|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1990) 3 ΑΑΔ 4052
28 Νοεμβρίου, 1990
[ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
1. WINSTON HOMES &
CONSTRUCTION LTD.
2. ΜΑΡΙΟΣ ΚΑΣΣΙΑΝΙΔΗΣ,
3. ΕΛΕΝ ΚΑΣΣΙΑΝΙΔΗ,
Αιτητές,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΤΟΥ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΜΠΟΡΙΟΥ ΚΑΙ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ,
Καθ' ου η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 627/89).
Εκτοπισθέντες και Παθόντες — Εκτοπισθέντες Ξενοδόχοι — Απόφαση του Υπουργείου Εμπορίου και Βιομηχανίας με την οποία απορρίφθηκε αίτημα των αιτητών για παραχώρηση σ' αυτούς κυβερνητικής βοήθειας η οποία παραχωρείτο για επαναδραστηριοποίηση εκτοπισμένων ξενοδόχων — Ισχυρισμός για λήψη της απόφασης χωρίς τη διεξαγωγή έρευνας, με πλάνη περί τα πράγματα ή το Νόμο, κατά παράβαση της αρχής της χρηστής διοίκησης και επίσης ότι η απόφαση ήταν αντίθετη με το Σύνταγμα — Δεν τεκμηριώθηκαν — Η απόφαση κρίθηκε λογικά εφικτή και επικυρώθηκε.
Διοικητική πράξη — Αιτιολογία — Μπορεί να συμπληρώνεται από τα στοιχεία των φακέλων.
Συνταγματικό Δίκαιο — Σύνταγμα — Άρθρο 28 — Αρχή της ίσης μεταχείρισης — Η διαφοροποίηση μεταξύ ξενοδόχων και μη, ήταν λογική και αντικειμενική και δεν αποτελούσε άνιση μεταχείριση εις βάρος των αιτητών.
Συνταγματικό Δίκαιο — Αποφάσεις Υπουργικού Συμβουλίου — Δημοσιεύονται στην Επίσημη Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, εκτός εάν το Υπουργικό Συμβούλιο "ορίσει άλλως διά της αποφάσεως αυτού".
Το Υπουργικό Συμβούλιο ενέκρινε σχέδιο για επαναδραστηριοποίηση εκτοπισμένων ξενοδόχων ιδιοκτητών ξενοδοχείων 5-1 αστέρων εν λειτουργία κατά την 20.7.1974, με σκοπό την προσφορά βοήθειας σε Ελληνοκυπρίους που έχασαν τις τουριστικές τους μονάδες στην κατεχόμενη Κύπρο. Η αιτήτρια εταιρεία ήταν ιδιοκτήτρια ενός υπό ανέγερση τουριστικού χωριού στην Κερύνεια.
Το Ανώτατο Δικαστήριο απέρριψε την προσφυγή, στην οπoία προβλήθηκαν οι ισχυρισμοί ότι η επίδικη απόφαση δε λήφθηκε μετά από δέουσα έρευνα, είναι προϊόν πλάνης περί τα πράγματα, στερείται δέουσας αιτιολογίας και παραβιάζει την αρχή της ισότητας που κατοχυρώνεται με το Άρθρο 28 του Συντάγματος και αποφάνθηκε ότι:
1. Οι αιτητές δεν ήσαν ξενοδόχοι, ώστε να καλύπτονται από το σχέδιο επαναδραστηριοποίησης. Ως εκ τούτου ο ισχυρισμός τους για άνιση μεταχείριση με τους ξενοδόχους, δεν ευσταθεί.
2. Η επίδικη απόφαση είναι λογικά εφικτή, ενόψει των πραγματικών γεγονότων και την εφαρμογή της σχετικής νομολογίας.
Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης του Yπουργείου Eμπορίου και Bιομηχανίας με την οποία απορρίφθηκε αίτημα των αιτητών για παραχώρηση σ' αυτούς βοήθειας για επαναδραστηριοποίησή τους, ως εκτοπισθέντες ξενοδόχους.
B. Πιερίδου, για τους Αιτητές.
T. Πολυχρονίδου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας A΄, για τον Καθ' ου η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΠAΠAΔOΠOYΛOΣ, Δ.: Το Υπουργικό Συμβούλιο στις 29/6/78 ενέκρινε σχέδιο επαναδραστηριοποίησης εκτοπισμένων ξενοδόχων. Σκοπός του σχεδίου ήταν όπως προσφερθεί ποικιλότροπη και ποικιλόμορφη βοήθεια σε Ελληνοκύπριους που μετά τα τραγικά γεγονότα του '74 έχασαν τις τουριστικές τους μονάδες στην κατεχόμενη Κύπρο. Για το σκοπό αυτό όρισε Υπουργική Επιτροπή που έθεσε τα κριτήρια επιλογής εκείνων που θα εδικαιούντο σε κυβερνητική βοήθεια καθώς και τα κριτήρια προτεραιότητος. Η Υπουργική Επιτροπή αποφάσισε πως θα ετύγχαναν βοήθειας "εκτοπισμένοι ξενοδόχοι, ιδιοκτήτες ξενοδοχείων 5-1 αστέρων εν λειτουργία κατά την 20/7/1974".
Η αιτήτρια εταιρεία ήταν ιδιοκτήτρια ενός υπό ανέγερση τουριστικού χωριού στην Κερύνεια. Οι αιτητές 2 και 3 ήταν οι μοναδικοί μέτοχοί της.
Στις 10/4/89 υπέβαλαν αίτηση στο Υπουργείο Εμπορίου και Βιομηχανίας για παραχώριση κυβερνητικής βοήθειας για επαναδραστηριοποίησή τους, σύμφωνα με την πιο πάνω απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου. Στις 9/6/89 το Υπουργείο Εμπορίου και Βιομηχανίας απάντησε στους αιτητές πως το αίτημά τους δεν ήταν δυνατό να ικανοποιηθεί.
Εναντίον της απόφασης αυτής οι αιτητές κατέθεσαν την υπό εκδίκαση προσφυγή με την οποία ζητούν δήλωση του Δικαστηρίου ότι η απόφαση αυτή είναι άκυρη, παράνομη, χωρίς νομικό αποτέλεσμα και αντισυνταγματική. Προβάλλονται διάφοροι λόγοι προς υποστήριξη της αίτησής τους.
Με την ένστασή τους οι καθ' ων η αίτηση ισχυρίζονται πως η απόφαση είναι καθόλα νόμιμη και έγκυρη και πως δεν μπορεί να προσβληθεί.
Είναι ο ισχυρισμός των καθ' ων η αίτηση πως οι αιτητές δε νομιμοποιούνται στην προσφυγή αυτή γιατί δεν ήταν ιδιοκτήτες εν λειτουργία ξενοδοχείου 5-1 αστέρων κατά την 20/7/74.
Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι κατά την 20/7/74 οι αιτητές δεν είχαν συμπληρώσει την τουριστική τους μονάδα, δεν είχαν ξεκινήσει εργασία ως ξενοδόχοι και δε λειτουργούσαν ξενοδοχείο 5-1 αστέρων ή οποιασδήποτε άλλης κατηγορίας.
Η δικηγόρος των αιτητών έκαμε ορισμένες εισηγήσεις ως προς την ακυρότητα της υπό εκδίκαση διοικητικής πράξης. Μεταξύ άλλων ισχυρίσθη πως η απόφαση λήφθηκε χωρίς να γίνει η δέουσα έρευνα, πως είναι προϊόν πλάνης περί τα πράγματα και πως στερείται της δέουσας αιτιολογίας. Οι εισηγήσεις αυτές αντικρούσθησαν από τη δικηγόρο των καθ' ων η αίτηση.
Ως προς την εισήγηση ότι η απόφαση δεν είναι δικαιολογημένη, θέλω να αναφέρω πως έχει καθιερωθεί νομολογιακά πως η αιτιολογία μπορεί να βρεθεί σε ολόκληρη την αλληλογραφία ή/και το φάκελο της υπόθεσης και τις σχετικές αναφορές από το διοικητικό όργανο. Εις την υπό εξέταση υπόθεση η δικαιολογία φαίνεται στην επιστολή του Γενικού Διευθυντή του Υπουργείου Εμπορίου και Βιομηχανίας προς τη δικηγόρο των αιτητών, ημερομηνίας 9/6/1989, με την οποία πληροφορούνται ότι το αίτημά τους δεν ήταν δυνατό να ικανοποιηθεί. Με τη δεύτερη παράγραφο της επιστολής αυτής δίδονται ορισμένες περαιτέρω πληροφορίες προς τους αιτητές για την ύπαρξη κάποιου σχεδίου επαναδραστηριοποίησης εκτοπισθέντων ξενοδόχων, που αναφέρει ότι υπήρχαν κριτήρια που καθορίσθησαν από την αρμόδια Επιτροπή. Όλα τα σχετικά με το σχέδιο αυτό μπορούσαν να ελεγχθούν από το φάκελο της υπόθεσης. Βρίσκω ότι η απόφαση είναι πλήρως δικαιολογημένη.
