|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1990) 3 ΑΑΔ 2340
4 Ιουλίου, 1990
[ΧΑΤΖΗΤΣΑΓΓΑΡΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΦΡΟΣΩ ΟΛΥΜΠΟΥ (ΠΑΡΠΑ),
Αιτήτρια,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
1. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ
ΑΣΦΑΛΙΣΕΩΝ,
2. ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΕΩΝ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 572/89).
Κοινωνικές Ασφαλίσεις — Επίδομα μητρότητας — Καταβάλλεται δυνάμει του Άρθρου 22 του περί Κοινωνικών Ασφαλίσεων Νόμου (Ν. 41/80) αν ικανοποιούνται ορισμένες προϋποθέσεις — Εφαρμοστέες αρχές.
Λέξεις και Φράσεις — "Αποδοχαί" και "Ασφαλιστέαι Αποδοχαί" στο Άρθρο 2(1) του περί Kοινωνικών Aσφαλίσεων Nόμου, Ν. 41/80.
Μετά από επανεξέταση του αιτήματος για επίδομα μητρότητας, ο Διευθυντής Κοινωνικών Ασφαλίσεων υιοθέτησε την απόφαση του Εξεταστή Απαιτήσεων, με την οποία το πιο πάνω αίτημα απορρίφθηκε για το λόγο ότι οι ασφαλιστέες αποδοχές της αιτήτριας εντός του 1987 ήταν λιγότερες από Λ.Κ.600,-.
Η αιτήτρια υπέβαλε ιεραρχική προσφυγή προς τον Υπουργό Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων προσβάλλοντας την απόφαση του Διευθυντή Κοινωνικών Ασφαλίσεων, σύμφωνα με το Άρθρο 78 του περί Κοινωνικών Ασφαλίσεων Νόμου, Ν. 41/80 (ο Νόμος), όπως τροποποιήθηκε.
Η ιεραρχική προσφυγή απορρίφθηκε. Σαν αποτέλεσμα η αιτήτρια καταχώρησε την παρούσα προσφυγή.
Στην εκδικαζόμενη υπόθεση, οι καθ' ων η αίτηση κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι, με βάση το Άρθρο 20 του Νόμου, οι ασφαλιστέες αποδοχές της αιτήτριας για το 1987 ήταν λιγότερες από ΛΚ600,-.
Στη συνέχεια εφάρμοσαν το Άρθρο 23 του Νόμου για μετατροπή των ασφαλιστικών μονάδων της αιτήτριας σε ασφαλιστέες αποδοχές και κατέληξαν στο ποσό των ΛΚ592,80, το οποίο ήταν χαμηλότερο από το ελάχιστο ποσό που είχε σε πίστη της η αιτήτρια, δυνάμει του Άρθρου 24 και της παραγράφου 1(β) του Τρίτου Πίνακα του Νόμου, η οποία θέτει τις προϋποθέσεις για χορήγηση επιδόματος. Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς των καθ' ων η αίτηση, το ποσό έπρεπε να ήταν τουλάχιστο ΛΚ600,- δηλαδή είκοσι φορές το ποσό των βασικών ασφαλιστέων αποδοχών του έτους κατά το οποίο υποβάλλεται η αίτηση για παροχή, που σύμφωνα με την Κ.Δ.Π. 322/87 είναι για το έτος 1988, ΛΚ30.-.
Ο δικηγόρος της αιτήτριας ισχυρίστηκε ότι οι ασφαλιστέες αποδοχές της αιτήτριας είναι μεγαλύτερες από το προβλεπόμενο από το Νόμο ποσό των ΛΚ568,00 με βάση την Κ.Δ.Π. 29/87, που προβλέπει ότι το εβδομαδιαίο ποσό των βασικών ασφαλιστέων αποδοχών για το τελευταίο έτος εισφορών δηλαδή το 1987 είναι ΛΚ28,40 και όχι ΛΚ30,- όπως προνοεί η Κ.Δ.Π. 322/87 που τέθηκε σε ισχύ από 4.1.88 και επομένως δεν εφαρμόζεται στην παρούσα περίπτωση. Επίσης ισχυρίστηκε ότι εσφαλμένα εφαρμόστηκε το Άρθρο 23 του Nόμου.
