|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2001) 3 ΑΑΔ 237
15 Μαρτίου, 2001
[ΝΙΚΗΤΑΣ, ΑΡΤΕΜΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΟΥ, ΚΡΑΜΒΗΣ, ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ/στές]
ANTHONY G. SKYRIANIDES HOLDINGS LTD,
Εφεσείουσα,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΦΟΡΟΥ ΦΟΡΟΥ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΟΣ,
Εφεσιβλήτων.
(Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 2634)
Φορολογία ― Φορολογία Εισοδήματος ― Μερίσματα από οργανισμούς προσώπων, οι οποίοι συστήνονται στη Δημοκρατία ― Δεν φορολογούνται και ούτε λαμβάνονται υπόψη κατά τον προσδιορισμό του εισοδήματος για σκοπούς εταιρικού φόρου ― Άρθρο 34 παράγραφος 2 του Δευτέρου Παραρτήματος του Νόμου.
Η εφεσείουσα διεκδίκησε υπολογισμό των μερισμάτων που εισέπραξε ως μέτοχος σε άλλη εταιρεία στο φορολογητέο εισόδημά της. Η απορριπτική απόφαση προσβλήθηκε με προσφυγή και η απορριπτική σε αυτήν δικαστική απόφαση, με έφεση.
Η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου, απορρίπτοντας την έφεση, αποφάσισε ότι:
Κρίθηκε πρωτόδικα ότι η περίπτωση διέπετο, όπως είχε υποδείξει ο Έφορος, από το Δεύτερο Παράρτημα του Άρθρου 34 του Νόμου.
Με την έφεση αμφισβητείται αυτό το αποτέλεσμα με αναφορά στους λόγους για τους οποίους θεωρήθηκε πως τα άρθρα 35Γ και 36(2) δεν είχαν εν προκειμένω εφαρμογή.
Είναι προφανές πως οι πρόνοιές τους δεν είχαν σχέση με την περίπτωση της εφεσείουσας. Τα άρθρα 35Γ και 36(2) ρυθμίζουν ζητήματα σχετικά με την παρακράτηση φόρου από μερίσματα κάτω από ορισμένες περιστάσεις. Δεν προέκυψε στην παρούσα περίπτωση οτιδήποτε με αναφορά στο οποίο να εγειρόταν ζήτημα βάσει είτε της μιας είτε της άλλης διάταξης. Το δε Άρθρο 36(1), με το οποίο προβλέπεται ο συμψηφισμός φόρων για σκοπούς είσπραξης, εφαρμόζεται, όπως ρητά αναφέρεται, στην περίπτωση όπου το μέρισμα περιλαμβάνεται σε φορολογητέο εισόδημα. Στην προκείμενη όμως περίπτωση καθίστατο σαφές, ενόψει της παραγράφου 2 του Δεύτερου Παραρτήματος, στο οποίο παρέπεμπε το Άρθρο 34 του Νόμου, ότι "κατά τον προσδιορισμό του εισοδήματος για σκοπούς εταιρικού φόρου", τα μερίσματα δεν λαμβάνονται υπόψη.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.
Έφεση.
Έφεση από την αιτήτρια εταιρεία εναντίον της απόφασης Δικαστή του Ανωτάτου Δικαστηρίου (Νικολαΐδης, Δ.) (Αρ. Προσφυγής 986/95), ημερομηνίας 31/3/98 με την οποία απορρίφθηκε η προσφυγή της εναντίον της απόρριψης της ένστασής της κατά της επιβολής σ' αυτήν φορολογίας εισοδήματος στην οποία δεν περιέλαβε τα μερίσματα τα οποία εισέπραξε το 1992 ως μέτοχος εταιρείας.
Τ. Παπαδόπουλος, για την Εφεσείουσα.
Ε. Κλεόπα, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Εφεσίβλητους.
Cur. adv. vult.
ΝΙΚΗΤΑΣ, Δ.: Την απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Νικολάου, Δ.
