|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2003) 3 ΑΑΔ 523
8 Οκτωβρίου, 2003
[ΠΙΚΗΣ, Π., ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, ΗΛΙΑΔΗΣ, ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ/στές]
ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΜΕΣΩ
1. ΥΠΟΥΡΓOY EΣΩTEPΙΚΩΝ,
2. ΛEITOYPΓΟΥ EΓΓPAΦHΣ,
Φ/ΔI YΠOYPΓEIOY EΣΩTEPIKΩN,
Εφεσείοντες-Καθ'ων η αίτηση,
v.
ΕΙΡΗΝΗΣ ΒΟΓΑΖΙΑΝΟΥ,
Εφεσίβλητης-Αιτήτριας.
(Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 3152)
Διοικητική πράξη ― Βεβαιωτική σε αντιδιαστολή προς εκτελεστή πράξη ― Περιστάσεις του βεβαιωτικού χαρακτήρα επιστολής στην κριθείσα περίπτωση, σε σχέση με αίτημα για έκδοση προσφυγικής ταυτότητας.
Η Δημοκρατία εφεσίβαλε την πρωτόδικη απόφαση, με την οποία είχε ακυρωθεί η επίδικη απόφαση που αφορούσε σε αίτημα για έκδοση προσφυγικής ταυτότητας, παρά την προδικαστική ένσταση που είχε εγερθεί ότι αυτή δεν συνιστούσε εκτελεστή διοικητική πράξη.
Η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου, αποδεχόμενη την έφεση, αποφάσισε ότι:
Η προσβαλλόμενη πράξη της 4/2/99 δεν συνιστά εκτελεστή διοικητική πράξη γιατί απλά πληροφορεί τους δικηγόρους της εφεσίβλητης για τα προηγούμενα διαβήματα που είχαν γίνει και ότι δεν υπήρχε εκκρεμής αίτηση της εφεσείουσας προς εξέταση. Και τούτο παρά το λεκτικό της επιστολής των δικηγόρων της εφεσίβλητης της 20/1/99 με το οποίο γίνεται παράκληση για την έκδοση προσφυγικής ταυτότητας. Μέσα σε αυτά τα πλαίσια η επιστολή των εφεσειόντων της 4/2/99 δεν συνιστά απόρριψη του αιτήματος της εφεσίβλητης.
Η έφεση επιτυγχάνει με έξοδα.
Έφεση.
Έφεση από τους Kαθ' ων η αίτηση εναντίον της απόφασης Δικαστή του Aνωτάτου Δικαστηρίου (Yπόθ. Aρ. 528/99) ημερ. 17/10/2000, με την οποία αποδέχθηκε την προσφυγή της αιτήτριας και ακύρωσε την απόρριψη, στις 4/2/99, της αίτησής της για χορήγηση σ' αυτήν προσφυγικής ταυτότητας ως έχουσας τόπο γέννησης και συνήθους διαμονής το 1972-1973 το τουρκοκρατούμενο χωριό Πάνω Zώδια.
Α. Χριστοφόρου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α΄, για τους Εφεσείοντες.
Α. Χαραλάμπους για Κ. Τσιρίδη, για την Εφεσίβλητη.
Cur. adv. vult.
ΠΙΚΗΣ, Π.: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Δικαστής Τ. Ηλιάδης.
ΗΛΙΑΔΗΣ, Δ.: Η εφεσίβλητη υπέβαλε στις 10/7/98 αίτηση για την έκδοση προσφυγικής ταυτότητας δηλώνοντας ως τόπο γέννησης και συνήθους διαμονής για τα χρόνια 1972-1973, το τουρκοκρατούμενο χωριό Πάνω Ζώδια. Στις 27/7/98 ο Λειτουργός Εγγραφής απέρριψε το αίτημα της εφεσίβλητης με την πιο κάτω αιτιολογία:
"Κυρία,
Αναφέρομαι στην αίτησή σας με ημερομηνία 10.7.1998 για έκδοση προσφυγικής ταυτότητας για πρώτη φορά με τόπο εκτοπισμού την Πάνω Ζώδια και σας πληροφορώ ότι παρόμοια αίτηση υπέβαλε και ο σύζυγος σας στις 4.6.1979, η οποία εξετάστηκε με βάση τις πρόνοιες της Απόφασης του Υπουργικού Συμβουλίου Αρ. 13.503 ημερομηνίας 19.9.1974 και απορρίφθηκε διότι από τα στοιχεία που προέκυψαν από την έρευνα που έγινε, διαπιστώθηκε ότι η συνήθης διαμονή της οικογένειας σας πριν και μέχρι την τουρκική εισβολή δεν ήταν οποιαδήποτε τουρκοκρατούμενη περιοχή.
2. Με την παρούσα αίτηση δεν παρουσιάζετε οποιαδήποτε νεότερα στοιχεία που να δικαιολογούν επανεξέταση του αιτήματός σας. Ως εκ τούτου η απόφαση του Γραφείου μας παραμένει αρνητική όπως σας γνωστοποιήθηκε με την επιστολή του Διευθυντή Υ.Μ.ΑΠ.Ε. με αριθμό φακέλου ΥΜΑΠΕ 3/77 και ημερομηνία 12.9.1979, αντίγραφο της οποίας επισυνάπτω για εύκολη αναφορά."