Το ερώτημα που τίθεται είναι κατά πόσο εφαρμόστηκαν σωστά οι σχετικές διατάξεις του Νόμου, όπως τροποποιήθηκε.
Το Ανώτατο Δικαστήριο απέρριψε την προσφυγή και αποφάνθηκε ότι:
Οι πρόνοιες του Άρθρου 23 τίθενται σε εφαρμογή οποτεδήποτε υπάρχει αίτημα για παροχή και όχι μόνο στις περιπτώσεις καθορισμού του ύψους του επιδόματος. Επομένως η διαδικασία που ακολούθησαν οι καθ' ων η αίτηση εφαρμόζοντας το Άρθρο 20, για μετατροπή των ασφαλιστέων αποδοχών της αιτήτριας σε ασφαλιστικές μονάδες και στη συνέχεια μετατρέποντας τις ασφαλιστικές μονάδες σε πληρωμένες και πιστωμένες ασφαλιστέες αποδοχές, δυνάμει του Άρθρου 23 του Νόμου, είναι ορθή. Είναι επίσης ορθή η απόφαση για μη τήρηση από την αιτήτρια των προϋποθέσεων του Άρθρου 24 και του Τρίτου Πίνακα του Νόμου.
Η προσφυγή απορρίπτεταιι χωρίς έξοδα.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης των καθ' ων η αίτηση με την οποία απέρριψαν το αίτημα της αιτήτριας για καταβολή επιδόματος μητρότητας.
Α. Πασχαλίδης, για την Αιτήτρια.
Γ. Φράγκου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας A', για τους Καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
XATZHTΣAΓΓAPHΣ, Δ.: Με την παρούσα προσφυγή η αιτήτρια ζητά την ακύρωση της απόφασης των καθ' ων η αίτηση, με την οποία απέρριψαν το αίτημά της για επίδομα μητρότητας.
Η αιτήτρια, στις 28.6.88, υπέβαλε αίτηση για επίδομα μητρότητας. Ο αρμόδιος Εξεταστής Απαιτήσεων, με επιστολή του ημερομηνίας 14.7.88, απέρριψε την αίτησή της επειδή οι ασφαλιστέες αποδοχές της μέσα στο 1987 ήταν λιγότερες από £600,-.
Με επιστολή της ημερομηνίας 28.2.89 προς τον Διευθυντή Κοινωνικών Ασφαλίσεων (καθ' ου η αίτηση 2), η αιτήτρια ζήτησε να επανεξετασθεί η υπόθεσή της προβάλλοντας διάφορα επιχειρήματα.
Ο καθ' ου η αίτηση 2 με απαντητική επιστολή του ημερομηνίας 20.3.89 δήλωσε την εμμονή του στην απόφαση του Εξεταστή Απαιτήσεων. Το ουσιώδες μέρος της επιστολής είναι το ακόλουθο:
"Στην περίπτωση σας, αν και οι ασφαλιστέες αποδοχές σας μέσα στο 1987 (έτος εισφορών που λαμβάνεται υπόψη για σκοπούς θεμελιώσεως δικαιώματος) ήταν £600, μετατρεπόμενες, ως επεξηγείται πιο πάνω, σε ασφαλιστικές μονάδες αποδίδουν 0,38 μονάδες (£600:£1560=0,38) ασφαλιστικές μονάδες το 1987). Οι εν λόγω ασφαλιστικές μονάδες (0.38) μετατρεπόμενες σε ασφαλιστέες αποδοχές αποδίδουν £592,80 ασφαλιστέες αποδοχές οι οποίες είναι λιγότερες από το προβλεπόμενο από το νόμο ελάχιστο ποσό που πρέπει να έχετε σε πίστη σας για να θεμελιώσετε δικαίωμα σε επίδομα μητρότητας.
