|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1990) 3 ΑΑΔ 3587
27 Οκτωβρίου, 1990
[ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΚΛΕΑΝΘΗΣ ΗΛΙΑ ΓΕΩΡΓΙΟΥ,
Αιτητής,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΤΟΥ
1. ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΕΩΝ,
2. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΕΩΝ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 755/89).
Κοινωνικές Ασφαλίσεις — Απόφαση του Διευθυντή Κοινωνικών Ασφαλίσεων, με την οποία απορρίφθηκε αίτημα για χορήγηση αναδρομικής σύνταξης γήρατος για όλη την περίοδο που απαιτούσε ο αιτητής — Οι περί Κοινωνικών Ασφαλίσεων Νόμοι 1980 - 1990, Άρθρα 36 και 60 και οι σχετικοί Κανονισμοί — Η παρούσα υπόθεση κρίθηκε με βάση τον Καν. 3, ο οποίος προβλέπει περιοριστικά για τις προθεσμίες υποβολής των αιτήσεων — Εφαρμοστέες αρχές.
Λέξεις και Φράσεις — "Απόσβεση" στον Καν. 3(4) των περί Κοινωνικών Ασφαλίσεων (Παροχαί) Κανονισμών 1980 -1987.
Λέξεις και Φράσεις — "Συντάξιμη ηλικία" στο Άρθρο 2 των περί Κοινωνικών Ασφαλίσεων Νόμων 1980 - 1990 — Για τους άνδρες σημαίνει την ηλικία των 65 χρόνων.
Διοικητική πράξη — Αιτιολογία — Μπορεί να συμπληρώνεται και από τα στοιχεία του φακέλου.
Το αίτημα που ο αιτητής υπέβαλε το 1986, για αλλαγή της ημερομηνίας γεννήσεώς του από 28.5.1922 στις 19.12.1920, απορρίφθηκε. Η αρνητική απόφαση του Επιθεωρητή Ληξίαρχου - Επάρχου Πάφου, ακυρώθηκε στις 7.12.87 από το Ανώτατο Δικαστήριο. Σε συμμόρφωση προς τη δικαστική απόφαση, η ημερομηνία γέννησης του αιτητή διορθώθηκε στο Μητρώο Γεννήσεων και εκδόθηκε νέο πιστοποιητικό γεννήσεως με ημερομηνία την 19.12.1920. Στις 26.8.87, ο αιτητής συμπλήρωσε την έντυπη αίτηση για σύνταξη γήρατος, στην οποία έγραψε την 28.5.1922, ως ημερομηνία γέννησης. Η αίτηση εγκρίθηκε από το Γραφείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων. Στις 29.2.88, μετά τη διόρθωση της ημερομηνίας γέννησής του, ο αιτητής ζήτησε την αναδρομική πληρωμή σύνταξης γήρατος από 19.12.85, ημέρα συμπλήρωσης του 65ου έτους της ηλικίας του. Ο Διευθυντής απέρριψε την αίτηση για το λόγο ότι δεν υποβλήθηκε μέσα σε τρεις μήνες από την 19.12.85.
Τον Ιούλιο του 1989, το Ανώτατο Δικαστήριο με βάση την επιφύλαξη του Καν. 3(2) των Κανονισμών ακύρωσε την απόφαση του Διευθυντή, επειδή ο αιτητής απέδειξε εύλογη αιτία για τη μη υποβολή της αίτησης του εντός της προθεσμίας των τριών μηνών.
Μετά την ακυρωτική απόφαση του Δικαστηρίου, ο Διευθυντής ενέκρινε αναδρομική σύνταξη γήρατος από 2.9.86, με βάση τον Καν. 3. Ο αιτητής ζήτησε αναθεώρηση της απόφασης του Διευθυντή και για χορήγηση σύνταξης από 19.12.85. Το αίτημά του απορρίφθηκε και ο αιτητής ειδοποιήθηκε ότι δεν ήταν δυνατή η χορήγηση της σύνταξης πέραν των 12 μηνών από την ημερομηνία που υπέβαλε την σχετική αίτηση. Ως αποτέλεσμα καταχωρήθηκε η παρούσα προσφυγή στην οποία προβάλλονται σαν λόγοι ακυρότητας ότι η απόφαση είναι αντίθετη προς το νόμο, δεν είναι αιτιολογημένη και παραβιάζει τις αρχές της χρηστής διοίκησης.
