|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1998) 3 ΑΑΔ 299
30 Mαρτίου, 1998
[ΠΙΚΗΣ, Π., ΝΙΚΗΤΑΣ, ΚΑΛΛΗΣ, ΚΡΑΜΒΗΣ, ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, Δ/στές]
GEORGE P. ZACHARIADES LTD.
Εφεσείουσα-Αιτήτρια,
v.
ΑΡΧΗΣ ΗΛΕΚΤΡΙΣΜΟΥ ΚΥΠΡΟΥ,
Εφεσίβλητης-Καθ' ης η αίτηση.
(Aναθεωρητική Έφεση Aρ. 2034)
Προσφορές — Διαδικασία προεπιλογής προσφοροδοτών που θα γίνουν δεκτοί προς υποβολή προσφοράς — O εξ αυτών επιτυχών μειοδότης, δεν μπορεί να αποκλεισθεί με τρόπο που αντιφάσκει και οδηγεί στην αχρήστευση της διαδικασίας προεπιλογής — Περιστάσεις ακυρότητας της κατακύρωσης στην κριθείσα περίπτωση.
Προσφυγή βάσει του Άρθρου 146 του Συντάγματος — Λόγοι ακυρώσεως — Παραβίαση των αρχών της χρηστής διοίκησης — Περιστάσεις της παραβίασης στην κριθείσα περίπτωση κατακύρωσης προσφοράς.
Oργανισμοί Δημοσίου Δικαίου — Aρχή Hλεκτρισμού Kύπρου — Προσφορες — Aκυρότητα της κατακύρωσης — Περιστάσεις.
H έφεση στρεφόταν κατά της πρωτόδικης απόφασης που έκρινε νόμιμη την κακακύρωση προσφοράς σε προσφοροδότη άλλον από τον χαμηλότερο, με το αιτιολογικό ότι η καθ' ης η Aίτηση Aρχή δεν έμεινε ικανοποιημένη από τον τελευταίο κατά την εκτέλεση έργων στο παρελθόν. Kρίσιμο ήταν το γεγονός ότι της υποβολής των προσφορών είχε προηγηθεί προεπιλογή των ενδιαφερομένων, με βάση την αξιολογούμενη καταλληλότητά τους.
H Oλομέλεια του Aνωτάτου Δικαστηρίου, επιτρέποντας την έφεση, αποφάσισε ότι:
1. H επίδικη απόφαση υιοθέτησε κατά βάση τη γνώμη της πλειοψηφίας της Επιτροπής Προσφορών κατ' απόκλιση προς τις γνωμοδοτήσεις των Συμβούλων Μηχανικών και της Τεχνικής Επιτροπής Αξιολόγησης, που επιφορτίστηκαν ειδικά με το έργο επιλογής των ικανών και κατάλληλων οίκων, για τους σκοπούς του διαγωνισμού. Η μέθοδος προεπιλογής αυτόν ακριβώς το σκοπό εξυπηρετεί. Διαφορετικά δεν έχει κανένα νόημα. Αποτελεί μέθοδο προληπτικού ελέγχου ικανότητας και καταλληλότητας. Το ερωτηματολόγιο που απαντήθηκε από το στενό κύκλο των προεπιλεγέντων, αφορά ένα ευρύτατο φάσμα στοιχείων, περιλαμβανομένων και των έργων που η Αρχή ανέθεσε προηγουμένως σε οποιονδήποτε από αυτούς. Είναι προφανές πως αυτό γίνεται για να διαπιστωθεί κατά πόσο ο υποψήφιος έχει το ευρύ φάσμα ιδιοτήτων, που άπτονται της ικανότητας και καταλληλότητάς του. Κατά πόσο συγκεντρώνει την απαιτούμενη τεχνική εμπειρία, τα τεχνικά και οικονομικά μέσα και σε τελική ανάλυση τα εχέγγυα καλής εκτέλεσης.
