|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2008) 3 ΑΑΔ 306
10 Ioυλίου, 2008
[ΑΡΤΕΜΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, ΗΛΙΑΔΗΣ,
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ/στές]
ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Εφεσείουσα-Καθ' ης η αίτηση,
v.
ΒΡΑΧΙΜΗ Ι. ΧΑΤΖΗΧΑΝΝΑ,
Εφεσιβλήτoυ-Αιτητή.
(Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 66/2006)
Σχέδια Υπηρεσίας ― Ερμηνεία ― Η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας, αρμόδια να εφαρμόσει το σχέδιο υπηρεσίας στην κριθείσα περίπτωση, υπέπεσε σε πλάνη αναφορικά με το ποια ακαδημαϊκά προσόντα απαιτούσε το σχέδιο για προαγωγή ― Περιστάσεις και συνέπειες.
Λέξεις και Φράσεις ― Ερμηνεία του όρου «κατάλληλο θέμα», στο σχέδιο υπηρεσίας της θέσης Ανώτερου Λειτουργού Δημόσιας Διοίκησης και Προσωπικού.
Η Δημοκρατία αμφισβήτησε με την έφεση της, την ορθότητα της πρωτόδικης ακύρωσης της προαγωγής του ενδιαφερόμενου μέρους, σε Ανώτερο Λειτουργό Δημόσιας Διοίκησης και Προσωπικού, η οποία ανέτρεχε στο 1990.
Η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου, απορρίπτοντας την έφεση, αποφάσισε ότι:
Η εισήγηση του εφεσίβλητου πρωτοδίκως, ήταν ότι η ΕΔΥ δεν διερεύνησε δεόντως την απόφασή της και δεν αιτιολόγησε δεόντως την κρίση της αναφορικά με τα προσόντα, ιδιαίτερα σε σχέση με τις πτυχιακές σπουδές του εφεσίβλητου, στην Ανώτατη Γεωπονική Σχολή Αθηνών.
Επανειλημμένα η ΕΔΥ αναφέρθηκε στα βασικά προσόντα που περιέχονται στην παράγραφο 3(1)(α) του επίδικου Σχεδίου Υπηρεσίας, ως «περιοριστικά». Η θέση αυτή είναι προφανώς λανθασμένη. Τα διπλώματα που αναφέρονται ονομαστικά στην παράγραφο αυτή ακολουθούν τις λέξεις «πχ» και τελειώνουν με τις λέξεις «κλπ», και προστίθεται και διαζευκτικά το προσόν του να είσαι μέλος αναγνωρισμένου σώματος επαγγελματιών λογιστών. Είναι, έτσι, σαφές, ότι τα διπλώματα που αναφέρονται ονομαστικά στην πιο πάνω παράγραφο, είναι ενδεικτικά και όχι περιοριστικά. Είναι δε αυτά τόσο διαφορετικά μεταξύ τους, που δεν μπορεί να λεχθεί ότι το «κατάλληλο θέμα» πρέπει να ερμηνευθεί ejusdem generis.
Με δεδομένο ότι ο εφεσίβλητος-αιτητής δεν ήταν μέλος αναγνωρισμένου σώματος επαγγελματιών λογιστών, το τι όφειλε να πράξει η ΕΔΥ, ήταν να εξετάσει και να κρίνει, κατά πόσο το πανεπιστημιακό του δίπλωμα ήταν σε «κατάλληλο θέμα», κάτι που απέτυχε να πράξει.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα. Η αντέφεση απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
Έφεση.
Έφεση από την εφεσείουσα εναντίον της απόφασης Δικαστή του Aνωτάτου Δικαστηρίου (Χατζηχαμπής, Δ.), (Yπ. Aρ. 1029/04), ημερ. 18/4/06.
Ε. Καρακάννα, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για την Εφεσείουσα.
Β. Χατζηχάννας, εμφανίζεται προσωπικά.
Cur. adv. vult.
ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ: Η ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δοθεί από τον Π. Αρτέμη, Δ..
ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ.: Η παρούσα έφεση στρέφεται εναντίον της απόφασης του πρωτόδικου Δικαστηρίου στην Προσφυγή Αρ. 1029/04, με την οποία ακυρώθηκε η απόφαση της ΕΔΥ για προαγωγή του Ε.Μ. Κυριάκου αναδρομικά από 15.12.90, στη θέση Ανώτερου Λειτουργού Δημόσιας Διοίκησης και Προσωπικού.
