|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 132/2008)
(Υπόθ. Αρ. 1645/2006)
21 Δεκεμβρίου 2011
[ΑΡΤΕΜΗΣ, Π., ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ,
ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ, Δικαστές]
ΣΑΒΒΑ ΧΑΤΖΗΦΙΛΙΠΠΟΥ
Εφεσείοντα/Αιτητή,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΑΜΥΝΑΣ
Εφεσιβλήτων/Καθ΄Ων η Αίτηση
_________
Α.Σ. Αγγελίδης, για τον Εφεσείοντα.
Κ. Σταυρινός, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α΄, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για τους Εφεσίβλητους.
_________________
ΑΡΤΕΜΗΣ, Π.: Η απόφαση δεν είναι ομόφωνη. Η απόφαση της πλειοψηφίας θα δοθεί από τον Χατζηχαμπή, Δ. Με αυτή συμφωνούν ο Πασχαλίδης, Δ. και εγώ.
Η Παπαδοπούλου, Δ., θα δώσει δική της απόφαση με την οποία συμφωνεί και ο Ερωτοκρίτου, Δ.
_________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ.: Ο Εφεσείων, ο οποίος γεννήθηκε την 10.2.1987 στην Αγγλία από Κύπριους γονείς και έχει Βρετανική υπηκοότητα, αποφοίτησε από την Αγγλική Σχολή τον Ιούνιο του 2005. Την 20.5.2005 εδημοσιεύθη διάταγμα του Υπουργού Άμυνας με το οποίο εκαλούντο σε κατάταξη τον Ιούλιο του 2005 οι στρατεύσιμοι της κλάσης 2005, που είχαν δηλαδή γεννηθεί το 1987. Ο Εφεσείων, που θα είχε υποχρέωση κατάταξης ως υιός Κύπριου πολίτη, δεν κατετάγη στην Εθνική Φρουρά τον Ιούλιο του 2005 αφού, έχοντας εξασφαλίσει άδεια εξόδου, την 30.6.2005 μετέβη στην Αγγλία όπου άρχισε σπουδές στην Ιατρική, τις οποίες και συνεχίζει έκτοτε. Ερχόμενος στην Κύπρο, εξασφάλισε και άλλη άδεια εξόδου την 12.12.2005, οπότε και επέστρεψε στην Αγγλία. Ήταν σε αυτό το πλαίσιο που ο Εφεσείων την 27.3.2006 υπέβαλε αίτηση για να του χορηγηθεί αναστολή κατάταξης μέχρι το 2010 που θα συμπλήρωνε τις σπουδές του. Το αίτημά του απερρίφθη την 5.7.2006. Η απόρριψη εβασίσθη στο ότι ο Αιτητής είχε υποχρέωση να καταταγεί τον Ιούλιο του 2005, πράγμα που δεν έπραξε, ώστε να είχε μηνυθεί ως ανυπότακτος δυνάμει του Στρατιωτικού Ποινικού Κώδικα. Η μήνυση, όπως προκύπτει, έγινε την 22.2.2006. Κατά της απόρριψης του αιτήματος του και της μήνυσης του ως ανυπότακτου, ο Εφεσείων κατεχώρησε προσφυγή.
Η προσφυγή απερρίφθη από τον αδελφό μας Δικαστή ο οποίος της επελήφθη. Εκρίθη ότι ο Εφεσείων είχε την υποχρέωση να καταταγεί δυνάμει του διατάγματος, εφ΄όσον κατά το χρόνο της δημοσίευσης του διέμενε στην Κύπρο, ώστε να μην υπήρχε ούτε υποχρέωση προσωπικής ειδοποίησης του δυνάμει του άρθρου 6Α του Ν. 20/1964.
Η έφεση, πέραν του θέματος της αρμοδιότητας του οργάνου που έλαβε την απόφαση (λόγος έφεσης 1), αφορά την έκταση της υποχρέωσης του Εφεσείοντα να καταταγεί τον Ιούλιο του 2005, που αποτέλεσε και τη βάση για την απόρριψη του αιτήματος του για αναστολή (λόγος έφεσης 2), και την επάρκεια της έρευνας της διοίκησης σε συνάρτηση με την αρχή της καλής πίστης (λόγος έφεσης 3).
Ως προς το λόγο έφεσης 1, συμφωνούμε με τη Δημοκρατία ότι, όπως προκύπτει από το σημείωμα της 3.7.2006, η απόφαση όντως ελήφθη από τον Υπουργό, ώστε να μην υπάρχει ούτε δυνατότητα αμφιβολίας ως προς τούτο.
