|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Δεν έχει εντοπιστεί νομοθεσία ή απόφαση ή δικονομικός θεσμός στον οποίο να κάνει αναφορά η απόφαση αυτή
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
(1992) 3 ΑΑΔ 558
4 Δεκεμβρίου, 1992
[Α.Ν. ΛΟΪΖΟΥ. Π., ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ, Χ" ΤΣΑΓΓΑΡΗΣ, ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗΣ, ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ/στές]
EVGENIOU AND PIERIDES OVERSEAS LTD,
Εφεσείοντες - Αιτητές,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ,
Εφεσιβλήτων - Καθ' ων η αίτηση.
(Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 972).
Προσφορές — Παράβαση ουσιώδους όρου της διακήρυξης προσφορών — Συνιστά παράβαση νόμου εφόσον τέτοια διακήρυξη είναι κανονιστικού χαρακτήρα — Άκυρη δε η εν λόγω προσφορά — Απόφαση πρωτόδικου Δικαστηρίου ότι η προσφορά των ενδιαφερομένων μερών ήταν σύμφωνη με τους όρους των προσφορών, επικυρώνεται.
Με την έφεση αυτή προσβλήθηκε απόφαση πρωτόδικου Δικαστή του Ανωτάτου Δικαστηρίου, με την οποία είχε απορρίψει την προσφυγή των εφεσειόντων κατά της απόφασης των εφεσιβλήτων καθ' ων η αίτηση, να κατακυρώσουν την επίδικη προσφορά στο ενδιαφερόμενο μέρος
Κύριος ισχυρισμός των εφεσειόντων ήταν ότι η προσφορά του ενδιαφερόμενου μέρους ήταν αντίθετη με ουσιώδη όρο της προσφοράς και κακώς το πρωτόδικο Δικαστήριο αποφάσισε πως το ενδιαφερόμενο μέρος υπέβαλε προσφορά σύμφωνα με τα έγγραφα προσφοράς και/ ή τις προδιαγραφές των προσφορών.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την έφεση, αποφάσισε ότι:
Ασφαλώς παράβαση ουσιώδους όρου της διακήρυξης προσφορών συνιστά παράβαση νόμου, μια και τέτοια διακήρυξη είναι κανονιστικού χαρακτήρα. Ο ισχυρισμός όμως, στην προκειμένη περίπτωση, ότι η προσφορά των κ.κ. Α & Β Technoelectrical Supplies Ltd δεν ήταν σύμφωνη με τους όρους των προσφορών δεν ευσταθεί. Οι εφεσίβλητοι ορθά υιοθέτησαν την άποψη πως δεν υπήρξε παράβαση ουσιώδους όρου των προδιαγραφών των σχετικών προσφορών, κάτι που υποστηρίζεται από τη λογική ερμηνεία των όρων των σχετικών εγγράφων.
Έφεση απορρίπτεται με £200 έξοδα.
'Εφεση.
Έφεση εναντίον της απόφασης Δικαστή του Ανωτάτου Δικαστηρίου Κύπρου (Πικής, Δ) που δόθηκε στις 17 Δεκεμβρίου, 1988 (Προσφυγή αρ. 501/84) με την οποία απορρίφθηκε η προσφυγή των εφεσειόντων/αιτητών κατά της κατακύρωσης της προσφοράς για την προμήθεια και εγκατάσταση εξοπλισμού αεροναυτιλιακού φωτισμού εδάφους (Aviation Ground Lighting Equipment) στο διεθνές αεροδρόμιο Πάφου στο ενδιαφερόμενο μέρος, αντί στους αιτητές.
Γ. Τριανταφυλλίδης, για τους εφεσείοντες.
Γ. Λαζάρου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α', για τους εφεσίβλητους.
Α. ΛΟΪΖΟΥ, Π.: Ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Στην κρινόμενη έφεση η εφεσείουσα εταιρεία προσβάλλει την απόφαση Δικαστή του Δικαστηρίου τούτου, με την οποία απέρριψε την προσφυγή της, με την οποία προσβάλλεται η κατακύρωση της προσφοράς για την προμήθεια και εγκατάσταση εξοπλισμού αεροναυτιλιακού φωτισμού εδάφους (Aviation Ground Lighting Equipment) στο διεθνές αεροδρόμιο Πάφου στην Α + Β Techno-Electrical Supplies Ltd, αντί στην ιδία.
Τα γεγονότα της υπόθεσης αναφέρονται σε έκταση στην απόφαση του πρωτόδικου Δικαστή, συνοπτικά είναι τα πιο κάτω.
Στις 4 Ιουνίου 1982 ο Διευθυντής του Τμήματος Ηλεκτρομηχανολογικής Υπηρεσίας ζήτησε προσφορές για την προμήθεια και εγκατάσταση του πιο πάνω εξοπλισμού. Η υποβολή προσφορών έληξε στις 31 Ιουλίου 1982. Έγιναν πέντε προσφορές.