Ο μοναδικός λόγος έφεσης είναι ο ακόλουθος:
«Εσφαλμένα έκρινε το Πρωτόδικο Δικαστήριο ότι η Ε.Δ.Υ. τελούσε υπό πλάνη θεωρώντας ότι η παράγραφος 3(1)(α) του επίδικου Σχεδίου Υπηρεσίας περιέχει περιοριστική αναφορά στη φύση των σπουδών που απαιτούνται και απότυχε να εξετάσει, ως όφειλε, αν τα ακαδημαϊκά προσόντα του κ. Χατζηχάννα ήταν σε «κατάλληλο θέμα» με αναφορά στα καθήκοντα και τις ευθύνες της θέσης ως του βέβαιου κριτηρίου της καταλληλότητας του ακαδημαϊκού προσόντος.»
Η παράγραφος 3(1)(α) του επίδικου σχεδίου υπηρεσίας αναφέρει τα ακόλουθα:
«Πανεπιστημιακό Δίπλωμα ή τίτλος ή ισότιμο προσόν σε κατάλληλο θέμα, π.χ. τη Διοίκηση Προσωπικού, τη Δημόσια Διοίκηση, τη Διοίκηση Επιχειρήσεων, τα Νομικά (περιλαμβανομένου του Barrister-at-Law) τις Οικονομικές, Κοινωνικές ή Πολιτικές Επιστήμες, κλπ., ή μέλος αναγνωρισμένου σώματος επαγγελματιών λογιστών.»
Η ΕΔΥ, αφού ανέλυσε τα ακαδημαϊκά προσόντα του εφεσίβλητου-αιτητή, κατέληξε ως ακολούθως:
«Υπό το φως της πιο πάνω ενδελεχούς και αναλυτικής εξέτασης των ακαδημαϊκών προσόντων που ο Χατζηχάννας Βραχίμης κατείχε κατά τον ουσιώδη χρόνο, σε συνάρτηση με τα απαιτούμενα από το Σχέδιο Υπηρεσίας προσόντα, ο εν λόγω αιτητής κρίθηκε από την Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας ότι δεν ικανοποιεί την παράγραφο 3(1) του Σχεδίου Υπηρεσίας της θέσης σ' ό,τι αφορά τα απαιτούμενα ακαδημαϊκά προσόντα και, γι' αυτό, δεν λαμβάνεται περαιτέρω υπόψη για σκοπούς επανεξέτασης.»
Όπως επεσήμανε το πρωτόδικο Δικαστήριο, η εισήγηση του εφεσίβλητου ενώπιόν του ήταν ότι η ΕΔΥ δεν διερεύνησε δεόντως το θέμα και δεν αιτιολόγησε δεόντως την κρίση της αναφορικά με τα προσόντα, ιδιαίτερα σε σχέση με τις πτυχιακές του σπουδές στην Ανώτατη Γεωπονική Σχολή Αθηνών.
Η ΕΔΥ ανέφερε τα ακόλουθα στην επίδικη απόφαση:
«Ο Χατζηχάννας συμπλήρωσε το 1970 πτυχιακές σπουδές στην Ανώτατη Γεωπονική Σχολή Αθηνών. Είναι αυτόδηλο ότι οι σπουδές αυτές δεν εμπίπτουν σε εκείνες που το Σχέδιο Υπηρεσίας περιοριστικά προβλέπει. Η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας ανέτρεξε στα καθοριζόμενα πεδία σπουδών του International Standard Classification of Education της Unesco και διαπίστωσε ότι οι πιο πάνω σπουδές δεν μπορούν να θεωρηθούν ότι εντάσσονται σε ένα από τα θέματα, ούτε αποτελούν συνδυασμό μερικών από αυτά που αναφέρει περιοριστικά η παράγραφος 3(1) του Σχεδίου Υπηρεσίας.»
