|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1991) 3 ΑΑΔ 533
18 Οκτωβρίου 1991
[Α. ΛΟΪΖΟΥ, ΠΡ., ΚΟΥΡΡΗΣ, ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ, ΧΑΤΖΗΤΣΑΓΓΑΡΗΣ, ΝΙΚΗΤΑΣ, Δ/στές]
ΝΕΣΤΩΡΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ,
Εφεσείων - Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΑΜΥΝΑΣ,
Εφεσιβλήτου - Καθ' ου η αίτηση.
(Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 1068).
Εθνική Φρουρά —Απόφαση Υπουργικού Συμβουλίου για σύντμηση θητείας σε εξάμηνη για όσους επαναπατρίζονταν και κατατάγονταν, σε συγκεκριμένη προθεσμία, στην Εθνική Φρουρά — Ο αιτητής που αναχώρησε από την Κύπρο πριν τη λήξη της θητείας του δεν πληρούσε τις προϋποθέσεις της Υπουργικής απόφασης γιατί δεν επανήλβε στην Κύπρο για κατάταξη στη συγκεκριμένη προθεσμία — Δεν πληρούσε μία από τις βασικότερες προϋποθέσεις της απόφασης.
Σύμφωνα με απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου ημερομηνίας 19 Οκτωβρίου 1978, η περίοδος θητείας των στρατευσίμων της κλάσεως οι οποίοι, κατά την κρίση του Υπουργού Άμυνας είχαν εγκατασταθεί στο εξωτερικό πριν τις 14 Ιουλίου 1974, συντεμνόταν σε έξι μήνες, νοουμένου ότι αυτοί επανέρχονταν στην Κύπρο και κατατάσσονταν στη Δύναμη μέχρι και της κατατάξεως του Ιανουαρίου, 1980 συμπεριλαμβανομένης. Με νεότερες αποφάσεις η ημερομηνία κατάταξης επεκτάθηκε μέχρι τον Ιανουάριο του 1990.
Ο εφεσείων ο οποίος είχε καταταγεί τον Ιανουάριο του 1974 και από τον Αύγουστο του 1974, πριν την συμπλήρωση της θητείας του αναχώρησε για το εξωτερικό, με αίτησή του πέτυχε την εξαίρεση της υπηρεσίας του στην Εθνική Φρουρά σαν μόνιμου κάτοικου εξωτερικού. Με την έφεσή του αυτή στρέφεται κατά της νομιμότητας της απόφασης του πρωτόδικου Δικαστηρίου που απέρριψε προσφυγή του κατά της απόφασης των εφεσιβλήτων με την οποία απέρριψαν αίτησή του να τύχει του ευεργετήματος των προνοιών των ρηθέντων αποφάσεων του Υπουργικού Συμβουλίου. Το πρωτόδικο Δικαστήριο είχε απορρίψει την προσφυγή του αιτητή με το σκεπτικό ότι ο αιτητής θα έπρεπε, για να τύχει του ευεργετήματος αυτού, να επανέλθει στην Κύπρο, να καταταγεί στη Δύναμη μέσα στα χρονικά όρια που προβλέπονταν και μετά να ζητήσει με αίτησή του την απαλλαγή του.
Ο δικηγόρος του Εφεσείοντα ισχυρίστηκε πως εφόσον ο τελευταίος κατατάγηκε τον Ιανουάριο του 1974 και έκτοτε δεν υπήρχε οποιοδήποτε στοιχείο απολύσεώς του από την Εθνική Φρουρά, θα έπρεπε να θεωρηθεί ότι κατατάγηκε προ της καθορισμένης ημερομηνίας και ως εκ τούτου, δικαιούτο σε σύντμηση.
Το Ανώτατο Δικαστήριο απορρίπτοντας την έφεση αποφάσισε ότι:
Ο αιτητής δεν επανήλθε για να καταταγεί προ της καθορισμένης με τη σχετική απόφαση ημερομηνίας και ως εκ τούτου δεν μπορούσε να τύχει του ευεργετήματος σύντμησης της θητείας του σε εξάμηνη περίοδο διότι δεν ικανοποιούσε μία από τις βασικές ουσιώδεις προϋποθέσεις των αποφάσεων αυτών. Άσχετα με τις συνθήκες αναχώρησής του από την Κύπρο τον Αύγουστο του 1974 η υπηρεσία του στην Εθνική Φρουρά διακόπηκε και στην πραγματικότητα πήρε και αναστολή ως μόνιμος κάτοικος εξωτερικού.
Έφεση απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
Έφεση.
Έφεση εναντίον της απόφασης του Δικαστή του Ανώτατου Δικαστηρίου Κύπρου (Σαββίδης, Δ.) που δόθηκε στις 29 Ιανουαρίου, 1990 (Αριθμός Προσφυγής 344/86) με την οποία η προσφυγή του εφεσείοντα με την οποία ζητούσε όπως τυγχάνει του ευεργετήματος της σύντμησης της στρατιωτικής του θητείας σε εξάμηνη περίοδο απορρίφθηκε.
Ξ. Ξενόπουλος, για τον εφεσείοντα.
Κλ. Θεοδούλου (Κα.), Ανώτερος Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τον εφεσίβλητο.
Cur. adv. vult.
Α. ΛΟΪΖΟΥ Π. ανάγνωσε την απόφαση του δικαστηρίου. Ο εφεσείων είχε εγκατασταθεί μόνιμα στην Αγγλία από το 1966. Στις 23 Ιανουαρίου 1974, αφού επανήλθε στην Κύπρο, κατατάγηκε στην Εθνική Φρουρά, όπου υπηρέτησε μέχρι την τουρκική εισβολή, οπόταν και αναχώρησε τον Αύγουστο του 1974 και πάλιν στο εξωτερικό. Δεν διασαφηνίζονται οι συνθήκε της αναχώρησής του, η οποία έγινε πριν ολοκληρωθεί η περίοδος της θητείας στην Εθνική Φρουρά που ο νόμος προέβλεπε κατά το χρόνο εκείνο. Στις 8 Οκτωβρίου 1977 νυμφεύτηκε στο Λονδίνο και συνέχισε να εργάζεται εκεί.
Στις 23 Σεπτεμβρίου 1979, ύστερα από αίτηση του, του χορηγήθηκε από το Υπουργείο Άμυνας, εξαίρεση υπηρεσίας στην Εθνική Φρουρά σαν μόνιμου κάτοικου εξωτερικού. Χρησιμοποιώντας δε το σχετικό πιστοποιητικό, επισκέπτετο την Κύπρο για διακοπές.
Στις 19 Οκτωβρίου 1978, το Υπουργικό Συμβούλιο εξέδωσε την Απόφαση αρ. 17.341, που δημοσιεύτηκε στο Τέταρτο Παράρτημα της Επίσημης Εφημερίδας της Δημοκρατίας αρ. 1478 της 27ης Οκτωβρίου. Σύμφωνα με την παράγραφο 1 της απόφασης αυτής, το Υπουργικό Συμβούλιο, δυνάμει της επιφύλαξης (β) του εδαφίου (1) του άρθρου 5 των περί Εθνικής Φουράς Νόμων του 1964-78 σύντμησε σε έξι μήνες την περίοδο θητείας των στρατευσίμων της κλάσεως οι οποίοι, κατά την κρίση του Υπουργού Άμυνας, είχαν εγκατασταθεί στο εξωτερικό πριν τις 14 Ιουλίου 1974, νοουμένου ότι επανέρχονται στην Κύπρο και κατατάσσονται εις την Δύναμιν μέχρι της κατατάξεως του Ιανουαρίου, 1980 συμπεριλαμβανομένης. Με την απόφαση αρ. 21.662 ημερομηνίας 29 Απριλίου 1982, οι λέξεις "Ιανουάριος 1980" αντικατεστάθηκαν με τις λέξεις "Ιανουάριος 1983" και παρόμοια παράταση βρίσκεται στην απόφαση αρ. 28.120 της 22ας Ιανουαρίου 1987, που επεκτείνει τη βασική απόφαση μέχρι την κατάταξη του Ιανουαρίου 1990. (Βλέπε Τέταρτο Παράρτημα της Επίσημης Εφημερίδας της Δημοκρατίας, αρ. 2204, της 2ας Φεβρουαρίου 1987).