Το Συμβούλιο Προσφορών σε συνεδρία του στις 27 Νοεμβρίου 1982, αφού μελέτησε τις εκθέσεις του Διευθυντή του Τμήματος Ηλεκτρομηχανολογικής Υπηρεσίας καθώς και την έκθεση της Τεχνικής Επιτροπής, αποφάσισε να ζητηθούν ορισμένες διευκρινίσεις από τους κ.κ. CYPES Co., Α & Β Technoelectrical Supplies Ltd και Evgeniou & Pierides Overseas Ltd., καθώς και γνωμάτευση από τη Νομική Υπηρεσία κατά πόσο η προσφορά των κ.κ. CYPES Co., ήταν σύμφωνη με τους όρους προσφορών.
Στις 4 Δεκεμβρίου 1982, το Συμβούλιο Προσφορών, αποφάσισε να εισηγηθεί στην Υπουργική Επιτροπή Προσφορών κατακύρωση της προσφοράς στους κ.κ. CYPES Co., υπό την προϋπόθεση ότι η Νομική Υπηρεσία θα αποφαινόταν ότι η προσφορά τους ήταν σύμφωνα με τους όρους προσφορών και προδιαγραφών. Σε ενάντια δε περίπτωση να γίνει κατακύρωση στους επόμενους προσφοροδότες κ.κ. Α & Β Technoelectrical Supplies Ltd.
Η Υπουργική Επιτροπή Προσφορών σε συνεδρία της στις 15 Δεκεμβρίου 1982, αφού έλαβε υπόψη γνωμάτευση της Νομικής Υπηρεσίας ότι η προσφορά των κ.κ. CYPES Co. δεν ήταν σύμφωνη με τους όρους των προσφορών αποφάσισε να κατακυρωθεί η προσφορά στους Α & Β Technoelectrical Supplies Ltd, στην τιμή των £280,642.800 μιλς. Στο σχετικό πρακτικό αναφέρονται τα πιο κάτω:
"Αεροναυτιλιακός φωτισμός εδάφους ( Aviation Ground Lighting) του αεροδρομίου Πάφου.
Διεξήχθη μακρά συζήτηση και ανταλλαγή απόψεων πάνω στις εκθέσεις του Διευθυντή της Ηλεκτρομηχανολογικής Υπηρεσίας της Τεχνικής Επιτροπής και του Προέδρου Συμβουλίου Προσφορών που πραγματεύονται με το πιο πάνω θέμα. Στη συνέχεια έγινε μακρά ενημέρωση πάνω σε τεχνικά θέματα από τους τεχνικούς της Ηλεκτρομηχανολογικής Υπηρεσίας. Ζητήθηκαν διευκρινίσεις και δόθηκαν απαντήσεις σε όλα τα ερωτήματα που εγέρθηκαν.
Με βάση την γνωμάτευση της Νομικής Υπηρεσίας με αρ. Φακ. Γ.Ε. 50/39/18 ημερ. 14.12.82 αποφασίζεται να απορριφθεί η προσφορά των κ.κ. CYPES γιατί είναι αντίθετη με τους όρους των προσφορών.
Μετά από συζήτηση η Επιτροπή κατάληξε στο συμπέρασμα ότι η επομένη προσφορά των κ.κ. Α. & Β. Technoelectrical Supplies πληροί τις τεχνικές προδιαγραφές.
Συζητήθηκε επίσης πολύ εκτεταμένα κατά πόσο η προσφορά αυτή πρέπει να θεωρηθεί σαν διαζευκτική και να απορριφθεί γιατί δεν υποβλήθηκε επιπρόσθετα άλλης προσφοράς σύμφωνα με τον όρο V.10 των προσφορών.
Μετά από ανταλλαγή απόψεων αποφασίζεται αποδοχή της προσφοράς των κ.κ. Α. & Β. Technoelectrical Supplies για το σύστημα ΡΑΡΙ στο συνολικό κόστος των £280.642.800 υπό τον όρο ότι η προσφορά των δεν είναι αντίθετη με τις οδηγίες προς τους προσφοροδότες V.10."
Ο πρωτόδικος Δικαστής αφού ανέλυσε την επιχειρηματολογία η οποία προβλήθηκε, κατέληξε στα πιο κάτω συμπεράσματα:
"Having regard to the wording of Schedule No. 2 and particularly the phrase that 'the reference herein to particular manufacturers shall be read as an indication of type and quality only', the relevant parts of Particular Specification and the fact that the tender of the interested party satisfied fully all requirements of Section Ε and the type and quality required by Schedule No. 2, I have reached the conclusion that the attacked tender does not contravene the provision of paragraph 10 of the 'Instructions to Tenderers'. It is not a requirement of the Schedule, or of the Invitation of Tenders, or the Tender Documents for a specified tender to offer equipment of the particular manufacturers set out indicatively only in Schedule No. 2. If it satisfies the prerequisite of the Specification in Section Ε and is of the quality and type of Schedule No. 2, then it is not an alternative tender.
The reasonable construction to be placed on Schedule No. 2, having regard to its wording and the documents that follow it, is that it does not compel and does not require the tenderers to offer goods of a specific manufacturer, but equipment of the same quality and type."
Η επιχειρηματολογία ενώπιόν μας είναι πως η προσφορά του ενδιαφερόμενου μέρους δεν έγινε σε συμμόρφωση προς τους όρους των προσφορών, με ιδιαίτερη αναφορά στον όρο 10 που έχει ως εξής:
"10. All tenderers must base their quotations on the specified equipment, and may submit in addition to the tender for the works specified, an alternative tender incorporating a different design or alternative materials and methods of manufacture. Such alternative tenders must be fully detailed and priced and full documentation indicating the exact manner in which the alternatives depart from the specification shall be submitted."
Ο μοναδικός λόγος εφέσεως τον οποίο επικαλούνται οι εφεσείοντες είναι ο πιο κάτω:
"Το Πρωτόδικο Δικαστήριο εσφαλμένα απεφάσισε ότι η προσφορά του ενδιαφερομένου μέρους ήταν νόμιμη και/ή έγκυρη και/ή εντός των απαιτουμένων προδιαγραφών προσφοράς καθ' ότι:-
(I) Σύμφωνα με τα έγγραφα προσφοράς (tender documents) προσφοροδότης εδικαιούτο να υποβάλει εναλλακτική προσφορά (alternative tender) μόνο εφ' όσον υπέβαλλε πρώτα καθορισμένη προσφορά (specified tender).
(II) Εν όψει του παραρτήματος 2 των εγγράφων προσφοράς τα οποία σαφώς ορίζουν τον κατασκευαστή και τον τύπο των μηχανημάτων το Δικαστήριο εσφαλμένα απεφάσισε ότι η προσφορά του ενδιαφερομένου μέρους ήτο καθορισμένη (specified) και όχι εναλλακτική (alternative).
(IΙΙ) Εφ' όσον το ενδιαφερόμενο μέρος υποβάλει μόνο εναλλακτική προσφορά (alternative tender) χωρίς προηγουμένως να υποβάλει καθορισμένη προσφορά (specified tender) το Δικαστήριο καλώς απεφάσισε ότι το ενδιαφερόμενο μέρος υπέβαλε 'προσφορά' σύμφωνα με τα έγγραφα προσφοράς και/ή τις προδιαγραφές των προσφορών."
Ο λόγος αυτός, και στις τρεις υποδιαιρέσεις του, αντικρούεται από την ίδια τη διατύπωση των εγγράφων προσφοράς (tender documents), και ειδικότερα του Παραρτήματος 2 (Schedule 2), στο οποίο, και σε σχέση με τα προτεινόμενα στοιχεία εξοπλισμού αναφέρει, όπως έχουμε δει πιο πάνω, ότι η αναφορά στο Παράρτημα αυτό σε συγκεκριμένους κατασκευαστές υποδηλώνει μόνο ένδειξη τύπου και ποιότητας. Αν οι προσφοροδότες πρότειναν διαζευκτικό εξοπλισμό, επιπρόσθετα προς τον καθορισμένο, είχαν μόνο την υποχρέωση να καταχωρήσουν στο Παράρτημα 3 τον τύπο και τον κατασκευαστή που προτείνετο για κάθε αντικείμενο, υποβάλλοντας κατά τον ίδιο χρόνο πλήρεις τεχνικές λεπτομέρειες του προσφερόμενου εξοπλισμού.
Είναι φανερό πως ο όρος αυτός συνάδει με πρόθεση των αρχών να αποκλείσουν οποιοδήποτε μονοπώλιο. Γι αυτό και η αναφορά σε κατασκευαστή ήταν μόνο ενδεικτική του τύπου και ποιότητας του εξοπλισμού. Ορθά επομένως έκρινε ο πρωτόδικος Δικαστής πως η προσφορά του ενδιαφερομένου μέρους ήταν συγκεκριμένη και όχι εναλλακτική, και πως πληρούσε τις προδιαγραφές της διακήρυξης προσφορών.
Ασφαλώς παράβαση ουσιώδους όρου της διακήρυξης προσφορών συνιστά παράβαση νόμου, μια και τέτοια διακήρυξη είναι κανονιστικού χαρακτήρα. Ο ισχυρισμός όμως, στην προκειμένη περίπτωση, ότι η προσφορά των κ.κ. Α & Β Technoelectrical Supplies Ltd, δεν ήταν σύμφωνη με τους όρους των προσφορών δεν ευσταθεί. Οι εφεσίβλητοι ορθά υιοθέτησαν την άποψη πως δεν υπήρξε παράβαση ουσιώδους όρου των προδιαγραφών των σχετικών προσφορών, κάτι που υποστηρίζεται από τη λογική ερμηνεία των όρων των σχετικών εγγράφων.
Για όλους τους πιο πάνω λόγους κρίνουμε ότι η πρωτόδικη απόφαση και κατ' επέκταση η επίδικη απόφαση της διοίκησης ήταν ορθή και εύλογη και επικυρώνεται.
Η έφεση απορρίπτεται, οι εφεσείοντες να καταβάλουν £200 έξοδα των εφεσιβλήτων.
Έφεση απορρίπτεται με £200.- έξοδα.