|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2002) 3 ΑΑΔ 844
18 Δεκεμβρίου, 2002
[ΠΙΚΗΣ, Π., ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, ΗΛΙΑΔΗΣ, ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ/στές]
ΠΟΛΥΣ ΠΟΛΥΚΑΡΠΟΥ,
Εφεσείων-Αιτητής,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Εφεσιβλήτων-Καθ' ων η αίτηση.
(Αναθεωρητική Έφεση Aρ. 3131)
Δημόσιοι Υπάλληλοι ― Αναγκαστική αφυπηρέτηση για λόγους υγείας ― Άρθρο 53(1)(δ) του Ν.1/90 ― Ακολουθητέα διαδικασία ― Κανονισμός 4 των περί Δημοσίας Υπηρεσίας (Ιατρικές Εξετάσεις και Ιατρική Περίθαλψη) Κανονισμών του 1989 (Κ.Δ.Π. 133/89) ― Παραβιάστηκε ο Κανονισμός 4(1).
Ο εφεσείων, του οποίου η προσφυγή απορρίφθηκε πρωτόδικα, ισχυρίστηκε και κατ' έφεση ότι η διαδικασία που ακολουθήθηκε για την αφυπηρέτησή του για λόγους υγείας με απόφαση της Ε.Δ.Υ., ήταν παράνομη.
Η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου, κάνοντας δεκτή την έφεση, αποφάσισε ότι:
Το Δικαστήριο διαφωνεί με τον πρωτόδικο δικαστή, ότι ο Κ.4(1) παρέχει τη δυνατότητα στην αρμόδια Αρχή να παρακάμψει την προβλεπόμενη από τον Κ.4(2) διαδικασία για τη διαπίστωση της κατάστασης της υγείας του υπό εξέταση υπαλλήλου. Η αναφορά στον Κ.4(1) σε παραπομπή υπαλλήλου σε Κυβερνητικό Ιατρικό Λειτουργό ή το Ιατροσυμβούλιο, υποδηλώνει την υποχρέωση του υπαλλήλου να προσέλθει σε εκάτερο των δύο, εφόσον κληθεί προς τούτο.
Ο Κ.4(2) καθιστά προϋπόθεση, τη διαπίστωση της ικανότητας υπαλλήλου να εκτελεί τα καθήκοντα του, σύμφωνα με τον καθοριζόμενο από τις διατάξεις του τρόπο με σημείο αναφοράς το χρόνο κατά τον οποίο εγείρεται το θέμα.
Η έφεση επιτυγχάνει με έξοδα.
Έφεση.
Έφεση από τον αιτητή εναντίον της απόφασης Δικαστή του Aνωτάτου Δικαστηρίου (Yπόθεση Aρ. 177/2000), ημερομηνίας 6/10/2000, με την οποία απέρριψε την προσφυγή του εναντίον της απόφασης με την οποία η E.Δ.Y., αφού έλαβε υπόψη το ιατρικό πιστοποιητικό του Iατροσυμβουλίου στο οποίο παραπέμφθηκε ο αιτητής στις 17/9/99, για να εξεταστεί ως προς την κατάσταση της υγείας του προς διαπίστωση της ικανότητας του να εκτελεί τα καθήκοντα της θέσης του και σύμφωνα με το οποίο αυτός έπασχε από κατά πλάκα σκλήρυνση και παρουσίαζε δυσαρθρία, αταξία και σπαστική τετραπάρεση, έκρινε τον εφεσείοντα-αιτητή ανίκανο να εκτελεί τα καθήκοντα της θέσης του (τηλεφωνητής) και ενέκρινε την αφυπηρέτηση του από 1.12.1999, σύμφωνα με τον K. 4 των περί Δημόσιας Yπηρεσίας (Iατρικές Eξετάσεις και Iατρική Περίθαλψη)�Κανονισμών του 1989 (K.Δ.Π. 133/89).
Χ. Αρτέμης, για τον Εφεσείοντα.
Κ. Σταυρινός, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Εφεσίβλητους.
Cur. adv. vult.
ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Γ. Μ. Πικής, Π..
ΠΙΚΗΣ, Π.: Το άρθρο 53(1)(δ) του Περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμου του 1990, Ν.1/90 παρέχει αρμοδιότητα στην Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας να αποφασίζει την αφυπηρέτηση μόνιμου συντάξιμου υπαλλήλου του δημοσίου για λόγους υγείας. Η ακολουθητέα διαδικασία διερεύνησης της κατάστασης της υγείας δημοσίου υπαλλήλου για να διαπιστωθεί αν είναι ικανός να εκτελεί τα καθήκοντα της θέσης του, που συνιστά το κριτήριο για την αναγκαστική αφυπηρέτησή του για λόγους υγείας, καθορίζεται στον Κ.4 των περί Δημόσιας Υπηρεσίας (Ιατρικές Εξετάσεις και Ιατρική Περίθαλψη) Κανονισμών του 1989 (Κ.Δ.Π. 133/89). Οι Κανονισμοί αυτοί διασώθηκαν και συνέχισαν να τυγχάνουν εφαρμογής και μετά τη θέσπιση του Ν.1/90, ως αποτέλεσμα της επιφύλαξης του άρθρου 87(1) του ιδίου Νόμου.