Με βάση τα πιο πάνω λυπούμαι να σας πληροφορήσω ότι η απόφαση του Εξεταστή Απαιτήσεων, που σας γνωστοποιήθηκε με επιστολή ημερ. 14.7.88, είναι ορθή και δεν μπορεί να αναθεωρηθεί."
Με επιστολή του ημερομηνίας 21.4.89, ο νομικός σύμβουλος της αιτήτριας ζήτησε επανεξέταση της υπόθεσης με βάση νομικά επιχειρήματα αναφορικά με την ερμηνεία των σχετικών διατάξεων. Ο καθ' ου η αίτηση 2 με απάντησή του επαναβεβαίωσε την αρχική του άποψη επί του θέματος.
Την 20.5.1989, η αιτήτρια, μέσω του νομικού της συμβούλου, με έγγραφη αίτηση υπέβαλε Ιεραρχική Προσφυγή προς τον Υπουργό Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων (καθ' ου η αίτηση 1) προσβάλλοντας την απόφαση του καθ' ου η αίτηση 2, σύμφωνα με το άρθρο 78 του περί Κοινωνικών Ασφαλίσεων Νόμου (Ν.41/80), όπως τροποποιήθηκε.
Με επιστολή του ημερομηνίας 15.6.89, ο καθ' ου η αίτηση 2 πληροφόρησε το νομικό σύμβουλο της αιτήτριας ότι ο καθ' ου η αίτηση 1 κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η απόφαση του Εξεταστή Απαιτήσεων ημερομηνίας 14.7.88 ήταν ορθή και ότι δεν μπορούσε να αναθεωρηθεί. Παραθέτω σχετικό απόσπασμα:
"Συγκεκριμένα, ο κ. Υπουργός κρίνει ότι το άρθρο 20 της νομοθεσίας επιβάλλει τη μετατροπή των πληρωθεισών και πιστωθεισών ασφαλιστέων αποδοχών κάθε ασφαλισμένου για κάθε χρόνο σε ασφαλιστικές μονάδες. Οι ασφαλιστικές μονάδες όπως εξευρίσκονται με βάση το άρθρο 20 μετατρέπονται τόσο για σκοπούς θεμελιώσεως και για σκοπούς καθορισμού του ύψους των παροχών σε πληρωθείσες πιστωθείσες ασφαλιστέες αποδοχές με βάση το άρθρο 23.
Στην περίπτωση της αιτήσεως για επίδομα μητρότητας της κ. Ολύμπου εφαρμόστηκαν οι πρόνοιες των πιο πάνω άρθρων οπότε και διαπιστώθηκε ότι δεν πληροί τις σχετικές προϋποθέσεις για τη χορήγηση του επιδόματος."
Σαν αποτέλεσμα, η αιτήτρια καταχώρησε την παρούσα προσφυγή επικαλούμενη ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι άκυρη για τους ακόλουθους λόγους:
"(α) Παραβιάζει και είναι αντίθετη προς τα άρθρα 22 και 24 και τον Τρίτο Πίνακα (παράγραφοι 1(α)και 1(β)) των περί Κοινωνικών Ασφαλίσεων Νόμων του 1980 - 1988.
(β) Είναι αποτέλεσμα εσφαλμένης ερμηνείας και εφαρμογής των Διατάξεων των άρθρων 20 και 23 των πιο πάνω Νόμων στην παρούσα υπόθεση.
(γ) Είναι αποτέλεσμα νομικής και πραγματικής πλάνης και
(δ) Είναι αποτέλεσμα υπέρβασης ή και κατάχρησης εξουσίας (άρθρο 146(1) του Συντάγματος)."
Tο επίδομα μητρότητος είναι ένα από τα επιδόματα που καταβάλλονται στους ασφαλισμένους δυνάμει του άρθρου 22 του περί Κοινωνικών Ασφαλίσεων Νόμου (Ν.41/80) (που στη συνέχεια θα αναφέρεται σαν "ο Νόμος") εάν ικανοποιούνται ορισμένες προϋποθέσεις.