Με επιστολή τους ημερομηνίας 20/1/99 οι δικηγόροι της εφεσίβλητης αμφισβήτησαν τη μη ύπαρξη νεώτερων στοιχείων που θα δικαιολογούσαν την επανεξέταση της αίτησης της πελάτιδας τους και με αναφορά σε προσφυγές που είχαν καταχωρηθεί από το σύζυγο της (εναντίον απορριπτικών αποφάσεων για την έκδοση προσφυγικής ταυτότητας στο όνομα του συζύγου, που είχαν γίνει αποδεκτές από το Ανώτατο Δικαστήριο λόγω της μη διεξαγωγής δέουσας έρευνας), σημείωναν ότι ανέμεναν την έκδοση προσφυγικής ταυτότητας.
Με σχετική απαντητική τους επιστολή ημερομηνίας 4/2/99 οι εφεσείοντες, αφού αναφέρθηκαν στις αιτήσεις του συζύγου της για την απόκτηση προσφυγικής ταυτότητας και τις προσφυγές που καταχωρήθηκαν, σημείωσαν για την εφεσίβλητη ότι,
"Στις 13.7.1998 υπέβαλε αίτηση γι' απόκτηση προσφυγικής ταυτότητας η κα Ειρήνη Βογαζιανού με βάση την απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου με αριθμό 13503 και ημερομηνία 19.9.1974. Το αίτημα της απορρίφθηκε και ειδοποιήθηκε γραπτώς στις 27.7.1998 (Παράρτημα "Δ")."
Η πιο πάνω επιστολή είχε ως επιστέγασμα τη σημείωση ότι,
"Από τα πιο πάνω φαίνεται ότι στο Γραφείο μας δεν υπάρχουν εκκρεμείς υποθέσεις των πελατών σας."
Ως αποτέλεσμα της πιο πάνω επιστολής της 4/2/99, η εφεσίβλητη καταχώρησε στις 10/4/99 την υπ' αριθμό 528/99 προσφυγή ζητώντας,
"Δήλωση ή/και απόφαση του Σεβαστού Δικαστηρίου ότι η απόφαση των Καθ' ων η Αίτηση ημερερομηνίας 4 Φεβρουαρίου 1999, (Παράρτημα Α στην παρούσα) με την οποία αυτοί, κατ' ουσίαν, απέρριψαν το αίτημα της για έκδοση προσφυγικής ταυτότητας ή/και αυτοί αρνήθηκαν να προβούν σε όλες τις απαιτούμενες ενέργειες για την έκδοση προσφυγικής ταυτότητας στην Αιτήτρια είναι άκυρη και στερείται οποιουδήποτε νομίμου αποτελέσματος."
Το Ανώτατο Δικαστήριο στην πρωτόδικη του δικαιοδοσία αποδέχθηκε την προσφυγή της εφεσίβλητης και ακύρωσε τη σχετική διοικητική απόφαση λόγω έλλειψης δέουσας έρευνας και επαρκούς αιτιολογίας. Με την παρούσα έφεση οι εφεσείοντες ισχυρίζονται ότι (α) η απόφαση για την απόρριψη της προδικαστικής ένστασης είναι λανθασμένη και (β) η επίδικη απόφαση ήταν επαρκώς αιτιολογημένη.
Από τα στοιχεία που έχουν παρουσιασθεί προκύπτει ότι η εφεσίβλητη δεν προσέβαλε την απόφαση των εφεσειόντων της 27/7/98 και με την επιστολή των δικηγόρων της της 20/1/99 υποστήριξε ότι τα στοιχεία που είχαν παρουσιασθεί θα μπορούσαν να οδηγήσουν στην έκδοση προσφυγικής ταυτότητας. Η απάντηση των εφεσειόντων της 4/2/99 δεν φαίνεται ότι επηρέασε την υφιστάμενη νομική κατάσταση που επικρατούσε, αφού επιβεβαίωσε την αρχική απόφαση της 27/7/98 και πληροφόρησε τους δικηγόρους της εφεσίβλητης ότι ενώπιον των εφεσειόντων δεν εκκρεμούσε οποιαδήποτε υπόθεση της εφεσίβλητης.
Θεωρούμε ότι η προσβαλλόμενη πράξη της 4/2/99 δεν συνιστά εκτελεστή διοικητική πράξη γιατί απλά πληροφορεί τους δικηγόρους της εφεσίβλητης για τα προηγούμενα διαβήματα που είχαν γίνει και ότι δεν υπήρχε εκκρεμής αίτηση της εφεσείουσας προς εξέταση. Και τούτο παρά το λεκτικό της επιστολής των δικηγόρων της εφεσίβλητης της 20/1/99 με το οποίο γίνεται παράκληση για την έκδοση προσφυγικής ταυτότητας. Μέσα σε αυτά τα πλαίσια η επιστολή των εφεσειόντων της 4/2/99 δεν συνιστά απόρριψη του αιτήματος της εφεσίβλητης.
Η έφεση επιτρέπεται, με έξοδα σε βάρος της εφεσίβλητης. Η πρωτόδικη απόφαση ακυρώνεται.
H έφεση επιτυγχάνει με έξοδα.