2. Στην ουσία η εφεσείουσα δεν κρίθηκε. Αποκλείσθηκε από το Συμβούλιο ως ακατάλληλη παρόλο που τα όργανα επιλογής που διόρισε (Σύμβουλοι Μηχανικοί και Τεχνική Επιτροπή Αξιολόγησης) έκριναν, με πλήρη γνώση των στοιχείων, το αντίθετο. Δημιουργείται επομένως κεφαλαιώδης αντίφαση που πλήττει καίρια τη ληφθείσα απόφαση. Ασφαλώς η προεπιλογή δεν προδικάζει και την τελική επιλογή. Είναι αυτονόητο. Το Συμβούλιο είναι ελεύθερο, για άλλους έγκυρους λόγους ή ακόμη και για ανακάλυψη στο αναμεταξύ στοιχείων που άπτονται της καταλληλότητας, να μην προτιμήσει τη φθηνότερη προσφορά. Δεν είναι όμως επιτρεπτό να εμπλέκεται η ικανότητα διεκπεραίωσης. Η εφεσείουσα είχε ήδη κριθεί to be qualified to satisfactorily perform the Contract, μέσα στην έννοια του όρου 20.1, με την πιο πρόσφορη μεθοδολογία. Η διαφορετική αντιμετώπιση που έτυχε το όλο ζήτημα, πλήττει βάναυσα τους κανόνες χρηστής διοίκησης.
3. Υπάρχει όμως και ένα πρόσθετο γεγονός που υπονομεύει αισθητά τον άλλο λόγο στον οποίο στηρίχθηκε η Επιτροπή Προσφορών και τελικά η επίδικη απόφαση. Τα τρία μέλη της δέχθηκαν πως αν η προσφορά της εφεσείουσας ήταν ακόμη πιο χαμηλή, θα θεωρούσαν ότι είχε τα εχέγγυα. Πώς είναι δυνατή η συνάρτηση των δύο θεμάτων, ικανότητας και ποσού προσφοράς, όπως τέθηκε από την πλειοψηφία;
H έφεση επιτυγχάνει με έξοδα.
Έφεση.
Έφεση εναντίον της απόφασης Δικαστή του Aνωτάτου Δικαστηρίου Kύπρου (Aρτεμίδης, Δ.) που δόθηκε στις 8 Δεκεμβρίου, 1994 (Προσφυγή Aρ. 269/91) με την οποία απορρίφθηκε η προσφυγή της εφεσείουσας εναντίον της απόφασης της εφεσίβλητης να την αποκλείσει από το διαγωνισμό που προκήρυξε για την επέκταση του Ηλεκτροπαραγωγού Σταθμού Δεκέλειας.
Μ. Παπαπέτρου, για την Εφεσείουσα.
Αλ. Λυκούργου για Τ. Παπαδόπουλο, για την Eφεσίβλητη.
Cur. adv. vult.
ΠΙΚΗΣ, Π.: Την απόφαση του δικαστηρίου θα δώσει ο δικαστής Σ. Νικήτας.
ΝΙΚΗΤΑΣ, Δ.: Η υπόθεση αφορά την επέκταση του ηλεκτροπαραγωγού σταθμού Δεκέλειας. Ένα έργο που στοίχισε πάνω από £3.000.000. Η εφεσείουσα εργοληπτική εταιρεία αποκλείστηκε ουσιαστικά από το διαγωνισμό που προκήρυξε η εφεσίβλητη Αρχή, για το σκοπό αυτό, υπό τις παρακάτω συνθήκες. Η έφεση κινήθηκε σε ένα μόνο άξονα. Αν, δηλαδή, μπορούσε νόμιμα να αποκλεισθεί η εφεσείουσα λόγω κάποιων διαφορών και απαιτήσεων που ανέκυψαν κατά την εκτέλεση άλλης φάσης του έργου (κατά την περίοδο 1981 έως 1983) που ανατέθηκε, ύστερα πάλιν από διαγωνισμό, σε κοινοπραξία στην οποία συμμετείχε και η εφεσείουσα. Και παρότι η εφεσείουσα είχε προεπιλεγεί ως κατάλληλη με διαδικασία προεπιλογής. Η υπόθεση έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για το δίκαιο των δημοπρασιών δοθέντος ότι η νομολογία δεν ασχολήθηκε ειδικά, μέχρι σήμερα, με ένα τέτοιο ζήτημα. Η προϊστορία θα καθορίσει - και φωτίσει - τις παραμετρικές του προεκτάσεις.
