ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
(2011) 3 ΑΑΔ 358
9 Μαΐου, 2011
[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ/στές]
1. ΑΝΤΡΗ ΚΟΚΚΙΝΟΥ ΜΑΚΡΗ,
2. ΚΥΡΙΑΚΟΥΛΑ ΚΟΥΖΑΛΗ,
3. ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ,
4. ΓΕΩΡΓΙΑ ΚΥΡΙΑΚΟΥΛΗ,
5. ΜΑΡΙΑ ΛΟΥΚΑ,
Εφεσείουσες,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΚΑΙ/Ή
ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ,
Εφεσιβλήτων.
(Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 123/2008)
Δημόσιοι Υπάλληλοι ― Μισθολογική ανέλιξη ― Διαφοροποίηση της ανέλιξης αναλόγως του αν πρόκειται για μόνιμους ή για έκτακτους υπαλλήλους ― Η σχετική απόφαση της Υπηρεσίας Δημόσιας Διοίκησης και Προσωπικού επικυρώθηκε στην κριθείσα περίπτωση ― Περιστάσεις.
[Πέραν των ανωτέρω τίτλων η απόφαση του Δικαστηρίου διαβάζεται ως σύνολο.]
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.
Έφεση.
Έφεση από τις εφεσείουσες εναντίον της απόφασης Δικαστή του Aνωτάτου Δικαστηρίου (Ερωτοκρίτου, Δ.), (Υπόθεση Aρ. 1553/05), ημερ. 11/7/08.
Κ. Ευσταθίου, για τις Εφεσείουσες.
Ε. Καρακάννα (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α΄, για τους Εφεσίβλητους.
Ex tempore
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ.: Η απόφαση του Δικαστηρίου είναι ομόφωνη.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ.: Οι εφεσείουσες είχαν διοριστεί στη μόνιμη θέση Γραφέα την 1.1.1997 αλλά αυτός ο διορισμός τους ακυρώθηκε με απόφαση της Ολομέλειας του Ανωτάτου Δικαστηρίου με ημερομηνία 23.12.1999. Στις 10.4.2000 επαναπροσλήφθηκαν πάνω σε έκτακτη βάση για απασχόληση για εκτέλεση καθηκόντων Γραφέα και περίπου 5 χρόνια αργότερα, στις 4.8.2005, ζήτησαν μισθολογική αναβάθμιση αναδρομικά από το 1997. Το αίτημα τους απορρίφθηκε με την εξήγηση πως η ειδική ρύθμιση στη βάση της οποίας επικαλούνταν μισθολογική ανέλιξη αφορούσε μόνιμους δημοσίους υπαλλήλους και όχι έκτακτο προσωπικό.
Ο συνάδελφος μας, που εκδίκασε την υπόθεση πρωτοδίκως, έκρινε πως η προσβαλλόμενη απόφαση ήταν ορθή και απέρριψε την προσφυγή.
Ο ευπαίδευτος συνήγορος για τις εφεσείουσες αναγνώρισε ευθέως ενώπιον μας πως το αίτημα για τη μισθολογική αναβάθμιση δεν ήταν στηριγμένο στις πρόνοιες κάποιου νόμου ή κανονισμού ή σχεδίου υπηρεσίας. Επίσης αναγνώρισε πως τέτοιας μορφής μισθολογική αναβάθμιση στη βάση του νόμου και των σχετικών σχεδίων υπηρεσίας την δικαιούνταν οι μόνιμοι υπάλληλοι. Επέμεινε όμως πως δικαιούνταν οι εφεσείουσες στη διεκδίκηση τους ενόψει του περιεχομένου της επιστολής ημερομηνίας 10.4.2000 με την οποία ενημερώθηκαν για την πρόσληψη τους στην έκτακτη τους απασχόληση. Θεωρεί ότι με την επιστολή αυτή δημιουργείτο κάποιας μορφής ειδικό καθεστώς ιδιαίτερα εφόσον η επιστολή αναφερόταν σε έκτακτη βάση απασχόλησης αλλά κυρίως επειδή προέβλεπε ότι η μισθοδοσία τους θα συνεχίζετο όπως και προηγουμένως, δηλαδή όταν κατείχαν μόνιμα τη θέση, πριν την ακύρωση εκείνου του διορισμού. Και αφού ως μόνιμες θα είχαν αυτή τη μισθολογική ανέλιξη, την δικαιούνται και τώρα αναδρομικά.
Εξετάσαμε την εισήγηση και συμφωνούμε με την απόφαση του συναδέλφου μας. Δεν μπορούμε να συμμεριστούμε την άποψη του κ. Ευσταθίου αναφορικά με τον τρόπο που μπορεί να ερμηνευθεί αυτή η επιστολή και τις συνέπειες της. Αυτές οι συνέπειες, όπως ορθά κρίθηκε πρωτοδίκως, δεν είχαν την επίπτωση σε σχέση με τη μισθολογική ανέλιξη, όπως την εισηγούνται οι εφεσείουσες.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.
- Μετά την έκδοση της απόφασης -
κα. Καρακάννα: Θα μπορούσαμε να συμφωνήσουμε σε €1.000.- για να μη γίνει ψήφιση των εξόδων.
κ. Ευσταθίου: Συμφωνώ.
Δικαστήριο: Επιδικάζονται €1.000.- έξοδα εναντίον των εφεσειουσών και υπέρ των εφεσιβλήτων.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.