Στην υπό εκδίκαση υπόθεση, οι καθ' ων η αίτηση κατέληξαν στο συμπέρασμά τους ότι οι ασφαλιστέες αποδοχές της αιτήτριας για το 1987 ήταν λιγότερες από £600,-, ακολουθώντας τον εξής τρόπο: Μετέτρεψαν τις ασφαλιστέες αποδοχές της αιτήτριας το 1987, που όπως φαίνεται από το φάκελο της υπόθεσης ήταν £600,-, σε ασφαλιστικές μονάδες σύμφωνα με το άρθρο 20 του Νόμου το οποίο προνοεί ότι, μετατρέπονται οι πληρωμένες και πιστωμένες ασφαλιστέες αποδοχές κάθε ασφαλισμένου σε κάθε έτος εισφορών με τη διαίρεση του ολικού αυτού ποσού με το καθοριζόμενο ποσό των κατά το επόμενο έτος εισφορών ετησίων βασικών ασφαλιστέων αποδοχών. Για πληρέστερη κατανόηση παραθέτω αυτούσιο το άρθρο 20 του Νόμου όπως τροποποιήθηκε:
"(1) Αι καθ' έκαστον έτος εισφορών πληρωθείσαι υπό και πιστωθείσαι υπέρ ησφαλισμένου ασφαλιστέαι αποδοχαί μετατρέπονται εις ασφαλιστικάς μονάδας διά της διαιρέσεως του ολικού ποσού των τοιούτων πληρωθεισών και πιστωθεισών αποδοχών διά του ποσού των κατά το επόμενον έτος εισφορών ετησίων βασικών ασφαλιστέων αποδοχών, στρογγυλευομένου του πηλίκου της τοιαύτης διαιρέσεως εις το πλησιέστερον εκατοστόν:
Νοείται ότι διά τους σκοπούς του παρόντος εδαφίου, το δι' εκάστην εβδομάδα εισφορών πιστωθέν ποσόν ασφαλιστέων αποδοχών δεν δύναται να είναι κατώτερον του εβδομαδιαίου ποσού των βασικών ασφαλιστέων αποδοχών του επόμενου έτους εισφορών.
....................................................................................................."
Σύμφωνα με το άρθρο 2(1) του Νόμου, ο όρος "αποδοχαί" περιλαμβάνει "πάσαν χρηματικήν αντιμισθίαν εκ της απασχολήσεως αυτού", ο δε όρος "ασφαλιστέαι αποδοχαί" σημαίνει "το ποσόν των αποδοχών του ησφαλισμένου επί του οποίου είναι καταβλητέαι εισφοραί δυνάμει του παρόντος Νόμου."
Κατά συνέπεια, οι καθ' ων η αίτηση διαίρεσαν τις £600,- με το ποσό των ετήσιων βασικών ασφαλιστέων αποδοχών του επόμενου χρόνου, δηλαδή του 1988, που ήταν £1.560,- σύμφωνα με τους περί Κοινωνικών Ασφαλίσεων (Εισφοραί) (Τροποποιητικοί) Κανονισμοί (Αρ. 2) του 1987 (Κ.Δ.Π. 322/87), Κανονισμός 4. Αυτό απέδωσε 0,38 ασφαλιστικές μονάδες.
