ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ

Έρευνα - Κατάλογος Αποφάσεων - Εμφάνιση Αναφορών (Noteup on) - Αρχείο σε μορφή PDF - Αφαίρεση Υπογραμμίσεων


(1990) 3 ΑΑΔ 3814

16 Νοεμβρίου, 1990

[ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ, Δ/στής]

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΥ,

Αιτητής,

v.

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ

ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,

Καθ' ων η αίτηση.

(Υπόθεση Αρ. 954/85).

 

Δημόσιοι Yπάλληλοι — Προαγωγές — Τμηματική Επιτροπή — Θέση Κτηνιατρικού Λειτουργού Α' στο Τμήμα Κτηνιατρικών Υπηρεσιών — Τμηματικές Επιτροπές — Σύσταση, αρμοδιότητες και μέθοδος ενεργείας Τμηματικών Επιτροπών —  Ο περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμος (Ν. 33/67) Άρθρο 36, (Εγκύκλιος 490) όπως τροποποιήθηκε.

Δημόσιοι Yπάλληλοι — Προαγωγές — Προσόντα — Σχέδια υπηρεσίας — Ερμηνεία και εφαρμογή — Διακριτική εξουσία της Ε.Δ.Υ. — Το Δικαστήριο ασκεί μόνο διοικητικό έλεγχο της νομιμότητας της προσβαλλόμενης διοικητικής πράξης — Παράλειψη της ΕΔΥ να εξετάσει κατά πόσο η μετεκπαίδευση του αιτητή στο εξωτερικό μπορούσε να θεωρηθεί ως επιπρόσθετο πλεονέκτημα, προσόν που απαιτούσε το σχέδιο υπηρεσίας, οδήγησε σε ακύρωση της προσβαλλόμενης απόφασης.

Δημόσιοι Yπάλληλοι — Εμπιστευτικές εκθέσεις — Σύνταξη και ετοιμασία — Εγκύκλιος 491/79 (παραγρ. 4(α) και (γ) — Εφαρμοστέες αρχές.

Ο αιτητής καταχώρησε την παρούσα προσφυγή κατά της προαγωγής του ενδιαφερόμενου μέρους στην επίδικη θέση και ισχυρίστηκε ότι:

1. Ο διορισμός των μελών της Τμηματικής Επιτροπής εγκρίθηκε από τον Υπουργό, σ' αντίθεση με τις Κανονιστικές Διατάξεις που προνοούν ότι τα μέλη επιλέγονται από το Γενικό Διευθυντή του οικείου Υπουργείου.

2. Η Τμηματική Επιτροπή παραβίασε τον Κανονισμό 6 των Κανονιστικών Διατάξεων, που προνοεί ότι πρέπει να συστηθούν όχι λιγότεροι των δύο και όχι περισσότεροι των τεσσάρων υποψηφίων.

3. Η διαδικασία της Εγκυκλίου 491 παραβιάσθηκε αναφορικά με τη σύνταξη και ετοιμασία των εμπιστευτικών εκθέσεων.

    Η Τμηματική Επιτροπή παρέλειψε να εξετάσει το προσόν της πολύ καλής γνώσης της Αγγλικής.

4. Η παράλειψη σύστασης του αιτητή από την Τμηματική Επιτροπή, για το λόγο ότι αυτός υστερούσε έναντι των συστηθέντων, είναι εσφαλμένη.

Το Ανώτατο Δικαστήριο απέρριψε όλους τους λόγους ακυρώσεως που πρόβαλε ο αιτητής, πλην του τελευταίου και αποφάνθηκε ότι:

Σύμφωνα με τους σχετικούς φακέλους που είχε ενώπιόν της η Ε.Δ.Υ., ο αιτητής υστερεί ελαφρά σε αξία από το ενδιαφερόμενο μέρος.  Όπως φαίνεται από τα πρακτικά που κρατήθηκαν κατά τη συνεδρίαση της Ε.Δ.Υ., κατά την οποία λήφθηκε η προσβαλλόμενη απόφαση, τα μέλη της παράλειψαν να αναφέρουν οτιδήποτε σχετικά με τη μετεκπαίδευση του αιτητή στις Ινδίες, δηλαδή κατά πόσο η μετεκπαίδευση αυτή μπορούσε να θεωρηθεί σαν επιπρόσθετο πλεονέκτημα, προσόν που απαιτεί το σχέδιο υπηρεσίας.

Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα.

Aναφερόμενες υποθέσεις:

Kazamias and Others v. Public Service Commission (1984) 3(B) C.L.R. 1498,

Savva and Another v. Republic (1985) 3(B) C.L.R. 694,

Charalambides v. Republic (1985) 3(B) C.L.R. 992,

Othonos and  Αnother v. Republic (1987) 3(A) C.L.R. 362,

Οthonos and  Another v. Republic (1989) 3(A) C.L.R. 475.

 

Προσφυγή.

Προσφυγή εναντίον της απόφασης της Eπιτροπής Δημόσιας Yπηρεσίας με την οποία το ενδιαφερόμενο μέρος προήχθηκε στη θέση Kτηνιατρικού Λειτουργού A΄, αντί του αιτητή.

Α. Σ. Αγγελίδης, για τον Αιτητή.

Α. Βλαδιμήρου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ'ων η αίτηση.

Κ. Λοΐζου, για το Ενδιαφερόμενο μέρος Π. Τουμάζου.

Cur. adv. vult.

ΔHMHTPIAΔHΣ, Δ.: Με απόφαση της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας (ΕΔΥ) που δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας με ημερομηνία 13.9.85, προάχθηκε στη θέση Κτηνιατρικού Λειτουργού Α' ο κ. Παύλος Τουμάζος (το ενδιαφερόμενο μέρος).

Οι κκ. Χαράλαμπος Ταλιώτης, Ανδρόνικος Γεωργίου και Χαράλαμπος Θεοδώρου προσβάλλουν την απόφαση της ΕΔΥ με τις προσφυγές υπ' αρ. 815/85, 851/85 και 954/85. Όπως φαίνεται από τις γραπτές αγορεύσεις που καταχωρήθηκαν στην κάθε προσφυγή, η απόφαση της ΕΔΥ προσβάλλεται από τον κάθε αιτητή για διαφορετικούς νομικούς λόγους που βασίζονται σε διαφορετικά γεγονότα.  Για το λόγο αυτό, και μετά από πολλή σκέψη, αποφάσισα να εκδώσω ξεχωριστή απόφαση στην κάθε μια από τις προσφυγές αυτές, παρόλο που ακούστηκαν μαζί.

Τα γεγονότα που είναι κοινά στις τρεις προσφυγές είναι τα ακόλουθα:

Με επιστολή του στις 21.3.84, ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Γεωργίας και Φυσικών Πόρων ζήτησε την πλήρωση μιας κενής θέσης Κτηνιατρικού Λειτουργού Α' στο Τμήμα Κτηνιατρικών Υπηρεσιών που είναι θέση προαγωγής. Σύμφωνα με τη διαδικασία, το θέμα παραπέμφθηκε από την ΕΔΥ στην αρμόδια Τμηματική Επιτροπή που συστάθηκε για το σκοπό αυτό.

Με επιστολή της ημερ. 17.10.84 η Τμηματική Επιτροπή διαβίβασε στην ΕΔΥ την έκθεση της με την οποία σύστησε για προαγωγή τρεις υποψηφίους, ανάμεσα στους οποίους το ενδιαφερόμενο μέρος και τον Ανδρόνικο Γεωργίου, αιτητή στην Υπόθεση Αρ. 851/85. Οι υπόλοιποι υποψήφιοι, σύμφωνα με την έκθεση, δε συστήθηκαν γιατί, με βάση τα κατά τη γνώμη τους καθιερωμένα κριτήρια, υστερούσαν έναντι αυτών που συστήθηκαν.

Η ΕΔΥ, αφού μελέτησε την έκθεση της Τμηματικής Επιτροπής, αποφάσισε να αναβάλει την εξέταση του θέματος για να δοθεί χρόνος στο Διευθυντή του Τμήματος Κτηνιατρικών Υπηρεσιών, αφού συλλέξει όλα τα απαιτούμενα στοιχεία, να παραστεί ενώπιόν της (ίδε Παραρτήματα 5 και 6 στην ένσταση).

