|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1990) 3 ΑΑΔ 3319
10 Οκτωβρίου, 1990
[ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΟΜΗΡΟΣ ΡΩΣΣΙΔΗΣ,
Αιτητής,
ν.
ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΩΝ ΚΕΝΤΡΙΚΩΝ ΣΦΑΓΕΙΩΝ (ΚΟΦΙΝΟΥ) ΚΑΙ/Ή ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΩΝ ΚΕΝΤΡΙΚΩΝ ΣΦΑΓΕΙΩΝ ΚΟΦΙΝΟΥ ΚΑΙ/ Ή ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΩΝ ΚΕΝΤΡΙΚΩΝ ΣΦΑΓΕΙΩΝ ΚΟΦΙΝΟΥ ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ ΚΑΙ/Ή ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΤΩΝ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ ΩΣ ΤΟΥ ΑΡΜΟΔΙΟΥ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΤΩΝ ΚΕΝΤΡΙΚΩΝ ΣΦΑΓΕΙΩΝ ΚΟΦΙΝΟΥ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 800/88).
Διοικητική πράξη — Ανάκληση — Είναι εκτελεστή διοικητική πράξη με την οποία εξαφανίζεται από την αρχή η πράξη που ανακαλείται — Η παρούσα υπόθεση αφορά τερματισμό των υπηρεσιών του αιτητή και όχι ανάκληση της απόφασης για διορισμό του.
Οργανισμοί Δημοσίου Δικαίου—Κεντρικό Σφαγείο — Ιδρύθηκε και λειτουργεί με βάση τους περί Σφαγείων Νόμους του 1981 και 1989 — Διορισμός επί δοκιμασία στη θέση Γενικού Διευθυντή του Συμβουλίου του Κεντρικού Σφαγείου Κοφίνου ("το Συμβούλιο") — Απουσία σχετικών Κανονισμών — Τερματισμός των υπηρεσιών του διορισθέντα στην επίδικη θέση κατά παράβαση της εφαρμοστέας διαδικασίας που προβλέπεται στο Άρθρο 38(2) των περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμων του 1967-1987, αναφορικά με τερματισμό διορισμού επί δοκιμασία δημοσίων υπαλλήλων — Η απόφαση τερματισμού ακυρώθηκε και για τον πρόσθετο λόγο ότι δεν είχε την έγκριση του αρμόδιου Υπουργού.
Οργανισμοί Δημοσίου Δικαίου —- Κεντρικό Σφαγείο—Διορισμοί — Παράβαση ουσιώδους τύπου — Η απουσία της απαιτούμενης έγκρισης του αρμόδιου Υπουργού που τίθεται σαν προϋπόθεση από το νόμο, σε απόφαση του Συμβουλίου για πρόσληψη ή τερματισμό υπηρεσιών ανωτέρων υπαλλήλων, την αποστερεί εκτελεστό-τητας και παραγωγής εννόμων αποτελεσμάτων — Τέτοια απόφαση μπορεί να κηρυχθεί και τυπικά ως άκυρη, με βάση το Άρθρο 146.4(β) του Συντάγματος.
Στις 18.5.87, το Συμβούλιο πρόσφερε στον αιτητή διορισμό στη θέση Γενικού Διευθυντή επί δοκιμασία για περίοδο δύο ετών τον οποίο ο αιτητής αποδέκτηκε. Μέσα στο 1988, δόθηκε πληροφορία στο Συμβούλιο ότι το πιστοποιητικό του πανεπιστημίου του Middlesex το οποίο ο αιτητής επισύναψε στην αίτησή του για διορισμό δεν ήταν γνήσιο. Ως εκ τούτου το Συμβούλιο αποφάσισε να τερματίσει το διορισμό του.
Ο αιτητής με την παρούσα προσφυγή, προσβάλλει την απόφαση του Συμβουλίου ημερ. 18.7.88, με την οποία τερματίστηκαν οι επί δοκιμασία υπηρεσίες του, στην επίδικη θέση.
Ο αιτητής ισχυρίστηκε ότι στην υπόθεσή του εφαρμόζεται ο περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμος του 1967 (Ν. 33/67), γιατί δεν είχαν εκδοθεί κανονισμοί με βάση το Άρθρο 17(2) του Νόμου 69/81.
Το Ανώτατο Δικαστήριο αποδέκτηκε την προσφυγή και αποφάνθηκε ότι:
1. Το Συμβούλιο, ελλείψει κανονισμών, πρόσφερε στον αιτητή και ο αιτητής αποδέκτηκε όπως οι υπηρεσίες του επί δοκιμασία διέπονται από τους ισχύοντες στη Δημόσια Υπηρεσία κανονισμούς.
2. Η διαδικασία που προβλέπεται στο Εδάφιο (2) του Άρθρου 38, των περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμων του 1967-1987, εγγυάται την παροχή και άσκηση του δικαιώματος άμυνας και ακροάσεως του υπαλλήλου στην περίπτωση τερματισμού του επί δοκιμασία διορισμού του καθ' οιονδήποτε χρόνο διαρκούσης της χρονικής περιόδου δοκιμασίας.
3. Απόφαση τερματισμού υπηρεσίας δημοσίου υπαλλήλου επί δοκιμασία, δεν είναι έγκυρη εάν δεν ακολουθηθεί η διαδικασία που προβλέπεται στο Εδάφιο (2). Στην παρούσα περίπτωση το Συμβούλιο έπρεπε να πάρει προκαταρκτική απόφαση τερματισμού των υπηρεσιών. Μετά όφειλε να γνωστοποιήσει στον αιτητή την προκαταρκτική απόφασή του και τους λόγους για τους οποίους εκδόθηκε και να τον καλέσει να προβεί σε παραστάσεις εναντίον του τερματισμού. Το Συμβούλιο όφειλε να εξετάσει τις παραστάσεις και να καταλήξει σε οριστική απόφαση. Η παράλειψη εκ μέρους του Συμβουλίου να ενεργήσει ως ανωτέρω, έχει σαν αποτέλεσμα την ακύρωση της απόφασής του η οποία προσβάλλεται με την παρούσα προσφυγή.
4. Το Άρθρο 17(1) του περί Σφαγείων Νόμου (Ν. 69/81), προνοεί ότι για την πρόσληψη και, κατά συνέπεια, τον τερματισμό των υπηρεσιών τμηματάρχη και ανωτέρου υπαλλήλου του Συμβουλίου απαιτείται η έγκριση του Υπουργού Εσωτερικών. Η απόφαση του Συμβουλίου χωρίς την έγκριση του Υπουργού δεν είναι έγκυρη λόγω παράβασης ουσιώδους τύπου. Η πράξη αυτή δεν μπορεί να εκτελεστεί και δεν παράγει έννομα αποτελέσματα. Ο πολίτης όμως έχει δικαίωμα δικαστικής προστασίας με την κήρυξή της και τυπικά ως άκυρης, με βάση το Άρθρο 146.4(β) του Συντάγματος, για λόγους δικαίου. Είναι παραδεκτό ότι η προσβαλλόμενη απόφαση δεν είχε την έγκριση του Υπουργού.
Για τους λόγους που αναφέρονται πιο πάνω η προσβαλλόμενη απόφαση θα ακυρωθεί χωρίς ως εκ τούτου να εξεταστούν οι υπόλοιποι λόγοι ακυρότητας που προβλήθηκαν.
Η προσφυγή επιτρέπεται χωρίς έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Παπαδόπουλος ν. Δημοκρατίας (1989) 3(B) Α.Α.Δ. 973,
Paraskevas v. Republic (1983) 3(B) C.L.R. 769,
Πετρίδης ν. Αρχής Βιομηχανικής Καταρτίσεως Κύπρου (1989) 3(B) Α.Α.Δ. 933.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης του Συμβουλίου με την οποία τερμάτισαν τις επί δοκιμασία υπηρεσίες του αιτητή ως Γενικού Διευθυντή του Συμβουλίου του Κεντρικού Σφαγείου Κοφίνου.
Ε. Ευσταθίου, για τον Αιτητή.
Κ. Μιχαηλίδης, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Κλ. Θεοδούλου, Ανώτερη Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τον Υπουργό Εσωτερικών.
Cur. adv. vult.
ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ, Δ.: Με την προσφυγή αυτή ο αιτητής ζητά την ακύρωση της απόφασης του Συμβουλίου του Κεντρικού Σφαγείου Κοφίνου, ("το Συμβούλιο"), ημερομηνίας 18 Ιουλίου, 1988, με την οποία τερμάτισαν τις επί δοκιμασία υπηρεσίες του αιτητή ως Γενικού Διευθυντή του Συμβουλίου.
Το Κεντρικό Σφαγείο είναι οργανισμός δημοσίου δικαίου. Ιδρύθηκε και λειτουργεί με βάση τους περί Σφαγείων Νόμους του 1981 και 1989, (Αρ. 69/81 και 53/89).