Στη συνέχεια, οι καθ' ων η αίτηση εφάρμοσαν το άρθρο 23 του Νόμου, το οποίο προνοεί ότι, όταν υπάρχει αίτημα για παροχή, οι ασφαλιστικές μονάδες του ασφαλισμένου μετατρέπονται σε ασφαλιστέες αποδοχές με τον ακόλουθο τρόπο:
"23. Διά σκοπούς παροχών αι καθ' έκαστον έτος εισφορών ασφαλιστικαί μονάδες ησφαλισμένου μετατρέπονται εις πληρωθείσας και πιστωθείσας ασφαλιστέας αποδοχάς διά του πολλαπλασιασμού εκάστης ασφαλιστικής μονάδος επί το ετήσιον ποσόν των βασικών ασφαλιστέων αποδοχών, το ισχύον κατά την σχετικήν ημερομηνίαν:
Νοείται ότι οσάκις η σχετική ημερομηνία έπεται της 31ης Μαρτίου 1983, αι ασφαλιστικαί μονάδες του έτους εισφορών 1981, αι αντιστοιχούσαι προς πληρωθείσας ασφαλιστέας αποδοχάς, αναπροσαρμόζονται διά του πολλαπλασιασμού αυτών επί τον συντελεστήν 0,8:
Νοείται περαιτέρω ότι προκειμένου περί επιδόματος μητρότητος, ασθενείας, ανεργίας ή σωματικής βλάβης, η ως είρηται μετατροπή γίνεται εν αναφορά προς το ποσόν των βασικών ασφαλιστέων αποδοχών επί τη βάσει του οποίου υπελογίσθησαν αι ασφαλιστικαί μονάδες του έτους εισφορών το οποίον λαμβάνεται υπ' όψιν διά τον καθορισμόν του ύψους του επιδόματος."
Με την εφαρμογή του άρθρου 23, οι καθ' ων η αίτηση προχώρησαν με τον πολλαπλασιασμό των 0,38 μονάδων της αιτήτριας με το ποσό των £1.560 που είναι, όπως αναφέρθηκε πιο πάνω, το ετήσιο ποσό των βασικών ασφαλιστέων αποδοχών. Ο πολλαπλασιασμός αυτός απέφερε το ποσό των £592,80. Θα ήθελα εδώ να τονίσω ότι σύμφωνα με την επιφύλαξη του άρθρου 23, όπως φαίνεται πιο πάνω, το ποσό των βασικών ασφαλιστέων αποδοχών είναι εκείνο επί τη βάσει του οποίου υπολογίστηκαν οι ασφαλιστικές μονάδες του έτους εισφορών, που στην παρούσα περίπτωση είναι το έτος 1988.
Oι καθ' ων η αίτηση κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι το ανωτέρω ποσό των £592,80 είναι λιγότερο από το ελάχιστο ποσό που έπρεπε να είχε σε πίστη της η αιτήτρια, δυνάμει του άρθρου 24 και της παραγράφου 1(β) του Τρίτου Πίνακα του Νόμου η οποία θέτει τις ακόλουθες προϋποθέσεις για χορήγηση επιδόματος:
"(β) ο ησφαλισμένος να έχη πληρωθείσας ή πιστωθείσας ασφαλιστέας αποδοχάς τουλάχιστον ίσας προς είκοσι φοράς το εβδομαδιαίον ποσόν των βασικών ασφαλιστέων αποδοχών διά το τελευταίον έτος εισφορών προ της ενάρξεως του έτους παροχών όπερ περιλαμβάνει την ημερομηνίαν καθ' ην απαιτείται όπως πληρωθώσιν αι προϋποθέσεις εισφοράς."
Κατά τους ισχυρισμούς των καθ' ων η αίτηση το ποσό έπρεπε να ήταν τουλάχιστο £600,- δηλαδή είκοσι φορές το ποσό των βασικών ασφαλιστέων αποδοχών του έτους κατά το οποίο υποβάλλεται η αίτηση για παροχή, που σύμφωνα με την Κ.Δ.Π. 322/87 είναι για το έτος 1988, £30,-.
Είναι ισχυρισμός του δικηγόρου της αιτήτριας ότι υπήρξε λανθασμένη ερμηνεία και εφαρμογή του Νόμου και των Κανονισμών. Συγκεκριμένα εισηγείται ότι, οι ασφαλιστέες αποδοχές της αιτήτριας που είναι £600,- είναι μεγαλύτερες από το προβλεπόμενο από το Νόμο ποσό των £568,00, εφαρμόζοντας την Κ.Δ.Π. 29/87, Κανονισμός 4, που προβλέπει ότι το εβδομαδιαίο ποσό των βασικών ασφαλιστέων αποδοχών για το τελευταίο έτος εισφορών, δηλαδή για το 1987 είναι £28,40 και όχι το ποσό των £30,- που προνοεί η Κ.Δ.Π. 322/87 που τίθεται σε ισχύ από 4.1.88 και επομένως δεν εφαρμόζεται στην περίπτωση της αιτήτριας. Επιπρόσθετα, ο δικηγόρος της αιτήτριας τονίζει ότι το άρθρο 23 το οποίο εφάρμοσαν οι καθ' ων η αίτηση προνοεί το ύψος του επιδόματος και όχι τις προϋποθέσεις εισφοράς που θα πρέπει να ικανοποιεί η ασφαλισμένη για να δικαιούται επίδομα μητρότητας. Οι προϋποθέσεις αυτές, συνεχίζει, καθορίζονται από το άρθρο 24 και τον Τρίτο Πίνακα και είναι αυτές που πρέπει να εφαρμοστούν στην παρούσα υπόθεση.