ΝΙΚΟΛΑΟΥ, Δ.: Η εφεσείουσα εταιρεία ήταν μέτοχος στην εταιρεία Skyrianides Hotels Ltd, από την οποία κατά το 1992 εισέπραξε μερίσματα. Επρόκειτο για μερίσματα από κέρδη που προέκυψαν πριν από την 1 Ιανουαρίου 1991. Με τη Δήλωση Εισοδήματος για το φορολογικό έτος 1992 και τους συνυποβληθέντες λογαριασμούς, η εφεσείουσα ζήτησε όπως τα μερίσματα θεωρηθούν μέρος του φορολογητέου εισοδήματός της και, επακόλουθα, όπως συμψηφισθεί ο φόρος επί των μερισμάτων, ο οποίος είχε παρακρατηθεί από την εταιρεία που τα κατέβαλε.
Στις 16 Ιουνίου 1995, ο Έφορος Φόρου Εισοδήματος επέβαλε φορολογία κατά τον υπολογισμό της οποίας δεν περιέλαβε τα εν λόγω μερίσματα στο φορολογητέο εισόδημα. Η εφεσείουσα υπέβαλε ένσταση, μέσω του ελεγκτή της, ο οποίος λεπτομερώς εξήγησε γιατί, κατά την άποψή του, η υπό του Εφόρου ερμηνεία των σχετικών προνοιών του περί Φορολογίας του Εισοδήματος Νόμου του 1961 (όπως τροποποιήθηκε, ιδίως εν προκειμένω με τον Ν. 245/90) - με την οποία, καθώς σημείωσε, συμφωνούσε και ο Σύνδεσμος Εγκεκριμένων Λογιστών Κύπρου - ήταν λανθασμένη· και εισηγήθηκε πως οι πρόνοιες του άρθρου 35Γ σε συνδυασμό με τις πρόνοιες του άρθρου 36(2) υποστήριζαν τη θέση της εφεσείουσας. Παραθέτουμε το άρθρο 35Γ και ολόκληρο το άρθρο 36:
"35Γ. Οργανισμός προσώπων ο οποίος συστήνεται στη Δημοκρατία, ή του οποίου ο έλεγχος και η διεύθυνση ασκούνται στη Δημοκρατία δεν παρακρατεί φόρο σε περίπτωση κατά την οποία τα μερίσματα τα οποία πληρώνονται μέχρι την 31η Δεκεμβρίου 1995 προέρχονται από εισόδημα πάνω στο οποίο καταβλήθηκε ή είναι καταβλητέος φόρος σε συντελεστή ο οποίος ίσχυε πριν την έναρξη της ισχύος του παρόντος Νόμου.
36. (1) Ολόκληρο το ποσό φόρου ή προσωπικής εισφοράς το οποίο παρακρατείται από τον οργανισμό προσώπων από το μέρισμα το οποίο καταβάλλεται στους μετόχους σύμφωνα με το άρθρο 35 και ολόκληρο το ποσό φόρου ή προσωπικής εισφοράς το οποίο αναλογεί στο μερίδιο που δικαιούται οποιοδήποτε πρόσωπο από το εισόδημα του οργανισμού προσώπων το οποίο φορολογείται σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος Νόμου και το οποίο μέρισμα ή μερίδιο από τα κέρδη περιλαμβάνεται στο φορολογητέο εισόδημα του μετόχου ή του προσώπου αυτού, δύναται για σκοπούς είσπραξης να συμψηφίζεται με το φόρο που επιβλήθηκε στο πιο πάνω φορολογητέο εισόδημα:
Νοείται ότι ο συμψηφισμός του φόρου περιορίζεται στο ποσό το οποίο παρακρατήθηκε από τα μερίσματα τα οποία καταβάλλονται στους μετόχους.