Στις 25 Σεπτεμβρίου, 1986, το Συμβούλιο προκήρυξε, με δημοσίευση στον εγχώριο τύπο, τη θέση Διευθυντή. Ο αιτητής υπέβαλε έγκαιρα αίτηση στο σχετικό έντυπο. Επισύναψε στην αίτησή του πιστοποιητικά των προηγούμενων εργοδοτών του από το 1968 μέχρι 1986, εκτός της περιόδου 1975-79 που ήταν φοιτητής στο Middlesex Polytechnic. Επισύναψε επίσης τα πιο κάτω πιστοποιητικά:-
1. Αριστείον Εφορείας Ελληνικών Εκπαιδευτηρίων Λεμεσού.
2. Πτυχίο B.Sc. Engineering από το Middlesex Polytechnic, και
3. Πιστοποιητικό ημερομηνίας 4 Ιουλίου, 1979, από το ίδιο Πολυτεχνείο το οποίο έχει:-
"ΤΟ WHOM IT MAY CONCERN
This is to certified that Mr Omiros Rossides has studied concurently with his B.Sc Engineering Degree and a four year course in 'Business Studies'. He has undergone and passed at grade 'A' the examinations as set out by our Examining Board at the presence of the external assesors of the University of London".
Οι δύο επικρατέστεροι υποψήφιοι ήταν ο αιτητής και ο κ. Α. Μιχαηλίδης. Ύστερα από μυστική ψηφοφορία οι υποψήφιοι έλαβαν ίσον αριθμό ψήφων - (επτά ψήφους ο καθένας).
Τελικά στις 9 Μαΐου, 1987, το Συμβούλιο αποφάσισε το διορισμό επί δοκιμασία του αιτητή στη θέση του Γενικού Διευθυντή— και του κ. Μιχαηλίδη στη θέση του Διευθυντή Παραγωγής.
Στις 18 Μαΐου, 1987, το Συμβούλιο πρόσφερε με επιστολή στον αιτητή διορισμό στη θέση Γενικού Διευθυντή επί δοκιμασία για περίοδο δύο ετών. Το ουσιώδες μέρος της επιστολής για την παρούσα υπόθεση είναι:-
"3. Τα καθήκοντα της θέσεως είναι όπως έχουν αναφερθεί στη σχετική δημοσίευση.
4. Ο πιο πάνω διορισμός προσφέρεται υπό τους ακόλουθους όρους:-
(α)Ο διορισμός υπόκειται στην έγκριση του Υπουργού Εσωτερικών, σύμφωνα με τον Περί Σφαγείων Νόμο του 1981 (69/81) Μέρος Πέμπτο, Άρθρο 17 παρ. (1).
(β) Σε περίπτωση που οι επί δοκιμασία υπηρεσίες σας κριθούν ότι δεν είναι ικανοποιητικές το Συμβούλιο Κεντρικού Σφαγείου Κοφίνου δύναται κατά την απόλυτη κρίση του να παρατείνει ή να τερματίσει το διορισμό αυτό.
(γ) Το σύνολο του χρόνου σας τελεί στη διάθεση του Συμβουλίου Κεντρικού Σφαγείου Κοφίνου, δεν επιτρέπεται να ασκείτε οποιοδήποτε επάγγελμα ή επιτήδευμα ή να ασχολείσθε ή μετέχετε σε οποιαδήποτε εργασία ή επιχείρηση. Δεν επιτρέπεται να συμμετέχετε αμέσως ή εμμέσως της διοικήσεως οποιασδήποτε εταιρείας ή συνεταιρισμού ή οποιασδήποτε επιχειρήσεως ιδιωτικής φύσεως. Επίσης δεν επιτρέπεται όπως αμέσως ή εμμέσεως αποκτήσετε ή κατέχετε οποιαδήποτε μετοχή ή άλλο συμφέρο σε οποιαδήποτε εταιρεία ή συνεταιρισμό ή οποιαδήποτε επιχείρηση ιδιωτικής φύσεως.
(δ) Επειδή δεν υπάρχουν επί του παρόντος Κανονισμοί Υπηρεσίας του Συμβουλίου Κεντρικού Σφαγείου Κοφίνου, η υπηρεσία σας θα διέπεται από τους ισχύοντες στη Δημόσια Υπηρεσία Κανονισμούς.
5. Παρακαλώ όπως με πληροφορήσετε κατά πόσο αποδέχεσθε το διορισμό υπό τους όρους που αναφέρονται πιο πάνω και την ημερομηνία που θα είσθε σε θέση να αναλάβετε καθήκοντα. Επίσης παρακαλώ να με εφοδιάσετε με πιστοποιητικά γεννήσεως και υγείας, περιλαμβανομένης και ακτινογραφίας του θώρακα."