Στο σημείο αυτό θάθελα να αναφέρω πως σε κανένα από τα Παραρτήματα που επισυνάφθηκαν στην ένσταση της ΕΔΥ δε φαίνεται γιατί αυτή ανάβαλε την απόφασή της για την προαγωγή ενός από τους υποψηφίους.

Σε ανταπόκριση της απόφασης αυτής της ΕΔΥ, ο Διευθυντής, με επιστολή του ημερ. 28.2.85, έστειλε στην ΕΔΥ συμπληρωματικά στοιχεία (ίδε πρακτικά της Τμηματικής Επιτροπής Παράρτημα 7 στην ένσταση) για τις γνώσεις των υποψηφίων που συστήθηκαν στην Αγγλική γλώσσα. Στα πρακτικά αυτά αναφέρεται ότι μόνο οι δύο από τους τρεις υποψηφίους που συστήθηκαν πληρούσαν την απαίτηση του σχεδίου υπηρεσίας για "Πολύ Καλή γνώση της Αγγλικής Γλώσσας" και συγκεκριμένα το ενδιαφερόμενο μέρος και ο Ανδρόνικος Γεωργίου, αιτητής στην Υπόθεση Αρ. 851/85.

Ακολούθως η ΕΔΥ, στη συνεδρία της με ημερ. 21.6.85, κάλεσε τους δύο συστηθέντες υποψηφίους σε προσωπικές συνεντεύξεις και αφού εξέτασε όλα τα ενώπιόν της στοιχεία, πήρε την επίδικη απόφαση.

Ο αιτητής στην προσφυγή αυτή δε συστήθηκε από την Τμηματική Επιτροπή, για το λόγο ότι υστερούσε έναντι των τριών συστηθέντων. Ο δικηγόρος του, με τη γραπτή του αγόρευση, ήγειρε τα ακόλουθα νομικά σημεία.

1.  Η σύσταση της Τμηματικής Επιτροπής πάσχει γιατί ο διορισμός των μελών της εγκρίθηκε από τον Υπουργό, σ' αντίθεση με τις Κανονιστικές Διατάξεις που αφορούν τη σύσταση των Τμηματικών Επιτροπών (Καν. 1(β)) που προνοεί ότι τα μέλη επιλέγονται από το Γενικό Διευθυντή του οικείου Υπουργείου.

2.  Η Τμηματική Επιτροπή δεν ενήργησε σύμφωνα με τον Κανονισμό 6 των Κανονιστικών Διατάξεων ο οποίος προνοεί ότι η Τμηματική Επιτροπή πρέπει να συστήσει όχι λιγότερους των δύο και όχι περισσότερους των τεσσάρων υποψηφίων, εφόσον υπάρχουν πρόσωπα κατάλληλα. Η Τμηματική Επιτροπή σύστησε μόνο τρεις ανάμεσα στους οποίους και κάποιο που δεν κατείχε το προσόν της Αγγλικής.  Ο αιτητής είχε το προσόν της Αγγλικής (G.C.E. O.L.), μετεκπαίδευση 11 μηνών στην Ινδία και εμπιστευτικές εκθέσεις καλύτερες από το ενδιαφερόμενο πρόσωπο και τον τρίτο υποψήφιο που συστήθηκε χωρίς να έχει το προσόν της Αγγλικής γλώσσας. Όπως αναφέρει η Τμηματική Επιτροπή στην έκθεση της, οι υπόλοιποι υποψήφιοι δε συστήθηκαν όχι γιατί κρίθηκαν ακατάλληλοι, αλλά γιατί υστερούσαν έναντι των συστηθέντων.  Ο αιτητής όμως δεν υστερούσε.

3. Παραβίαση της Εγκυκλίου 491/79 (παράγραφοι 4(α) και (γ)) που διέπει τη διαδικασία σύνταξης και ετοιμασίας εμπιστευτικών εκθέσεων. Συγκεκριμένα, ο Διευθυντής του Τμήματος Κτηνιατρικών Υπηρεσιών ενεργούσε συγχρόνως ως αξιολογών και προσυπογράφων λειτουργός κατά τη σύνταξη των εμπιστευτικών εκθέσεων τόσο του αιτητή όσο και του ενδιαφερόμενου προσώπου μέχρι και το 1982.  Με την ενέργεια αυτή παραβιάζονται επίσης, ισχυρίστηκε ο δικηγόρος του αιτητή, έμμεσα οι διατάξεις των παραγράφων 9, 10 και 11 της ίδιας Εγκυκλίου.

Ο δικηγόρος της ΕΔΥ ισχυρίστηκε ότι η σύσταση της Τμηματικής Επιτροπής ήταν σύμφωνη με τις Κανονιστικές Διατάξεις (Εγκύκλιος 490) όπως τροποποιήθηκε με την απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου Αρ. 22.334, ημερ. 21.10.82, ότι όσον αφορά τον αριθμό των συστηθέντων υποψηφίων η Τμηματική Επιτροπή δεν είχε υποχρέωση να συστήσει 4 υποψηφίους αλλά "ουχί ολιγότερους των δύο", όπως και έπραξε και ότι ο αιτητής, εν πάση περιπτώσει, υστερεί έναντι του ενδιαφερόμενου προσώπου, που έχει υπέρτερα προσόντα.

Σ' απάντηση στη γραπτή αγόρευση του δικηγόρου του ενδιαφερόμενου προσώπου, ο δικηγόρος του αιτητή ισχυρίστηκε ότι ο αιτητής κατείχε επιπρόσθετο προσόν σύμφωνα με το σχέδιο υπηρεσίας που αναφέρεται σε "μεταπτυχιακές σπουδές" και όχι σε "μεταπτυχιακό τίτλο", και ότι η ΕΔΥ παράλειψε να ερμηνεύσει το σχέδιο υπηρεσίας όπως είχε υποχρέωση να πράξει.

Αναφορικά με τον πρώτο λόγο ακύρωσης που εγείρει ο αιτητής, η παράγραφος 1(α) των Κανονιστικών Διατάξεων που διέπουν τη σύσταση, αρμοδιότητες και μέθοδο ενέργειας Τμηματικών Επιτροπών σύμφωνα με το άρθρο 36 του Περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμου (Ν. 33/67) που περιλαμβάνεται στην Εγκύκλιο Αρ. 490 ημερ. 20.3.79, του Υπουργείου Οικονομικών, τροποποιήθηκε με την απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου Αρ. 22.334 και ημερ. 21.10.82. Η παράγραφος αυτή, μετά την τροποποίησή της, λέγει:-

"Συνιστώνται αι ακόλουθοι Τμηματικαί Επιτροπαί ίνα συμβουλεύωσι την Επιτροπήν Δημοσίας Υπηρεσίας ως προς διορισμούς ή προαγωγάς εις οιανδήποτε κενήν θέσιν η οποία δεν είναι εξειδικευμένη θέσις, εξαιρουμένων των θέσεων Γενικών Διευθυντών, Διευθυντών Τμημάτων και Προϊσταμένων Τμημάτων και Υπηρεσιών:

α) διά την πλήρωσιν κενών θέσεων εις Υπουργείον συνιστάται Επιτροπή εκ του Γενικού Διευθυντού του Υπουργείου, όστις θα ενεργή ως Πρόεδρος, και ετέρων τεσσάρων Λειτουργών επιλεγομένων υπ'αυτού διά την συγκεκριμένην περίπτωσιν και εγκρινομένων υπό του οικείου Υπουργού".

(Βλέπε Εγκύκλιο Αρ. 663, ημερ. 3.3.83).

Όπως φαίνεται από το λεκτικό του Παραρτήματος 4 (έκθεση της Τμηματικής Επιτροπής) ο Υπουργός απλώς ενέκρινε το διορισμό των μελών της Τμηματικής Επιτροπής, όπως προνοούν οι Κανονιστικές Διατάξεις. Επομένως, ο λόγος αυτός ακύρωσης δεν ευσταθεί.