Για σκοπούς προεπιλογής ετοιμάστηκε και κυκλοφόρησε στους ενδιαφερόμενους εκτενές ειδικό ερωτηματολόγιο. Είναι στο φάκελο, όπως και κάθε άλλο έγγραφο ή πρακτικό στο οποίο αναφερόμαστε. Προκρίθηκαν 8 εργοληπτικές εταιρείες. Στο σχετικό κατάλογο περιλήφθηκε και η εφεσείουσα (βλέπε επιστολή ημερ. 21/6/90). Όλες οι επιλεγείσες εταιρείες υπέβαλαν προσφορές, αφού προμηθεύθηκαν "τα έγγραφα των προσφορών" αντί καταβολής ποσού £250 για κάθε περίπτωση. Οι προσφορές έπρεπε να υποβληθούν μέχρι 7/9/90. Δόθηκε όμως παράταση μέχρι 21/9/90. Ας σημειωθεί ότι το ερωτηματολόγιο καταρτίσθηκε από τις τεχνικές υπηρεσίες της Αρχής και στη συνέχεια στάληκε στους Συμβούλους Μηχανικούς, που είναι βρεττανική εταιρεία.
Οι προσφορές πέρασαν από ένα εξονυχιστικό στάδιο αξιολόγησης. Είχε συσταθεί για το σκοπό αυτό Τεχνική Επιτροπή Αξιολόγησης (εφεξής Τ.Ε.Α.) από κορυφαία στελέχη της Αρχής. Ζητήθηκε, όπως ήταν φυσικό, και η γνώμη των Συμβούλων Μηχανικών (συντομογραφικά Σ.Μ.). Ύστερα από λεπτομερειακή και εμπεριστατωμένη ανάλυση των δεδομένων η Τ.Ε.Α. σύστησε ανάθεση των κατασκευών στην εφεσείουσα, η οποία είχε δώσει και τη χαμηλότερη προσφορά. Με χωριστή, επίσης μεστή, έκθεση οι Σ.Μ. προέβησαν στην ίδια σύσταση υπέρ της μειοδότιδος (βλέπε την έκθεση τους ημερ. 16/5/90). Δεν αμφισβητείται ότι και ο Γενικός Ελεγκτής της Δημοκρατίας με κατοπινό έγγραφο (21/2/91) σύστησε να κατακυρωθεί η προσφορά της εφεσείουσας.
Στη συνέχεια, στις 8/1/91, το θέμα εξετάστηκε από την τετραμελή Επιτροπή Προσφορών (Ε.Π.) της Αρχής. Τρία μέλη της εξέφρασαν "έντονες επιφυλάξεις" για την εφεσείουσα για δύο λόγους: (1) ότι, για προηγούμενο έργο που της ανατέθηκε από την Αρχή, υπέβαλε παράλογες απαιτήσεις (ύψους περίπου £3.000.000) που, ύστερα από μακρά διαπράγματευση, διευθέτησε με χαμηλότερο ποσό (£620.000). και (2) έπαθε τότε βλάβη ο κυματοθραύστης που είχε κατασκευασθεί από την κοινοπραξία που, σύμφωνα με εμπειρογνώμονα τον οποίο διόρισε η Αρχή, οφειλόταν σε χρήση από τους εργολάβους ογκολίθων μικρότερου βάρους από το προβλεφθέν στις προδιαγραφές του έργου εκείνου.