Ο αιτητής αποδέχτηκε το διορισμό με τους όρους της προσφοράς και την 1η Ιουλίου, 1987, ανάλαβε καθήκοντα.
Μέσα στο 1988 δόθηκε πληροφορία στο Συμβούλιο ότι το πιστοποιητικό από το Πολυτεχνείο του Middlesex, που παρατέθηκε πιο πάνω, δεν ήταν γνήσιο. Επιπρόσθετα φάνηκε πως δεν υπήρχε η πρέπουσα συνεργασία μεταξύ του κ. Ρωσσίδη και του κ. Μιχαηλίδη, που ήταν οι ανώτεροι υπάλληλοι του Συμβουλίου.
Το Συμβούλιο κάλεσε τον αιτητή στη συνεδρία της 7ης Μαρτίου, 1988, να δικαιολογήσει το πιστοποιητικό. Αυτός ανάφερε ότι δε θυμόταν τα στοιχεία για την προέλευσή του.
Το Συμβούλιο αποτάθηκε στο Middlesex Polytechnic για το θέμα αυτό.
Με επιστολή ημερομηνίας 18 Φεβρουαρίου, 1988, το Συμβούλιο πληροφορήθηκε ότι δεν υπάρχουν στο αρχείο του Πολυτεχνείου στοιχεία ότι ο κ. Ρωσσίδης συμπλήρωσε a "business studies" set και ότι η υπογραφή στο σχετικό πιστοποιητικό δεν ήταν αυθεντική.
Ο αιτητής έστειλε στο Συμβούλιο στις 2 Απριλίου, 1988, και 25 Μαΐου, 1988, επιστολές στις οποίες επισύναψε σχετικά έγγραφα, αναφορικά με το θέμα τούτο.
Το Συμβούλιο διόρισε υπεπιτροπή για έρευνα του θέματος. Τελικά ανέθεσε στο μέλος του Συμβουλίου - Δήμαρχο Λεμεσού, ο οποίος θα πήγαινε στην Αγγλία - να προβεί σε προσωπική επαφή και περαιτέρω έρευνα για το θέμα. Στις 14 Ιουλίου, 1988, ο Δήμαρχος Λεμεσού υπόβαλε την ακόλουθη έκθεση:-
"Κατόπιν απόφασης του Συμβουλίου Σφαγείων Κοφίνου είχα επισκεφθεί στις 21.6.1988 τον κ. RICHARD BOUNCE, ADMINISTRATOR του Τμήματος Μηχανικών Επιστημών και Μαθηματικών του Πολυτεχνείου του MIDDLESEX μετά του οποίου συνεζήτησα σε έκταση τα προσόντα του κυρίου Όμηρου Ρωσσίδη.
Από τη συζήτηση διεφάνη ότι:
α. Ο κ. Όμηρος Ρωσσίδης είναι κάτοχος του διπλώματος BACHELOR OF SCIENCE IN ENGINEERING 3RD CLASS ON HONOURS. Ίδε συνημμένο 1.
β. To Πιστοποιητικό 'TO WHOM IT MAY CONCERN' ίδε συνημμένο 2, δεν μπορούσε να εκδοθεί από το Πολυτεχνείο του MIDDLESEX και ότι δεν ανταποκρίνεται της πραγματικότητας για τους εξής λόγους:
Ι. Η υπογραφή δεν είναι αυθεντική.
ΙΙ. Η υπογράφουσα δεν υφίσταται.
ΙΙΙ. Δεν υπάρχει η επίσημη σφραγίδα του Πολυτεχνείου.
IV. Η χρησιμοποιηθείσα γλώσσα είναι πολύ πτωχή.
V. Τέτοιου είδους διπλώματα δεν εκδίδονται ούτε από το Πολυτεχνείο του MIDLESEX ούτε από το Πανεπιστήμιο του Λονδίνου αλλά από το C.N.A.A.
VI. Από έρευνα που έγινε τη χρονολογία εκείνη τα αποτελέσματα ανακοινώθηκαν στις 5 Ιουλίου και όχι προηγούμενα ως το υποτιθέμενο πιστοποιητικό αναφέρει."
Στις 16 Ιουλίου, 1988, το Συμβούλιο αποφάσισε τον τερματισμό των υπηρεσιών του αιτητή.
Η απόφαση κοινοποιήθηκε με επιστολή ημερομηνίας 18 Ιουλίου, 1988.
