|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2008) 3 ΑΑΔ 166
14 Απριλίου, 2008
[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, ΦΩΤΙΟΥ,
ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, ΝΑΘΑΝΑΗΛ, Δ/στές]
ΔΗΜΗΤΡΑ Γ. ΣΑΚΕΛΛΗ,
Εφεσείουσα-Αιτήτρια,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
1. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ
ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΤΑΞΕΩΣ,
2. ΑΡΧΗΓΟΥ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,
Εφεσιβλήτων-Καθ'ων η αίτηση.
(Aναθεωρητική Έφεση Αρ. 65/2005)
Οι περί Αστυνομίας (Γενικοί) Κανονισμοί του 1989 (Κ.Δ.Π. 51/89) ― Κανονισμός 4(1)(ε) ― Καθορισμός από τον Κανονισμό, κατώτατου ύψους υποψηφίων για διορισμό 1,67μ., προϋπόθεση που μπορεί να παρακαμφθεί για ειδικούς λόγους που εισηγείται ο Αρχηγός και εγκρίνει ο Υπουργός ― Ο Αρχηγός δεν έχει εξουσία να καθορίσει άλλο κατώτατο ύψος, για ειδικούς λόγους, αλλά για τέτοιους λόγους να εξαιρέσει υποψηφίους από αυτή την προϋπόθεση ― Ο αποκλεισμός της εφεσείουσας ήταν παράνομος.
Η εφεσείουσα ισχυρίστηκε ότι η απόφαση του Αρχηγού να καθορίσει κατώτατο όριο ύψους από 1,67μ. που προέβλεπε ο Κανονισμός 4(1)(ε) σε 1,60μ., για ειδικούς λόγους, όπως η κατοχή Πανεπιστημιακού τίτλου, ήταν αυθαίρετη και εκτός των νομοθετικών πλαισίων εξουσιοδότησης, αφού η ίδια που κατείχε τίτλο αποκλείστηκε γιατί είχε ύψος 1,50μ.
Η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου, κάνοντας δεχτή την έφεση, αποφάσισε ότι:
Ο Κανονισμός 4(1)(ε) προβλέπει ότι για διορισμό στην Αστυνομική Δύναμη, κάθε υποψήφιος θα πρέπει να έχει ύψος 1.67 μ., εκτός όπου διαπιστώνεται η ύπαρξη ειδικού λόγου. Σε τέτοια περίπτωση, όπως προβλέπεται ρητά, δεν εφαρμόζεται ο σχετικός Κανονισμός, με αποτέλεσμα να είναι δυνατός ο διορισμός στη δύναμη, υποψηφίων οι οποίοι δεν πληρούν το απαιτούμενο από τον Κανονισμό ύψος.
Στην προκειμένη περίπτωση η Εφεσείουσα είχε πτυχίο στην εγκληματολογία και δεν αμφισβητείται ότι αυτό θεωρήθηκε ότι αποτελούσε ειδικό λόγο για εξαίρεση από την προβλεπόμενη πρόνοια για το ύψος. Όμως, ο Αρχηγός Αστυνομίας, για όσους υποψήφιους διαπιστώνετο ότι κατείχαν πανεπιστημιακό δίπλωμα και ως εκ τούτου συνέτρεχε ειδικός λόγος, καθόρισε ύψος 1.60 μ.. Η επιλογή του συγκεκριμένου ύψους ή οποιουδήποτε άλλου ήταν αυθαίρετη, αλλά και εντελώς αντίθετη με τις ρητές πρόνοιες του σχετικού Κανονισμού ο οποίος εξαιρούσε από το προαπαιτούμενο το ύψος, τις περιπτώσεις υποψηφίων, όπως της Εφεσείουσας, για τους οποίους ίσχυε ο ειδικός λόγος ως αποτέλεσμα της κατοχής πανεπιστημιακού διπλώματος. Σ' αυτή την περίπτωση, ο Αρχηγός δεν είχε δικαίωμα από μόνος του να καθορίσει ειδικό ύψος, εφόσον ο νομοθέτης, προέβλεπε την εξ ολοκλήρου εξαίρεση τους από τον σχετικό Κανονισμό.