Τελικά, ο τότε Γενικός Διευθυντής τάχθηκε, ως μέλος της Ε.Π., υπέρ ανάθεσης των κατασκευαστικών έργων στην J. & P. Ltd., που σύμφωνα με το πρακτικό "το υπό διαπραγμάτευση ποσό του συμβολαίου θα είναι £3.400.079,50. Δύο άλλα μέλη σύστησαν κατακύρωση της στην εταιρεία Αδελφοί Ιακώβου Λτδ., δηλαδή, το ενδιαφερόμενο μέρος στην υπόθεση. Στην περίπτωση αυτή το υπό διαπραγμάτευση ποσό του συμβολαίου ήταν £3.396.146,73. Ας σημειωθεί ότι η τιμή προσφοράς της τελευταίας αυτής εταιρείας ήταν £3.421.008 και της J. & P. Ltd. 3.432.128.
Mόνο ένα από τα μέλη, ο τότε Διευθυντής Μεταφοράς-Διανομής πρότεινε την κατακύρωση στη μειοδότιδα. Παραθέτουμε την άποψη του όπως είναι διατυπωμένη στο πρακτικό ημερ. 8/1/91:
"Ο κ. Κουντούρης έχει την άποψη ότι εφόσον οι λόγοι για τους οποίους εξεφράσθησαν επιφυλάξεις ήσαν γνωστοί πριν από το χρόνο προεπιλογής των εργολάβων δεν μπορεί παρά να εισηγηθεί από τις Εταιρείες που προεπιλέγησαν τον προσφοροδότη που υπέβαλε τη χαμηλότερη αξιολογημένη προσφορά που στην προκειμένη περίπτωση είναι η Εταιρεία Γ. Π. Ζαχαριάδης Λτδ. Το υπό διαπραγμάτευση ποσό του συμβολαίου θα είναι £3.326.976,64."
Η Αρχή, σε έκτακτη συνεδρίαση της ημερ. 25/1/91, κατακύρωσε το αποτέλεσμα της προσφοράς στο ενδιαφερόμενο μέρος. Ήταν απόφαση πλειοψηφίας: 4 υπέρ, 3 εναντίον, με δύο αποχές. Όμως η κρίση της εκείνη θεωρήθηκε ανυπόστατη, ως αποτέλεσμα της γνωστής απόφασης του Ανωτάτου Δικαστηρίου, που έκρινε ότι έπασχε καίρια η συγκρότηση των Συμβουλίων των Ημικρατικών Οργανισμών.
Μετά το νόμιμο επαναδιορισμό του Συμβουλίου, τούτο συνήλθε για το ίδιο θέμα στις 22/2/91. Και έλαβε την ίδια απόφαση προς όφελος του ενδιαφερόμενου μέρους. Διαφοροποιήθηκε μόνο η πλειοψηφία, ύστερα από την αποχώρηση του μέλους Π. Στυλιανού, που στις προηγούμενες συναντήσεις ψήφισε υπέρ του ενδιαφερόμενου μέρους, του οποίου ήταν ελεγκτής. Για την ακρίβεια ήταν ανώτερο στέλεχος του Ελεγκτικού Οίκου του ενδιαφερόμενου μέρους. Το θέμα κωλύματος είχε προηγουμένως θίξει ο Πρόεδρος της Αρχής και προέβη σε σχετική υπόδειξη ο Γενικός Ελεγκτής. Μετέβαλε επίσης στάση άλλο μέλος. Τελικά η ψηφοφορία, διαμορφώθηκε ως εξής: 3 υπέρ, 2 κατά και 3 αποχές. Είναι αυτή η απόφαση που αποτέλεσε το αντικείμενο της προσφυγής και στη συνέχεια της έφεσης.