Ο Κ.4 προβλέπει:
«(1) Η αρμόδια αρχή μπορεί οποτεδήποτε και σε κάθε περίπτωση οφείλει, αν το ζητήσει ο υπάλληλος, να καλέσει οποιοδήποτε υπάλληλο να παρουσιαστεί για εξέταση από Κυβερνητικό Ιατρικό Λειτουργό ή ιατροσυμβούλιο για να εξακριβωθεί κατά πόσο αυτός είναι ικανός από πλευράς υγείας να εκτελεί τα καθήκοντα της θέσης του ή οποιασδήποτε άλλης θέσης που πρόκειται να του προσφερθεί ή οποιαδήποτε άλλα καθήκοντα που μπορούν να του ανατεθούν.
(2) Η αρμόδια αρχή, που επιθυμεί να συστήσει τη σύγκληση ιατροσυμβουλίου για την εξέταση κάποιου υπαλλήλου, προβαίνει σε διευθετήσεις ώστε ο υπάλληλος να εξεταστεί πρώτα από Κυβερνητικό Ιατρικό Λειτουργό, ο οποίος θα αποστείλει απευθείας σ' αυτήν πιστοποιητικό που να καθορίζει τη φύση των ενοχλήσεων από τις οποίες υποφέρει ο υπάλληλος. Αν το αποτέλεσμα της εξέτασης φαίνεται να δικαιολογεί ιατροσυμβούλιο, η αρμόδια αρχή θα αποστείλει το πιστοποιητικό στο Διευθυντή του Τμήματος Ιατρικών Υπηρεσιών και Υπηρεσιών Δημόσιας Υγείας, ο οποίος θα διευθετήσει τη σύγκληση ιατροσυμβουλίου για να εξετάσει τον υπάλληλο.
(3)..............................................................................................
(4)............................................................................................»
Ο αιτητής κατείχε τη θέση τηλεφωνητή στο Γενικό Νοσοκομείο Λευκωσίας επί δοκιμασία από το 1992 και επί μονίμου βάσεως από το 1994. Με απόφαση της αρμοδίας Αρχής, το Σεπτέμβριο του 1999 ο εφεσείων παραπέμφθηκε στο Ιατροσυμβούλιο για να εξεταστεί ως προς την κατάσταση της υγείας του προς διαπίστωση της ικανότητας του να εκτελεί τα καθήκοντα της θέσης που κατείχε. Το Ιατροσυμβούλιο διαπίστωσε ότι ο εφεσείων πάσχει από κατά πλάκα σκλήρυνση και παρουσιάζει δυσαρθρία, αταξία και σπαστική τετραπάρεση. Το Ιατροσυμβούλιο έκρινε ότι ο εφεσείων δεν ήταν ικανός να εκτελεί τα καθήκοντα του τηλεφωνητή πιστοποιώντας τούτο από την ημέρα της εξέτασής του (17.9.1999).
Η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας συνυπολογίζοντας όλα τα ενώπιον της στοιχεία, περιλαμβανομένου και του ιατρικού πιστοποιητικού, έκρινε τον εφεσείοντα ανίκανο να εκτελεί τα καθήκοντα της θέσης του, (τηλεφωνητής) και ενέκρινε την αφυπηρέτηση του από 1.12.1999.
Ο εφεσείων προσέβαλε την απόφαση και αξίωσε την ακύρωσή της για δυό λόγους. Πρώτο, γιατί δεν ακολουθήθηκε η προβλεπόμενη από τον Κ.4 διαδικασία για τη διερεύνηση της κατάστασης της υγείας του προς τον σκοπό διαπίστωσης της ικανότητας του να εκτελεί τα καθήκοντα της θέσης του, και δεύτερο, γιατί η απόφαση της Ε.Δ.Υ. δεν ήταν αιτιολογημένη.
