|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2003) 3 ΑΑΔ 379
13 Ιουνίου, 2003
[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, ΚΑΛΛΗΣ, ΗΛΙΑΔΗΣ, ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ/στές]
ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΕΜΠΟΡΙΑΣ ΚΥΠΡΙΑΚΩΝ ΠΑΤΑΤΩΝ,
Εφεσείοντες,
v.
ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΔΡΟΥΣΙΩΤΗ,
Εφεσιβλήτου.
(Aναθεωρητική Έφεση Αρ. 3165)
Συμβούλιο Εμπορίας Κυπριακών Πατατών ― Υπάλληλοι ― Μεταθέσεις ― Το Δικαστήριο δεν υποκαθιστά με δική του κρίση, αυτή του αποφασίζοντος οργάνου ― Έλεγχος νομιμότητας ― Επίκληση αδυναμίας μετακίνησης, δεν αποτελεί νόμιμο λόγο ένστασης ― Οι υπηρεσιακές ανάγκες επικρατούν των προσωπικών συνθηκών του υπαλλήλου.
Οι εφεσείοντες προσέβαλαν την νομιμότητα της πρωτόδικης δικαστικής απόφασης με την οποία η προσφυγή του αιτητή κατά της απόφασης μετάθεσής του είχε επιτύχει.
Η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου, επιτρέποντας την έφεση, αποφάσισε ότι:
Οι εφεσείοντες υποστήριξαν ότι λανθασμένα το πρωτόδικο δικαστήριο κατέληξε στο συμπέρασμά του. Τα επιχειρήματά τους ευσταθούν. Το πρωτόδικο δικαστήριο παρασύρθηκε από την ανακριβή αναφορά στη γραπτή αγόρευση των καθ' ων η αίτηση. Σε κανένα σημείο της προσβαλλόμενης απόφασης δεν γίνεται αναφορά σε «άμεσα αναμιγμένα στην υπόθεση συμφέροντα». Ούτε και τέθηκε θέμα υγείας της γυναίκας του εφεσιβλήτου ή ενός των παιδιών του, όπως λανθασμένα αναφέρεται στη γραπτή αγόρευση των καθ΄ ων η αίτηση. Στο περίγραμμα αγόρευσής του ο ευπαίδευτος συνήγορος των εφεσειόντων αναφέρει ότι ο εφεσίβλητος δεν έχει παιδιά, ενώ στην ένστασή του ο ίδιος επικαλείται μόνο τη δική του υγεία. Αναφέρει τη σύζυγό του μόνο και μόνο για να ισχυριστεί ότι λόγω του ότι αυτή υπηρετεί στη Μέση Εκπαίδευση στη Λευκωσία δεν είναι δυνατή η μετάθεσή του εκτός Λευκωσίας.
Το Συμβούλιο αποφασίζοντας τη μετάθεσή του έλαβε σοβαρά υπ' όψιν τις υπηρεσιακές ανάγκες και το γεγονός ότι ο εφεσίβλητος υποαπασχολείται ή δεν απασχολείται καθόλου στα κεντρικά γραφεία όπου υπηρετούσε, αλλά και τις ενστάσεις που ο ίδιος προέβαλε.
Η ένστασή του όσον αφορά την επίσκεψή του στις πατατοφυτείες και στα χωριά δεν έχει ουσιαστικά σχέση με τη μετάθεση, αλλά με αυτή ταύτη την άσκηση των καθηκόντων του. Τεκμαίρεται ότι είναι ικανός να εκτελεί τα καθήκοντά του. Κι αυτό ακόμα, παρά τη σχετική βεβαίωση του ιατροσυμβουλίου, γνωμάτευση η οποία είναι, βέβαια, μεταγενέστερη. Άρα μπορεί και να επισκέπτεται και τις πατατοφυτείες.
Η ανικανότητα του εφεσιβλήτου, να οδηγεί και να μετακινείται εκτός πόλεως, ακόμα κι αν αυτή ήταν πιστοποιημένη και όχι απλώς ισχυρισμός, δεν συνιστά ικανοποιητικό λόγο μη μετάθεσής του. Στον τόπο όπου υπηρετεί σχεδόν δεν απασχολείται καθόλου, ενώ στην περιοχή των Κοκκινοχωριών υπάρχουν πιεστικές ανάγκες. Ο εφεσίβλητος θα μπορούσε να προβεί σε διευθετήσεις ακόμα και για εγκατάστασή του στον τόπο της νέας του θέσης, ενώ καμιά αναφορά δεν έγινε για τη δυνατότητα μετάθεσης της συζύγου του. Εν πάση περιπτώσει το ακυρωτικό δικαστήριο δεν επεμβαίνει στην ουσία της διοικητικής πράξης και δεν υποκαθιστά με τη δική του απόφαση αυτή του αποφασίζοντος οργάνου. Το Δικαστήριο δεν μπορεί να κρίνει αν ορθά το Συμβούλιο αποφάσισε τη μετάθεση. Απλώς ελέγχει τη νομιμότητα της απόφασης.
Ο εφεσίβλητος δεν έδειξε ικανοποιητικούς λόγους για τους οποίους η απόφαση του Συμβουλίου πάσχει.
Η έφεση επιτυγχάνει με έξοδα, τόσο πρωτόδικα, όσο και κατ' έφεση.
Έφεση.
Έφεση από τους καθ' ων η αίτηση εναντίον της απόφασης Δικαστή του Ανωτάτου Δικαστηρίου (Προσφυγή Αρ. 1084/99) ημερ. 23/11/2000, με την οποία έγινε αποδεκτή η προσφυγή του αιτητή και ακυρώθηκε η απόφαση μετάθεσής του από τα γραφεία του Συμβουλίου στη Λευκωσία στα Κοκκινοχώρια, με έδρα το Φρέναρος.
Π. Κυπριανού για Παπαχαραλάμπους και Αγγελίδη, για τους Εφεσείοντες.
Α. Σ. Αγγελίδης, για τον Εφεσίβλητο.
Cur. adv. vult.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ.: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα απαγγείλει ο Δικαστής Νικολαΐδης.
ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, Δ.: Ο εφεσίβλητος είναι γεωπόνος και εργάζεται στους εφεσείοντες-καθ' ων η αίτηση (στο εξής «το Συμβούλιο») από το 1972. Από την ημέρα του διορισμού του υπηρετούσε στα γραφεία του Συμβουλίου, στη Λευκωσία.
Στις 30.3.1999 το Συμβούλιο, ύστερα από εισήγηση του Γενικού Διευθυντή, αποφάσισε την προσωρινή μετάθεσή του στην περιοχή Κοκκινοχωριών, με έδρα τα γραφεία του Συμβουλίου στο Φρέναρος. Η μετάθεση ίσχυε για την περίοδο από 14.4.1999 μέχρι 20.6.1999.
Ο εφεσίβλητος έφερε ένσταση, ισχυριζόμενος ότι η απόφαση ήταν σαφώς τιμωρητική, αφού δεν υπήρχαν πιεστικές ανάγκες της υπηρεσίας που να επιτάσσουν τη μετάθεσή του. Επικαλέστηκε επίσης σοβαρό πρόβλημα υγείας στο σπόνδυλο και γόνατο που δεν του επέτρεπε ούτε να οδηγεί, αλλά ούτε και να μετακινείται εκτός πόλεως, αλλά ούτε και να κάμνει τις συχνές επισκέψεις που απαιτούσαν τα νέα του καθήκοντα στους γεωργούς και στις πατατοφυτείες. Υποδείκνυε τέλος ότι με δεδομένη την κατάσταση της υγείας του και το γεγονός ότι η σύζυγός του ήταν διορισμένη καθηγήτρια στη Λευκωσία, η οποιαδήποτε μετακίνησή του ήταν αδύνατη.
Στις 13.4.1999, μια δηλαδή μέρα πριν την έναρξη της ισχύος της μετάθεσής του, ο εφεσίβλητος παρουσίασε πιστοποιητικό ασθένειας μίας ημέρας και στη συνέχεια πιστοποιητικά ασθένειας τα οποία κάλυψαν συνολικά εβδομήντα εννιά μέρες άδειας, υπερκαλύπτοντας ολόκληρη την περίοδο της μετάθεσής του.
Ο εφεσίβλητος δεν παρέστη ούτε σε συνάντηση με το μεσολαβητή του Υπουργείου Εργασίας που είχε διευθετηθεί και στην οποία ήταν παρόντες ο Γενικός Διευθυντής και μέλη του Συμβουλίου.
Στις 22.4.1999, ο Γενικός Διευθυντής ζήτησε από το Διευθυντή Ιατρικών Υπηρεσιών και Υπηρεσιών Δημόσιας Υγείας σύγκληση ιατροσυμβουλίου για εξέταση και βεβαίωση των αδειών ασθενείας του εφεσιβλήτου. Ο εφεσίβλητος, άνκαι κλήθηκε για εξέταση από το ιατροσυμβούλιο δεν προσήλθε.
Στις 6.7.1999 ο Γενικός Διευθυντής, λόγω του ότι ο αιτητής επικαλείτο μακρές περιόδους ασθενείας, ζήτησε από το ιατροσυμβούλιο όπως βεβαιώσει κατά πόσο κρινόταν ικανός να συνεχίσει να εκτελεί τα καθήκοντά του. Στις 27.7.1999 το Συμβούλιο αποφάσισε, ύστερα από εισήγηση του Γενικού Διευθυντή, τη μόνιμη μετάθεση του αιτητή στα Κοκκινοχώρια, με έδρα το Φρέναρος.
Στο σχετικό πρακτικό φαίνεται ότι το Συμβούλιο, στο οποίο είχαν δοθεί προηγουμένως σημείωμα για τις υπηρεσιακές ανάγκες και τους λόγους μετάθεσης του εφεσιβλήτου, καθώς και η ένστασή του ημερ. 12.4.1999, κατέληξε στην απόφασή του για μετάθεση του εφεσιβλήτου από 1.9.1999 με την ακόλουθη αιτιολογία:
«Το Συμβούλιο, αφού συζήτησε λεπτομερώς τόσο τις υπηρεσιακές ανάγκες του στην περιοχή Κοκκινοχωριών, μετά την προαγωγή και μετάθεση του κ. Αυξ. Χ''Aυξέντη στη Λάρνακα ως Υπεύθυνου Συσκευαστηρίων, όσο και τις ενστάσεις που πρόβαλε ο κ. Δρουσιώτης στη μετάθεση του όπως αυτές αναφέρονται στην επιστολή του προς το Συμβούλιο ημερομηνίας 12/4/99 και αφού έλαβε σοβαρά υπ' όψη του (α) τα χρόνια υπηρεσίας του κ. Δρουσιώτη, (β) τις εμπειρίες του κ. Δρουσιώτη, (γ) το γεγονός ότι όπως εξελίχθησαν οι υπηρεσιακές ανάγκες του Συμβουλίου στα κεντρικά γραφεία στη Λευκωσία ο κ. Δρουσιώτης υποαπασχολείται ή δεν απασχολείται καθόλου, (δ) ότι γενικά υπό τις περιστάσεις θεωρείται ως ο πλέον κατάλληλος για τον συντονισμό ορισμένων σχεδίων και προγραμμάτων (ως αναφέρονται στο Σημείωμα) αποφασίζει ομόφωνα την μετάθεση του κ. Δρουσιώτη στο Φρέναρος από την 1/9/99 και κάλεσε τον Γενικό Διευθυντή να προχωρήσει αμέσως στην υλοποίηση της απόφασης του Συμβουλίου.»
Την 1.9.1999 το ιατροσυμβούλιο κοινοποίησε τη γνωμάτευσή του σύμφωνα με την οποία ο εφεσίβλητος, άνκαι παρουσίαζε συχνές προσβολές οσφυαλγίας λόγω οσφυϊκής δισκοπάθειας, κατά την εξέταση ουδέν το παθολογικό παρουσίασε. Η γνωμάτευση κατέληγε ότι ήταν ικανός προς εκτέλεση των καθηκόντων του.
Ο εφεσίβλητος προσέβαλε την απόφαση για μετάθεσή του. Το πρωτόδικο δικαστήριο στην απόφασή του επισημαίνει ότι οι δικηγόροι των εφεσειόντων στη γραπτή τους αγόρευση ανέφεραν ότι το Συμβούλιο κατά την άσκηση της διακριτικής του εξουσίας έλαβε υπ' όψιν και στάθμισε όλα τα άμεσα αναμεμειγμένα στην υπόθεση συμφέροντα συμπεριλαμβανομένων της κατάστασης της υγείας του αιτητή, καθώς και της υγείας της γυναίκας του και ενός από τα παιδιά του και τις επιπτώσεις που θα είχε η μεγάλη απόσταση από τον τόπο διαμονής του, έναντι των αναγκών της υπηρεσίας.
Η αναφορά αυτή κρίθηκε από το πρωτόδικο δικαστήριο εσφαλμένη γιατί είναι άγνωστα τα άμεσα αναμεμειγμένα στην υπόθεση συμφέροντα, ενώ στην ένστασή του για μετάθεση ο αιτητής έθεσε μόνο θέμα δικής του υγείας και όχι της γυναίκας του και ενός από τα παιδιά του.
Το Δικαστήριο, λαμβάνοντας εξ άλλου υπ' όψιν ότι το Συμβούλιο αποφάσισε τη μόνιμη μετάθεση του αιτητή, χωρίς να ασχοληθεί καθόλου με την κατάσταση της υγείας του και αφού μάλιστα η γνωμάτευση του ιατροσυμβουλίου ετοιμάστηκε 36 μέρες μετά την απόφαση για μόνιμη μετάθεσή του, έκρινε ότι η προσβαλλόμενη απόφαση ήταν προϊόν μη δέουσας έρευνας και κακής άσκησης διακριτικής ευχέρειας.
Οι εφεσείοντες υποστηρίζουν ότι λανθασμένα το πρωτόδικο δικαστήριο κατέληξε στο συμπέρασμα αυτό. Τα επιχειρήματά τους ευσταθούν. Το πρωτόδικο δικαστήριο παρασύρθηκε από την ανακριβή αναφορά στη γραπτή αγόρευση των καθ' ων η αίτηση. Σε κανένα σημείο της προσβαλλόμενης απόφασης δεν γίνεται αναφορά σε «άμεσα αναμιγμένα στην υπόθεση συμφέροντα». Ούτε και τέθηκε θέμα υγείας της γυναίκας του εφεσιβλήτου ή ενός των παιδιών του, όπως λανθασμένα αναφέρεται στη γραπτή αγόρευση των καθ' ων η αίτηση. Σημειώνουμε ότι στο περίγραμμα αγόρευσής του ο ευπαίδευτος συνήγορος των εφεσειόντων αναφέρει ότι ο εφεσίβλητος δεν έχει παιδιά, ενώ στην ένστασή του ο ίδιος επικαλείται μόνο τη δική του υγεία. Αναφέρει τη σύζυγό του μόνο και μόνο για να ισχυριστεί ότι λόγω του ότι αυτή υπηρετεί στη Μέση Εκπαίδευση στη Λευκωσία δεν είναι δυνατή η μετάθεσή του εκτός Λευκωσίας.
Το Συμβούλιο αποφασίζοντας τη μετάθεσή του έλαβε σοβαρά υπ' όψιν τις υπηρεσιακές ανάγκες και το γεγονός ότι ο εφεσίβλητος υποαπασχολείται ή δεν απασχολείται καθόλου στα κεντρικά γραφεία όπου υπηρετούσε, αλλά και τις ενστάσεις που ο ίδιος προέβαλε.
Η κύρια ένσταση του εφεσιβλήτου επικεντρωνόταν ουσιαστικά στο ότι το σοβαρό πρόβλημα υγείας που είχε στο σπόνδυλο και το γόνατο δεν του επέτρεπε να οδηγεί ή να μετακινείται εκτός πόλεως, αλλά ούτε και να προβαίνει σε συχνές επισκέψεις πάνω σε καθημερινή βάση σε γεωργούς και στις πατατοφυτείες τους.
Κατ' αρχήν θα πρέπει να λεχθεί ότι η ένστασή του όσον αφορά την επίσκεψή του στις πατατοφυτείες και στα χωριά δεν έχει ουσιαστικά σχέση με τη μετάθεση, αλλά με αυτή ταύτη την άσκηση των καθηκόντων του. Τεκμαίρεται ότι είναι ικανός να εκτελεί τα καθήκοντά του. Κι αυτό ακόμα, παρά τη σχετική βεβαίωση του ιατροσυμβουλίου, γνωμάτευση η οποία είναι, βέβαια, μεταγενέστερη. Άρα μπορεί και να επισκέπτεται και τις πατατοφυτείες.
Η ανικανότητα του εφεσιβλήτου, να οδηγεί και να μετακινείται εκτός πόλεως, ακόμα κι αν αυτή ήταν πιστοποιημένη και όχι απλώς ισχυρισμός, δεν συνιστά ικανοποιητικό λόγο μη μετάθεσής του. Στον τόπο όπου υπηρετεί σχεδόν δεν απασχολείται καθόλου, ενώ στην περιοχή των Κοκκινοχωριών υπάρχουν πιεστικές ανάγκες. Ο εφεσίβλητος θα μπορούσε να προβεί σε διευθετήσεις ακόμα και για εγκατάστασή του στον τόπο της νέας του θέσης, ενώ καμιά αναφορά δεν έγινε για τη δυνατότητα μετάθεσης της συζύγου του. Εν πάση περιπτώσει το ακυρωτικό δικαστήριο δεν επεμβαίνει στην ουσία της διοικητικής πράξης και δεν υποκαθιστά με τη δική του απόφαση αυτή του αποφασίζοντος οργάνου. Δεν μπορούμε να κρίνουμε αν ορθά το Συμβούλιο αποφάσισε τη μετάθεση. Απλώς ελέγχουμε τη νομιμότητα της απόφασης.
Η απόφαση για μετάθεσή του έλαβε υπ' όψιν τους ισχυρισμούς του για λόγους υγείας, αλλά το Συμβούλιο κατέληξε, μέσα στα πλαίσια της άσκησης της διακριτικής του ευχέρειας, ότι οι υπηρεσιακές ανάγκες υπερίσχυαν των ενστάσεών του.
Θεωρούμε ότι ο εφεσίβλητος δεν έδειξε ικανοποιητικούς λόγους για τους οποίους η απόφαση του Συμβουλίου πάσχει. Η έφεση επιτυγχάνει και η πρωτόδικη απόφαση ακυρώνεται. Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται, με έξοδα εναντίον του εφεσιβλήτου τόσο πρωτόδικα, όσο και κατ' έφεση όπως θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή.
H έφεση επιτυγχάνει με έξοδα, τόσο πρωτόδικα όσο και κατ' έφεση.