Οι λόγοι ακυρότητας που προβάλλονται είναι:-
1. Η απόφαση είναι αντίθετη με το νόμο.
2. Ο αιτητής στερήθηκε του δικαιώματος άμυνας και ακρόασης.
3. Λήφθηκε από μη αρμόδιο όργανο.
4. Η απόφαση είναι αντίθετη με τις αρχές της χρηστής διοίκησης.
5. Πλάνη περί τα πράγματα και το νόμο.
6. Έλλειψη δέουσας έρευνας και αιτιολογίας.
Ο δικηγόρος του Συμβουλίου ισχυρίστηκε ότι το Συμβούλιο δεν αποφάσισε τον τερματισμό των υπηρεσιών του αιτητή, αλλά ανάκληση του διορισμού του.
Ο δικηγόρος του αιτητή ισχυρίστηκε ότι η απόφαση του Συμβουλίου είναι τερματισμός των υπηρεσιών του, τιμωρητικό μέτρο κύρωσης, ύστερα από πειθαρχική διαδικασία.
Το Δικαστήριο πρέπει να διαπιστώσει τη φύση της πράξης που προσβάλλεται.
Το πρακτικό της συνεδρίας του Συμβουλίου της 16ης Ιουλίου, 1988, έχει:-
"2.Ο εκ των Μελών της Ερευνητικής Επιτροπής Δήμαρχος Λεμεσού κ. Α. Χ"Παύλου υπέβαλε εκ μέρους της Επιτροπής προς το Συμβούλιο, το πόρισμα της έρευνας για τη γνησιότητα του πιστοποιητικού σπουδών του κ. Ρωσσίδη. Το πόρισμα εμφανίζεται στο έγγραφο αρ. Φακ. 63-6-7 ερ. και βεβαιώνει ότι το πιστοποιητικό σπουδών που παρουσίασε ο κ. Ρωσσίδης ότι εξεδόθη από το MIDDLESEX POLYTECHNIC είναι κίβδηλο.
3. Στη συνέχεια τα Μέλη του Συμβουλίου συζήτησαν το πόρισμα της έρευνας. Κοινή διαπίστωση της πλειοψηφίας των Μελών ήτο ότι υπάρχει θέμα υψίστης σημασίας καθ' όσον το κίβδηλο πιστοποιητικό δεν αφορά οποιοδήποτε υπάλληλο χαμηλά στην ιεραρχία αλλά τον ίδιο το Διευθυντή. Σε τέτοια περίπτωση είναι πρόδηλο ότι το μοναδικό μέτρο που θα διαφυλάξει το καλό όνομα του Συμβουλίου είναι ο τερματισμός των υπηρεσιών του κ. Ρωσσίδη, και αυτό γίνεται ακόμη πιο επιτακτικό από το γεγονός ότι ο κ. Ρωσσίδης διάγει περίοδο δοκιμασίας. Όσον αφορά δε την καταλληλότητά του για τη θέση του Γενικού Διευθυντή δεν τίθεται θέμα περαιτέρω εξέτασης της περίπτωσης λόγω της σοβαρότητας του θέματος του πιστοποιητικού.
4. Μετά από εκτεταμένη συζήτηση διεφάνη ότι δεν υπήρχε ομοφωνία για τον τερματισμό των υπηρεσιών του κ. Ρωσσίδη επειδή μερικά Μέλη υποστήριξαν ότι θα έπρεπε να δοθεί περισσότερος χρόνος στον κ. Ρωσσίδη και για τούτο απεφασίσθη η διεξαγωγή ψηφοφορίας, κατά πόσο επιβάλλεται ο τερματισμός των υπηρεσιών του κ. Ρωσσίδη.
5. Το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας ήτο: 3 αποχές, 7 υπέρ και 3 κατά. Με βάση το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας ελήφθει απόφαση και προς τούτο εξουσιοδοτήθηκε ο Πρόεδρος να ανακοινώσει στον κ. Ρωσσίδη ότι τερματίζονται οι υπηρεσίες του από τις 18 Ιουλίου 1988."
Η επιστολή του Προέδρου του Συμβουλίου ημερομηνίας 18 Ιουλίου, 1988, έχει:-
"Αναφέρομαι στην απόφαση του Συμβουλίου κατά τη συνεδρία του στις 11 Ιουνίου, 1988, για τη χορήγηση αδείας ενός μηνός, μέχρι τη συμπλήρωση της αναληφθείσας από την ορισθείσα υπεπιτροπή Δημάρχων έρευνας, σε σχέση με τη γνησιότητα πιστοποιητικού που υποβάλατε.