Επί του προκειμένου, το Δικαστήριο κατέληξε στο θέμα ως ακολούθως, που ήταν και το εύρημά του, το οποίο αμφισβητείται με την παρούσα έφεση:
«Με δεδομένο ασφαλώς ότι η ερμηνεία του σχεδίου υπηρεσίας ανήκει στην αρμοδιότητα της ΕΔΥ, αδυνατώ να αντιληφθώ τι είχε υπ' όψη της η ΕΔΥ ως προς το τι ήταν το ζητούμενο. Είναι πρόδηλο από το παρατεθέν σκεπτικό της ότι θεωρούσε ότι το σχέδιο υπηρεσίας αναφέρει περιοριστικά, όπως το έθεσε, τις σπουδές εκείνες που εμπίπτουν στις πρόνοιες του. Αυτό όμως ήταν λανθασμένο. Το σχέδιο υπηρεσίας είναι αόριστο επί τούτου, αναφέροντας ως απαιτούμενο προσόν πανεπιστημιακό δίπλωμα ή τίτλο ή ισότιμο προσόν «σε κατάλληλο θέμα», και προχωρά να δώσει μόνο παραδείγματα του τι θεωρείται κατάλληλο θέμα, καταλήγοντας σε «κλπ». Αυτά δε τα παραδείγματα δεν έχουν ούτε τέτοιο κοινό παρονομαστή που να αποκαλύπτει μια ενιαία κατηγορία επαρκώς προσδιορισμένη ως προς τα επί μέρους της. Τοσούτο μάλλον αφού ως διαζευκτικό προσόν αναφέρεται και το να είναι ο υποψήφιος μέλος αναγνωρισμένου σώματος επαγγελματιών λογιστών. Εν πάση περιπτώσει λοιπόν, η ΕΔΥ τελούσε υπό πλάνη θεωρώντας ότι η παράγραφος 3(1)(α) περιέχει περιοριστική αναφορά στη φύση των σπουδών που απαιτούνται και απότυχε να εξετάσει, ως όφειλε, αν τα ακαδημαϊκά προσόντα του κ. Χατζηχάννα ήταν σε «κατάλληλο θέμα» με αναφορά στα καθήκοντα και τις ευθύνες της θέσης ως του βέβαιου κριτηρίου της καταλληλότητας του ακαδημαϊκού προσόντος.»
Η θέση αυτή μας βρίσκει σύμφωνους. Επανειλημμένα η ΕΔΥ αναφέρεται στα βασικά προσόντα που περιέχονται στην παράγραφο 3(1)(α) του Σχεδίου Υπηρεσίας ως «περιοριστικά». Η θέση αυτή είναι προφανώς λανθασμένη. Τα διπλώματα που αναφέρονται ονομαστικά στην παράγραφο αυτή ακολουθούν τις λέξεις «πχ» και τελειώνουν με τις λέξεις «κλπ», και προστίθεται και διαζευκτικά το προσόν του να είσαι μέλος αναγνωρισμένου σώματος επαγγελματιών λογιστών. Είναι, έτσι, σαφές, ότι τα διπλώματα που αναφέρονται ονομαστικά στην πιο πάνω παράγραφο είναι ενδεικτικά και όχι περιοριστικά. Είναι δε αυτά τόσο διαφορετικά μεταξύ τους, που δεν μπορεί να λεχθεί ότι το «κατάλληλο θέμα» πρέπει να ερμηνευθεί ejusdem generis.
Με δεδομένο ότι ο εφεσίβλητος-αιτητής δεν ήταν μέλος αναγνωρισμένου σώματος επαγγελματιών λογιστών, το τι όφειλε να πράξει η ΕΔΥ ήταν να εξετάσει και να κρίνει κατά πόσο το πανεπιστημιακό του δίπλωμα ήταν σε «κατάλληλο θέμα», κάτι που απέτυχε να πράξει, αφού θεώρησε ότι αυτό δεν μπορεί να ενταχθεί στην παράγραφο 3(1)(α) του Σχεδίου, επειδή όπως ρητά αναφέρει, οι σπουδές του εφεσείοντα «δεν μπορούν να θεωρηθούν ότι εντάσσονται σε ένα από τα θέματα, ούτε αποτελούν συνδυασμό μερικών απ' αυτά που αναφέρει περιοριστικά η παράγραφος 3(1) του Σχεδίου Υπηρεσίας.» Προφανώς, δηλαδή, θεώρησε ότι το «κατάλληλο πτυχίο» θα έπρεπε να μπορεί να ενταχθεί μόνο σε ένα από τα θέματα αυτά ή να αποτελεί συνδυασμό αυτών, κάτι που από όσα προαναφέραμε, ήταν εσφαλμένο.
Για τους λόγους που εκθέσαμε, θεωρούμε ότι η ΕΔΥ ενέργησε πράγματι κάτω από πλάνη και ότι η πρωτόδικη απόφαση είναι ορθή. Επομένως, η έφεση πρέπει να απορριφθεί. Εν όψει της κατάληξής μας, δεν θα προχωρήσουμε να εξετάσουμε την αντέφεση.
Η έφεση απορρίπτεται. Τα πραγματικά έξοδα του εφεσίβλητου, τα οποία να υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή, επιδικάζονται υπέρ του. Η αντέφεση απορρίπτεται, χωρίς διαταγή για έξοδα.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα. Η αντέφεση απορρίπτεται χωρίς έξοδα.