Υπήρξε κάποια δυστοκία στη λήψη της απόφασης. Εννοούμε και τη διαδικασία που προηγήθηκε των δύο τελευταίων συνεδριάσεων. Στις 15/1/91 το Συμβούλιο αποφάσισε να παραπέμψει το ζήτημα στην Τ.Ε.Α., επειδή, κατά τη γνώμη του, δε λήφθηκαν υπόψη ορισμένα στοιχεία. Η Τ.Ε.Α. ενέμεινε στη σύσταση της υπέρ της εφεσείουσας, αφού πληροφόρησε το Συμβούλιο πως δεν είχε παραλείψει να εξετάσει και τα εν λόγω σημεία. Στις 18/1/91 το Συμβούλιο πήρε νομική συμβουλή (από άλλο δικηγόρο) ότι λόγω της διαδικασίας προεπιλογής δεν μπορούσε τώρα να αποκλείσει τη χαμηλότερη προσφορά:
"In these circumstances (and especially in view of the fact that one contractor who did not fulfill all the technical criteria was nevertheless prequalified) it is my view that it would be contrary to law and public policy to attempt at this late stage to disqualify a prequalified contractor for a matter which is outwith the prequalification criteria."
Ας σημειωθεί ότι ο εργολάβος που δεν ικανοποίησε όλα τα κριτήρια προεπιλογής ήταν το ενδιαφερόμενο μέρος.
Ακολούθησε, για λόγους που δε διευκρινίστηκαν επακριβώς, νέα γνωμάτευση από τον ίδιο δικηγόρο 4 ημέρες αργότερα. Η απάντηση στο ερώτημα για τον αποκλεισμό της εφεσείουσας ήταν καταφατική υπό το πρίσμα των παρατηρήσεων στις οποίες προέβη ο νομικός σύμβουλος της Αρχής για την εκτέλεση του προηγούμενου συμβολαίου από την εφεσείουσα. Συμβούλευσε ακόμη πως δεν μπορούσε να αποκλεισθεί το ενδιαφερόμενο μέρος.
Η επόμενη συνεδρία του Συμβουλίου στις 23/1/91 κατέληξε σε αδιέξοδο. Υπήρξε ισοψηφία. Παρέστησαν 7 μέλη, αλλά το ένα απέσχε της ψηφοφορίας. Ο Πρόεδρος είχε δεύτερη, νικώσα, ψήφο, αλλά δεν τη χρησιμοποίησε. Ζήτησε να οριστεί νέα συνεδρίαση (πραγματοποιήθηκε στις 25/1/91 και αναφέραμε ήδη το αποτέλεσμα) για να παραστούν και τα δύο απόντα μέλη του Συμβουλίου. Όπως προελέχθη, η τελική απόφαση υπέρ της κατακύρωσης του αποτελέσματος του διαγωνισμού στο ενδιαφερόμενο μέρος λήφθηκε την 22/2/91.
Ο πρωτόδικος δικαστής επικύρωσε την απόφαση. Τα παρακάτω αποσπάσματα συνοψίζουν τις σκέψεις του:
"Η αληθινή όμως διάσταση της υπόθεσης είναι πως η αιτήτρια δεν αποκλείστηκε από το διαγωνισμό, στον οποίο συμμετείχε μέχρι της κατακύρωσης της προσφοράς, αλλά η Επιτροπή Προσφορών έλαβε υπόψη της την κακή προηγούμενη εμπειρία της Αρχής με την αιτήτρια στην κρίση της αναφορικά με την ικανότητα και επάρκεια της τελευταίας να εκτελέσει το έργο.
.......................................................................................................
Είμαι της γνώμης πως η Αρχή λειτούργησε ορθά και μέσα στα πλαίσια της νομιμότητας. Τα στοιχεία που αφορούσαν στην προηγούμενη συνεργασία της Αρχής με την αιτήτρια ήσαν απόλυτα σχετικά με τη διερεύνηση της δυνατότητας της καλής εκτέλεσης του έργου από την τελευταία."
