|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1990) 3 ΑΑΔ 3340
11 Οκτωβρίου, 1990
[ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ε. ΣΚΟΥΦΑΡΗΣ,
(Αιτητής στην Υπόθεση Αρ. 162/89)
ΜΙΧΑΗΛ ΜΑΤΘΑΙΟΥ,
(Αιτητής στην Υπόθεση Αρ. 163/89)
ν.
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ, ΜΕΣΩ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟΥ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υποθέσεις Αρ. 162/89, 163/89).
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Εμπιστευτικές εκθέσεις — Παρατυπίες — Ισχυρισμός για παράτυπες τροποποιήσεις από τους προσυπογράφοντες λειτουργούς χωρίς προσυνεννόηση με τους αξιολογούντες λειτουργούς — Δεν οδήγησε σε ακύρωση της επίδικης απόφασης προαγωγής λόγω του ότι η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας έλαβε υπόψη μόνο τις αξιολογήσεις των αξιολογούντων λειτουργών και αγνόησε τις παράτυπες τροποποιήσεις, ενεργώντας κατά τρόπο απόλυτα επιτρεπτό, σύμφωνα με τη σχετική νομολογία.
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Έκδηλη υπεροχή — Δεν τεκμηριώθηκε, λόγω των καλύτερων εμπιστευτικών εκθέσεων των ενδιαφερόμενων προσώπων, τα οποία είχαν, σε αντίθεση με τους αιτητές και τη σύσταση του Διευθυντή.
Τα γεγονότα και οι νομικές αρχές που εφαρμόστηκαν από το Δικαστήριο το οποίο απέρριψε τις προσφυγές, αναφέρονται περιληπτικά στις πιο πάνω εισαγωγικές σημειώσεις.
Οι προσφυγές απορρίπτονται με έξοδα.
Αναφερόμενη υπόθεση:
Δημοκρατία και Άλλοι ν. Στυλιανού και Άλλου (1990) 3 Α.Α.Δ. 2427.
Προσφυγές.
Προσφυγές εναντίον της απόφασης της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας να προάξει τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα στη θέση Εξεταστή Λογαριασμών, 1ης Τάξης, αντί των αιτητών.
Γ. Μηχανικός, για τον Αιτητή στην Υπόθεση Αρ. 162/89.
Α. Παπαχαραλάμπους, για τον Αιτητή στην Υπόθεση Αρ. 163/89.
Α. Παπασάββας, Ανώτερος Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ: Οι δυο αυτές προσφυγές συνεκδικάστηκαν γιατί στρέφονται εναντίον της ίδιας απόφασης, δηλαδή της προαγωγής των 3 ενδιαφερομένων μερών στη μόνιμη θέση του Εξεταστή Λογαριασμών, 1ης Τάξης, ημερομηνίας 23.12.88. Ο λόγος που προβάλλεται για την ακύρωση της επίδικης απόφασης είναι ταυτόσημος και στις δυο προσφυγές, ότι δηλαδή οι προσυπογράφοντες λειτουργοί προέβησαν σε παράτυπες τροποποιήσεις στις εμπιστευτικές εκθέσεις χωρίς να προσυνεννοηθούν με τους αξιολογούντες λειτουργούς. Αναφορικά με τον αιτητή στην προσφυγή 162/89 οι τροποποιήσεις αφορούν τις εμπιστευτικές εκθέσεις από το 1980 και μετά, ενώ για τον αιτητή στην προσφυγή 163/89 για τα χρόνια 1984-1985.
Η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας όμως αγνόησε τις δυσμενείς αυτές τροποποιήσεις εις βάρος των αιτητών κατά την κρίση της στη λήψη της επίδικης απόφασης. Οι δικηγόροι των αιτητών φαίνεται πως δεν είναι ενήμεροι της νομολογίας του Ανωτάτου Δικαστηρίου πάνω στο θέμα, που έχει συζητηθεί και οριστικά επιλυθεί. Παραπέμπω μόνο στην πρόσφατη απόφαση της Ολομέλειας του Ανωτάτου Δικαστηρίου Κυπριακή Δημοκρατία κ.ά. ν. Ανδρέα Στυλιανού κ.ά. (1990) 3 Α.Α.Δ. 2427, όπου παρατίθεται η σχετική νομολογία, σύμφωνα με την οποία είναι απόλυτα επιτρεπτό για την Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας να αγνοήσει τις παράτυπες τροποποιήσεις που έγιναν στις εμπιστευτικές εκθέσεις και να λάβει υπόψη της μόνο τις αξιολογήσεις των αξιο-λογούντων λειτουργών.
Η εισήγηση επίσης των αιτητών ότι έχουν έκδηλη υπεροχή έναντι των ενδιαφερομένων προσώπων είναι παντελώς αβάσιμη. Αναφορικά με τον αιτητή Σκουφάρη (προσφυγή 162/89) τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα έχουν καλύτερες εκθέσεις, ίση με αυτόν βαθμολογία, ενώ δυο απ' αυτά, οι Αλεξάνδρου και Δημοσθένους, είναι κατά ένα χρόνο αρχαιότεροι του. Ο αιτητής, έχει μόνο αμελητέα αρχαιότητα έναντι του ενδιαφερομένου προσώπου Κουντούρη.
Ο δικηγόρος του αιτητή Ματθαίου, προσφυγή (163/89), παραδέχεται στη γραπτή του αγόρευση ότι η βαθμολογία του είναι σημαντικά κατώτερη από αυτή των ενδιαφερομένων προσώπων, αλλά εισηγείται πως γενικά δεν υστερεί έναντι τους. Δεν υποστηρίζει δηλαδή έκδηλη υπεροχή του. Σε σχέση με τις βαθμολογίες του προβάλλεται ο ισχυρισμός ότι αυτές δεν είναι αντικειμενικές αλλά αποτέλεσμα μεροληψίας των αξιολογούντων λειτουργών, γεγονός το οποίο θα υποστήριζε με μαρτυρία και στοιχεία. Το ζήτημα όμως δεν προωθήθηκε πέρα από τους αόριστους ισχυρισμούς στην αγόρευση.
Τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα είχαν, σε αντίθεση με τους αιτητές, και τη σύσταση του διευθυντή.
Με τα δεδομένα αυτά οι αιτητές όχι μόνο δεν απέδειξαν έκδηλη υπεροχή έναντι των ενδιαφερομένων προσώπων, αλλά είναι φανερό ότι η Ε.Δ.Υ, διόρισε στη θέση τους καταλληλότερους υποψηφίους. Οι προσφυγές απορρίπτονται και οι δυο αιτητές να πληρώσουν εξίσου τα έξοδα.
Οι προσφυγές απορρίπτονται με έξοδα.