Το Συμβούλιο συνήλθε σε νέα συνεδρία την 16η Ιουλίου, 1988, και εξέτασε το πόρισμα της έρευνας που έγινε στο Λονδίνο και διαπίστωσε οριστικά ότι το πιστοποιητικό που υποβάλατε με την αίτηση σας δεν είναι γνήσιο. Το Συμβούλιο εθεώρησε το θέμα αυτό πολύ σοβαρό στην περίπτωση σας ως Γενικού Διευθυντή και αποφάσισε, υπό τις περιστάσεις ότι οι υπηρεσίες σας πρέπει να τερματισθούν.
Ενόψει των πιο πάνω οι υπηρεσίες σας στη θέση Γενικού Διευθυντή δεν είναι δυνατό να επικυρωθούν και τερματίζονται από σήμερα. Οποιαδήποτε άδεια σε πίστη σας θα πληρωθεί μαζί με τις απολαβές Ιουλίου μέχρι σήμερα."
Ανάκληση είναι εκτελεστή διοικητική πράξη με την οποία εξαφανίζεται από την αρχή η πράξη που ανακαλείται - (βλ. Χρίστος Παπαδόπουλος ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (1989) 3(B) Α.Α.Δ. 973).
Από όλα τα ενώπιον του Δικαστηρίου στοιχεία, είναι καθαρό ότι το Συμβούλιο δεν ανακάλεσε την πράξη του διορισμού του αιτητή, αλλά τερμάτισε τις υπηρεσίες του στη διάρκεια της δοκιμασίας.
Ο αιτητής, και χωρίς το πιστοποιητικό για τις Κοινωνικές Μελέτες, ("Social Studies"), είχε όλα τα προσόντα διορισμού. Επιπρόσθετα είχε ισχυρά συστατικά πιστοποιητικά από όλους τους προηγούμενους εργοδότες του και τεχνική, διοικητική και διευθυντική πείρα. Σε κανένα από τα πρακτικά του Συμβουλίου που παρουσιάστηκαν δεν φαίνεται εάν το πιο πάνω πιστοποιητικό άσκησε οποιαδήποτε επιρροή στη λήψη της απόφασης του διορισμού του.
Η αιτιολογία στην απόφαση, όπως διατυπώνεται στο πρακτικό της 16ης Ιουλίου, 1988, δεν αναφέρεται ούτε στο διορισμό, ούτε σε λόγο ανάκλησης.
Ο δικηγόρος του αιτητή ισχυρίζεται ότι στην υπόθεση του αιτητή εφαρμόζεται ο περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμος του 1967, (Αρ. 33/67), γιατί δεν είχαν εκδοθεί κανονισμοί με βάση το Άρθρο 17(2) του Νόμου 69/81.
Ο δικηγόρος του Συμβουλίου, από την άλλη πλευρά, ισχυρίστηκε ότι η νομοθεσία για τους δημόσιους υπαλλήλους δεν εφαρμόζεται και ότι το Συμβούλιο άσκησε εξουσίες που έχει με βάση το γενικό διοικητικό δίκαιο.
Είναι γεγονός ότι το Συμβούλιο, πολλά χρόνια μετά την εγκαθίδρυση του, δεν είχε εκδώσει κανονισμούς όπως προβλέπεται στο Άρθρο 17(2), το οποίο έχει:-
"(2) Τη εγκρίσει του Υπουργικού Συμβουλίου, το Συμβούλιον εκδίδει Κανονισμούς διέποντας τα των όρων υπηρεσίας των υπαλλήλων αυτού, ιδία δε τα του διορισμού, προαγωγής, απολύσεως, αδειών, ιατρικής και κοινωνικής προνοίας, αντιμισθίας, ωφελημάτων επί τη αφυπηρετήσει λόγω ορίου ηλικίας ή άλλως, χορηγημάτων, πειθαρχίας, ως και τα του δικαιώματος ιεραρχικής προσφυγής εν περιπτώσει απολύσεως ή λήψεως ετέρων πειθαρχικών μέτρων."
Το Συμβούλιο όμως, ελλείψει κανονισμών, αποφάσισε, πρόσφερε στον αιτητή και ο αιτητής αποδέχτηκε όπως οι υπηρεσίες του επί δοκιμασία διέπονται από τους "ισχύοντες στη Δημόσια Υπηρεσία κανονισμούς" - (βλ. παράγραφο 4(δ) της επιστολής ημερομηνίας 18 Μαΐου, 1987).
Η υπηρεσία των δημοσίων υπαλλήλων επί δοκιμασία, πριν τη δημοσίευση του περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμου του 1990 (Αρ. 1/90), στις 27 Ιανουαρίου, 1990, διέπετο από τους περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμους του 1967 έως 1987 (Αρ. 33/67, 31/80, 78/81, 10/83, 48/86, 169/86 και 70/87). Το Άρθρο 38 του Νόμου τούτου προβλέπει:-
"38. - (1) Μόνιμος διορισμός γίνεται επί δοκιμασία διά διετή χρονικήν περίοδον:
Νοείται ότι η Επιτροπή δύναται, εις πάσαν ειδικήν περίπτωσιν, τη συμβουλή της ενδιαφερομένης αρμοδίας αρχής και συμφώνως προς οιασδήποτε γενικός οδηγίας δοθείσας επί τούτω υπό του Υπουργικού Συμβουλίου, να μη απαιτήση χρονικήν περίοδον δοκιμασίας ή να μειώση ή παρατείνη ταύτην.
(2) Ο διορισμός υπαλλήλου υπηρετούντος επί δοκιμασία δύναται να τερματισθή καθ' οιονδήποτε χρόνον διαρκούσης της χρονικής περιόδου δοκιμασίας, αλλά, πριν ή γίνη ο τοιούτος τερματισμός; δέον να δοθή εις τον υπάλληλον ειδοποίησις της προς τερματισμόν προθέσεως περιέχουσα τους λόγους και καλούσα τούτον όπως προβή εις οιασδήποτε παραστάσεις, τας οποίας θα επεθύμει να υποβάλη εναντίον του τοιούτου τερματισμού. Επί τη λήψει και εξετάσει οιωνδήποτε παραστάσεων η Επιτροπή δύναται είτε να τερματίση τον διορισμόν είτε να παρατείνη την χρονικήν περίοδον δοκιμασίας διά τοσαύτην χρονικήν περίοδον, μη υπερβαίνουσαν τα δύο έτη, όσην η Επιτροπή εις εκάστην περίπτωσιν ήθελε θεωρήσει κατάλληλον. Αι διατάξεις του παρόντος εδαφίου εφαρμόζονται επί πάσης παραταθείσης περιόδου δοκιμασίας.
(3) Εντός ενός μηνός από της λήξεως της χρονικής περιόδου δοκιμασίας η Επιτροπή αποφασίζει κατά πόσον ο διορισμός υπαλλήλου υπηρετούντος επί δοκιμασία θα επικυρωθή, παραταθή, ή τερματισθή. Εάν ο διορισμός επικυρωθή ή τερ-ματισθή, ειδοποίησις περί τούτου δημοσιεύεται εις την επίσημον εφημερίδα της Δημοκρατίας."
Η διαδικασία που προβλέπεται στο εδάφιο (2) εγγυάται την παροχή και άσκηση του δικαιώματος άμυνας και ακροάσεως του υπάλληλου.
Απόφαση τερματισμού υπηρεσίας δημόσιου υπάλληλου επί δοκιμασία δεν είναι έγκυρη αν δεν ακολουθηθεί η διαδικασία που προβλέπεται στο εδάφιο (2). Απόφαση τερματισμού υπηρεσίας υπαλλήλου, που υπηρετεί επί δοκιμασία χωρίς την τήρηση της διαδικασίας που ενσωματώνει την εγγύηση της προστασίας του υπαλλήλου, με την τήρηση των εξωτερικών τύπων που προβλέπονται στο εδάφιο (2), είναι άκυρη.
Το Άρθρο 30 του περί Δημοσίας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας Νόμου του 1969, (Αρ. 10/69), είναι ταυτόσημο με το Άρθρο 38 του περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμου.
Ο τρόπος εφαρμογής του εδαφίου (2) έχει εξεταστεί από το Ανώτατο Δικαστήριο στην υπόθεση Paraskevas v. Republic (1983) 3 C.L.R. 769. Ο τότε Πρόεδρος του Ανωτάτου Δικαστηρίου, εκδίδοντας την ομόφωνη Απόφαση της Ολομέλειας, είπε στη σελ. 772:-
"We have perused very carefully all the relevant administrative records and we find that there was in this case substantial compliance with the provisions of section 30 of Law 10/69, since on 28th June 1976 the respondent did nothing more than to reach a preliminary decision, as it was empowered to do under the said section 30, regarding its intention to terminate the services of the appellant; and as a result of such decision the respondent called upon the appellant to make his representations, as envisaged, again, by the said section 30. We are quite satisfied that on 28th June 1976 the respondent did not decide finally, in a manner inconsistent with the letter or spirit of section 30, as counsel for the appellant has contended, to terminate the services of the appellant."