Η εισήγηση της εφεσείουσας είναι ότι, από την ώρα που ακολούθησε τη μέθοδο προεπιλογής των οίκων που θα λάμβαναν μέρος στο διαγωνισμό, η Αρχή δεν είχε την ευχέρεια, εκ των υστέρων, να θεωρήσει την εφεσείουσα ακατάλληλη να εκτελέσει το έργο, για τους λόγους που προβλήθηκαν. Η Αρχή αντέτεινε ότι η χρήση της μεθόδου αυτής σημαίνει πως ένας τέτοιος οίκος θα μπορούσε να ανταποκριθεί, όπως τέθηκε "κατ' αρχήν" στις απαιτήσεις που συνεπάγεται το έργο για το οποίο προκηρύχθηκε ο διαγωνισμός. Ή να ανταποκριθεί "κατά τεκμήριο και εκ πρώτης όψεως". Δεν προοιωνίζεται και η ανάθεση του έργου στην προεπιλεγείσα. Πραγματοποιείται στην τελική φάση μια δεύτερη αξιολόγηση γιατί η προεπιλεγείσα προσφοροδότις "δεν διαθέτει, εν τέλει, το απαιτούμενο εχέγγυο (από τον όρο 20.1 των δεσμευτικών όρων του διαγωνισμού) ικανοποιητικής εκτελέσεως του έργου της προσφοράς" ("the Tenderer is determined to be qualified to satisfactorily perform the Contract"). Υιοθετείται εδώ η νομική γνωμάτευση ημερ. 22/1/91, που ήδη αναφέραμε.
Ένα ύστατο επιχείρημα, πάνω σε διαφορετική βάση, είναι ότι η απόφαση προεπιλογής λήφθηκε το Μάϊο του 1990, ενώ τα γεγονότα για πλημμελή εκτέλεση του προηγούμενου συμβολαίου είχαν αποκρυσταλλωθεί μόλις το Σεπτέμβριο του 1990. Δεν είναι καθόλου έτσι τα πράγματα. Τουλάχιστον η συνεδρίαση της Ε.Π. καταδείχνει πως υπήρχε, κατά το χρόνο επιλογής πλήρης γνώση. Αυτό προκύπτει ιδιαίτερα από όσα αναφέρει ο Γ. Κουντούρης που ήδη καταγράψαμε. Δεν υπάρχει εδώ απόκρυψη ή μη αποκάλυψη γεγονότων που δεν γνώριζαν είτε τα όργανα επιλογής είτε η Ε.Π. και το Συμβούλιο.
Είναι βολικό στο σημείο αυτό να αναφέρουμε το περιεχόμενο του όρου 20.1:
"The Authority will award the Contract to the successful Tenderer whose Tender has been determined to be substantially responsive and has been determined as the lowest evaluated Tender provided further that the Tenderer is determined to be qualified to satisfactorily perform the Contract."
Eπίσης θα υπομνήσουμε ότι η επίδικη απόφαση υιοθέτησε κατά βάση τη γνώμη της πλειοψηφίας της Ε.Π. κατ' απόκλιση προς τις γνωμοδοτήσεις των Σ.Μ. και της Τ.Ε.Α., που επιφορτίστηκαν ειδικά με το έργο επιλογής των ικανών και κατάλληλων οίκων για τους σκοπούς του διαγωνισμού. Η μέθοδος προεπιλογής αυτόν ακριβώς το σκοπό εξυπηρετεί. Διαφορετικά δεν έχει κανένα νόημα. Αποτελεί μέθοδο προληπτικού ελέγχου ικανότητας και καταλληλότητας. Το ερωτηματολόγιο που απαντήθηκε από το στενό κύκλο των προεπιλεγέντων αφορά ένα ευρύτατο φάσμα στοιχείων, περιλαμβανομένων και των έργων που η Αρχή ανέθεσε προηγουμένως σε οποιονδήποτε από αυτούς. Είναι προφανές πως αυτό γίνεται για να διαπιστωθεί κατά πόσο ο υποψήφιος έχει το ευρύ φάσμα ιδιοτήτων, που άπτονται της ικανότητας και καταλληλότητάς του. Κατά πόσο συγκεντρώνει την απαιτούμενη τεχνική εμπειρία, τα τεχνικά και οικονομικά μέσα και σε τελική ανάλυση τα εχέγγυα καλής εκτέλεσης.