(2) Παρά τις διατάξεις του άρθρου 35Γ, οποτεδήποτε καταβάλλεται μέρισμα από κέρδη τα οποία πραγματοποιήθηκαν πριν από το φορολογικό έτος 1991, λογίζεται ότι παρακρατήθηκε φόρος από τον οργανισμό προσώπων από το εισόδημα από το οποίο καταβάλλεται το μέρισμα με συντελεστή με τον οποίο καταβλήθηκε ή ήταν καταβλητέος ο φόρος."
Ο Έφορος απέρριψε την ένσταση. Εξήγησε ότι ίσχυε εδώ η επιφύλαξη της δεύτερης παραγράφου του Δεύτερου Παραρτήματος (στο οποίο αναφερόταν το άρθρο 34) του Νόμου. Προνοείται στην παράγραφο 2 του Δεύτερου Παραρτήματος ότι:
"2. Οργανισμοί προσώπων φορολογούνται με τους ακόλουθους συντελεστές (εταιρικός φόρος):
Φορολογητέο Φορολογικός
εισόδημα συντελεστής
-------------- ------------------
Για κάθε λίρα μέχρι ποσό £100,000 20 σεντ
Για κάθε λίρα πάνω από £100,000 25 σεντ
Νοείται ότι δε θα επιβάλλεται εταιρικός φόρος πάνω στα μερίσματα τα οποία αποκτούνται από οργανισμούς προσώπων οι οποίοι συστήνονται στη Δημοκρατία ή των οποίων ο έλεγχος και η διεύθυνση ασκούνται στη Δημοκρατία και τέτοια μερίσματα δε θα λαμβάνονται υπόψη κατά τον προσδιορισμό του εισοδήματος για σκοπούς εταιρικού φόρου."
Κοινοποίησε το αποτέλεσμα στην εφεσείουσα με επιστολή ημερ. 13 Σεπτεμβρίου 1995. Ακολούθησε, στις 18 Σεπτεμβρίου 1995, η τελική Ειδοποίηση Επιβολής Φορολογίας.
Η εφεσείουσα προσέβαλε την απόφαση του Εφόρου. Κρίθηκε πρωτόδικα ότι η περίπτωση διέπετο, όπως είχε υποδείξει ο Έφορος, από το Δεύτερο Παράρτημα του άρθρου 34 του Νόμου.
Με την έφεση αμφισβητείται αυτό το αποτέλεσμα με αναφορά στους λόγους για τους οποίους θεωρήθηκε πως τα άρθρα 35Γ και 36(2) δεν είχαν εν προκειμένω εφαρμογή.
Δεν χρειάζεται να συζητήσουμε τους δοθέντες πρωτόδικους λόγους ούτε και να επιχειρήσουμε γενική ερμηνεία των άρθρων 35Γ και 36. Είναι νομίζουμε προφανές πως οι πρόνοιές τους δεν είχαν σχέση με την περίπτωση της εφεσείουσας. Τα άρθρα 35Γ και 36(2) ρυθμίζουν ζητήματα σχετικά με την παρακράτηση φόρου από μερίσματα κάτω από ορισμένες περιστάσεις. Δεν προέκυψε στην παρούσα περίπτωση ο,τιδήποτε με αναφορά στο οποίο να εγειρόταν ζήτημα βάσει είτε της μιας είτε της άλλης διάταξης. Το δε άρθρο 36(1), με το οποίο προβλέπεται ο συμψηφισμός φόρων για σκοπούς είσπραξης, εφαρμόζεται, όπως ρητά αναφέρεται, στην περίπτωση όπου το μέρισμα περιλαμβάνεται σε φορολογητέο εισόδημα. Στην προκείμενη όμως περίπτωση καθίστατο σαφές, ενόψει της παραγράφου 2 του Δεύτερου Παραρτήματος, στο οποίο παρέπεμπε το άρθρο 34 του Νόμου, ότι "κατά τον προσδιορισμό του εισοδήματος για σκοπούς εταιρικού φόρου" τα μερίσματα δεν λαμβάνονται υπόψη.
Η έφεση αποτυγχάνει και απορρίπτεται με έξοδα.
H�έφεση απορρίπτεται με έξοδα.