ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ

Έρευνα - Κατάλογος Αποφάσεων - Εμφάνιση Αναφορών (Noteup on) - Αρχείο σε μορφή PDF - Αφαίρεση Υπογραμμίσεων


(1990) 3 ΑΑΔ 4425

18 Δεκεμβρίου, 1990

[ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ, Δ/στής]

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

ΧΡΙΣΤΙΝΑ Δ. ΜΟΝΙΑΤΗ,

Αιτήτρια,

v.

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ

ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ ΠΡΟΣΟΔΩΝ,

Καθ' ων η αίτηση.

(Υπόθεση Αρ. 389/88).

 

Φορολογία — Φορολογία Aκίνητης Iδιοκτησίας — Φορολογικά έτη 1980-1987 — Γεωργικά κτήματα — Απαλλάσσονται από την πληρωμή κτηματικού φόρου — Ο περί Φορολογίας Ακινήτου Ιδιοκτησίας Νόμος του 1980 (Ν. 24/80) όπως τροποποιήθηκε με το Νόμο 25/81 — Παράλειψη διεξαγωγής δέουσας έρευνας αναφορικά με το κατά πόσο η περιουσία της αιτήτριας είναι γεωργική γη και ως εκ τούτου μη υποκείμενη στην καταβολή φόρου ακίνητης ιδιοκτησίας — Οδήγησε σε ακύρωση της επίδικης απόφασης.

Τα κτήματα της αιτήτριας για τα οποία ζήτησε απαλλαγή από την υποχρέωση καταβολής φόρου ακίνητης ιδιοκτησίας βρίσκονται στην περιοχή Γερμασόγειας.  Οι καθ' ων η αίτηση απέρριψαν το αίτημα της αιτήτριας για τους πιο κάτω λόγους:

1.  Της τουριστικής και οικιστικής ανάπτυξης της περιοχής η οποία κατέστησε τη χρήση της για γεωργικούς σκοπούς, άνευ σημασίας.

2.  Την απουσία μαρτυρίας ότι η επίδικη περιουσία χρησιμοποιήθηκε για γεωργικούς σκοπούς κατά τα έτη 1981-1987.

Το Ανώτατο Δικαστήριο επέτρεψε την προσφυγή της αιτήτριας κατά της επίδικης απόφασης λόγω του ότι η διοίκηση παρέλειψε να προβεί στη δέουσα έρευνα ως προς το κατά πόσο η περιουσία της είναι γεωργική, περίπτωση κατά την οποία απαλλάσσεται, δυνάμει του Νόμου, από φορολογία.

H προσφυγή επιτυγχάνει με £100,- έναντι των εξόδων.

Προσφυγή.

Προσφυγή εναντίον της απόφασης των καθ'ων η αίτηση με την οποία αρνήθηκαν να απαλλάξουν την αιτήτρια από την υποχρέωση καταβολής φόρου ακίνητης ιδιοκτησίας, για κτήματά της που βρίσκονται στην περιοχή του χωριού Γερμασόγεια.

Μ. Παυλίδης, για την Αιτήτρια.

Γ. Λαζάρου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση.

Cur. adv. vult.

ΔHMHTPIAΔHΣ, Δ.: Η αιτήτρια με την προσφυγή της αυτή ζητά -

"Δήλωσιν του Δικαστηρίου ότι η πράξις και/ή απόφασις του καθ' ου η Αίτησις η κοινοποιηθείσα προς την Αιτητρίαν δι' επιστολής του καθ' ου η Αίτησις ημερομηνίας 14/3/1988, δι' ης ο καθ'ου η Αίτησις ηρνήθη όπως απαλλάξη τα κτήματα της Αιτητρίας υπ' αρ. εγγραφής 17087, 21871, 21665, 20815, 19081, 18503, 18983, 19082, 21480, 18982, 19417, 19979, ευρισκόμενα εις περιοχήν του χωρίου Γερμασόγειας, από την υποχρέωσιν της καταβολής φόρου ακίνητης ιδιοκτησίας, είναι άκυρος, παράνομος, αυθαίρετη, αντισυνταγματική και στερούμενη οιουδήποτε εννόμου αποτελέσματος."

και τη βασίζει στα πιο κάτω νομικά σημεία:

"Α. Η προσβαλλομένη πράξις και/ή απόφασις του καθ' ου η Αίτησις, συνιστά υπέρβασιν και/ή κατάχρησιν εξουσίας καθ'ότι αύτη αντιβαίνει προς τας προνοίας των περί Επιβολής Φορολογίας επί ακινήτου περιουσίας Νόμων 74/80, 60/80, 68/80 και 25/81, του Συντάγματος, και των βασικών αρχών του Διοικητικού Δικαίου και/ή της χρηστής Διοικήσεως.

Β. Η προσβαλλομένη πράξις και/ή απόφασις του καθ' ου η αίτησις αποτελεί αυθαίρετον και κακήν ερμηνείαν και εφαρμογήν των ανωτέρω Νόμων καθώς και των υφισταμένων λοιπών συναφών νομοθετικών και συνταγματικών διατάξεων και είναι αντίθετος με τας αρχάς του Φυσικού Δικαίου.

Γ.  Η προσβαλλομένη πράξις και/ή απόφασις του καθ'ου η Αίτησις είναι αναιτιολόγητος και/ή ουχί δεόντως ητιολογημένη και βασίζεται επί λανθασμένων πληροφοριών και/ή πεπλανημένων κριτηρίων."

Η προσφυγή της αιτήτριας αφορά την επιβολή φόρου ακίνητης περιουσίας για τα χρόνια 1980 -1987.

Τα γεγονότα που οδήγησαν την αιτήτρια να προσφύγει στο Δικαστήριο αυτό είναι σε συντομία τα ακόλουθα:

Η αιτήτρια, που είναι ιδιοκτήτρια ακίνητης περιουσίας που βρίσκεται στη Γερμασόγεια, με αίτησή της ζήτησε από τους καθ'ων η αίτηση όπως απαλλαγεί από την υποχρέωση να πληρώσει φόρο ακίνητης περιουσίας για τα πιο πάνω περιγραφόμενα κτήματά της, γιατί, κατά τον ισχυρισμό της, αυτά ήταν "γεωργικά κτήματα" που δυνάμει των προνοιών του Περί Φορολογίας Ακινήτου Ιδιοκτησίας Νόμου του 1980 (Νόμος 24/80) (ο οποίος με το άρθρο 6 του Νόμου 25/81 τροποποίησε το άρθρο 18 του αρχικού Νόμου με την προσθήκη πρόνοιας ότι γεωργική ακίνητη ιδιοκτησία απαλλάσσεται από την πληρωμή κτηματικού φόρου) απαλλάσσονταν πληρωμής κτηματικού φόρου.

Οι καθ' ων η αίτηση, όπως φαίνεται από την ένστασή τους στην προσφυγή, βάσισαν την απόφασή τους στους πιο κάτω λόγους (ίδε παραγράφους 11(β) και (δ) της ένστασης) που λέγουν:

"(β)  Η περιοχή στην οποία βρίσκονται τα κτήματα της αιτήτριας για τα οποία ζητεί απαλλαγή, βρίσκονται στον Ποταμό της Γερμασόγειας. Η περιοχή έχει αποκτήσει μεγάλη ζήτηση για τουριστική και οικιστική ανάπτυξη πολύ πριν το 1980 και ως εκ τούτου η χρήση της γης για γεωργικούς σκοπούς έπαυσε να έχει σημασία για τους ιδιοκτήτες της. Ως εκ τούτου η μη αρδευόμενη γη στον Ποταμό της Γερμασόγειας έπαυσε να καλλιεργείται. Πέραν του λόγου αυτού η εκμετάλλευση ξηρικών δενδροκαλλιεργειών, ιδιαίτερα της χαρουπιάς, έχει καταστεί μη προσοδοφόρα λόγω των ψηλών εργατικών δαπανών. Στην περιοχή δεν καλλιεργούνται σιτηρά πολύ πριν του 1980.

(γ)   .................................................................................................

(δ)  Η μη υποβολή οποιασδήποτε μαρτυρίας ότι η επίδικη περιουσία είχε καλλιεργηθεί ή χρησιμοποιηθεί για γεωργικούς σκοπούς κατά τα έτη 1981 - 1987 και η κατάσταση που βρισκόταν η περιουσία κατά τον χρόνο της επιτόπιας έρευνας, καθιστά την απόφαση του καθ'ου η αίτηση λογική και δίκαιη αν μη όχι και την μόνη απόφαση που μπορούσε να είχε πάρει κάτω από τις περιστάσεις."

Στην υπόθεση αυτή το θέμα που πρέπει να αποφασιστεί είναι κατά πόσον η διοίκηση έχει κάμει την πρέπουσα έρευνα όσον αφορά το κατά πόσο η περιουσία της αιτήτριας είναι γεωργική γη στην περίπτωση της οποίας, δυνάμει του Νόμου, απαλλάσσεται από φορολογία.

Όσον αφορά το 1980, για το οποίο ο Νόμος 24/80 δεν προνοεί απαλλαγή από φόρο ακίνητης περιουσίας, δεν εγείρεται θέμα στην υπόθεση αυτή.

Το πρόσωπο που ερεύνησε την ένσταση της αιτήτριας είναι φοροθέτης που δεν έχει καμιά γνώση για γεωργικά θέματα. Βασίστηκε στη δική του γνώμη στην οποία κατάληξε μετά από δυο επισκέψεις στα κτήματα της αιτήτριας, το 1983 και το 1988. Θεώρησε περιττό να συμβουλευτεί γνώμες ειδικών για γεωργικά θέματα, όπως και αυτή του κοινοτάρχη της περιοχής, παρόλο που η αιτήτρια έδωσε, με την αίτησή της για απαλλαγή του φόρου, διαβεβαιώσεις από τη Συνεργατική Πιστωτική Εταιρεία Γερμασόγειας και τη Συνεργατική Πιστωτική Εταιρεία Ύψωνα ότι παράδωσε στους Οργανισμούς αυτούς γεωργικά προϊόντα, όπως επίσης και από την Εταιρεία Ν. Π. Λανίτης Λτδ. για αγορά λιπασμάτων. Στην αντεξέταση ο μάρτυρας αυτός είπε πως τα γεωργικά προϊόντα που παράδωσε η αιτήτρια στους δύο Οργανισμούς μπορούσαν να προέρχονταν όχι μόνο από την παραγωγή των δικών της χωραφιών αλλά και από άλλα. Δε ζήτησε όμως λεπτομέρειες σχετικά με τις βεβαιώσεις που του προμήθευσε η αιτήτρια.

Για τους πιο πάνω λόγους βρίσκω πως οι καθ' ων η αίτηση δεν έκαμαν την πρέπουσα έρευνα και γι' αυτό το λόγο η προσφυγή επιτυγχάνει και προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται.

Οι καθ' ων η αίτηση να πληρώσουν το ποσό των ΛΚ100.- έναντι των δικηγορικών εξόδων της αιτήτριας.

H προσφυγή επιτυγχάνει με £100 έναντι των εξόδων.

 


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο