ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

                                                       

                                                            (Αναθεωρητική ΄Εφεση Αρ. 3738)

 

3  Ιουλίου, 2006

 

[ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Π., ΝΙΚΟΛΑΙΔΗΣ, ΚΡΑΜΒΗΣ,

ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ/στές]

 

                                                           

ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΜΕΣΩ

ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,

                                                                        Εφεσείουσα

v.

 

ΕΛΕΝΗΣ  ΘΕΟΔΟΥΛΟΥ,

                                                                        Εφεσίβλητης.

― ― ― ― ―

Ε. Λοϊζίδου, για την Εφεσείουσα.

Α.Σ. Αγγελίδης, για την Εφεσίβλητη.

Ι. Νικολάου, για τα Ενδ. Μέρη Χρ. Φυσεντζίδου, Χρ. Κουρουκλάρη, Γ. Κωνσταντίνου, Μ. Ευαγγέλου και Γ. Γεωργίου.

Χρ. Κληρίδης, για το Ενδ. Μέρος Ε. Κυριακίδου.

― ― ― ― ―

ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Π.: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Δικαστής  Κραμβής.

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

 

ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.:   Περί το τέλος Αυγούστου 1998, η Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας (ΕΕΥ) αποφάσισε την πλήρωση 53 θέσεων Βοηθού Διευθυντή Σχολείων Δημοτικής Εκπαίδευσης. Η εν λόγω απόφαση ακυρώθηκε από το Ανώτατο Δικαστήριο στις 19.11.1999. Η ακύρωση επηρέασε δέκα από τους επιλεγέντες, εκείνους που αφορούσαν οι καταχωρισθείσες προσφυγές1. Είχε κριθεί πως η ΕΕΥ δεν αιτιολόγησε την κατανομή των πέντε μονάδων με τις οποίες μπορούσε να αυξήσει τη βαθμολογία των υποψηφίων βάσει του άρθρου 35Β(10)(β) του περί Δημόσιας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας Νόμου του 1969, Ν. 10/69.

 

Κατά την επανεξέταση του θέματος, η ΕΕΥ ετοίμασε εξ υπαρχής νέο τελικό κατάλογο υποψηφίων, στη βάση του οποίου, προχώρησε στη λήψη απόφασης. Η εν λόγω απόφαση ακυρώθηκε2 από το Ανώτατο Δικαστήριο γιατί, καθώς κρίθηκε, η ΕΕΥ εσφαλμένα προέβη σε αναδρομή και ετοίμασε εξ υπαρχής νέο κατάλογο υποψηφίων αντί να χρησιμοποιήσει τον προηγούμενο.

 

Μετά την ακύρωση, η ΕΕΥ προχώρησε σε νέα επανεξέταση κατά την οποία η εφεσίβλητη, που είχε προηγουμένως επιλεγεί, αποκλείστηκε γιατί, αυτή τη φορά, υστέρησε στη συνολική βαθμολογία. Η εφεσίβλητη άσκησε προσφυγή και πέτυχε την ακύρωση της προσβληθείσας απόφασης της ΕΕΥ ημερομηνίας 31.1.2002 με την οποία προάχθηκαν τα ενδιαφερόμενα μέρη αναδρομικά από 1.9.98 στη θέση Βοηθού Διευθυντή Σχολείων Δημοτικής Εκπαίδευσης. Κρίθηκε ότι η ΕΕΥ, κατά την επανεξέταση, δεν έπρεπε να λάβει υπόψη ως μέρος των δεδομένων, τις εκτιμήσεις που είχε αποκομίσει για την απόδοση των υποψηφίων η προηγούμενη ΕΕΥ (υπό άλλη σύνθεση) και ότι όφειλε να προχωρήσει στη διεξαγωγή νέας συνέντευξης.

 

Με την παρούσα έφεση η ΕΕΥ επιδιώκει τον παραμερισμό της πρωτόδικης απόφασης με την οποία το δικαστήριο, ακύρωσε την απόφαση ημερομηνίας 22.1.2002 για προαγωγή των ενδιαφερομένων προσώπων στη θέση Βοηθού Διευθυντή Σχολείων Δημοτικής Εκπαίδευσης. Η ΕΕΥ θεωρεί λανθασμένη την προσέγγιση του δικάσαντος δικαστηρίου στο θέμα της διεξαγωγής νέας συνέντευξης.