Στην παρούσα περίπτωση το Συμβούλιο έπρεπε να πάρει προκαταρκτική απόφαση τερματισμού των υπηρεσιών. Μετά όφειλε να γνωστοποιήσει στον αιτητή την προκαταρκτική απόφασή του και τους λόγους για τους οποίους εκδόθηκε και να τον καλέσει να προβεί σε παραστάσεις εναντίον του τερματισμού. Το Συμβούλιο όφειλε να εξετάσει τις παραστάσεις και να καταλήξει σε οριστική απόφαση.
Το Συμβούλιο ενήργησε εντελώς αντίθετα προς το γράμμα και το πνεύμα του νόμου και του "κανονισμού" από τους οποίους διέπετο η υπηρεσία του αιτητή.
Στην απόφαση Κώστας Πετρίδης ν. Αρχής Βιομηχανικής Καταρτίσεως Κύπρου (1989) 3(B) Α.Α.Δ. 933, το Δικαστήριο αποφάσισε ότι η παράλειψη συμμόρφωσης με τις διατάξεις του Άρθρου 38(2) οδηγεί στην ακύρωση της διοικητικής πράξης.
Στις 14 Απριλίου, 1989, εκδόθηκαν, με βάση τα Άρθρα 17 και 25 του περί Σφαγείων Νόμου του 1981 (Αρ. 69/81), οι περί Κεντρικού Σφαγείου (Όροι Υπηρεσίας Υπαλλήλων) Κανονισμοί του 1989, που δημοσιεύτηκαν στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας, Αρ. 2402, στις 14 Απριλίου, 1989, Παράρτημα Τρίτο, Μέρος Ι, σελ. 295, Κ.Δ.Π. 88/89. Ο Κανονισμός 21 είναι πιστή αντιγραφή του Άρθρου 38 του περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμου 33/67.
Για το λόγο αυτό η πράξη που προσβάλλεται θα ακυρωθεί.
Για την πρόσληψη και, κατά συνέπεια, τον τερματισμό των υπηρεσιών τμηματάρχη και ανώτερου υπάλληλου του Συμβουλίου απαιτείται η έγκριση του Υπουργού Εσωτερικών - (Άρθρο 17(1) του Νόμου 69/81). Έγκριση από τον Υπουργό μπορεί να δοθεί και από εξουσιοδοτημένο λειτουργό του Υπουργείου του - (Άρθρο 2 του ίδιου Νόμου). Ο Υπουργός είναι ιεραρχικά ανώτερο πολιτειακό όργανο. Για σκοπούς προληπτικού ελέγχου ο νομοθέτης πρόβλεψε την αναγκαιότητα της έγκρισης των αποφάσεων του Συμβουλίου από τον Υπουργό. Η έγκριση δεν προέρχεται από το ίδιο σώμα. Η απόφαση του Συμβουλίου χωρίς την έγκριση του Υπουργού δεν είναι έγκυρη, γιατί δε συμπληρώθηκε η διαδικασία της παραγωγής της και πάσχει από παρά-βάση ουσιώδους τύπου. Η πράξη αυτή δεν μπορεί να εκτελεστεί και δεν παράγει σύννομα αποτελέσματα. Ο πολίτης όμως έχει δικαίωμα δικαστικής προστασίας με την κήρυξη της και τυπικά ως άκυρης, με βάση το Άρθρο 146.4(β) του Συντάγματος, για λόγους δικαίου. (Βλ., μεταξύ άλλων, Βεγλερή - "Η Συμμόρφωσις της Διοικήσεως εις τας Αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας", σελ. 34, σημείωση 2· Π.Δ. Δαγτόγλου - "Γενικό Διοικητικό Δίκαιο", γ'/Ι σελ. 252-253.)
Είναι παραδεχτό ότι η προσβαλλόμενη απόφαση τερματισμού των υπηρεσιών του αιτητή δεν είχε, ούτε έχει, την έγκριση του Υπουργού.
Ενόψει του ότι η προσβαλλόμενη απόφαση θα ακυρωθεί για τους πιο πάνω λόγους, το Δικαστήριο δεν κρίνει αναγκαίο να εξετάσει τους άλλους λόγους ακυρότητας που ηγέρθηκαν.
Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται.
Καμιά διαταγή για έξοδα.
Η προσφυγή επιτυγχάνει χωρίς έξοδα.