Επί της ουσίας τώρα, φρονούμε ότι η έφεση πρέπει να επιτύχει έστω και αν θεωρηθεί ότι ο Εφεσείων, ως υιός Κύπριου πολίτη και διαμένων στην Κύπρο κατά τη δημοσίευση του διατάγματος, υπόκειτο στην υποχρέωση κατάταξης. Και εξηγούμεθα. Ο Εφεσείων δεν είχε εγγραφεί στο στρατολογικό μητρώο του Ιουλίου του 2005 ως προς κατάταξη δυνάμει του διατάγματος. Του εδόθη μάλιστα άδεια εξόδου τον Ιούνιο του 2005, δυνάμει της οποίας και μετέβη στην Αγγλία την 30.6.2005 όπου και άρχισε τις σπουδές του, που δεν συμβιβάζετο με την αντίληψη της διοίκησης ότι όφειλε να είχε καταταγεί τον Ιούλιο του 2005. Αλλά και περαιτέρω, όταν ο Εφεσείων επανήλθε στην Κύπρο, του εδόθη και πάλι άδεια εξόδου την 12.12.2005, πράγμα που ασφαλώς δεν θα εγίνετο αν ο Εφεσείων εθεωρείτο στρατεύσιμος από τον Ιούλιο του 2005 και μάλιστα ως έχων έκτοτε παραβεί την υποχρέωση του να καταταγεί. Υπό αυτές τις συνθήκες, θεωρούμε ότι πεπλανημένα και άνευ επαρκούς ερεύνης η προσβαλλόμενη απόφαση εβασίσθη απλώς και μόνο στο γεγονός ότι ο Εφεσείων υπόκειτο στην υποχρέωση κατάταξης δυνάμει του διατάγματος, παραβλέποντας όλες τις άλλες παραμέτρους που αναδεικνύονται ανωτέρω και που ασφαλώς επηρεάζουν το κατά πόσο θα μπορούσε να εγκριθεί το αίτημα του για αναστολή κατάταξης μέχρι τη συμπλήρωση των ήδη αρξαμένων σπουδών του. Ιδιαιτέρως αφού στο όλο θέμα υπεισέρχετο η διάσταση της καλής πίστης και της συνέπειας της διοίκησης.
Να τονισθεί ότι ο Εφεσείων δεν είχε περιληφθεί στο στρατολογικό μητρώο του Ιουλίου του 2005 ως προς κατάταξη. Όπως παρατήρησε και πρωτοδίκως ο ευπαίδευτος συνήγορος για τον Εφεσείοντα, αν και η Αγγλική Σχολή είχε αποστείλει την 7.12.2004 στο Υπουργείο Άμυνας τον κατάλογο των μαθητών της που θα αποφοιτούσαν τον Ιούλιο του 2005, στον οποίο περιλαμβάνετο και ο Εφεσείων, για να μπορέσει το Υπουργείο να κρίνει ποίοι ήσαν στρατεύσιμοι, το Υπουργείο δεν ακολούθησε τη συνήθη διαδικασία ως προς τον Αιτητή ώστε αυτός να γνωρίζει ότι θεωρείται στρατεύσιμος και να καταχωρηθεί στα στρατολογικά μητρώα. Ο Εφεσείων τελικά ενεγράφη στα στρατολογικά μητρώα το 2006 και έλαβε προσωπική πρόσκληση για κατάταξη τον Ιούλιο του 2006 δυνάμει όχι του διατάγματος του 2005 αλλά του αντίστοιχου του 2006. Καταφανώς ο Εφεσείων δεν εθεωρήθη στρατεύσιμος τον Ιούλιο του 2005. Περαιτέρω, και σε αυτό το πλαίσιο, ο Εφεσείων έλαβε άδεια εξόδου, η οποία δεν περιόριζε χρονικώς την παραμονή του στην Αγγλία, και δυνάμει αυτής μετέβη στην Αγγλία όπου άρχισε τις σπουδές του. Και μάλιστα, ερχόμενος στην Κύπρο σε λίγους μήνες, ουδεμία δυσκολία αντιμετώπισε στην εξασφάλιση δεύτερης άδειας εξόδου, και πάλιν μη περιορισμένης χρονικής διάρκειας, που ασφαλώς δεν θα του εδίδετο αν η διοίκηση εθεωρούσε ότι είχε υποχρέωση άμεσης κατάταξης. Δεν εξετάζουμε ασφαλώς κατά πόσον καλώς ή κακώς είχαν δοθεί οι εν λόγω άδειες εξόδου. Το κρίσιμο σημείο είναι ότι, δοθείσας της ενέργειας της διοίκησης να τις δώσει, ενδεχομένως αφού ο Εφεσείων δεν είχε περιληφθεί στο στρατολογικό μητρώο του Ιουλίου του 2005, εδημιουργήθη πλέον μία κατάσταση πραγμάτων που, αν ανετρέπετο με τη μετέπειτα απόρριψη του αιτήματος για αναστολή κατάταξης, θα είχε όχι απλώς δυσμενείς αλλά καταστροφικές συνέπειες για τον Εφεσείοντα αφού θα δυναμιτίζοντο τα θεμέλια των ήδη αρξαμένων και προχωρημένων σπουδών του και μάλιστα σε Ιατρική σχολή της Βρετανίας όπου είναι κοινώς γνωστή η δυσκολία εξασφάλισης θέσης.
Για τους λόγους αυτούς, θεωρούμε ότι η έφεση πρέπει να επιτύχει και, παραμεριζόμενης της εφεσιβαλλόμενης απόφασης, να ακυρωθεί η προσβαλλόμενη απόφαση όσον αφορά την απόρριψη του αιτήματος του Εφεσείοντα για αναστολή κατάταξής του. Η Δημοκρατία θα καταβάλει τα έξοδα του Εφεσείοντα όπως θα υπολογισθούν από τον Πρωτοκολλητή και θα εγκριθούν από το Δικαστήριο.
Π. Αρτέμης, Δ.
Δ. Χατζηχαμπής, Δ.
A. Πασχαλίδης, Δ.
/ΚΧ»Π