|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1998) 3 ΑΑΔ 321
8 Mαΐου, 1998
[ΠΙΚΗΣ, Π., ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗΣ, ΝΙΚΗΤΑΣ, ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ,
ΑΡΤΕΜΗΣ, ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΟΥ,
ΚΑΛΛΗΣ, ΚΡΟΝΙΔΗΣ, ΗΛΙΑΔΗΣ, ΚΡΑΜΒΗΣ, ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, Δ/στές]
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ,
Αιτητής,
ν.
ΒΟΥΛΗΣ ΤΩΝ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΩΝ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Aναφορά Aρ. 1/97)
Aναφορά — Aπόσυρση αναφοράς από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας — Kαμία ένσταση εκ μέρους της Bουλής των Aντιπροσώπων —Eπιπτώσεις — Απορρίπτεται ως αποσυρθείσα.
[Πέραν των ανωτέρω τίτλων η απόφαση του Δικαστηρίου διαβάζεται ως σύνολο.]
H αναφορά απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
Aναφερόμενη υπόθεση:
Πρόεδρος της Δημοκρατίας v. Bουλής των Aντιπροσώπων (Aρ. 1) (1993) 3 A.A.Δ. 1.
Αναφορά.
Η πλήρης Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου απέρριψε, ως αποσυρθείσα, Αναφορά του Προέδρου της Δημοκρατίας, μετά από αίτηση του ιδίου η οποία έγινε αποδεκτή από τη Βουλή των Αντιπροσώπων.
Cur. adv. vult.
ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ: Οι επιπτώσεις από την απόσυρση Αναφοράς εξετάστηκαν στην Αναφορά 2/87 (12.12.1987), στην οποία κρίθηκε ότι εφόσον αυτή αποσύρεται και δεν υπάρχει ένσταση εκ μέρους της Βουλής των Αντιπροσώπων η Αναφορά απορρίπτεται ως αποσυρθείσα.
Η Ολομέλεια στην Πρ. Δημοκρατίας ν. Βουλής Αντ. (Αρ. 1) (1993) 3 Α.Α.Δ. 1, (Αναφορά 10/91), θεώρησε την απόφαση στην Αναφορά 2/87 «καθοδηγητική ως προς τη δυνατότητα απόρριψης Αναφοράς η οποία αποσύρεται από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας».
Εφόσον η παρούσα Αναφορά αποσύρεται και με γραπτή κοινοποίηση μέσω του δικηγόρου της η Βουλή των Αντιπροσώπων πληροφορεί ότι, «δεν υπάρχει ένσταση εκ μέρους μας και δεν διεκδικούμε έξοδα» η Αναφορά απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
H αναφορά απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
12 Δεκεμβρίου, 1987
[ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΔΗΣ, Π., ΛΟΪΖΟΥ, ΜΑΛΑΧΤΟΣ, ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ, ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ, ΠΙΚΗΣ, ΚΟΥΡΡΗΣ, Δ/στές]
ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΑΦΟΡΩΣΙ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 140 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ,
Αιτητής,
ν.
ΒΟΥΛΗΣ ΤΩΝ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΩΝ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Aναφορά Aρ. 2/87)
ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ: Ενόψει της ειδοποιήσεως της Γενικής Εισαγγελέως της Δημοκρατίας, με ημερομηνία 12 Δεκεμβρίου 1987, ότι η Αναφορά αυτή αποσύρεται και δεδομένου ότι δεν υπάρχει ένσταση εκ μέρους του δικηγόρου της Βουλής των Αντιπροσώπων η Αναφορά απορρίπτεται ως αποσυρθείσα.
Ο Δ/ΣΤΗΣ κ. ΠΙΚΗΣ: Η άποψή μου για την αίτηση που έχει υποβληθεί εκ μέρους του Προέδρου της Δημοκρατίας για να αποσυρθεί η Αναφορά, διαδικασία με την οποία συμφωνούν και οι δικηγόροι της Βουλής, είναι η εξής:
1. Η απόφαση του Προέδρου της Δημοκρατίας να αποσύρει την Αναφορά δεν υπόκειται σε δικαστικό έλεγχρο και εφόσον η Αναφορά αποσύρεται παύει να υπάρχει αντικείμενο για εξέταση από το Ανώτατο Δικαστήριο. Επομένως συμφωνώ ότι η Αναφορά πρέπει να απορριφθεί.
2. Εν τούτοις δε μπορώ να μη σχολιάσω την προτεινόμενη ρύθμιση του θέματος, όπως προκύπτει από την απόφαση της Βουλής που δημοσιεύθηκε στην επίσημη εφημερίδα της Δημοκρατίας της 11/12/87 (στοιχεία, Παράρτημα 40, Μέρος ΙΙ, Αρ. 6).
Διατηρώ σοβαρές επιφυλάξεις κατά πόσο η ρύθμιση που υιοθετήθηκε συνάδει με τα Συνταγματικά θέσμια. Έχω τη γνώμη, αν και πρέπει να σημειώσω ότι το θέμα δεν έχει εξεταστεί εξαντλητικά, ότι το Σύνταγμα δεν παρέχει ευχέρεια στη Νομοθετική Εξουσία να ανακαλεί νόμους οι οποίοι έχουν σταλεί προς έκδοση στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Μετά την Αναφορά της συνταγματικότητας του νόμου από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας στο Ανώτατο Δικαστήριο για γνωμάτευση, η υποχρέωση για έκδοση του νόμου αναιρείται μόνο αν και έφοσον ο νόμος κηρυχθεί αντισυνταγματικός, σύμφωνα με τις πρόνοιες του άρθρου 140 του Συντάγματος.
Το άρθρο 52, σε συνάρτηση με το άρθρο 140 του Συντάγματος, επιβάλλει την έκδοση του νόμου εκτός εάν κηρυχθεί αντισυνταγματικός από το Ανώτατο Δικαστήριο.
3. Τέλος, θέλω να σημειώσω ότι, προσωπικά δεν έχω εκφράσει την άποψη, εξέταση της συνταγματικότητας του νόμου θα μπορούσε να αποτελέσει «αντικείμενο διελκυστίνδας μεταξύ των Εξουσιών».