Στην ουσία η εφεσείουσα δεν κρίθηκε. Αποκλείσθηκε από το Συμβούλιο ως ακατάλληλη παρόλο που τα όργανα επιλογής που διόρισε (Σ.Μ. και Τ.Ε.Α.) έκριναν, με πλήρη γνώση των στοιχείων, το αντίθετο. Δημιουργείται επομένως κεφαλαιώδης αντίφαση που πλήττει καίρια τη ληφθείσα απόφαση. Ασφαλώς η προεπιλογή δεν προδικάζει και την τελική επιλογή. Είναι αυτονόητο. Το Συμβούλιο είναι ελεύθερο, για άλλους έγκυρους λόγους ή ακόμη και για ανακάλυψη στο αναμεταξύ στοιχείων που άπτονται της καταλληλότητας, να μην προτιμήσει τη φθηνότερη προσφορά. Δεν είναι όμως επιτρεπτό να εμπλέκεται η ικανότητα διεκπεραίωσης. Η εφεσείουσα είχε ήδη κριθεί to be qualified to satisfactorily perform the Contract, μέσα στην έννοια του όρου 20.1, με την πιο πρόσφορη μεθοδολογία. Η διαφορετική αντιμετώπιση που έτυχε το όλο ζήτημα πλήττει βάναυσα τους κανόνες χρηστής διοίκησης.
Περαιτέρω η υποβολή απαιτήσεων, που η μια πλευρά θεωρεί παράλογη, δεν αποτελεί λόγο αποκλεισμού ή μη κατακύρωσης. Εξάλλου, η Αρχή κατέβαλε τελικά, για την παλαιά διαφορά, ένα σεβαστό ποσό. Υπάρχει όμως και ένα πρόσθετο γεγονός που υπονομεύει αισθητά τον άλλο λόγο στον οποίο στηρίχθηκε η Ε.Π. και τελικά η επίδικη απόφαση. Τα τρία μέλη της δέχθηκαν πως αν η προσφορά της εφεσείουσας ήταν ακόμη πιο χαμηλή θα θεωρούσαν ότι είχε τα εχέγγυα. Προσφεύγουμε στο πρακτικό της συνεδρίασης του Συμβουλίου της 23/1/91:
"Κατά τη συζήτηση του θέματος τέθηκαν στη Διεύθυνση τα πιο κάτω ερωτήματα:
(1)..............................................................................................................................................................................................................
(3) Κατά πόσο σε περίπτωση που η διαφορά στην αξιολογηθείσα τιμή ήταν κατά πολύ μεγαλύτερη από ότι είναι τώρα (π.χ. αν η τιμή της Εταιρείας Γ. Π. Ζαχαριάδης Λτδ., ήταν κατά £300.000 χαμηλότερη από τους άλλους προσφοροδότες) η Διεύθυνση θα εθεωρούσε την Εταιρεία αυτή ικανή να εκτελέσει ικανοποιητικά το Συμβόλαιο.
Οι κ. Θ. Εργατούδης, Χρ. Στυλιανού και Κ. Φλούρος απάντησαν πως σε μια τέτοια περίπτωση θα εθεωρούσαν την Εταιρεία Γ. Π. Ζαχαριάδης Λτδ., ικανή να εκτελέσει ικανοποιητικά το Συμβόλαιο."
Πώς είναι δυνατή η συνάρτηση των δύο θεμάτων, ικανότητας και ποσού προσφοράς, όπως τέθηκε από την πλειοψηφία; Ας σημειωθεί ότι η διαφορά τιμής από το ενδιαφερόμενο μέρος ήταν £28.497,09.
Για τους λόγους που έχουμε εκθέσει η απόφαση του πρωτόδικου δικαστή ακυρώνεται, όπως και η επίδικη απόφαση. Με έξοδα.
H έφεση επιτυγχάνει με έξοδα.