Το Ανώτατο Δικαστήριο αφού έκαμε εκτενή αναφορά στις σχετικές πρόνοιες των περί Κοινωνικών Ασφαλίσεων Νόμων 1980- 1990, και των σχετικών Κανονισμών, απέρριψε την αίτηση και αποφάνθηκε ότι:
1. Ο Καν. 3(2) που εκδίδεται με βάση το Άρθρο 60, περιοριστικά ορίζει προθεσμία τριών μηνών για την υποβολή της αίτησης. Όταν υπάρχει εύλογη αιτία ο χρόνος των τριών μηνών μπορεί να επεκταθεί σε περίοδο όχι πάνω από 12 μήνες. Ο Καν. 3(4) προβλέπει ότι το δικαίωμα για λήψη παροχής αποσβένεται για το χρονικό διάστημα που είναι έξω από την προθεσμία υποβολής της αίτησης που προβλέπεται στην παραγρ. 2. Η υποβολή αίτησης είναι αναγκαία προϋπόθεση για δικαίωμα παροχής. Ως εκ τούτου πρόσωπο, που πληροί όλες τις προϋποθέσεις αλλά δεν υπέβαλε αίτηση μέσα στις προθεσμίες του Καν. 2, για την περίοδο εκτός των καθορισμένων προθεσμιών δε δικαιούται σε λήψη παροχής.
2. Ο Κανονισμός 4, δυνάμει του οποίου είναι δυνατή η αναδρομική καταβολή παροχών για ανώτατη περίοδο δύο χρόνων αμέσως πριν την ημερομηνία έγκρισης της σχετικής αίτησης, δεν εφαρμόζεται στην παρούσα περίπτωση.
3. Οι εξουσίες του Διευθυντή οριοθετούνται από το νόμο. Η χορήγηση σύνταξης όπως τη ζητά ο αιτητής θα ήταν αντίθετη προς το νόμο και θα αποτελούσε υπέρβαση εξουσίας του Διευθυντή.
4. Η προσβαλλόμενη απόφαση δεν πάσχει από πλάνη περί το νόμο ή από έλλειψη επαρκούς αιτιολογίας η οποία συμπληρώνεται από τα στοιχεία του φακέλου.
Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
Aναφερόμενη υπόθεση:
Elia v. Republic (1987) 3(C) C.L.R. 2030.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης του Διευθυντή Kοινωνικών Aσφαλίσεων με την οποία απορρίφθηκε αίτημα του αιτητή για παροχή αναδρομικής σύνταξης γήρατος για την περίοδο από 19.12.1985 μέχρι 2.9.1986.
Μ. Κουκίδου για Π. Λ. Κακογιάννη & Σία, για τον Αιτητή.
Α. Βασιλειάδης, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΣTYΛIANIΔHΣ, Δ.: Με την προσφυγή αυτή ο αιτητής ζητά την ακύρωση της απόφασης του Διευθυντή Κοινωνικών Ασφαλίσεων, (ο "Διευθυντής"), με την οποία απορρίφθηκε το αίτημά του για αναδρομική σύνταξη γήρατος για την περίοδο από 19 Δεκεμβρίου, 1985, μέχρι 2 Σεπτεμβρίου, 1986.
Ο αιτητής γεννήθηκε στην Πόλη Χρυσοχούς στις 19 Δεκεμβρίου, 1920. Ημερομηνία γεννήσεώς του στο Μητρώο Γεννήσεων του Επάρχου Πάφου καταχωρήθηκε η 28η Μαΐου, 1922.
Γράφτηκε στο Δημοτικό Σχολείο Πόλης Χρυσοχούς την 1η Οκτωβρίου, 1925, και αποφοίτησε από το Γυμνάσιο Πάφου τον Ιούνιο του 1938.
Στις 28 Μαΐου, 1986, ο αιτητής ζήτησε από τον Επιθεωρητή Ληξίαρχο - Έπαρχο Πάφου τη διόρθωση της καταχωρημένης ημερομηνίας γεννήσεώς του και επισύναψε τα ακόλουθα έγγραφα:-
(α) Ένορκη δήλωση του ιδίου.
(β) Την ταυτότητά του, στην οποία αναγράφεται ως ημερομηνία γεννήσεως η 19η Δεκεμβρίου, 1920.
(γ) Ένορκες δηλώσεις από τις δύο μεγαλύτερες αδελφές του - την Κλεονίκη Κακογιάννη και Γαλάτια Υψηλάντη.
(δ) Φωτοαντίγραφο του Μητρώου - Μαθητολογίου του Δημοτικού Σχολείου Πόλης Χρυσοχούς για το σχολικό χρόνο 1925-1926, στο οποίο φαίνεται ότι γράφτηκε στην πρώτη τάξη του Δημοτικού Σχολείου την 1η Οκτωβρίου, 1925, με Αρ. 403·
και
(ε) Αποδεικτικό Απόλυσης από το Γυμνάσιο Πάφου.
Στις 12 Ιουνίου, 1986, ο Έπαρχος Πάφου απόρριψε το αίτημά του.
Ο αιτητής αποτάθηκε στον Υπουργό Εσωτερικών από τον οποίο επίσης πήρε αρνητική απάντηση.
Με την Προσφυγή Αρ. 528/86 ζήτησε την ακύρωση της πιο πάνω αρνητικής απόφασης. Στις 7 Δεκεμβρίου, 1987, το Ανώτατο Δικαστήριο ακύρωσε την απόφαση του Επιθεωρητή Ληξίαρχου - Επάρχου Πάφου (βλ. Elia v. Republic (1987) 3 C.L.R. 2030).
Σε συμμόρφωση προς τη δικαστική Απόφαση, η ημερομηνία γέννησης του αιτητή διορθώθηκε στο Μητρώο Γεννήσεων και εκδόθηκε νέο πιστοποιητικό γεννήσεως, με ημερομηνία την 19η Δεκεμβρίου, 1920.
Ο αιτητής στις 26 Αυγούστου, 1987, συμπλήρωσε την έντυπη αίτηση για σύνταξη γήρατος, στην οποία έγραψε την 28η Μαΐου, 1922, ως ημερομηνία γεννήσεως. Η αίτηση λήφθηκε στο Γραφείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων στις 2 Σεπτεμβρίου, 1987, και εγκρίθηκε στις 3 Δεκεμβρίου, 1987.
Στις 29 Φεβρουαρίου, 1988, μετά τη διόρθωση της ημερομηνίας γέννησής του, ο αιτητής ζήτησε την αναδρομική πληρωμή σύνταξης γήρατος από 19 Δεκεμβρίου, 1985, ημέρα συμπλήρωσης του 65ου έτους της ηλικίας του. Ο Διευθυντής απόρριψε την αίτηση, γιατί "ήταν αντίθετη με τις πρόνοιες της υφιστάμενης νομοθεσίας", επειδή η αίτηση δεν υποβλήθηκε μέσα σε τρεις μήνες από την ημερομηνία συμπλήρωσης του 65ου έτους της ηλικίας του αιτητή.
Ο αιτητής πρόσβαλε την απόφαση του Διευθυντή με την Προσφυγή Αρ. 746/88.
Στις 13 Ιουλίου, 1989, το Ανώτατο Δικαστήριο, με βάση την επιφύλαξη του Κανονισμού 3(2) των περί Κοινωνικών Ασφαλίσεων (Παροχαί) Κανονισμών του 1980 έως 1987, (Κ.Δ.Π. 243/80, 74/83, 258/85, 263/87), (οι "Κανονισμοί"), ακύρωσε την απόφαση του Διευθυντή, επειδή ο αιτητής απόδειξε "εύλογη αιτία" για τη μη υποβολή της αίτησης μέσα στην καθορισμένη προθεσμία των τριών μηνών.
Μετά την ακυρωτική απόφαση του Δικαστηρίου, ο Διευθυντής επανεξέτασε την υπόθεση και ενέκρινε πληρωμή αναδρομικής σύνταξης γήρατος από 2 Σεπτεμβρίου, 1986. Βάσισε την απόφαση του στον Κανονισμό 3 και την κοινοποίησε στον αιτητή με επιστολή ημερομηνίας 7 Αυγούστου, 1989. Έστειλε στον αιτητή επιταγή £1,100.70 σεντ για την περίοδο 2 Σεπτεμβρίου, 1986, μέχρι 1 Ιουνίου, 1987.
Ο αιτητής έλαβε το ποσό με επιφύλαξη και με επιστολή των δικηγόρων του ημερομηνίας 29 Αυγούστου, 1989, ζήτησε την αναθεώρηση της απόφασης και τη χορήγηση σύνταξης από 19 Δεκεμβρίου, 1985.
Στις 2 Σεπτεμβρίου, 1989, ο Διευθυντής έστειλε στον αιτητή την ακόλουθη επιστολή:-
"Αναφέρομαι στην επιστολή σας με ημερομ. 29 Αυγούστου 1989, σε σχέση με την καταβολή σύνταξης γήρατος από το Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων στον πελάτη σας κ. Κλεάνθη Ηλία, Αρ. Συντ. 64768, και σας πληροφορώ τα πιο κάτω.
Το άρθρο 60 της περί Κοινωνικών Ασφαλίσεων νομοθεσίας (Νόμος 41 του 1980) εξαρτά το δικαίωμα σε οποιαδήποτε παροχή από την υποβολή αίτησης εντός της προθεσμίας που καθορίζεται από σχετικούς Κανονισμούς.
Οι περί Κοινωνικών Ασφαλίσεων (Παροχαί) Κανονισμοί του 1980 έως 1987 καθορίζουν την προθεσμία για υποβολή αίτησης για σύνταξη γήρατος σε τρεις μήνες από την ημερομηνία από την οποία απαιτείται η σύνταξη. Η προθεσμία αυτή παρατείνεται σε 12 μήνες αν ο αιτητής αποδείξει ότι έχει εύλογη αιτία για την καθυστέρηση. Περαιτέρω, οι Κανονισμοί προβλέπουν για την απώλεια του δικαιώματος σε σύνταξη για το χρονικό διάστημα που εμπίπτει εκτός της καθορισμένης προθεσμίας.
Η παράγραφος (4) του Κανονισμού 4 που αναφέρεστε στην επιστολή σας, ως και η παράγραφος (3) του ίδιου Κανονισμού, εφαρμόζεται στις περιπτώσεις όπου υποβάλλεται μεν αίτηση, αλλά, για οποιοδήποτε λόγο, δεν εγκρίνεται ή δεν πληρώνεται έγκαιρα. Στις περιπτώσεις αυτές, η νομοθεσία περιορίζει την πληρωμή αναδρομικά, μόνο για δύο χρόνια από την ημερομηνία που διενεργείται η πληρωμή.
Από τα πιο πάνω προκύπτει ότι η περίπτωση του πελάτη σας δεν εμπίπτει στις πρόνοιες των παραγράφων (3) και (4) του Κανονισμού 4 των περί Κοινωνικών Ασφαλίσεων (Παροχαί) Κανονισμών και γι' αυτό λυπούμαι να σας πληροφορήσω ότι δεν είναι δυνατό να πληρωθεί προς αυτόν σύνταξη πέραν των 12 μηνών από την ημερομηνία που υπέβαλε τη σχετική αίτηση."
Ως αποτέλεσμα καταχωρήθηκε η προσφυγή αυτή. Οι λόγοι ακυρότητας που προβάλλονται είναι:-
1. Η προσβαλλόμενη απόφαση είναι αντίθετη με το νόμο.
2. Παράβαση των αρχών της χρηστής διοίκησης.
3. Έλλειψη αιτιολογίας.
Το ζήτημα που εγείρεται είναι η ερμηνεία και εφαρμογή των σχετικών προνοιών των περί Κοινωνικών Ασφαλίσεων Νόμων του 1980 μέχρι 1990 (Αρ. 41/80, 48/82, 11/83, 7/84, 10/85, 116/85, 4/87, 199/87, 214/87, 68/88, 96/89, 136/89, 17/90), (ο "Νόμος") και των Κανονισμών.
Συντάξιμη ηλικία για τους άνδρες σημαίνει την ηλικία των 65 χρόνων - (Άρθρο 2 του Νόμου).
Τα Άρθρα 36 (1) και (2) και 60 έχουν:-
"36. - (1) Τηρουμένων των διατάξεων του παρόντος Νόμου, πρόσωπόν τι δικαιούται εις σύνταξιν γήρατος εάν -
(α) συνεπλήρωσε την συντάξιμον ηλικίαν· και
(β) άμα τη συμπληρώσει της ηλικίας ταύτης πληροί τας σχετικάς προϋποθέσεις εισφοράς· ή
(γ) εδικαιούτο εις σύνταξιν ανικανότητος αμέσως προ της συμπληρώσεως της συνταξίμου ηλικίας.
(2) Η σύνταξις γήρατος καταβάλλεται από της ημερομηνίας καθ' ην πρόσωπόν τι πρώτον πληροί τας εν τω εδαφίω (1) προϋποθέσεις και εξακολουθεί να καταβάλληται εφ' όρου ζωής."
"60. - (1) Το δικαίωμα εις οιανδήποτε παροχήν ήρτηται εκ της προς τούτο υποβολής αιτήσεως, Κανονισμοί δε θέλουσι προβλέψει περί της προθεσμίας υποβολής των αιτήσεων, των περιστάσεων υφ' άς η τοιαύτη προθεσμία παρατείνεται, του τρόπου υποβολής αιτήσεως και των περιστάσεων υφ' ας είτε υπεβλήθη αίτησις είτε μη, το προς λήψιν παροχής δικαίωμα απόλλυται λόγω παραλείψεως ή καθυστερήσεως εις την ενέργειαν ή την είσπραξιν της πληρωμής.
(2) Κανονισμοί θέλουσιν ωσαύτως προβλέψει περί του χρόνου και τρόπου πληρωμής οιασδήποτε παροχής, του χρόνου ενάρξεως της καταβολής της το πρώτον χορηγουμένης παροχής και του χρόνου καθ' όν τίθενται εν ισχύϊ τυχόν μεταβολαί εις το ύψος της παροχής, δύνανται δε ωσαύτως να προβλέψωσι περί του υπολογισμού της παροχής διά χρονικάς περιόδους άλλας ή της μιας εβδομάδος."
Οι Κανονισμοί 3 και 4 των Κανονισμών που εκδόθηκαν δυνάμει του Άρθρου 73 προβλέπουν:-
"3. - (1) Πάσα αίτησις προς χορήγησιν παροχής δέον όπως υποβάλληται εντός της υπό του παρόντος Κανονισμού προβλεπομένης προθεσμίας.
(2) Η εν τη παραγράφω (1) αναφερομένη προθεσμία είναι -...........................................................................................................
(β) προκειμένου περί συντάξεως γήρατος, συντάξεως ανικανότητος, συντάξεως χηρείας, επιδόματος ορφανίας, επιδόματος αγνοουμένου, παροχών λόγω αναπηρίας ή παροχών λόγω θανάτου, χρονικόν διάστημα ουχί μακρότερον των τριών μηνών από της ημέρας διά την οποία προβάλλεται απαίτησις προς χορήγησιν παροχής·
(γ) .....................................................................................................
Νοείται ότι εάν ο αιτών αποδείξη εύλογόν τινα αιτίαν διά την μη υποβολήν αιτήσεως εντός της καθωρισμένης προθεσμίας υφισταμένην καθ' όλον το μεταξύ της εκπνοής της τοιαύτης προθεσμίας και της ημερομηνίας υποβολής της αιτήσεως χρονικόν διάστημα, η προθεσμία εν τη περιπτώσει αυτού παρατείνεται διά το ως είρηται χρονικόν διάστημα, εν ουδεμιά όμως περιπτώσει αύτη παρατείνεται πέραν των δώδεκα μηνών από της σχετικής ημερομηνίας.
(3) Προκειμένου περί βοηθήματος γάμου, βοηθήματος τοκετού ή βοηθήματος κηδείας, παράλειψις υποβολής αιτήσεως εντός της εν τη παραγράφω (2) προβλεπομένης προθεσμίας επάγεται απόσβεσιν του δικαιώματος προς λήψιν της παροχής.
(4) Παράλειψις υποβολής αιτήσεως διά παροχήν καταβλητέαν καθ' εβδομάδα εντός της εν τη παραγράφω (2) προβλεπομένης αναφορικώς προς την τοιαύτην παροχήν προθεσμίας, επάγεται απόσβεσίν του προς λήψιν παροχής δικαιώματος διά το χρονικόν διάστημα το εμπίπτον εκτός της ως είρηται προθεσμίας.
(5) Η αίτησις προς χορήγησιν παροχής υποβάλλεται εν τω καθοριζομένω υπό του Διευθυντού τύπω εκτός εάν άλλως ο Διευθυντής ήθελεν αποφασίσει εις ειδικήν τινα περίπτωσιν.
(6) Ο αιτών δέον όπως συμμορφούται προς τοιαύτας απαιτήσεις αφορώσας εις την υποβολήν της αιτήσεως και προσάγη τοιαύτα στοιχεία και έγγραφα ως ο Διευθυντής ήθελε κρίνει ως αναγκαία διά την εξέτασιν της αιτήσεως.
4. - (1) Διά τους σκοπούς του παρόντος Κανονισμού η ημέρα καθ' ήν παροχή καθίσταται εισπρακτέα σημαίνει την πρώτην ημέραν καθ' ήν, προς εξόφλησιν οφειλομένης τω δικαιούχω παροχής, τίθενται εις την διάθεσιν αυτού μετρητά ή καθ' ήν επιταγή εκδιδομένη επ' ονόματι αυτού είναι εξαργυρωτέα.
(2) Οσάκις πρόσωπον δικαιούμενον εις παροχήν δεν εισπράττει ταύτην κατά την ημέραν καθ' ήν αύτη καθίσταται εισπρακτέα, το προς λήψιν της παροχής δικαίωμά του αποσβέννυται μετά την παρέλευσιν εξ μηνών από της ημέρας ταύτης:
Νοείται ότι η ως είρηται προθεσμία παρατείνεται διά περίοδον μη υπερβαίνουσαν τους εξ μήνας, εάν ο δικαιούχος αποδείξη εύλογον αιτίαν διά την επισυμβάσαν καθυστέρησιν εις την είσπραξιν της παροχής καθ' όλην την μετά την εκπνοήν των πρώτων εξ μηνών περιόδον.
(3) Οσάκις εγκρίνεται η χορήγησις παροχής δι' οιανδήποτε περίοδον και η πληρωμή δεν ενεργείται εντός δύο ετών από της τοιαύτης εγκρίσεως, το επί της παροχής δικαίωμα αποσβέννυται διά το τμήμα της τοιαύτης περιόδου το οποίον προηγείται των προ της ημερομηνίας ενεργείας της πληρωμής τελευταίων δύο ετών.
(4) Ουδεμία παροχή καταβάλλεται δι' οιανδήποτε περίοδον πέραν των δύο ετών των αμέσως προηγουμένων της ημερομηνίας εγκρίσεως της σχετικής αιτήσεως."
Ο δικηγόρος του αιτητή εισηγήθηκε ότι ο αιτητής πληρούσε τις προϋποθέσεις του Άρθρου 36(2) του Νόμου και δικαιούταν σε σύνταξη γήρατος από 19 Δεκεμβρίου, 1985. Με βάση τον Κανονισμό 4(4), παροχές μπορούν να καταβληθούν αναδρομικά για ανώτατη περίοδο δύο χρόνων αμέσως πριν την ημερομηνία έγκρισης της σχετικής αίτησης. Ο Διευθυντής είχε υποχρέωση, λόγω των ιδιαζουσών περιστάσεων της υπόθεσης, να καταβάλει στον αιτητή αναδρομικά σύνταξη γήρατος από 19 Δεκεμβρίου, 1985 - περίοδο λιγότερη από δύο χρόνια από την ημέρα έγκρισης της αίτησής του. Ο Κανονισμός 3(2) αναφέρεται στην προθεσμία υποβολής της αίτησης και δεν επηρεάζει την παροχή και το δικαίωμα του αιτητή για σύνταξη γήρατος από 19 Δεκεμβρίου, 1985.
Ο δικηγόρος του Διευθυντή, από την άλλη, εισηγήθηκε ότι ο Κανονισμός 4(4) δεν έχει εφαρμογή στην παρούσα υπόθεση, γιατί ο Κανονισμός 4 ρυθμίζει θέματα διαδικασίας και τον τρόπο καταβολής των παροχών. Ο Κανονισμός 3, σε συνάρτηση με τα Άρθρα 36 και 60 του Νόμου, ρυθμίζει το θέμα και ο Διευθυντής δεν έχει εξουσία να εγκρίνει αναδρομική πληρωμή σύνταξης πάνω από δώδεκα μήνες.
Το Άρθρο 36 εξαρτά το δικαίωμα ασφαλισμένου σε σύνταξη γήρατος από την ικανοποίηση δύο προϋποθέσεων: Τη συμπλήρωση της συντάξιμης ηλικίας και την εκπλήρωση της προϋπόθεσης εισφοράς, από τη μια, και την τήρηση των διατάξεων του Νόμου, από την άλλη.