Αναφορικά με το δεύτερο λόγο ακυρώσεως, πάνω στον οποίο ο αιτητής βασίζει την προσφυγή του, η παράγραφος (6) των πιο πάνω Κανονιστικών Διατάξεων προνοεί τα ακόλουθα:

"(6) Η Τμηματική Επιτροπή αποστέλλει εν συνεχεία έκθεσιν εις την Επιτροπήν Δημοσίας Υπηρεσίας, περιέχουσαν κατ' αλφαβητικήν σειράν τα ονόματα των συνιστωμένων προς επιλογήν διά διορισμόν ή προαγωγήν ομού μετά των πορισμάτων της Τμηματικής Επιτροπής ως προς την εν γένει αξίαν των υποψηφίων:

Νοείται ότι, ουχί ολιγώτεροι των δύο και ουχί περισσότεροι των τεσσάρων δέον όπως συστηθώσι δι' εκάστην κενήν θέσιν εφ' όσον υπάρχουσι πρόσωπα κατάλληλα διά τοιαύτην σύστασιν."

Όσον αφορά το θέμα αυτό, ο δικηγόρος του αιτητή εισηγήθηκε πως η Τμηματική Επιτροπή είχε υποχρέωση να συστήσει 4 υποψηφίους εκτός αν δεν υπήρχαν τόσοι που να κατέχουν τα προσόντα που προνοεί το σχέδιο υπηρεσίας και να είναι κατάλληλοι.

Στην υπόθεση Kazamias and Others v. Public Service Commission (1984) 3(B) C.L.R. 1498 στη σελ. 1507 αναφέρεται πως η Τμηματική Επιτροπή δεν έχει υποχρέωση να συστήσει 4 υποψηφίους. Συμφωνώ απόλυτα με τα όσα λέχθηκαν στην πιο πάνω απόφαση και βρίσκω πως ο αιτητής αποτυγχάνει στο αίτημά του για ακύρωση της απόφασης της ΕΔΥ για το λόγο αυτό.

Το επόμενο σημείο για εξέταση είναι ο ισχυρισμός του αιτητή ότι παραβιάστηκε η Εγκύκλιος 491 αναφορικά με τη διαδικασία σύνταξης και ετοιμασίας εμπιστευτικών εκθέσεων. Οι σχετικές παραγράφοι της Εγκυκλίου αυτής είναι οι 4(α) και (γ) της Εγκυκλίου οι οποίες λέγουν:-

"(α) Ο Αξιολογών Λειτουργός δέον απαραιτήτως να είναι λειτουργός όστις, λόγω των καθηκόντων αυτού, έχει απ'ευθείας γνώσιν της εργασίας του αξιολογουμένου υπαλλήλου και δύναται ως εκ τούτου να εκφράση υπεύθυνον και έγκυρον γνώμην επί της εργασίας και των ικανοτήτων του υπαλλήλου, κανονικώς δε ο Αξιολογών Λειτουργός δέον να είναι ο εποπτεύων τον υπάλληλον λειτουργός.

(β)   ...................................................................................................

(γ)   Ο Προσυπογράφων Λειτουργός δέον να είναι ο αμέσως ανώτερος του Αξιολογούντος Λειτουργού εποπτεύων λειτουργός, ιεραρχικώς ή διοικητικώς υπεύθυνος ή ιεραρχικώς προϊστάμενος του οικείου κλάδου ή υποδιαιρέσεως της υπηρεσίας.  Εις Υπουργείον, Ανεξάρτητον Γραφείον ή Υπηρεσίαν εις την οποίαν ο Προϊστάμενος αυτής έχει απ' ευθείας γνώσιν της εργασίας του αξιολογούμενου υπαλλήλου, ο Προσυπογράφων Λειτουργός δύναται να είναι ο οικείος Προϊστάμενος:

Νοείται ότι εν περιπτώσει καθ' ην Προσυπογράφων λειτουργός δεν είναι ο οικείος Προϊστάμενος, ούτος δύναται, νοουμένου ότι έχει γνώσιν της επιδόσεως του υπαλλήλου, να εκφέρη τας απόψεις του."

Αναφορικά με το σημείο αυτό ο δικηγόρος της ΕΔΥ ισχυρίστηκε στη γραπτή του αγόρευση ότι βάσει της παραγράφου 3(1) των Κανονιστικών Διατάξεων, επιτρέπεται, σε ορισμένες περιπτώσεις, ο προσυπογράφων Λειτουργός να είναι και ο αξιολογών.

