της επιχείρησης, αφού φαίνεται ότι στην πραγματικότητα δεν έγιναν οι συγκεκριμένες εισπράξεις. Αυτό επιβεβαιώνεται και από την εξέταση των λογαριασμών των πελατών για τους οποίους εντοπίστηκε το συγκεκριμένο πρόβλημα.
Ουσιαστικά, αφού εντοπίστηκε το πιο πάνω πρόβλημα (μη καταχώρηση όλων των τιμολογίων που αποστάληκαν στο Ίδρυμα Τεχνολογίας), προχώρησα σε έλεγχο όλων των τιμολογίων τα οποία αποστάληκαν στο Ίδρυμα Τεχνολογίας Κύπρου και διαπίστωσα ότι τα τιμολόγια τα οποία παρουσιάζονται στο Παράρτημα 1, δεν έχουν καταχωρηθεί στα βιβλία της επιχείρησης και δεν έχει αποδοθεί ο ανάλογος φόρος εκροών.
Εδώ να σημειώσω ότι κατά τη διάρκεια του ελέγχου, ο διευθυντής της εταιρείας, όσο και ο λογιστής της εταιρείας πρόβαλαν τον ισχυρισμό ότι στα βιβλία της εταιρείας καταχωρείτο όλο το κόστος μίας μελέτης, αλλά με διαφορετικούς αριθμούς τιμολογίων πώλησης από αυτά τα οποία αποστέλλονταν στο Ίδρυμα Τεχνολογίας Κύπρου και σε πολύ διαφορετικές ημερομηνίας.
Ενδεικτικό παράδειγμα, είναι η περίπτωση της εταιρείας FAMAGUSTA MACARONI FACTORY (1977) LTD. Για λογαριασμό της πιο πάνω εταιρείας πραγματοποιήθηκε μελέτη κατά το έτος 2004 συνολικού κόστους ΛΚ7280 (η πιο πάνω εταιρεία έτυχε επιχορήγησης ύψους ΛΚ2912 - 40% του κόστους). Στο Ίδρυμα Τεχνολογίας αποστάληκαν δύο τιμολόγια που αφορούσαν την εν λόγω μελέτη. Τι τιμολόγιο με αύξων αριθμό 6980 και αξία ΛΚ4368 (ημερομηνία τιμολογίου 23.7.2004) και το τιμολόγιο με αύξων αριθμό 7393 και αξία ΛΚ2912 (ημερομηνία έκδοσης 16.9.2004). Στα βιβλία της εταιρείας καταχωρήθηκαν δύο τιμολόγια αναφορικά με τη συγκεκριμένη μελέτη. Το τιμολόγιο με αύξων αριθμό 8171 και αξία 4368 (ημερομηνία έκδοσης 5.1.2005) και το τιμολόγιο με αύξων αριθμό 11557 και αξία ΛΚ2912 (ημερομηνία έκδοσης 11.1.2006).
Οι περιπτώσεις όπως την πιο πάνω οι οποίες εντοπίστηκαν ήταν αρκετές. Ζήτησα από το λογιστή - ελεγκτή της εταιρείας κ. Γιαννάκη Ευέλθοντος να προσκομίσει στοιχεία σχετικά με τις περιπτώσεις κατά τις οποίες είχα εντοπίσει διαφορά μεταξύ του συνολικού ποσού της μελέτης, η οποία παρουσιάστηκε στο Ίδρυμα Τεχνολογίας Κύπρου και του συνολικού κόστους το οποίο καταχωρήθηκε στα βιβλία της επιχείρησης. Ο κ. Ευέλθοντος ανταποκρινόμενος προσκόμισε σημαντικά στοιχεία από την εξέταση των οποίων προέκυψε ότι οι διαφορές αυτές οφείλονταν στο γεγονός ότι υπήρχαν τιμολόγια πωλήσεων τα οποία εκδόθηκαν και καταχωρήθηκαν στα βιβλία της εταιρείας κατά τα έτη 2005 και 2006, χρονικό διάστημα το οποίο δεν κάλυπτε η επίσκεψη ελέγχου.
Το συμπέρασμα το οποίο προκύπτει είναι το ότι η υπό έλεγχο εταιρεία απέστειλε συγκεκριμένα τιμολόγια στο Ίδρυμα Τεχνολογίας Κύπρου για να τύχουν της σχετικής επιχορήγησης, αλλά στα βιβλία της καταχωρούσε μόνο το ένα ή σε ορισμένες περιπτώσεις κανένα από τα συγκεκριμένα τιμολόγια. Στη συνέχεια και μετά την παρέλευση κάποιου χρονικού διαστήματος (κυμαινόταν από έξι μήνες μέχρι και 2½ χρόνια) η εταιρεία έκδιδε άλλα τιμολόγια με διαφορετικούς αριθμούς τα οποία και καταχωρούσε στα βιβλία της αποδίδοντας και τον ανάλογο φόρο εκροών.
Το σημαντικό στοιχείο όμως το οποίο προκύπτει, είναι το γεγονός ότι υπάρχουν τιμολόγια πωλήσεων τα οποία αποστάληκαν στο Ίδρυμα Τεχνολογίας Κύπρου για να τύχουν της σχετικής επιχορήγησης χωρίς όμως αυτά να καταχωρηθούν στα βιβλία της επιχείρησης και χωρίς να αποδοθεί ο ανάλογος φόρος εκροών ο οποίος αναγράφεται σε αυτά.»