Ως προς τον πρώτο λόγο ο εφεσείων υπέβαλε, ότι σημειώθηκε παρέκκλιση από τη διαδικασία διαπίστωσης της ικανότητας του προς εργασία για το λόγο ότι παραπέμφθηκε ευθέως στο Ιατροσυμβούλιο χωρίς να προηγηθεί εξέτασή του από Ιατρικό Λειτουργό. Το Δικαστήριο απέρριψε αυτό το λόγο ακύρωσης παραπέμποντας προς τούτο στις διατάξεις του Κ.4(1) στο μέρος που προβλέπει την παραπομπή προς εξέταση από Κυβερνητικό Ιατρικό Λειτουργό ή Ιατροσυμβούλιο. Σύμφωνα με την απόφαση του πρωτόδικου Δικαστηρίου ο Κ.4(1) παρέχει τη δυνατότητα στην αρμόδια Αρχή να παραπέμψει το υπό κρίση πρόσωπο είτε σε κυβερνητικό ιατρό είτε στο Ιατροσυμβούλιο· οπόταν η απόφαση της αρμοδίας Αρχής να παραπέμψει τον εφεσείοντα απευθείας στο Ιατροσυμβούλιο αποτελούσε επιλογή η οποία της παρεχόταν. Αναφορικά με το, κατ' ισχυρισμό, αναιτιολόγητο της επίδικης απόφασης το Δικαστήριο διαπίστωσε ότι προδήλως η απόφαση στηρίχθηκε στα ευρήματα του Ιατροσυμβουλίου όπου διαπιστώνεται ευθέως ότι ο εφεσείων είναι ανίκανος να εκτελεί τα καθήκοντα της θέσης του.
Με την έφεση επιδιώκεται η ανατροπή της πρωτόδικης απόφασης και παρεπόμενα η ακύρωση της επίδικης διοικητικής απόφασης με το αιτιολογικό ότι ευσταθούσαν και οι δύο λόγοι για τους οποίους επιδιώχθηκε η ακύρωση της αναγκαστικής αφυπηρέτησης του εφεσείοντος.
Προς στήριξη της θέσης αναφορικά με την αντικανονικότητα της διαδικασίας, ο εφεσείων επικεντρώθηκε στις διατάξεις του Κ.4(2), όπου καθορίζεται η νόμιμη διαδικασία. Παραπέμπεται ο υπάλληλος σε πρώτο στάδιο σε Κυβερνητικό Ιατρικό Λειτουργό προς διαπίστωση της φύσης «των ενοχλήσεων από τις οποίες υποφέρει ο υπάλληλος». Ακολουθεί η παραπομπή του σε Ιατροσυμβούλιο μόνο εφόσον το αποτέλεσμα της εξέτασης δικαιολογεί τέτοιο διάβημα.
Η παραπομπή υπαλλήλου σε Κυβερνητικό Ιατρικό Λειτουργό διατυπώνεται επιτακτικά από τον Κ.4(2) και καθορίζεται ως το πρώτο διακριτέο στάδιο της διαδικασίας διαπίστωσης της ικανότητάς του να εκτελεί την εργασία του.
Διαφωνούμε με το πρωτόδικο Δικαστήριο ότι ο Κ.4(1) παρέχει τη δυνατότητα στην αρμόδια Αρχή να παρακάμψει την προβλεπόμενη από τον Κ.4(2) διαδικασία για τη διαπίστωση της κατάστασης της υγείας του υπό εξέταση υπαλλήλου. Η αναφορά στον Κ.4(1) σε παραπομπή υπαλλήλου σε Κυβερνητικό Ιατρικό Λειτουργό ή το Ιατροσυμβούλιο, υποδηλώνει την υποχρέωση του υπαλλήλου να προσέλθει σε εκάτερο των δύο εφόσον κληθεί προς τούτο.
Ο κ. Σταυρινός, συμφώνησε ενώπιον μας ότι σημειώθηκε παρέκκλιση από την προβλεπόμενη διαδικασία διαπίστωσης της ικανότητας υπαλλήλου προς εκτέλεση των καθηκόντων της θέσης του. πλην εισηγήθηκε ότι το κενό που προέκυψε από τη μή παραπομπή του εφεσείοντος σε Ιατρικό Λειτουργό πληρώθηκε, στην προκείμενη περίπτωση, από ιατρικό πιστοποιητικό το οποίο υπήρχε στο φάκελο του εφεσείοντος που εκδόθηκε από το Δρ. Μίτλετον προ πολλών ετών και στο οποίο πιστοποιείται ότι ο εφεσείων υπέφερε από κατά πλάκας σκλήρυνση και ότι παρουσίαζε ως εκ τούτου αδυναμία στα κάτω άκρα. Ο Κ.4(2) καθιστά προϋπόθεση, τη διαπίστωση της ικανότητας υπαλλήλου να εκτελεί τα καθήκοντα του σύμφωνα με τον καθοριζόμενο από τις διατάξεις του τρόπο με σημείο αναφοράς το χρόνο κατά τον οποίο εγείρεται το θέμα.
Η διαπίστωσή μας ότι η ικανότητα του εφεσείοντος προς εκτέλεση της εργασίας του δεν διαπιστώθηκε μέσα στο σωστό θεσμικό πλαίσιο αναιρεί τη νομιμότητα του αποτελέσματος, γεγονός που επισφραγίζει την ακυρότητα της ακολουθήσασας επίδικης απόφασης της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας.
Η έφεση επιτρέπεται με έξοδα κατ' έφεση και πρωτοδίκως. Η πρωτόδικη απόφαση παραμερίζεται και η επίδικη διοικητική απόφαση ακυρώνεται στην ολότητά της.
H έφεση επιτυγχάνει με έξοδα.