Η παράγραφος 3(1) των Κανονιστικών Διατάξεων προνοεί ότι:

"Αι εμπιστευτικαί εκθέσεις συντάσσονται υπό Αξιολογούντων Λειτουργών και προσυπογράφονται υπό Προσυπογραφόντων Λειτουργών, εξαιρέσει των περιπτώσεων καθ'ας ο Αξιολογών και ο Προσυπογράφων Λειτουργός είναι εν και το αυτό πρόσωπον."  (Υπογραμμίσεις δικές μου).

Στις Κανονιστικές Διατάξεις αυτές δε διευκρινίζεται καθαρά σε ποιες περιπτώσεις μπορεί ο Αξιολογών και Προσυπογράφων Λειτουργός να είναι εν και το αυτό πρόσωπο. Είναι όμως εύλογο να υποθέσουμε ότι αυτό γίνεται στις περιπτώσεις που δεν υπάρχει ιεραρχικά ανώτερος του Αξιολογούντα Λειτουργού ή ιεραρχικά ανώτερος του αιτητή και κατώτερος του Προσυπογράφοντα Λειτουργού. Στην υπόθεση Savva and Another v. Republic (1985) 3(B) C.L.R. 694, στη σελ. 707 λέχθηκε ότι: "It may be that normally the reporting officer and countersigning officer might not be the same person, but where, however, the reporting officer is the Head of Department, such requirement is dispensed."

Στην προκειμένη περίπτωση Αξιολογών Λειτουργός του αιτητή και του ενδιαφερομένου προσώπου ήταν ο Διευθυντής των Κτηνιατρικών Υπηρεσιών, και επομένως ισχύει το τι λέχθηκε στην υπόθεση Savva v. Republic (πιο πάνω). (Σχετικές είναι επίσης οι αποφάσεις Charalambides v. Republic (1985) 3(B) C.L.R. 992, στις σελ. 1004 - 1005, Οthonos and Another v. Republic (1987) 3(A) C.L.R. 362, 336, 368 και Othonos and Another v. Republic (1989) 3(A) C.L.R. 475).

Ενόψει των πιο πάνω, ο ισχυρισμός του αιτητή στο θέμα αυτό αποτυγχάνει.

Όσον αφορά την αρχική παράλειψη της Τμηματικής Επιτροπής να εξετάσει το προσόν της πολύ καλής γνώσης της Αγγλικής, η παράλειψη αυτή θεραπεύτηκε με μεταγενέστερη έρευνα και συμπληρωματική έκθεση της Επιτροπής αυτής.

Το επόμενο θέμα που έχω να αποφασίσω είναι η μη σύσταση του αιτητή από την Τμηματική Επιτροπή για το λόγο ότι αυτός υστερούσε έναντι των συστηθέντων. Όπως φαίνεται από τους σχετικούς φακέλους που η ΕΔΥ είχε ενώπιόν της, ο αιτητής υστερεί ελαφρά σε αξία από το ενδιαφερόμενο μέρος. Όπως φαίνεται από τα πρακτικά που κρατήθηκαν κατά τη συνεδρίαση της ΕΔΥ, κατά την οποία πάρθηκε η προσβαλλόμενη απόφαση, τα μέλη της παράλειψαν να αναφέρουν ο,τιδήποτε σχετικά με τη μετεκπαίδευση του αιτητή στις Ινδίες, δηλαδή κατά πόσο η μετεκπαίδευσή του αυτή μπορούσε να θεωρηθεί σαν επιπρόσθετο πλεονέκτημα, προσόν που απαιτεί το σχέδιο υπηρεσίας.

Νομολογιακά έχει αποφασιστεί ότι το αρμόδιο όργανο να ερμηνεύσει σχέδιο υπηρεσίας είναι το διοικητικό όργανο, δηλαδή, στην περίπτωση αυτή, η ΕΔΥ και όχι το Δικαστήριο. Το Δικαστήριο ασκεί μόνο διοικητικό έλεγχο της νομιμότητας της πράξης που προσβάλλεται.

Για τον πιο πάνω λόγο και μόνο γι' αυτό, βρίσκω πως η προσφυγή του αιτητή επιτυγχάνει και ότι η προσβαλλόμενη απόφαση πρέπει να ακυρωθεί.

Οι καθ' ων η αίτηση να πληρώσουν £100.- έναντι των δικηγορικών εξόδων του αιτητή.

H προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα.

 


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο