|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2007) 3 ΑΑΔ 1
8 Ιανουαρίου, 2007
[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, ΗΛΙΑΔΗΣ, ΚΡΑΜΒΗΣ, ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ/στές]
ΣΤΑΥΡΟΣ ΜΑΡΑΓΚΟΣ,
Εφεσείων,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Εφεσιβλήτων.
(Aναθεωρητική Έφεση Αρ. 3499)
Δημόσιοι Υπάλληλοι ― Διορισμοί ― Άρθρο 31(β) ― Προϋπόθεση διορισμού η εκπλήρωση των στρατιωτικών υποχρεώσεων ή η νόμιμη απαλλαγή από αυτές ― Αναφορές περί αντισυνταγματικότητας του περί Εθνικής Φρουράς Νόμου, δεν μπορούν να εξεταστούν σε προσφυγή κατά απόρριψης αιτήματος για διορισμό στη δημόσια υπηρεσία.
Ο εφεσείων επεδίωξε, τόσο πρωτόδικα, όσο και κατ' έφεση, την ακύρωση της απόφασης απόρριψης αίτησής του για διορισμό, λόγω μη εκπλήρωσης ή νόμιμης απαλλαγής των στρατιωτικών του υποχρεώσεων.
Η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου, απορρίπτοντας την έφεση, αποφάσισε ότι:
Δεν στοιχειοθετείται λόγος που να δικαιολογεί παρέμβαση της Ολομέλειας. Κατ' αρχάς είναι δυνατόν και εδώ να επαναληφθούν οι παρατηρήσεις στη Mαραγκός v. Δημοκρατίας (2006) 3 A.A.Δ. 671, σε σχέση με τον τρόπο με τον οποίο θα πρέπει να συγκεκριμενοποιείται οποιαδήποτε εισήγηση για συνταγματικότητα νόμου, ώστε να εγείρεται θέμα για εξέταση. Εν πάση περιπτώσει, όσα ασαφή και κατά γενικό τρόπο διατυπώθηκαν, στην πραγματικότητα αφορούν στην υποχρέωση για θητεία στην Εθνική Φρουρά και, συναφώς, προς τους όρους κάτω από τους οποίους κάποιος θα μπορούσε νομίμως να απαλλαγεί από αυτή.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.
Έφεση.
Έφεση από τον εφεσείοντα εναντίον της απόφασης Δικαστή του Aνωτάτου Δικαστηρίου (Yπ. Aρ. 311/2001), ημερ. 17/7/2002.
Σ. Δράκος, για τον Εφεσείοντα.
Λ. Ουστά, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Εφεσίβλητους.
Ex tempore
ΔIKAΣTHPIO: Η ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δοθεί από το Δικαστή Κωνσταντινίδη.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ.: Ο εφεσείων υπέβαλε αίτηση για διορισμό σε θέση Τεχνικού, στο Τμήμα Πολεοδομίας και Οίκησης, στο Υπουργείο Εσωτερικών. Η αίτηση απορρίφθηκε επειδή δεν είχε εκπληρώσει τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις ούτε είχε απαλλαγεί νομίμως από αυτές, όπως απαιτεί το Αρθρο 31(β) του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου του 1990, (Ν.1/90 όπως τροποποιήθηκε).
Πρωτοδίκως, η προσφυγή απορρίφθηκε και ο εφεσείων επαναφέρει τις αντιλήψεις που προώθησε σε σχέση με τη συνταγματικότητα της πιο πάνω νομοθετικής πρόνοιας. Θεωρεί ότι, όσο και αν περιλαμβανόταν στις εισηγήσεις του και αναφορά σε πολιτική του άποψη αναφορικά με τη δημιουργία της Εθνικής Φρουράς και σε ιδιαιτερότητες ή πεποιθήσεις του ως ομοφυλόφιλου, αντίθετα προς ό,τι έγινε αντιληπτό, είχε εγείρει κατ' ευθείαν ζήτημα σε σχέση με τη συνταγματικότητα του Αρθρου 31(β), αφού αναφέρθηκε και στην ανισότητα που δημιουργείται με βάση το φύλο ή την καταγωγή. Επομένως, όπως προτείνει, η περίπτωση αυτή είναι διαφορετική από εκείνη της υπόθεσης Mαραγκός v. Δημοκρατίας (2006) 3 A.A.Δ. 671, σε σχέση με άλλη αίτηση του για διορισμό.
Σε συμφωνία προς την εισήγηση της εφεσίβλητης, καταλήγουμε πως δεν στοιχειοθετείται λόγος που να δικαιολογεί παρέμβασή μας. Κατ' αρχάς μπορούμε και εδώ να επαναλάβουμε τις παρατηρήσεις μας στην πιο πάνω Αναθεωρητική Έφεση σε σχέση με τον τρόπο με τον οποίο θα πρέπει να συγκεκριμενοποιείται οποιαδήποτε εισήγηση για συνταγματικότητα νόμου, ώστε να εγείρεται θέμα για εξέταση. Εν πάση περιπτώσει, όσα ασαφή και κατά γενικό τρόπο διατυπώθηκαν, στην πραγματικότητα αφορούν στην υποχρέωση για θητεία στην Εθνική Φρουρά και, συναφώς, προς τους όρους κάτω από τους οποίους κάποιος θα μπορούσε νομίμως να απαλλαγεί από αυτή. Όπως εξηγείται στο απόσπασμα από την πρωτόδικη απόφαση που ακολουθεί με το οποίο και συμφωνούμε:
«Η προδικαστική ένσταση ευσταθεί. Εφόσον ο αιτητής δεν έχει εκπληρώσει τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις, ούτε έχει απαλλαγεί νομίμως από αυτές, είναι πρόδηλο ότι δεν κατέχει τα απαιτούμενα προσόντα για διορισμό στη Δημόσια Υπηρεσία. Εκτός εάν το Αρθρο 31(β) ήθελε κριθεί αντισυνταγματικό. Τέτοιο όμως ζήτημα δεν εγείρεται, στην πραγματικότητα, με την εισήγηση του δικηγόρου του αιτητή. Η περί ανισότητας εισήγηση του δικηγόρου του αιτητή, όπως εξειδικεύεται, δεν συνδέεται άμεσα με την συνταγματικότητα του Αρθρου 31(β). Συνδέεται άμεσα με την συνταγματικότητα και/ή τον τρόπο εφαρμογής των περί Εθνικής Φρουράς Νόμων, θέματα τα οποία δεν υπεισέρχονται για εξέταση στην προκειμένη περίπτωση εφόσον εκείνο το οποίο εφάρμοσε η καθ' ης η αίτηση ήταν το Αρθρο 31(β) και όχι τους περί Εθνικής Φρουράς Νόμους. Η περί αντισυνταγματικότητας επιχειρηματολογία θα ήταν σχετική αν αντικείμενο της προσφυγής ήταν απόφαση για κλήση του αιτητή προς εκπλήρωση στρατιωτικών υποχρεώσεων ή άρνηση απαλλαγής του από αυτές».
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.