Υπό τις περιστάσεις, κρίνεται ότι ο καθορισμός ύψους 1.60 μ. στην περίπτωση υποψηφίων που κατείχαν πανεπιστημιακό δίπλωμα, όπως η Εφεσείουσα, ήταν παράνομος, όπως παράνομος ήταν και ο αποκλεισμός της.
Η έφεση επιτυγχάνει με έξοδα.
Αναφερόμενη Υπόθεση:
Δημητρίου v. Κυπριακής Δημοκρατίας (1998) 4 Α.Α.Δ. 456.
Έφεση.
Έφεση από την εφεσείουσα εναντίον της απόφασης Δικαστή του Aνωτάτου Δικαστηρίου (Νικολάτος, Δ.), (Yπ. Aρ. 535/04), ημερ. 24/5/05.
Α. Σ. Αγγελίδης, για την Εφεσείουσα-Αιτήτρια.
Γ. Χατζηχάννα, για τους Εφεσίβλητους-Καθ'ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ.: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Δικαστής Γ. Ερωτοκρίτου.
ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ.: Στις 14.3.2003 και 27.6.2003, δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας η προκήρυξη θέσεων Αστυφύλακα στην Αστυνομία. Οι θέσεις ήταν πρώτου διορισμού. Η διαδικασία των διορισμών έγινε με βάση τις διατάξεις των περί Αστυνομίας (Γενικών) Κανονισμών του 1989 (Κ.Δ.Π. 51/89).
Για τη θέση ενδιαφέρθηκαν 2186 υποψήφιοι. Στις γραπτές εξετάσεις παρακάθισαν 1737 από τους οποίους πέτυχαν 229. Η Εφεσείουσα, η οποία ήταν μεταξύ των επιτυχόντων, κατετάγη 9η στις γραπτές εξετάσεις. Στη συνέχεια, οι υποψήφιοι κλήθηκαν σε προφορική συνέντευξη ενώπιον του Συμβουλίου Προσλήψεων, το οποίο αφού έλαβε υπόψη τα αποτελέσματα τόσο της γραπτής όσο και της προφορικής εξέτασης, ετοίμασε πίνακα με την τελική κατάταξη των υποψηφίων. Η Εφεσείουσα κατετάγη 6η. Το Συμβούλιο απέστειλε στον Αρχηγό Αστυνομίας τον τελικό πίνακα επιτυχόντων με βάση τη σειρά επιτυχίας τους. Στον πίνακα φαίνονταν αναλυτικά τα αποτελέσματα της γραπτής εξέτασης, τα ακαδημαϊκά προσόντα των υποψηφίων, το ποινικό τους μητρώο, καθώς επίσης και το ύψος του κάθε υποψηφίου, το οποίο σύμφωνα με τον Κανονισμό 4(1)(ε) των περί Αστυνομίας (Γενικών) Κανονισμών του 1989 (Κ.Δ.Π. 51/89), θα έπρεπε να ήταν 1.67 μ.. Ορισμένοι από τους υποψηφίους δεν είχαν το απαιτούμενο ύψος και αυτό αναφερόταν στον τελικό πίνακα κατάταξης. Συγκεκριμένα, από τις 80 γυναίκες που περιλαμβάνονταν στον τελικό κατάλογο επιτυχόντων υποψηφίων, οι 60 είχαν ύψος κάτω του προβλεπόμενου 1.67 μ.. Εδώ θα πρέπει να σημειωθεί ότι εκκρεμούσε ενώπιον της Βουλής, τροποποίηση των Κανονισμών, ώστε το προβλεπόμενο ύψος για άντρες να διατηρηθεί στο 1.67 μ. αλλά για τις γυναίκες να μειωθεί στο 1.63 μ..
Ενόψει του προβλήματος αναφορικά με το ύψος, ο Αναπληρωτής Αρχηγός Αστυνομίας ασκώντας την διακριτική εξουσία που του παρέχει ο Κανονισμός 4(1)(ε), με επιστολή ημερομηνίας 7.1.2004 προς τον Υπουργό Δικαιοσύνης και Δημοσίας Τάξεως, καθόρισε ειδικούς λόγους ώστε να εξαιρεθούν τέσσερεις κατηγορίες υποψηφίων που είχαν μικρότερο του προβλεπόμενου ύψους 1.67 μ.. Συγκεκριμένα εισηγήθηκε ότι: (α) για όσους άντρες υποψηφίους δεν υπήρχαν ειδικοί λόγοι για εξαίρεση, να ισχύσει το προβλεπόμενο από τον Κανονισμό ύψος του 1.67 μ., (β) για όλες τις γυναίκες υποψήφιες για τις οποίες δεν υπήρχαν ειδικοί λόγοι για εξαίρεση, θα έπρεπε να ισχύσει το ύψος 1.63 μ., το οποίο περιλαμβανόταν στο νομοσχέδιο για την τροποποίηση του σχετικού Κανονισμού, το οποίο εκκρεμούσε τότε ενώπιον της Βουλής, (γ) για άντρες και γυναίκες που κατείχαν πανεπιστημιακό δίπλωμα ή τίτλο σπουδών, ότι αυτό αποτελούσε ειδικό λόγο ώστε να εξαιρεθούν από το προβλεπόμενο ύψος, και στην περίπτωσή τους καθόρισε ως ύψος το 1.60 μ., αφού έκρινε ότι η σωματική διάπλαση δεν είναι εντελώς άσχετη και αποκομμένη από την επιτυχή εκτέλεση των αστυνομικών καθηκόντων τους, και (δ) για άντρες και γυναίκες υποψήφιους, που ήδη υπηρετούσαν στην Αστυνομία ως ειδικοί Αστυφύλακες, θα έπρεπε να θεωρηθεί ότι υπήρχαν και γι' αυτούς ειδικοί λόγοι, ώστε να εξαιρεθούν από το προβλεπόμενο ύψος και στην περίπτωσή τους εισηγήθηκε όπως το ύψος καθοριστεί στο 1.60 μ..
Ο Υπουργός Δικαιοσύνης ενέκρινε τις εισηγήσεις του Αναπληρωτή Αρχηγού Αστυνομίας, με αποτέλεσμα οι προσλήψεις να γίνουν με βάση τον τελικό πίνακα υποψηφίων και σύμφωνα με τα κριτήρια ύψους που έθεσε ο Αναπληρωτής Αρχηγός Αστυνομίας.
Η Εφεσείουσα, η οποία είναι κάτοχος Πανεπιστημιακού διπλώματος στην Εγκληματολογία και έχει ύψος 1.50 μ., αποκλείστηκε από τη διαδικασία πρόσληψης Αστυφυλάκων, επειδή κρίθηκε ότι δεν κατείχε το απαιτούμενο από τον Κανονισμό 4(1)(ε) ύψος και ούτε ενέπιπτε στα ειδικά κριτήρια που τέθηκαν.
Ως αποτέλεσμα του αποκλεισμού της, προσέβαλε την σχετική απόφαση με την οποία διορίζονταν τα Ενδιαφερόμενα Πρόσωπα, χωρίς να περιλαμβάνεται και η ίδια. Στο στάδιο της πρωτόδικης διαδικασίας η προσφυγή αποσύρθηκε εναντίον των Κλεάνθους, Ε.Μ. 4 και Μαρίας Κωνσταντίνου, Ε.Μ. 7. Επίσης στο στάδιο της διαδικασίας της έφεσης, αποσύρθηκε εναντίον της Φωτούλλας Πλάτωνος, Ε.Μ. 12, και της Κυριακής Μιχαήλ, Ε.Μ. 14. Ως αποτέλεσμα, παρέμειναν 10 από τα Ενδιαφερόμενα Μέρη, τα οποία έχουμε καταγράψει στον Κατάλογο που επισυνάπτεται στην απόφασή μας.
Πρωτοδίκως υποστηρίχθηκε ότι οι πρόνοιες του Κανονισμού 4(1)(ε), αναφορικά με το ύψος των υποψηφίων, θέτουν φραγμό στη διεκδίκηση θέσεων στο δημόσιο, από υποψήφιους που δεν έχουν το απαιτούμενο από τους Κανονισμούς ύψος 1.67 μ.. Ως αποτέλεσμα, ο δικηγόρος της Εφεσείουσας έθεσε θέμα παραβίασης του Άρθρου 28 του Συντάγματος και της αρχής της ισότητας. Αναφορικά με το ύψος 1.63 μ. και 1.60 μ., που καθορίστηκε από τον Αρχηγό Αστυνομίας ειδικά για γυναίκες και για υποψηφίους με πτυχίο, αντίστοιχα, ο δικηγόρος της Εφεσείουσας θεώρησε ότι αυτό έγινε χωρίς καμία νομοθετική εξουσιοδότηση. Από την άλλη, η δικηγόρος για τη Δημοκρατία, πρωτοδίκως εισηγήθηκε ότι η Εφεσείουσα στερείται εννόμου συμφέροντος, καθότι δεν πληρούσε το βασικό προσόν που προβλέπεται στο Σχέδιο Υπηρεσίας και δεν είχε ούτε το απαιτούμενο από τον Κανονισμό ύψος, ούτε το ειδικό ύψος που καθόρισε ο Αρχηγός Αστυνομίας.
Ο αδελφός Δικαστής που εκδίκασε πρωτοδίκως την προσφυγή, μεταξύ άλλων, έκρινε ότι η Εφεσείουσα έχει το απαιτούμενο έννομο συμφέρον για να αμφισβητήσει τη σχετική απόφαση, ότι δεν τίθεται θέμα αντισυνταγματικότητας, αφού ο καθορισμός του ύψους είναι εύλογα επιτρεπτός, ενόψει της φύσης των καθηκόντων των αστυνομικών, και ότι δεν διαπιστώνεται ανισότητα μεταξύ της Εφεσείουσας και των άλλων υποψηφίων, αφού όλοι οι υποψήφιοι τελούσαν κάτω από τις ίδιες προϋποθέσεις και για όλους ανεξαιρέτως εφαρμόστηκε ενιαίο ύψος. Ως αποτέλεσμα, απέρριψε την προσφυγή της Εφεσείουσας.
Με την έφεσή της η Εφεσείουσα εγείρει τρεις λόγους έφεσης:-
(α) Ότι εσφαλμένα το πρωτόδικο Δικαστήριο κατέληξε ότι ο Κανονισμός 4(1)(ε), ο οποίος θέτει κατώτατο ύψος 1.67 μ., δεν παραβιάζει το Άρθρο 28 του Συντάγματος και την αρχή της ίσης μεταχείρισης.
(β) Ότι εσφαλμένα το πρωτόδικο Δικαστήριο απέρριψε τον ισχυρισμό της Εφεσείουσας, ότι ο Κανονισμός 4(1)(ε) είναι αντισυνταγματικός ή ultra vires, και
(γ) Ότι εσφαλμένα το πρωτόδικο Δικαστήριο απέρριψε τον ισχυρισμό ότι ο Αρχηγός Αστυνομίας παρέλειψε να εξετάσει εάν συνέτρεχαν ειδικές συνθήκες ή αξία για να μην αποκλειστεί η Εφεσείουσα.
Ο ευπαίδευτος συνήγορος για την Εφεσείουσα, κατά τη διάρκεια της αγόρευσης του ενώπιον μας εγκατέλειψε τους λόγους (α) και (β) που αφορούσαν στην αντισυνταγματικότητα και στο ultra vires. Για τον εναπομείναντα λόγο, ο κ. Αγγελίδης εισηγήθηκε ότι η ερμηνεία που έδωσε ο συνάδελφος μας στον Κανονισμό 4(1)(ε) είναι λανθασμένη, εφόσον η Εφεσείουσα κατείχε το ακαδημαϊκό προσόν, ώστε να δικαιολογείται η παρέκκλιση από τον σχετικό Κανονισμό. Από την άλλη, η κα Χατζηχάννα για τη Δημοκρατία, εισηγήθηκε ότι η απόφαση είναι ορθή, εφόσον ο Αρχηγός Αστυνομίας από τη στιγμή που καθόρισε ως ειδικό λόγο την κατοχή πανεπιστημιακού διπλώματος, μπορούσε να καθορίσει οποιοδήποτε ύψος έκρινε λογικό. Στην προκειμένη περίπτωση ο Αρχηγός έθεσε γενικό κριτήριο έναντι όλων των υποψηφίων.
Ο λόγος έφεσης ευσταθεί. Ο Κανονισμός 4(1)(ε) των περί Αστυνομίας (Γενικών) Κανονισμών του 1989 (Κ.Δ.Π. 51/89), προβλέπει ότι:-
«4(1) Υποψήφιος για εγγραφή ή διορισμό στη Δύναμη πρέπει:-
........................................................................................................
(ε) με εξαίρεση ειδικούς λόγους που εγκρίνονται από τον Υπουργό με εισήγηση του Αρχηγού, να είναι ύψους όχι μικρότερου του 1.67 μ..»
Ο συνάδελφός μας που εκδίκασε πρωτοδίκως την υπόθεση, θεώρησε ότι:-
«Ο Αρχηγός Αστυνομίας δεν μπορούσε να παρακάμψει περαιτέρω το κριτήριο του ύψους ούτε να θέσει ειδικά κριτήρια για να διοριστεί η αιτήτρια. Οι ειδικοί λόγοι που έθεσε ο Αρχηγός εφαρμόστηκαν σε όλους τους υποψηφίους και επί ίσοις όροις και όχι προς όφελος συγκεκριμένου ατόμου. Εφόσον λοιπόν η αιτήτρια δεν πληρούσε το κριτήριο του κανονισμού 4(1)(ε), που θέτει ο νομοθέτης ούτε το βασικό προσόν της παραγράφου 4(5) του Σχεδίου Υπηρεσίας και δεν πληρούσε και τα ειδικά κριτήρια που έθεσε ο Αρχηγός της Αστυνομίας για τους υποψήφιους με πανεπιστημιακό δίπλωμα, το πτυχίο της στην Εγκληματολογία (σημειώνεται συναφώς ότι το Σχέδιο Υπηρεσίας της επίδικης θέσης δεν απαιτεί ως απαραίτητο προσόν πανεπιστημιακό δίπλωμα) δεν μπορούσε από μόνο του να ληφθεί υπόψη και να διαφοροποιήσει την περίπτωση της αιτήτριας, παρακάμπτοντας προς όφελος της αιτήτριας το ενιαίο μέτρο κρίσης.»
Με όλο το σεβασμό, δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε με το σκεπτικό του συναδέλφου μας. Ο Κανονισμός 4(1)(ε) προβλέπει ότι για διορισμό στην Αστυνομική Δύναμη, κάθε υποψήφιος θα πρέπει να έχει ύψος 1.67 μ., εκτός όπου διαπιστώνεται η ύπαρξη ειδικού λόγου. Σε τέτοια περίπτωση, όπως προβλέπεται ρητά, δεν εφαρμόζεται ο σχετικός Κανονισμός, με αποτέλεσμα να είναι δυνατός ο διορισμός στη δύναμη, υποψηφίων οι οποίοι δεν πληρούν το απαιτούμενο από τον Κανονισμό ύψος.
