ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
(1990) 3 ΑΑΔ 2547
20 Iουλίου, 1990
[ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ/στής]
ANAΦOPIKA ME TO ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΙΟΡΔΑΝΗΣ ΙΟΡΔΑΝΟΥΣ,
Aιτητής,
v.
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΔΙΑ ΤΟΥ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ,
Kαθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Aρ. 189/89).
Eκτοπισθέντες και παθόντες— Προσφυγική ταυτότητα — Έκδοση προσφυγικής ταυτότητας — Προσβολή απόφασης της αρμόδιας αρχής για ακύρωση προσφυγικής ταυτότητας που χορηγήθηκε στον αιτητή αμέσως μετά την τουρκική εισβολή — Κρίθηκε εκπρόθεσμη και απορρίφθηκε — Ο ισχυρισμός του αιτητή ότι η προσφυγή του δεν ήταν εκπρόθεσμη, λόγω διεξαγωγής νέας έρευνας, δεν τεκμηριώθηκε, αφού η νέα έρευνα αφορούσε γεωγραφικά δεδομένα που ο ίδιος ο αιτητής καθόρισε στην αρμόδια υπηρεσία, τα οποία δεν ήταν δυνατό να μεταβληθούν με αυτή.
Ο αιτητής που κατάγετο από τον Καραβά υπέβαλε αίτηση για έκδοση ειδικής βεβαίωσης για την απώλεια του ιδιωτικού του σπιτιού στον Καραβά, για να έχει τα ευεργετήματα που καθορίστηκαν με απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου ημερ. 3.5.79. Η αρμόδια αρχή του παραχώρησε την ειδική βεβαίωση αλλά ακύρωσε την προσφυγική του ταυτότητα, γιατί δεν εθεωρείτο εκτοπισθείς σύμφωνα με τα κριτήρια της υπουργικής απόφασης ημερ. 19.9.74, δυνάμει της οποίας του παραχωρήθηκε η προσφυγική ταυτότητα.
Το Ανώτατο Δικαστήριο απέρριψε την προσφυγή σαν εκπρόθεσμη με βάση τις αρχές που αναφέρονται στις πιο πάνω περιληπτικές σημειώσεις.
Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης των καθ' ων η αίτηση με την οποία ακυρώθηκε η προσφυγική ταυτότητα που χορηγήθηκε στον αιτητή αμέσως μετά την εισβολή.
Α. Κληρίδης για Λ. Κληρίδη, για τον Αιτητή.
Α. Βασιλειάδης, Δικηγόρος της Δημοκρατίας A΄, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
APTEMIΔHΣ, Δ.: Ο αιτών προσβάλλει την απόφαση της αρμόδιας αρχής με την οποία ακυρώθηκε η προσφυγική ταυτότητα που του χορηγήθηκε αμέσως μετά την εισβολή και που του κοινοποιήθηκε, όπως διατείνεται, στις 3.1.89. Η προσφυγή καταχωρίστηκε στις 18.3.89 και ο Δικηγόρος της Δημοκρατίας ήγειρε στην ένστασή του ζήτημα εκπρόθεσμου της προσφυγής που υποστηρίζει στη γραπτή του αγόρευση σε γεγονότα που περιέχονται σε έγγραφα. Τα γεγονότα αυτά γίνονται αποδεκτά από το δικηγόρο του αιτητή, ο οποίος όμως εισηγείται πως η απόφαση που κοινοποιήθηκε σε αυτόν στις 3.1.89, αντικείμενο της προσφυγής, είναι προϊόν νέας έρευνας του αρμόδιου διοικητικού οργάνου, μετά από νέα στοιχεία που έδωσε σε αυτό ο αιτητής, που περιέχονται στην επιστολή του 6.12.1988 (με αριθμό 12 στο φάκελο της διοίκησης).
ΓΕΓΟΝΟΤΑ: Ο αιτητής γεννήθηκε στις 8.11.1923 στο Τουρκοκρατούμενο χωριό Καραβάς. Είναι νυμφευμένος και έχει δυο παιδιά ηλικίας 26 και 21 χρόνων αντίστοιχα. Ήταν δημόσιος υπάλληλος, τοποθετημένος στο υπουργείο Γεωργίας, ενώ η γυναίκα του καθηγήτρια. Αμέσως μετά την τουρκική εισβολή του χορηγήθηκε προσφυγική ταυτότητα για να τυγχάνει των οφελημάτων του σχεδίου βοηθείας εκτοπισθέντων και παθόντων που ενέκρινε το Υπουργικό Συμβούλιο στις 19.9.74. Στις 3.9.81 υπέβαλε αίτηση για έκδοση ειδικής βεβαίωσης για την απώλεια του ιδιωτικού σπιτιού του στον Καραβά, για να έχει τα ευεργετήματα που καθορίστηκαν με άλλη απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου στις 3.5.79. Στην αίτηση αυτή δηλώνει ότι μέχρι το Νοέμβριο του 1964 κατοικούσε μόνιμα στο σπίτι του στον Καραβά. Από την πιο πάνω ημερομηνία όμως και για επαγγελματικούς λόγους, ενοικίασε σπίτι στη Λευκωσία όπου και έμενε με την οικογένειά του. (Δες σχετικό έγγραφο αριθμημένο 4 στο φάκελο της διοίκησης και χειρόγραφη σημείωση του αιτητή επισυνημμένη στον τίτλο εγγραφής της ακίνητης ιδιοκτησίας του στον Καραβά.) Ας παρεμβληθεί εδώ και η πρώτη παράγραφος στην ενυπόγραφη πιο πάνω αίτηση που έχει ως εξής:
"Με την αίτηση αυτή παρακαλώ, αφού εξετάσετε, να εγκρίνετε την κατάταξή μου στον Ειδικό Κατάλογο τω προσώπων που, ενώ δεν θεωρούνται εκτοπισθέντες, θα έχουν τη δυνατότητα, αν ικανοποιούν τα κριτήρια που ισχύουν, να τύχουν μερικών οικονομικών ωφελημάτων και/ή προστατευτικών μέτρων τα οποία καθορίζονται από την Κυβέρνηση." (Τις λέξεις "ενώ δεν θεωρούνται εκτοπισθέντες" υπογραμμίζω εγώ.)