Ο εφεσείων επανήλθε στην Κύπρο στις 6 Ιουλίου 1985 και αφού παρέμεινε μέχρι τις 18 Νοεμβρίου 1987, ζήτησε από τις αρμόδιες Αρχές του λιμένα Λεμεσού, με βάση το πιστοποιητικό που αναφέρθηκε πιο πάνω και του επιτράπηκε η αναχώρηση. Είναι ο ισχυρισμός του εφεσείοντα ότι, η περίπτωση του εμπίπτει στις πρόνοιες των πιο πάνω αποφάσεων του Υπουργικού Συμβουλίου για εξάμηνη θητεία, μια και κατατάγηκε και εκτέλεσε θητεία από την 23 Ιανουαρίου 1974, μέχρι της τουρκικής εισβολής.
Ο πρωτόδικος Δικαστής απέρριψε την εισήγηση αυτή και μαζί την προσφυγή, με το σκεπτικό ότι, για να τυγχάνει ένας του ευεργετήματος των προνοιών των πιο πάνω αποφάσεων του Υπουργικού Συμβουλίου, όφειλε, πριν υποβάλει την αίτησή του για σύντμηση, να επανέλθει στην Κύπρο, να καταταγεί στη Δύναμη μέσα στα χρονικά όρια που προέβλεπαν οι αποφάσεις και τότε να ζητήσει την απαλλαγή του. Κατά συνέπεια ορθά οι εφεσίβλητοι αποφάσισαν ότι η περίπτωση του αιτητή δεν εκαλύπτετο από την απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου με αρ. 17.341 και τις άλλες με τις οποίες παρατάθηκε ο χρόνος ισχύος των. Προβλήθηκε σήμερα ενώπιόν μας το επιχείρημα ότι, εφόσον ο εφεσείων κατατάγηκε τον Ιανουάριο του 1974 και έκτοτε δεν υπάρχει οποιοδήποτε στοιχείο απολύσεως του από την Εθνική Φρουρά ο αιτητής θα έπρεπε να θεωρηθεί ότι κατατάγηκε προ της καθορισμένης ημερομηνίας και ως εκ τούτου, δικαιούται στη σύντμηση.
Δεν συμφωνούμε με την ορθότητα του επιχειρήματος αυτού. Βρίσκουμε ότι ο αιτητής δεν επανήλθε για να καταταγεί προ της καθορισμένης με την σχετική απόφαση ημερομηνίας και ως εκ τούτου δεν μπορεί να τύχει του ευεργετήματος της σύντμησης της θητείας του σε εξάμηνη περίοδο, όπως προέβλεπαν οι πιο πάνω αποφάσεις, διότι δεν ικανοποιεί μια από τις βασικές ουσιώδεις προϋποθέσεις των αποφάσεων αυτών. Άσχετα με τις συνθήκες αναχώρησής του από την Κύπρο τον Αύγουστο του 1974 η υπηρεσία του στην Εθνική Φρουρά διακόπηκε και στην πραγματικότητα πήρε και αναστολή ως μόνιμος κάτοικος εξωτερικού.
Για όλους τους πιο πάνω λόγους, η έφεση απορρίπτεται. Κάτω όμως από τις περιστάσεις, δεν γίνεται διαταγή για έξοδα.
Έφεση απορρίπτεται χωρίς διαταγή για έξοδα.