|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2009) 3 ΑΑΔ 154
2 Απριλίου, 2009
[ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, ΚΡΑΜΒΗΣ, ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ,
ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ/στές]
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΤΣΑΤΣΑΡΗ,
Εφεσείουσα - Αιτήτρια,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Εφεσίβλητης - Καθ' ης η αίτηση
(Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 172/2006)
Διοικητική Πράξη ― Βεβαιωτική σε αντιδιαστολή προς εκτελεστή απόφαση ― Ο χαρακτηρισμός της επίδικης απόφασης ως βεβαιωτικής ήταν εσφαλμένος στην κριθείσα περίπτωση ― Συνέπειες.
Εκπαιδευτικοί Λειτουργοί ― Εκπαιδευτική υπηρεσία ― Η διάκριση του ζητήματος της ημερομηνίας απόκτησης από υποψήφιο εκπαιδευτικό του αναγνωρισμένου τίτλου σπουδών του, από το ζήτημα του ποια υπηρεσία του δύναται να του αναγνωρισθεί ως εκπαιδευτική υπηρεσία.
Η εφεσείουσα ζήτησε την ανατροπή της πρωτόδικης απόφασης με την οποία απορρίφθηκε προδικαστικά η προσφυγή της κατά της μη αναγνώρισης της υπηρεσίας της ως εκπαιδευτικός.
Η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου, αποδεχόμενη την έφεση, αποφάσισε ότι:
Από την αναλυτική περιγραφή των γεγονότων εν προκειμένω προκύπτει ότι, ναι μεν την 28.7.2004 η ΕΕΥ είχε καθορίσει την 25.11.2003 ως την ημερομηνία απόκτησης του τίτλου της εφεσείουσας και η απόφασή της επ' αυτού δεν είχε προσβληθεί, το ζητούμενο όμως στην προσφυγή δεν ήταν αυτό αλλά το κατά πόσο η υπηρεσία της Αιτήτριας στη Γερμανία μπορούσε να θεωρηθεί ως εκπαιδευτική υπηρεσία. Ως προς τούτο, η ΕΕΥ δεν είχε αποφασίσει προηγουμένως και δη με αιτιολογημένη απόφαση, παρά μόνο την 29.11.2004. Αποδεχόμενος την προδικαστική ένσταση, ο πρωτόδικος Δικαστής ουσιαστικά επεξέτεινε την προδικαστική ένσταση στην ουσία της προσφυγής, ερμηνεύοντας τον όρο «εκπαιδευτική υπηρεσία» ως συναρτώμενο προς υπηρεσία μετά την απόκτηση του τίτλου, ερμηνεία με την οποία η Αιτήτρια διαφωνεί επί της ουσίας και η οποία όντως αποτελεί θέμα ουσίας κατά τη διάγνωση της προσφυγής. Δεν ήταν και δεν είναι λοιπόν του παρόντος να εκφέρετο γνώμη επί της ερμηνείας του όρου, και ως προς την απόφαση που προσβάλλεται με την προσφυγή, δεν τίθεται θέμα βεβαιωτικής απόφασης αφού δεν προηγήθηκε άλλη απόφαση επ' αυτού.
Η έφεση επιτυγχάνει με έξοδα.
Έφεση.
Έφεση από την εφεσείουσα εναντίον της απόφασης Δικαστή του Aνωτάτου Δικαστηρίου (Ηλιάδης, Δ.), (Υπόθεση Aρ. 343/05), ημερ. 17.11.06.
Α. Σ. Αγγελίδης με Γ. Πολυχρόνη, για την Εφεσείουσα.
Ε. Λοϊζίδου, Ανώτερη Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για την Εφεσίβλητη.
Cur. adv. vult.
ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, Δ.: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Δικαστής Δ. Χατζηχαμπής.
ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ.: Η Εφεσείουσα, κάτοχος διπλώματος στα Παιδαγωγικά από γερμανικό πανεπιστήμιο που της απονεμήθηκε το 1989, ζήτησε το 2002 να εγγραφεί στον πίνακα διοριστέων δασκάλων, υποβάλλοντας, μεταξύ των άλλων στοιχείων, και πιστοποιητικά απασχόλησης της ως παιδαγωγός και ως κοινωνική-παιδαγωγική βοηθός στη Γερμανία μεταξύ 1990 και 1994. Η Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας (ΕΕΥ) της ζήτησε να προσκομίσει από το ΚΥΣΑΤΣ αναγνώριση ισοτιμίας και αντιστοιχίας του διπλώματος της προς το δίπλωμα Δασκάλου του Τμήματος Επιστημών της Αγωγής του Πανεπιστημίου Κύπρου ώστε να καθίστατο δυνατή δυνάμει του νόμου η εγγραφή της στον πίνακα. Μεσολάβησαν διάφορες ενέργειες σε σχέση με την εν λόγω αναγνώριση, με κατάληξη την υποβολή την 3.3.2004 ένστασης από την Αιτήτρια για τη μη συμπερίληψη της στον πίνακα διοριστέων του Φεβρουαρίου 2004. Ακολούθως, με την υποβολή την 23.3.2004 από την Αιτήτρια στην ΕΕΥ του πιστοποιητικού ισοτιμίας και αντιστοιχίας που έδωσε τελικά το ΚΥΣΑΤΣ, έγινε δεκτή από την ΕΕΥ η αίτηση της Αιτήτριας για εγγραφή της στον πίνακα διοριστέων και η Αιτήτρια περιλήφθηκε στον επόμενο αναθεωρημένο πίνακα διοριστέων του Φεβρουαρίου 2004 που δημοσιεύθηκε τον Ιούνιο του 2004, χωρίς όμως να της παραχωρηθούν μονάδες για «εκπαιδευτική υπηρεσία» ή για πρόσθετα προσόντα όπως είχε ζητήσει την 7.5.2004 η Αιτήτρια, παρά μόνο 2 μονάδες για το βαθμό του πτυχίου της. Επανήλθε τότε η Αιτήτρια την 15.7.2004 με ένσταση ζητώντας να της παραχωρηθούν 3 μονάδες αντί 2 για το βαθμό του πτυχίου της και μονάδες για την προαναφερθείσα εκπαιδευτική υπηρεσία της.
Η επόμενη επικοινωνία της ΕΕΥ την 28.7.2004 δεν συνιστούσε απάντηση στην ένσταση αυτή αλλά στην πρώτη ένσταση της Αιτήτριας της 3.3.2004 (που αφορούσε τη μη συμπερίληψη της στον κατάλογο διοριστέων) και είχε ως εξής:
«Αναφέρομαι στην επιστολή σας ημερομηνίας 3/3/2004, με την οποία υποβάλλετε ένσταση για τη μη συμπερίληψή σας στον πίνακα διοριστέων Δασκάλων, και σας πληροφορώ τα ακόλουθα:
2. Η Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας αφού έλαβε υπόψη το πιστοποιητικό που προσκομίσατε από το ΚΥ.ΣΑ.Τ.Σ., σύμφωνα με το οποίο, ο τίτλος σπουδών σας Diploma απονεμήθηκε από το Philips University of Marburg, Γερμανίας, αναγνωρίζεται ως τίτλος ισότιμος και αντίστοιχος προς πτυχίο πανεπιστημιακού επιπέδου στον κλάδο σπουδών «Δασκάλων», αποφάσισε να αποδεχτεί την αίτησή σας για εγγραφή στον πίνακα διοριστέων Δασκάλων. Ως ημερομηνία αίτησης θα θεωρηθεί η 31/12/2003, ημερομηνία κατά την οποία προσκομίσατε στο Γραφείο της Επιτροπής πιστοποιητικό από το ΔΙΚΑΤΣΑ ισοτιμίας και αντιστοιχίας του τίτλου σπουδών σας «Diploma Paedagogin» προς τα απονεμόμενα πτυχία από τα Παιδαγωγικά Τμήματα Δημοτικής Εκπαίδευσης των Ελληνικών Ανώτατων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων, αφού υποστήκατε επιτυχώς συμπληρωματικές εξετάσεις. Ως ημερομηνία απόκτησης τίτλου θα θεωρηθεί η 25/11/2003, ημερομηνία κατά την οποία ολοκληρώσατε τον κύκλο των συμπληρωματικών μαθημάτων, σύμφωνα με τη βεβαίωση που έχετε προσκομίσει από το Πανεπιστήμιο Πατρών.»
Την 29.12.2004 η Αιτήτρια επανήλθε μέσω του δικηγόρου της ζητώντας και πάλι να της δοθούν 3 μονάδες αντί 2 που της εδόθησαν για το βαθμό του πτυχίου της και μονάδες για την προαναφερθείσα εκπαιδευτική υπηρεσία της. Η ΕΕΥ ανταποκρίθηκε την 11.2.2005 αποδεχόμενη να παραχωρήσει 3 μονάδες αντί 2 για το βαθμό του πτυχίου της Αιτήτριας και 2 μονάδες για το επίπεδο του πτυχίου της ως πρόσθετα προσόντα, αλλά μη αποδεχόμενη να της παραχωρήσει μονάδες για εκπαιδευτική υπηρεσία για το λόγο ότι:
«Σύμφωνα με την Εκπαιδευτική Νομοθεσία, «εκπαιδευτική υπηρεσία» σημαίνει εκπαιδευτική υπηρεσία ή προϋπηρεσία εκπαιδευτικού λειτουργού μετά την απόκτηση των προσόντων που απαιτούνται για το διορισμό του σε οποιαδήποτε θέση στη δημόσια εκπαιδευτική υπηρεσία στην Κύπρο. Εσείς έχετε αποκτήσει προσόντα για διορισμό στη δημόσια εκπαίδευση στις 25.11.2003, ημερομηνία κατά την οποία, σύμφωνα με βεβαίωση του Πανεπιστημίου Πατρών, ολοκληρώσατε τον κύκλο των συμπληρωματικών μαθημάτων που σας υπέδειξε το ΔΙ.Κ.Α.Τ.Σ.Α. Ως εκ τούτου, οποιαδήποτε απασχόλησή σας πριν από τις 25.11.2003 δεν μπορεί να αναγνωριστεί ως εκπαιδευτική υπηρεσία, σύμφωνα με τη σχετική νομοθεσία.»
Ο αδελφός μας Δικαστής ο οποίος επελήφθη της προσφυγής της Αιτήτριας κατά της απόφασης της ΕΕΥ της 11.2.2005 την απέρριψε, αποδεχόμενος προδικαστική ένσταση της ΕΕΥ ότι η προσφυγή ήταν εκπρόθεσμη ως προσβάλλουσα απόφαση βεβαιωτική εκείνης της 28.7.2004. Εφ΄όσον, είπε, η ΕΕΥ με την επιστολή της 28.7.2004 είχε καθορίσει την ημερομηνία απόκτησης του τίτλου (προς την οποία συναρτάται η «εκπαιδευτική υπηρεσία» ως υπηρεσία μετά την απόκτηση του τίτλου) ως την 25.11.2003 και η Αιτήτρια δεν είχε προσβάλει την απόφαση εκείνη, η Αιτήτρια δεν μπορούσε να επανήρχετο τώρα ζητώντας ουσιαστικά αναθεώρηση της απόφασης της ΕΕΥ ως προς τον καθορισμό της ημερομηνίας απόκτησης του τίτλου.
Με όλο το σέβας, φρονούμε ότι ο αδελφός μας Δικαστής πλανήθηκε ως εκ της σύγχυσης που επεκράτησε στην παρουσίαση των όντως πολλών και περίπλοκων γεγονότων και της όλης εικόνας. Από την αναλυτική κατάσταση που έχουμε παραθέσει, προκύπτει ότι, ναι μεν την 28.7.2004 η ΕΕΥ είχε καθορίσει την 25.11.2003 ως την ημερομηνία απόκτησης του τίτλου και η απόφαση της επ΄αυτού δεν είχε προσβληθεί, το ζητούμενο όμως στην προσφυγή δεν ήταν αυτό αλλά το κατά πόσο η υπηρεσία της Αιτήτριας στη Γερμανία μπορούσε να θεωρηθεί ως εκπαιδευτική υπηρεσία. Ως προς τούτο, η ΕΕΥ δεν είχε αποφασίσει προηγουμένως και δη με αιτιολογημένη απόφαση, παρά μόνο την 29.11.2004. Αποδεχόμενος την προδικαστική ένσταση, ο αδελφός μας Δικαστής ουσιαστικά επεξέτεινε την προδικαστική ένσταση στην ουσία της προσφυγής, ερμηνεύοντας τον όρο «εκπαιδευτική υπηρεσία» ως συναρτώμενο προς υπηρεσία μετά την απόκτηση του τίτλου, ερμηνεία με την οποία η Αιτήτρια διαφωνεί επί της ουσίας και η οποία όντως αποτελεί θέμα ουσίας κατά τη διάγνωση της προσφυγής. Δεν ήταν και δεν είναι λοιπόν του παρόντος να εκφέρετο γνώμη επί της ερμηνείας του όρου, και περιοριζόμεθα να πούμε ότι, ως προς την απόφαση που προσβάλλεται με την προσφυγή, δεν τίθεται θέμα βεβαιωτικής απόφασης αφού δεν προηγήθηκε άλλη απόφαση επ΄αυτού.
Η έφεση λοιπόν επιτυγχάνει και η προσβαλλόμενη απόφαση παραμερίζεται. Επιδικάζονται €1500 έξοδα υπέρ της Εφεσείουσας και εναντίον της ΕΕΥ.
Η έφεση επιτυγχάνει με έξοδα.