Ακολούθησε επιβεβαιωτική ένορκη δήλωση του αιτητή των στοιχείων της πιο πάνω αίτησης, στην οποία αναφέρει πως ο ίδιος και τα μέλη της οικογένειάς του διέμεναν στις 16.8.74 στις ελεύθερες περιοχές της Κύπρου, στην οδό Αγάθωνος 8, Λευκωσία. (Έγγραφο με αριθμό 6 στο φάκελο της διοίκησης.)
Η αρμόδια επιτροπή ενέκρινε την αίτηση και εξέδωσε στον αιτητή την ειδική βεβαίωση στις 17.12.82. Στις 24.4.84 ο αιτητής έστειλε επιστολή στο Υπουργείο Εσωτερικών στην οποία ζητούσε να του επιστραφεί η προσφυγική του ταυτότητα, την οποία ως ισχυρίζεται παρέδωσε για "επισημοποίηση" αλλά δεν του επεστράφη με τη δικαιολογία ότι δεν εδικαιούτο να θεωρείται πρόσφυγας. Στις 4.5.84 η αρμόδια υπηρεσία του απάντησε ότι, βάσει των υφισταμένων κριτηρίων της υπουργικής απόφασης της 19.9.74, στην οποία έγινε αναφορά πιο πάνω, δεν μπορούσε να θεωρείται ως εκτοπισθείς και γι' αυτό η προσφυγική του ταυτότητα ακυρώθηκε και του παραχωρήθηκε η ειδική βεβαίωση, μετά από δική του αίτηση, για να τύχει των οφελημάτων που διαλαμβάνει η απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου της 3.5.79.
Ενόψει των πιο πάνω αδιαμφισβήτητων γεγονότων ο Δικηγόρος της Δημοκρατίας εισηγείται πως η απόφαση για ακύρωση της προσφυγικής ταυτότητας του αιτητή ήταν γνωστή σε αυτόν επίσημα από τις 4.5.84 και πριν ακόμα από την πιο πάνω ημερομηνία, όπως ο ίδιος ο αιτητής παραδέχεται στην επιστολή του στις 24.4.84. Ο δικηγόρος του αιτητή ισχυρίζεται πως η προσβαλλόμενη απόφαση της 3.1.89 είναι προϊόν νέας έρευνας, όπως καταδεικνύουν τα γεγονότα της παραγράφου "γ" της επίδικης επιστολής που την περιέχει.
Δεν πρόκειται να ενδιατρίψω στις αρχές και νομολογία που εφαρμόζονται στο ζήτημα, γιατί τα γεγονότα της υπόθεσης δε δικαιολογούν ειδική αναφορά σε αυτές. Παραπέμπω μόνο στο σύγγραμμα του Στασινόπουλου: Δίκαιο των Διοικητικών Πράξεων σελ. 125. Ούτε νέα στοιχεία έδωσε ο αιτητής στην αρμόδια επιτροπή με την επιστολή του στις 6.12.88, μήτε και έγινε νέα έρευνα από το αρμόδιο όργανο, που επιβεβαίωσε απλώς την απόφασή του από τον Απρίλιο του 1984. Για να πω τα πράγματα πιο απλά: πώς είναι δυνατό νέα στοιχεία ή καινούργια έρευνα να μεταβάλουν γεωγραφικά δεδομένα, αυτά δηλαδή που ο ίδιος ο αιτητής καθόρισε προς την αρμόδια υπηρεσία, ότι από το Νοέμβριο του 1964 κατοικούσε μαζί με την οικογένειά του σε ενοικιαζόμενο σπίτι στη Λευκωσία, όπου εργαζόταν ο ίδιος ως δημόσιος υπάλληλος και η γυναίκα του ως καθηγήτρια.
Η προσφυγή απορρίπτεται ως εκπρόθεσμη χωρίς έξοδα.
H προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.