|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2006) 3 ΑΑΔ 661
20 Οκτωβρίου, 2006
[ΑΡΤΕΜΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΟΥ, ΗΛΙΑΔΗΣ, ΚΡΑΜΒΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ/στές]
ΚΥΠΡΙΑΚΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ,
Εφεσείων-Καθ'ου η αίτηση 1,
v.
ΑΘΛΗΤΙΚΟY ΣΩΜΑΤΕΙΟY ΑΝΟΡΘΩΣΗΣ ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΥ,
Εφεσιβλήτων-Αιτητών.
(Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 3661)
Ανώτατη Δικαστική Επιτροπή Αθλητισμού ― Ως πρωτοβάθμια Δικαστική Επιτροπή έχει αρμοδιότητα να εκδικάζει αθλητικές δικαστικές υποθέσεις, βάσει του Άρθρου 9(1)(α) των περί Κυπριακού Οργανισμού Αθλητισμού Νόμων (1969-1996) ― Στην προκειμένη περίπτωση δεν υπήρχε «αθλητική δικαστική υπόθεση» προς εκδίκαση.
Οι εφεσείοντες προσέβαλαν την ορθότητα της εκκαλούμενης απόφασης, σύμφωνα με την οποία η Ανώτατη Δικαστική Επιτροπή Αθλητισμού, ήταν αναρμόδια να επιληφθεί και να αποφασίσει τις προσφυγές του ΑΠΟΕΛ εναντίον της ΚΟΠ.
Η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου, απορρίπτοντας την έφεση, αποφάσισε ότι:
Οι προσφυγές του ΑΠΟΕΛ ασκήθηκαν στα πλαίσια της πρωτοβάθμιας αρμοδιότητας της ΑΔΕΑ, όπως ορθά επισημαίνει και το πρωτόδικο Δικαστήριο. Η ΑΔΕΑ έκρινε ότι υπήρχε «αθλητική δικαστική υπόθεση».
Αφού εξετάστηκε το κείμενο της απόφασης του Διοικητικού Συμβουλίου της ΚΟΠ, ημερομηνίας 8.8.00, η Ολομέλεια συμφώνησε απόλυτα με το πρωτόδικο Δικαστήριο, πως από τη διατύπωσή του, είναι προφανές ότι δεν υπήρχε ξεχωριστή απόφαση του Συμβουλίου της ΚΟΠ που να δημιουργεί «αθλητική δικαστική υπόθεση» μεταξύ ΑΠΟΕΛ και ΚΟΠ. Έτσι, είναι ορθή η θέση πως το Διοικητικό Συμβούλιο της ΚΟΠ ενήργησε με σκοπό την εφαρμογή της απόφασης της Επιτροπής για να διασφαλιστεί η πιστή εφαρμογή των αποφάσεων της Δικαστικής (βλ. Άρθρο 11(7)(α)). Περαιτέρω, πέραν του ότι η πρωτοβάθμια δικαιοδοσία της ΑΔΕΑ για εκδίκαση υφίσταται όπου υπάρχει «αθλητική δικαστική υπόθεση», για να έχει πρωτοδίκως αρμοδιότητα εκδίκασης πρέπει επίσης το καταστατικό της οικείας αθλητικής ομοσπονδίας να μην προβλέπει περί τούτου (Άρθρο 9(1)(α)). Προφανώς στην περίπτωση αυτή δεν ισχύει αυτή η προϋπόθεση, αφού όχι μόνο υπήρχε τέτοια πρόνοια, αλλά και η οποιαδήποτε διαφορά που συνιστούσε «αθλητική δικαστική υπόθεση» εξετάστηκε και αποφασίστηκε από την οικεία αθλητική ομοσπονδία, δηλ. την ΚΟΠ.
Εν όψει των πιο πάνω, η Ολομέλεια καταλήγει πως η ΑΔΕΑ ήταν αναρμόδια να αποφασίσει το θέμα
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.
Έφεση.