Η συντάξιμη ηλικία και οι εισφορές από μόνες τους δεν είναι αρκετές για δικαίωμα παροχής σύνταξης γήρατος, αν οι άλλες σχετικές διατάξεις του Νόμου δεν τηρούνται.
Το Άρθρο 60 εξαρτά το δικαίωμα σε οποιαδήποτε παροχή από την υποβολή αίτησης με βάση Κανονισμούς που προβλέπουν για την προθεσμία της υποβολής της αίτησης, τις περιστάσεις της παράτασης της προθεσμίας, τον τρόπο υποβολής της αίτησης και την απώλεια του δικαιώματος παροχής.
Το δεύτερο εδάφιο του Άρθρου 60 αναφέρεται σε Κανονισμούς που προβλέπουν για το χρόνο και τον τρόπο πληρωμής παροχής και το χρόνο έναρξης της καταβολής της παροχής που χορηγείται για πρώτη φορά.
Ο Κανονισμός 3(2) περιοριστικά ορίζει προθεσμία τριών μηνών για την υποβολή της αίτησης. Με επιείκεια, όταν υπάρχει εύλογη αιτία, ο χρόνος των τριών μηνών μπορεί να επεκταθεί σε περίοδο όχι πάνω από 12 μήνες.
Ο Κανονισμός 3(4) προβλέπει ότι το δικαίωμα για λήψη παροχής αποσβένεται για το χρονικό διάστημα που είναι έξω από την προθεσμία υποβολής της αίτησης που προβλέπεται στην παράγραφο 2. Η υποβολή αίτησης είναι αναγκαία προϋπόθεση για δικαίωμα παροχής. Ως εκ τούτου, πρόσωπο το οποίο πληροί όλες τις άλλες προϋποθέσεις, αλλά δεν υπόβαλε την αίτησή του μέσα στις προθεσμίες που προβλέπει ο Κανονισμός 2, για την περίοδο εκτός των καθορισμένων προθεσμιών, δεν δικαιούται σε λήψη παροχής. Το δικαίωμα δεν αναστέλλεται. Το δικαίωμα παύει να υφίσταται, αποσβένεται. Ο νομοθέτης χρησιμοποίησε σκόπιμα τη λέξη "απόσβεση".
Παροχές που δεν συνεπάγονται περιοδικές εβδομαδιαίες πληρωμές, αλλά πληρωμή εφ' άπαξ, όπως βοήθημα γάμου, βοήθημα τοκετού, βοήθημα κηδείας, αποσβένονται ολοκληρωτικά, αν η αίτηση δεν υποβληθεί μέσα στην καθορισμένη προθεσμία.
Η ύπαρξη του Ταμείου Κοινωνικών Ασφαλίσεων εκπληρώνει μια κοινωνική ανάγκη. Αποτελεί κατάκτηση και δικαίωμα του λαού της Κύπρου, για το οποίο μπορεί να είναι υπερήφανος. Είναι αναγκαίο, όμως, εφόσον το Ταμείο συντηρείται με εισπράξεις και εκπληρώνει το σκοπό του με πληρωμές παροχών, να είναι σε θέση να κάμνει τους λογαριασμούς και τους υπλογισμούς του σε εύλογα χρονικά διαστήματα με ορθολογιστικό τρόπο. Γι' αυτό ο Κανονισμός 3 περιοριστικά προβλέπει για τις προθεσμίες της υποβολής των αιτήσεων. Η μη έγκαιρη υποβολή αίτησης μέσα στην τρίμηνη προθεσμία που προβλέπεται, ή με επιείκεια στους δώδεκα μήνες, φέρει την κύρωση της απόσβεσης του δικαιώματος για λήψη παροχής.
Ο Κανονισμός 4 δεν έχει εφαρμογή στην παρούσα περίπτωση.
Οι εξουσίες του Διευθυντή οριοθετούνται από το Νόμο. Η χορήγηση σύνταξης γήρατος, όπως τη ζητά ο αιτητής, θα αποτελούσε υπέρβαση εξουσίας του Διευθυντή και θα ήταν αντίθετη με το Νόμο.
Η προσβαλλόμενη πράξη δεν πάσχει από πλάνη περί το νόμο. Περιέχει επαρκή και σαφή αιτιολογία η οποία συμπληρώνεται από τα στοιχεία του φακέλου.
Για τους πιο πάνω λόγους η προσφυγή απορρίπτεται.
Καμιά διαταγή για έξοδα.
H προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.