Δε νομίζω ότι δεν έγινε η δέουσα έρευνα. Οι ίδιοι οι αιτητές με την αίτησή τους έθεσαν κάτω τα πραγματικά γεγονότα πάνω στα οποία βασίστηκε η αρμόδια Επιτροπή για να απορρίψει την αίτησή τους. Ούτε και υπάρχει καμιά πλάνη περί τα πράγματα, γιατί τα γεγονότα είναι αναμφισβήτητα όπως τα έθεσαν οι ίδιοι οι αιτητές ενώπιον της αρμόδιας Επιτροπής.
Πέραν όμως από τις πιο πάνω εισηγήσεις της δικηγόρου, διαφαίνεται πως οι αιτητές παραπονούνται πως δεν έτυχαν της ίδιας μεταχείρισης όπως άλλοι εκτοπισμένοι και πως η απόφαση αντιβαίνει στην έννοια της χρηστής διοίκησης.
Δε βρίσκω ότι υπάρχει καμιά βάση στους πιο πάνω ισχυρισμούς, οι οποίοι είναι αόριστοι και ασαφείς. Με την απόφαση του το Υπουργικό Συμβούλιο θέλησε να βοηθήσει τους εκτοπισμένους ξενοδόχους για να επαναδραστηριοποιηθούν. Εφόσον οι αιτητές δεν ήσαν ξενοδόχοι, ώστε να επαναδραστηριοποιηθούν, δεν μπορούσαν να έχουν παράπονο ότι δεν έτυχαν ίσης μεταχείρισης με τους ξενοδόχους. Η αναφορά της κας Πιερίδου σε ορισμένους που έτυχαν ευεργετήματος σε αντίθεση με τους πελάτες της δεν ευσταθεί, γιατί η κα Πιερίδου αναφέρθηκε σε συγκεκριμένους ξενοδόχους, δηλαδή σε μια τάξη ανθρώπων στην οποία δεν ανήκαν οι πελάτες της.
Δεν είναι βάσιμος ο ισχυρισμός των αιτητών πως η απόφαση των καθ' ων η αίτηση αντιβαίνει προς το νόημα της χρηστής διοίκησης. Δεν υπάρχει καμιά κάλυψη της διοικητικής πράξεως. Ο σκοπός της δεν είναι αντίθετος προς το δημόσιο συμφέρο ή/και η απόφαση αυτή να είναι διαφορετική ή αντιβαίνει προς το πνεύμα ή/και το γράμμα της απόφασης του Υπουργικού Συμβουλίου για επαναδραστηριοποίηση των εκτοπισμένων ξενοδόχων.
Υπάρχει όμως και ο ισχυρισμός ότι η απόφαση των καθ' ων η αίτηση είναι και συνταγματικά ανεπίτρεπτη καθόσον αντιβαίνει προς το Άρθρο 28 του Συντάγματος. Δε συμφωνώ με την εισήγησή της αυτή,γιατί η διαφοροποίηση που έγινε μεταξύ ξενοδόχων και μη, ήταν λογική και αντικειμενική και ως εκ τούτου, δικαιολογημένη.
Η τελευταία εισήγηση της δικηγόρου των αιτητών ήταν πως οι "Κανονισμοί" ήταν άκυροι γιατί δε δημοσιεύθηκαν στην Επίσημη Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. Πράγματι, το Άρθρο 57.4 του Συντάγματος προνοεί για τη δημοσίευση των αποφάσεων στην Επίσημη Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, αλλά δίνει και στο Υπουργικό Συμβούλιο το δικαίωμα να αποφασίσει περί του αντιθέτου. Στην περίπτωση αυτή το Υπουργικό Συμβούλιο απεφάσισε όπως μη δημοσιευθεί η απόφαση.
Έχω εξετάσει την υπόθεση με βάση όλο το υλικό που έχω ενώπιόν μου, μαζί με τις εισηγήσεις των δικηγόρων και των δύο πλευρών και έχω καταλήξει στο συμπέρασμα πως δεν υπάρχει λόγος ώστε το Δικαστήριο να επέμβει με ακύρωση της υπό εξέταση απόφασης. Το Ανώτατο Δικαστήριο δεν επεμβαίνει όταν η απόφαση είναι λογικά εφικτή, έχοντας υπόψη τα ορθά πραγματικά γεγονότα και την εφαρμογή της σχετικής νομολογίας.
Όπως είπα πιο πάνω, δεν υπάρχει έλλειψη έρευνας ή αιτιολογίας ή πως η απόφαση λήφθηκε κάτω από πλάνη περί τα πράγματα ή το Νόμο. Επιπλέον, βρίσκω ότι η απόφαση δεν είναι αντίθετη προς το Σύνταγμα.
Για τους πιο πάνω λόγους, η αίτηση απορρίπτεται.
Λόγω των εξαιρετικών περιστάσεων της υποθέσεως αυτής, δε θα διατάξω την πληρωμή των εξόδων από τους αιτητές.
H προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.