Έφεση από τoν εφεσείοντα εναντίον της απόφασης Δικαστή του Aνωτάτου Δικαστηρίου (Yπόθεση Aρ. 1443/2000), ημερ. 13/6/2003.
Μ. Χριστοφίδης, για τον Εφεσείοντα.
Α. Γ. Παφίτης, για Σ. Πίττα και Α. Μοντάνιο, για τους Εφεσίβλητους.
Cur. adv. vult.
ΔIKAΣTHPIO: Η ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δοθεί από τον Π. Αρτέμη, Δ..
ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ.: Οι εφεσίβλητοι-αιτητές είναι Αθλητικό Σωματείο, μέλος της Κυπριακής Ομοσπονδίας Ποδοσφαίρου (ΚΟΠ).
Η αιτούμενη θεραπεία πρωτοδίκως ήταν η ακόλουθη:
«Δήλωση και/ή απόφαση του Δικαστηρίου ότι η απόφαση της Ανωτάτης Δικαστικής Επιτροπής Αθλητισμού ημερ. 31.8.2000 που εξεδόθη στις πρωτοβάθμιες συνενωμένες προσφυγές υπ' αριθμούς 13/2000 και 14/2000 με τις οποίες ακυρώθη η απόφαση της Εκτελεστικής Επιτροπής και/ή του Διοικητικού Συμβουλίου της Κυπριακής Ομοσπονδίας Ποδοσφαίρου ημερ.8.8.2000 και/ή της Δικαστικής Επιτροπής της ΚΟΠ και/ή της ΚΟΠ ημερ. 8.8.2000 είναι άκυρη και/ή στερείται οποιουδήποτε εννόμου αποτελέσματος.»
Τα γεγονότα της υπόθεσης περιγράφονται εκτενώς στην πρωτόδικη απόφαση, της οποίας σχετικό απόσπασμα παραθέτουμε:
«Ο μέχρι τότε εγγεγραμμένος στα μητρώα ποδοσφαιριστών της ΚΟΠ ως ποδοσφαιριστής του σωματείου των αιτητών, Σίνισα Γκόκιτς, το Γενάρη του 1997 μεταγράφηκε στο σωματείο Ολυμπιακός Πειραιώς και ως εκ τούτου διεγράφη από τα μητρώα ποδοσφαιριστών της ΚΟΠ. Είχε υπογράψει συμφωνία με τους αιτητές, με την οποία αποδεχόταν ότι σε περίπτωση επαναπατρισμού του στην Κύπρο, δεν θα μπορούσε να μεταγραφεί ή εγγραφεί σε άλλη ποδοσφαιρική ομάδα, πλην αυτής των αιτητών.
Παρά την πιο πάνω συμφωνία, στις 19.6.2000 ο Γκόκιτς υπέγραψε αίτηση εγγραφής ποδοσφαιριστή για εγγραφή του στο σωματείο ΑΠΟΕΛ, η οποία συνοδευόταν από σχετική συμφωνία ημερ. 12.6.2000.
Στις 29.6.2000 οι αιτητές απέστειλαν στην ΚΟΠ μονομερές προτεινόμενο προς τον ποδοσφαιριστή συμβόλαιο, υπογραμμένο μόνο από αυτούς.»
Στις 13.7.2000 η Εκτελεστική Επιτροπή της ΚΟΠ αποφάσισε όπως ο ποδοσφαιριστής επανεγγραφεί στους αιτητές, και επειδή αυτός δεν συμμορφώθηκε, στις 20.7.00 το Διοικητικό Συμβούλιο της ΚΟΠ αποφάσισε ότι δεν μπορούσε να εγγραφεί σε οποιοδήποτε άλλο σωματείο της δύναμης της, πλην αυτού των αιτητών. Ο ποδοσφαιριστής και το Σωματείο ΑΠΟΕΛ κατέφυγαν με προσφυγές στην Επιτροπή Επίλυσης Διαφορών της ΚΟΠ, που έκρινε ότι οι αποφάσεις της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΚΟΠ και η απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου αναφορικά με τον ποδοσφαιριστή ήταν άκυρες και κάλεσε την ΚΟΠ να τον εγγράψει στη δύναμη του Σωματείου ΑΠΟΕΛ.
Οι εφεσίβλητοι-αιτητές εφεσίβαλαν την απόφαση της Επιτροπής Επίλυσης Διαφορών ενώπιον της Δικαστικής Επιτροπής της ΚΟΠ και η τελευταία, κάτω από τη δευτεροβάθμιά της δικαιοδοσία, αποφάσισε ομόφωνα την ακύρωση της απόφασης της Επιτροπής Επίλυσης Διαφορών, ως εκδοθείσα από αναρμόδιο όργανο, αφού η Επιτροπή Επίλυσης Διαφορών κρίθηκε ότι δεν είχε αρμοδιότητα να επιληφθεί των προσφυγών του ΑΠΟΕΛ και του ποδοσφαιριστή. Η Εκτελεστική Επιτροπή και το Διοικητικό Συμβούλιο της ΚΟΠ, συμμορφούμενες με την απόφαση της Δικαστικής Επιτροπής, στις 8.8.00 διέγραψαν τον ποδοσφαιριστή από τη δύναμη του Σωματείου ΑΠΟΕΛ. Εναντίον αυτής της απόφασης το ΑΠΟΕΛ καταχώρησε δύο προσφυγές ενώπιον της Ανώτατης Δικαστικής Επιτροπής Αθλητισμού (ΑΔΕΑ) τις υπ' αρ. 13/00 και 14/00, προσβάλλοντας την απόφαση της Εκτελεστικής Επιτροπής και/ή του Διοικητικού Συμβουλίου της ΚΟΠ, καθώς και την απόφαση της Δικαστικής Επιτροπής και/ή της ΚΟΠ με την οποία κρίθηκε ότι η Επιτροπή Επίλυσης Διαφορών εστερείτο αρμοδιότητας να επιληφθεί της διαφοράς.
Η ΑΔΕΑ, με απόφασή της ημερομηνίας 31.8.00, δικαίωσε το ΑΠΟΕΛ. Η τελευταία αυτή απόφαση προσβλήθηκε με προσφυγή, η απόφαση στην οποία είναι το αντικείμενο αυτής της έφεσης.
Ήταν και είναι η θέση των εφεσίβλητων-αιτητών ότι η ΑΔΕΑ δεν είχε αρμοδιότητα να κρίνει και να αποφασίσει το θέμα. Το πρωτόδικο Δικαστήριο, αφού εξέτασε την αρμοδιότητα που έχει η ΑΔΕΑ σύμφωνα με τους περί Κυπριακού Οργανισμού Αθλητισμού Νόμους του 1969 - 1996, σε συνάρτηση με τον ορισμό του όρου «αθλητική δικαστική υπόθεση» κατέληξε στο συμπέρασμα ότι δεν υπήρχε «αθλητική δικαστική υπόθεση» και ότι το Διοικητικό Συμβούλιο της ΚΟΠ ενήργησε με μοναδικό σκοπό την εφαρμογή της απόφασης της Επιτροπής, που εν πάση περιπτώσει δεν μπορούσε να προσβληθεί με προσφυγή ενώπιον της ΑΔΕΑ.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο ανέφερε τα ακόλουθα στην απόφαση του:
«Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΚΟΠ μερίμνησε απλώς, μέσα στα πλαίσια του καταστατικού της Ομοσπονδίας (άρθρο 11(7)(α)), για την πιστή εφαρμογή των αποφάσεων της Δικαστικής Επιτροπής. Η συμμόρφωσή του με την απόφαση της Δικαστικής Επιτροπής δεν εμπίπτει στα πλαίσια της αρμοδιότητας της ΑΔΕΑ.
Συνεπώς η ΑΔΕΑ δεν είχε υπό τις περιστάσεις εξουσία να επιληφθεί των προσφυγών υπ' αρ. 13/2000 και 14/2000 και να ακυρώσει την απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου της ΚΟΠ ημερ. 8.8.2000, γιατί η συγκεκριμένη απόφαση δεν δημιουργούσε αθλητική υπόθεση.»