Στην προκειμένη περίπτωση η Εφεσείουσα είχε πτυχίο στην εγκληματολογία και δεν αμφισβητείται ότι αυτό θεωρήθηκε ότι αποτελούσε ειδικό λόγο για εξαίρεση από την προβλεπόμενη πρόνοια για το ύψος. Όμως, ο Αρχηγός Αστυνομίας, για όσους υποψήφιους διαπιστώνετο ότι κατείχαν πανεπιστημιακό δίπλωμα και ως εκ τούτου συνέτρεχε ειδικός λόγος, καθόρισε ύψος 1.60 μ.. Η επιλογή του συγκεκριμένου ύψους ή οποιουδήποτε άλλου ήταν αυθαίρετη, αλλά και εντελώς αντίθετη με τις ρητές πρόνοιες του σχετικού Κανονισμού ο οποίος εξαιρούσε από το προαπαιτούμενο το ύψος, τις περιπτώσεις υποψηφίων, όπως της Εφεσείουσας, για τους οποίους ίσχυε ο ειδικός λόγος ως αποτέλεσμα της κατοχής πανεπιστημιακού διπλώματος. Σ' αυτή την περίπτωση, ο Αρχηγός δεν είχε δικαίωμα από μόνος του να καθορίσει ειδικό ύψος, εφόσον ο νομοθέτης, κατά την άποψή μας, προέβλεπε την εξ ολοκλήρου εξαίρεση τους από τον σχετικό Κανονισμό. Το σκεπτικό του Αναπληρωτή Αρχηγού Αστυνομίας ειδικά γι' αυτή την κατηγορία υποψηφίων, έχει ως εξής:-
«(γ) Για τους άνδρες και τις γυναίκες υποψήφιους/ες που είναι κάτοχοι πανεπιστημιακού διπλώματος ή τίτλου σπουδών ή ισότιμο προσόν ή άλλων ειδικών προσόντων που δύνανται να εκτιμηθούν κάθε φορά και σε κάθε περίπτωση, θεωρώ ότι υπάρχουν πρόσθετοι ειδικοί λόγοι ώστε να εξαιρεθούν από το ύψος που έχει καθοριστεί προηγουμένως 1.67 μ. και 1.63 μ. αντίστοιχα και να καθοριστεί το 1.60 μ. για όλους, αφού η σωματική διάπλαση δεν είναι και δεν μπορεί να είναι εντελώς άσχετη και αποκομμένη από την επιτυχή εκτέλεση των αστυνομικών καθηκόντων. Η απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην προσφυγή 419/96 είναι σχετική. Περαιτέρω, η εξειδίκευση των καθηκόντων των μελών της Αστυνομίας δεν μπορεί να γίνει σε προσωπικό επίπεδο αλλά αυτά καθορίζονται, περιγράφονται και αναλύονται στον περί Αστυνομίας Νόμο, Κεφ. 285 και συγκεκριμένα στο Άρθρο 17, με τον πλαγιότιτλο «Γενικές εξουσίες και καθήκοντα μελών της Δύναμης», όπου επισημαίνω την πρόνοια της παραγράφου 3 με βάση την οποία «Κάθε Αστυνομικός θεωρείται ότι βρίσκεται σε καθήκον πάντοτε και δύναται, οποτεδήποτε, να κληθεί σε καθήκον σε οποιοδήποτε μέρος της Δημοκρατίας.»
Ο Αναπληρωτής Αρχηγός Αστυνομίας φαίνεται να θεωρεί ότι η υπόθεση Έλενα Δημητρίου v. Κυπριακής Δημοκρατίας (1998) 4 Α.Α.Δ. 456 (Αρ. Υπόθ. 419/96), υποστήριζε τους χειρισμούς του. Όμως στην υπόθεση εκείνη ο Νικήτας, Δ. άνκαι επιβεβαίωσε ότι η πανεπιστημιακή μόρφωση, σε αντίθεση με άλλους λόγους, μπορεί να αποτελέσει ειδικό λόγο για απόκλιση από το όριο του ύψους και ότι αυτό δεν είναι αντίθετο με την αρχή της αξιοκρατίας, εντούτοις διευκρίνισε ότι η έλλειψη υποψηφίων με το προβλεπόμενο από τον Κανονισμό 4(1)(ε) ύψος, δεν μπορεί υπό οποιεσδήποτε συνθήκες να συνιστά ειδικό λόγο παραγνώρισης της βούλησης του νομοθέτη. Στην υπόθεση εκείνη δεν ελέχθη οτιδήποτε, όπως αφήνει να νοηθεί ο Αναπληρωτής Αρχηγός Αστυνομίας στην αιτιολογία του, που να μπορεί να ερμηνευθεί ότι ο ίδιος έχει εξουσία να καθορίζει ειδικό ύψος, στις περιπτώσεις που βρίσκει ότι δεν υπάρχουν υποψήφιοι με το απαιτούμενο ύψος ή όπου υπάρχουν ειδικοί λόγοι.
Υπό τις περιστάσεις, κρίνουμε ότι ο καθορισμός ύψους 1.60 μ. στην περίπτωση υποψηφίων που κατείχαν πανεπιστημιακό δίπλωμα, όπως η Εφεσείουσα, ήταν παράνομος, όπως παράνομος ήταν και ο αποκλεισμός της. Η κατάληξη του αδελφού Δικαστή που εκδίκασε πρωτοδίκως την υπόθεση, ότι ο Αρχηγός Αστυνομίας δεν μπορούσε να παρακάμψει εξ' ολοκλήρου το κριτήριο του ύψους, με όλο το σεβασμό δεν μας βρίσκει σύμφωνους.
Η έφεση επιτυγχάνει. Η πρωτόδικη απόφαση παραμερίζεται. Ο διορισμός των 10 ενδιαφερομένων μερών, τα ονόματα των οποίων φαίνονται στον συνημμένο Κατάλογο, ακυρώνεται, σύμφωνα με το Άρθρο 146.4(β) του Συντάγματος. Επιδικάζονται υπέρ της Εφεσείουσας και εις βάρος της Δημοκρατίας, €2000 έξοδα, συμπεριλαμβανομένου του Φ.Π.Α., πρωτοδίκως και κατ' έφεση.
Η έφεση επιτυγχάνει με έξοδα.
ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΜΕΝΩΝ ΠΡΟΣΩΠΩΝ
στην Αναθεωρητική Έφεση Aρ. 65/2005
Α. Ενδιαφερόμενο Μέρος 1, Στέλλα Φρίξου Χαραλαμπίδου,
Β. Ενδιαφερόμενο Μέρος 2, Στέλλα Κωνσταντίνου Πιτσιλλίδου,
Γ. Ενδιαφερόμενο Μέρος 3, Μαρία Γεωργίου Καπακιώτη,
Δ. Ενδιαφερόμενο Μέρος 5, Έλενα Χρίστου Μασιά,
Ε. Ενδιαφερόμενο Μέρος 6, Μαρία Παντελή Πέτρου,
ΣΤ. Ενδιαφερόμενο Μέρος 8, Χριστίνα Ανδρέα Σοφοκλέους,
Ζ. Ενδιαφερόμενο Μέρος 9, Σεβαστή Σταύρου Δημητρίου,
Η. Ενδιαφερόμενο Μέρος 10, Ανδρούλλα Κυριάκου Μιλτιάδους,
Θ. Ενδιαφερόμενο Μέρος 11, Ελένη Ερωτοκρίτου Ερωτοκρίτου,
Ι. Ενδιαφερόμενο Μέρος 13, Εύη Θεοχάρη Θεοχάρους.