Η Δημοκρατία έχει δίκαιο. Η Εφεσίβλητη στο περίγραμμα της περιορίζεται στην επανάληψη της υπεραπλουστευμένης εκδοχής της περί τριών τιμολογίων, το τρίτο από τα οποία αντικαθιστούσε το ένα από τα άλλα δύο, προς εξυπηρέτηση των πελατών της, χωρίς να απαντά επί των ευρύτερων επεκτάσεων και συνεπειών των ενεργειών της, όσον αφορά ιδιαιτέρως προς την όλη εικόνα της προκύπτουσας ανακρίβειας των βιβλίων της και δη τη διάσταση των τιμολογίων που είχαν καταχωρηθεί στα βιβλία της και των τιμολογίων που είχαν αποσταλεί στο Ίδρυμα Τεχνολογίας. Δεν ήταν λοιπόν απλώς θέμα περαιτέρω διερεύνησης της εκδοχής της Εφεσίβλητης αλλά ουσιαστικά αναδόμησης της όλης κατάστασης που είχε προκύψει από τις λανθασμένες ενέργειες της Εφεσίβλητης και που εκάλυπτε πληθώρα περιπτώσεων.
Αυτή την αναδόμηση είναι που η Εφεσίβλητη ουσιαστικά επεδίωξε να θέσει στους ώμους του Εφόρου με την εισήγηση της ότι ο Έφορος θα έπρεπε, διεξάγοντας ανάλογη έρευνα στα βιβλία των πελατών της, να εξακριβώσει την ορθότητα της εκδοχής της (ως προς εκείνες τις περιπτώσεις που αυτή αφορούσε, αφού τα πράγματα ήσαν και ευρύτερα ελαττωματικά). Προσβάλλοντας την κατάληξη του αδελφού μας Δικαστή ότι ο Έφορος είχε τέτοια υποχρέωση, η Δημοκρατία, στο άλλο σκέλος της έφεσής της, εισηγείται ότι η ίδια είχε εξαντλήσει τα περιθώρια της δέουσας έρευνας με την έρευνα που διεξήγαγε με το Ίδρυμα Τεχνολογίας, και ότι η απόδοση στην ίδια περαιτέρω ευθύνης για έρευνα όλων των περιπτώσεων προς διακρίβωση ουσιαστικά της μη γνησιότητας των τιμολογίων που είχαν εκδοθεί από την ίδια την Εφεσίβλητη θα καθιστούσε το έργο του Εφόρου αδικαιολογήτως δυσχερές και τις πρόνοιες του άρθρου 37 του Ν. 246/1990 ανενεργές στην πράξη. Ουσιαστική απάντηση, πλην της επανάληψης της εκδοχής της την οποία και εκλαμβάνει ως δεδομένη, δεν δίδεται από την Εφεσίβλητη στην εισήγηση της Δημοκρατίας.
Οι θέσεις της Δημοκρατίας μας βρίσκουν σύμφωνους. Εδώ δεν ήταν θέμα, όπως θεώρησε ο αδελφός μας Δικαστής, αρχών της καλής πίστης και της χρηστής διοίκησης που να υποχρέωναν τον Έφορο να διερευνήσει την εκδοχή της Εφεσίβλητης «έτσι ώστε σε περίπτωση που αυτή επαληθευόταν, να περιοριστεί ο υπολογισμός της φορολογίας στα ορθά και πραγματικά όρια.» Ο Έφορος δεν είχε, με τη συμπεριφορά του, δημιουργήσει οποιαδήποτε κατάσταση πάνω στην οποία η Εφεσίβλητη να είχε βασισθεί για να προκύπτει τέτοια υποχρέωση. Ήταν η ίδια η Εφεσίβλητη που δημιούργησε την όλη ανακρίβεια των βιβλίων της, με προεκτάσεις στα όσα είχαν σταλεί στο Ίδρυμα Τεχνολογίας, που καταδείκνυαν ότι υπήρχε δική της υποχρέωση καταβολής ΦΠΑ επί τιμολογίων που η ίδια είχε εκδώσει. Δεν ήταν λοιπόν θέμα «δογματικής κατοχύρωσης» του Εφόρου πίσω από το άρθρο 37 αλλά ορθής εφαρμογής του. Αν η Εφεσίβλητη μπορούσε να δώσει εξηγήσεις για τη δεδομένα λανθασμένη εικόνα των βιβλίων της, μπορούσε η ίδια, η οποία εσχετίζετο και άμεσα με τους πελάτες της, να συνεργάζετο με εκείνους για να παρουσιάσει τέτοια στοιχεία που ενδεχομένως να δικαιολογούσαν την όποια συγκεκριμένη ανακρίβεια. Αντί τούτου, επεδίωξε να θέσει στους ώμους του Εφόρου την υποχρέωση διεξαγωγής έρευνας στα βιβλία των πελατών της, ώστε ο Έφορος να επιδιώξει να διαρθώσει τις όποιες ανακρίβειες, ουσιαστικά, όπως ήδη παρατηρήσαμε, αναδομώντας εκ βάθρων την εικόνα των βιβλίων της σε πληθώρα περιπτώσεων που εκάλυπταν πολλά χρόνια δραστηριότητας. Εξ άλλου, δυνάμει ποίας εξουσίας θα μπορούσε ο Έφορος να διενεργήσει τέτοιο παρεμπίπτοντα έλεγχο στα βιβλία των πελατών της Εφεσίβλητης δεν έχει υποδειχθεί.
Η έφεση επιτυγχάνει και η εφεσιβαλλόμενη απόφαση και διαταγή για έξοδα παραμερίζεται. Η προσβληθείσα απόφαση του Εφόρου επικυρώνεται. Επιδικάζονται έξοδα πρωτοδίκως και κατ΄έφεση, όπως θα υπολογισθούν από τον Πρωτοκολλητή και θα εγκριθούν από το Δικαστήριο, υπέρ της Δημοκρατίας και εναντίον της Εφεσίβλητης.
Π. Αρτέμης, Π.
Δ. Χατζηχαμπής, Δ.
Α. Πασχαλίδης, Δ.