Κατά συνέπεια η προσφυγή απορρίφθηκε.
Το άρθρο 9(1)(α) των περί Κυπριακού Οργανισμού Αθλητισμού Νόμων 1969 - 1996 προνοεί τα ακόλουθα:
«9. Η Ανώτατη Δικαστική Επιτροπή Αθλητισμού κέκτηται τας εξής αρμοδιότητας:
(1) Ως Πρωτοβάθμιος Δικαστική Επιτροπή
(α) όπως εκδικάζει αθλητικάς δικαστικάς υποθέσεις οσάκις το καταστατικό της οικείας αθλητικής ομοσπονδίας δεν προβλέπει περί τούτου, και
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .»
Στο άρθρο 2 του ιδίου Νόμου υπάρχει η ακόλουθη ερμηνευτική διάταξη:
« "αθλητική δικαστική υπόθεση" σημαίνει οιαδήποτε διαφορά ήτις ήθελεν αναφυεί μεταξύ αθλητικών ομοσπονδιών ή μεταξύ αθλητικών σωματείων ή μεταξύ αθλητικών ομοσπονδιών , αθλητικών σωματείων, αθλητών, προπονητών, διαιτητών και κριτών, περιλαμβάνει δε πάσαν παράβαση ή μη συμμόρφωση προς οιανδήποτε διάταξη των δυνάμει του παρόντος Νόμου εκδιδομένων Κανονισμών.»
Αναφέρουμε πως οι προσφυγές του ΑΠΟΕΛ ασκήθηκαν στα πλαίσια της πρωτοβάθμιας αρμοδιότητας της ΑΔΕΑ, όπως ορθά επισημαίνει και το πρωτόδικο Δικαστήριο. Η ΑΔΕΑ έκρινε ότι υπήρχε «αθλητική δικαστική υπόθεση».
Αφού εξετάσαμε το κείμενο της απόφασης του Διοικητικού Συμβουλίου της ΚΟΠ ημερομηνίας 8.8.00, συμφωνούμε απόλυτα με το πρωτόδικο Δικαστήριο, πως από τη διατύπωσή του είναι προφανές ότι δεν υπήρχε ξεχωριστή απόφαση του Συμβουλίου της ΚΟΠ που να δημιουργεί «αθλητική δικαστική υπόθεση» μεταξύ ΑΠΟΕΛ και ΚΟΠ. Έτσι, είναι ορθή η θέση πως το Διοικητικό Συμβούλιο της ΚΟΠ ενήργησε με σκοπό την εφαρμογή της απόφασης της Επιτροπής για να διασφαλιστεί η πιστή εφαρμογή των αποφάσεων της Δικαστικής (βλ. άρθρο 11(7)(α)). Περαιτέρω, πέραν του ότι η πρωτοβάθμια δικαιοδοσία της ΑΔΕΑ για εκδίκαση υφίσταται όπου υπάρχει «αθλητική δικαστική υπόθεση», για να έχει πρωτοδίκως αρμοδιότητα εκδίκασης πρέπει επίσης το καταστατικό της οικείας αθλητικής ομοσπονδίας να μην προβλέπει περί τούτου (Άρθρο 9(1)(α)). Προφανώς στην περίπτωση μας δεν ισχύει αυτή η προϋπόθεση, αφού όχι μόνο υπήρχε τέτοια πρόνοια αλλά και η οποιαδήποτε διαφορά που συνιστούσε «αθλητική δικαστική υπόθεση» εξετάστηκε και αποφασίστηκε από την οικεία αθλητική ομοσπονδία, δηλ. την ΚΟΠ.
Εν όψει των πιο πάνω καταλήγουμε πως η ΑΔΕΑ ήταν αναρμόδια να αποφασίσει το θέμα και απορρίπτουμε την έφεση με έξοδα εναντίον των εφεσειόντων.
H έφεση απορρίπτεται με έξοδα.