Το ερώτημα που τίθεται ενώπιον του Δικαστηρίου είναι κατά πόσο οι καθ' ων η αίτηση εφάρμοσαν ορθά τις σχετικές διατάξεις του Περί Κοινωνικών Ασφαλίσεων Νόμου (Ν. 41/80), όπως τροποποιήθηκε.
Δε με βρίσκει σύμφωνο ο ισχυρισμός του δικηγόρου της αιτήτριας ότι το άρθρο 23 δεν έπρεπε να τύχει εφαρμογής στην παρούσα υπόθεση. Οι πρόνοιες του άρθρου 23 τίθενται σε εφαρμογή κατά τη γνώμη μου οποτεδήποτε υπάρχει αίτημα για παροχή και όχι μόνο στις περιπτώσεις καθορισμού του ύψους του επιδόματος. Επομένως οι καθ' ων η αίτηση ορθά εφάρμοσαν τις διατάξεις για τη μετατροπή των ασφαλιστέων αποδοχών της αιτήτριας σε ασφαλιστικές μονάδες δυνάμει του άρθρου 20 και στη συνέχεια, εφόσον υπήρχε αίτημα για παροχή, μετέτρεψαν τις ασφαλιστικές μονάδες σε πληρωμένες και πιστωμένες ασφαλιστέες αποδοχές δυνάμει του άρθρου 23 του Νόμου.
Επιπρόσθετα κρίνω ότι η απόφαση των καθ' ων η αίτηση ότι η αιτήτρια δεν πληρούσε τις προϋποθέσεις εισφοράς που τίθενται στο Άρθρο 24 και στον Τρίτο Πίνακα του Νόμου είναι ορθή. Η αιτήτρια δεν είχε σε πίστη της αποδοχές ίσες με είκοσι φορές "το εβδομαδιαίον ποσόν των βασικών ασφαλιστέων αποδοχών διά το τελευταίον έτος εισφορών προ της ενάρξεως του έτους παροχών όπερ περιλαμβάνει την ημερομηνίαν καθ' ην απαιτείται όπως πληρωθώσιν αι προϋποθέσεις εισφοράς", το οποίο ορθά οι καθ' ων η αίτηση θεώρησαν ότι ισοδυναμεί με είκοσι φορές το ποσό των βασικών ασφαλιστέων αποδοχών του έτους εισφορών, το οποίο περιλαμβάνει το έτος κατά το οποίο υποβάλλεται η απαίτηση για παροχή, που στη περίπτωση της αιτήτριας είναι το έτος 1988. Οι πιστωθείσες ασφαλιστέες αποδοχές της, δηλαδή το ποσό των £592,80, είναι λιγότερες από το ελάχιστο ποσό που έπρεπε να είχε σε πίστη της και το οποίο είναι £600,-, δηλαδή είκοσι φορές το ποσό των βασικών ασφαλιστέων αποδοχών για το έτος 1988 που σύμφωνα με την Κ.Δ.Π. 322/87 είναι £30,-.
Για τους λόγους που ανάφερα πιο πάνω η επίδικη απόφαση κρίνεται ορθή και νόμιμη. Ως εκ τούτου η προσφυγή απορρίπτεται.
Δεν εκδίδεται διαταγή για τα έξοδα.
H προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.