 

Θεωρούμε ότι η ΕΕΥ κατά την επανεξέταση έπραξε αυτό που επιβαλλόταν να πράξει με βάση τις πρόνοιες του άρθρου 37Β(3) του περί Δημόσιας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας Νόμου του 1969 (Ν. 10/69) όπως τροποποιήθηκε. Η εν λόγω διάταξη προβλέπει,

 

«(3) Τηρουμένων των διατάξεων του εδαφίου (4) κατά την επανεξέταση μιας ακυρωθείσας απόφασης θεωρείται μέρος του πραγματικού καθεστώτος και λαμβάνεται υπόψη η εντύπωση που αποκόμισε η Επιτροπή κατά τις προσωπικές συνεντεύξεις, ανεξάρτητα από το αν έχει στο μεταξύ αλλάξει η σύνθεσή της.»

 

 

 

 

Φαίνεται πως η προσοχή του συναδέλφου μας που εκδίκασε την υπόθεση, επικεντρώθηκε στην εξέταση του εδαφίου (2) το οποίο προέβλεπε γενικά ότι κατά την επανεξέταση λαμβάνεται υπόψη το νέο νομικό καθεστώς μόνο εφόσον ρυθμίζει θέματα διαδικασίας ενώ, προκειμένου περί του αποτελέσματος νομίμων συνεντεύξεων, το θέμα ρυθμιζόταν ειδικά από το εδάφιο (3).

 

Ενόψει των πιο πάνω η έφεση θα πρέπει να επιτύχει και να παραμεριστεί η εκκαλούμενη απόφαση.

 

Η εφεσίβλητη ζήτησε όπως εξεταστούν, σ΄ αυτό το στάδιο της διαδικασίας, λόγοι ακύρωσης που κατ΄ ισχυρισμό προβλήθηκαν στην προσφυγή αλλά δεν εξετάστηκαν πρωτόδικα ενόψει της ακυρωτικής απόφασης. Οι διάδικοι συγκατατέθηκαν και το αίτημα έγινε αποδεκτό. Οι λόγοι ακύρωσης όπως έχουν τώρα διατυπωθεί με την αντέφεση είναι:

 

(α)   Πάσχει η νέα κατανομή μονάδων από την ΕΕΥ και τα κριτήρια που χρησιμοποίησε είναι αντιφατικά και/ή έξω από το Ν. 44(1)/99.

 

(β)   Είναι αναιτιολόγητη και αντιφατική προς το Νόμο 44(1)/99 η νέα κρίση με χρήση εξωγενών στοιχείων.

 

Αναφορικά με το λόγο ακύρωσης υπό στοιχείο (α) ανωτέρω, η εφεσείουσα ισχυρίζεται ότι παράνομα η ΕΕΥ προχώρησε στην ετοιμασία νέου τελικού καταλόγου. Ο ισχυρισμός είναι αβάσιμος. Ο κατάλογος που χρησιμοποίησε η ΕΕΥ κατά την επανεξέταση ήταν ίδιος με εκείνο του ουσιώδους χρόνου τον οποίο η ΕΕΥ κατ΄ ουσίαν υιοθέτησε πριν από την παραχώρηση των πέντε μονάδων για το περιεχόμενο των φακέλων και την απόδοση στις συνεντεύξεις οι οποίες, σύμφωνα με το άρθρο 35Β10(β), δίδονται στους υποψηφίους μετά τον καταρτισμό του τελικού καταλόγου.

 

Στην προκείμενη περίπτωση, η ΕΕΥ ως είχε υποχρέωση με βάση την ακυρωτική απόφαση, επανεξέτασε το θέμα της κατανομής των πέντε μονάδων και αιτιολόγησε την απόφαση της χωρίς να προβεί στον καταρτισμό νέου τελικού καταλόγου. Προκύπτει από τα πρακτικά ότι η ΕΕΥ αφού υιοθέτησε την έκθεση της Συμβουλευτικής Επιτροπής και τον αρχικό κατάλογο,  προχώρησε στην κατανομή και αιτιολόγηση των πέντε μονάδων. Η αιτιολογία ήταν πλήρης και με επάρκεια εξειδικεύονται οι λόγοι για τους οποίους δόθηκε στον καθένα υποψήφιο ο συγκεκριμένος αριθμός μονάδων. Δεν διαπιστώνουμε ότι υπήρξε εν προκειμένω οποιαδήποτε υπέρβαση της διακριτικής εξουσίας της ΕΕΥ.

 

Η έφεση επιτυγχάνει με έξοδα. Η πρωτόδικη απόφαση παραμερίζεται. Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται. Η αντέφεση απορρίπτεται με έξοδα.

 

 

ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Π.,

 

ΝΙΚΟΛΑΙΔΗΣ, Δ.

 

ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.

 

ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ.

 

ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ.

ΣΦ.