|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1990) 3 ΑΑΔ 1831
28 Μαΐου, 1990
[Α. N. ΛΟΪΖΟΥ, Π., ΜΑΛΑΧΤΟΣ, ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ, ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ, ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗΣ, ΝΙΚΗΤΑΣ, ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ/στές]
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ, ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ
ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Εφεσείοντες,
v.
ΠΕΤΡΑΚΗ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ,
Εφεσίβλητου.
(Aναθεωρητική Έφεση Aρ. 846).
Aκυρωτική απόφαση Ανωτάτου Δικαστηρίου — Eνέργεια και συνέπειες — Aναδρομική ενέργεια της ακύρωσης — Eπανεξέταση — Aναδρομή στα δεδομένα του ουσιώδους χρόνου ανεξάρτητα από τι επακολούθησε — Δύο διαδοχικές ακυρωτικές αποφάσεις και κατ' επανεξέταση προαγωγές του αιτητή στην κριθείσα περίπτωση — Aποτελέσματα.
O αιτητής βρέθηκε να λαμβάνει χαμηλότερο μισθό μετά απο τη δεύτερη κατά σειρά αναδρομική προαγωγή του σε Bοηθό Διευθυντή Δημοτικής Eκπαίδευσης. Tη δεύτερη διοικητική απόφαση με την οποία προήχθη απο προγενέστερο χρονικό σημείο, αλλά με χαμηλότερο μισθό, προσέβαλε με προσφυγή και πέτυχε την ακύρωσή της πρωτοδίκως, με αποτέλεσμα την άσκηση της παρούσας έφεσης από τη Δημοκρατία.
H Oλομέλεια του Aνωτάτου Δικαστηρίου, επιτρέποντας την έφεση, αποφάσισε ότι:
Όπως έχει νομολογηθεί, η ακύρωση διοικητικής πράξης, γενικά μιλώντας, ενεργεί αναδρομικά από το χρόνο της εκδόσεως της ακυρουμένης πράξης και επαναφέρει τα πράγματα χρονικά, στο σημείο που βρίσκονταν πριν η Διοίκηση εκδώσει την ακυρωθείσα πράξη.
Με βάση την πιο πάνω αρχή, στην προκειμένη περίπτωση, το αποτέλεσμα της ακυρωτικής απόφασης του Δικαστηρίου στην προσφυγή αρ. 124/81, ήταν να επανεξεταστεί το θέμα των προαγωγών και να αποφασιστεί η προαγωγή στη θέση Βοηθού Διευθυντή από την ημερομηνία της επίδικης πράξης στην προσφυγή αυτή, δηλαδή την 1η Ιανουαρίου 1981. Το ότι ήδη είχε εκδοθεί απόφαση από το Δικαστήριο που αφορούσε μεταγενέστερη διοικητική πράξη, ως αποτέλεσμα της οποίας ήταν η κατόπιν επανεξέτασης προαγωγή του στη θέση Βοηθού Διευθυντή, δεν μπορεί να διαφοροποιήσει ή να αλλοιώσει τη νομική και πραγματική κατάσταση η οποία έπρεπε να ήταν ενώπιον της Επιτροπής κατά την επανεξέταση της προγενέστερης απόφασής της και την οποία η Επιτροπή ήταν αναγκασμένη να λάβει υπόψη της. Ορθά λοιπόν θεωρήθηκε ως βάση για υπολογισμό του μισθού του εφεσίβλητου ο μισθός που ελάμβανε ακριβώς πριν την προαγωγή του κατά την 1η Ιανουαρίου 1981.
Θα πρέπει να λεχθεί εδώ ότι ο ίδιος ο εφεσίβλητος επεδίωξε και επέτυχε την κατάσταση αυτή και δεν μπορεί να στηριχθεί νομικά η θέση ότι θα έπρεπε να ικανοποιηθεί μόνο σε ό,τι αφορούσε την ημερομηνία της προαγωγής του χωρίς να του δοθεί και ο μισθός που εδικαιούτο κατά την ημερομηνία εκείνη που συνεπάγετο η θέση που του προσφέρετο.
H έφεση επιτυγχάνει χωρίς έξοδα.
Έφεση.
Έφεση εναντίον της απόφασης Δικαστή του Aνωτάτου Δικαστηρίου Kύπρου (Σαββίδης, Δ.) που δόθηκε στις 29 Aυγούστου, 1988 (Υπόθεση Αρ. 764/85) με την οποία ακυρώθηκε η απόφαση της Eπιτροπής Eκπαιδευτικής Yπηρεσίας αναφορικά με τον υπολογισμό του μισθού του αιτητή, όπως του προσφέρθηκε λόγω αναδρομικής προαγωγής του στη θέση Βοηθού Διευθυντή.
Δ. Παπαδοπούλου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας A΄, για τους Eφεσείοντες.
Μ. Χριστοφίδης, για τον Εφεσίβλητο.
Cur. adv. vult.
Α. Ν. ΛΟΪΖΟΥ, Π.: Με την έφεση αυτή η Δημοκρατία προσβάλλει την απόφαση Δικαστή του Δικαστηρίου τούτου με την οποία ακύρωσε την απόφαση της Επιτροπής Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας, βάσει της οποίας, όπως έκρινε το πρωτόδικο Δικαστήριο, υπολογίστηκε λανθασμένα ο μισθός που του προσφέρτηκε λόγω της αναδρομικής προαγωγής του από την 1 Ιανουαρίου 1981, στη θέση του Βοηθού Διευθυντή.
Τα γεγονότα της υποθέσεως είναι σε συντομία τα ακόλουθα.
Η Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας κατά την επανεξέταση προαγωγών στη θέση Βοηθού Διευθυντή Δημοτικής Εκπαίδευσης μετά από την ακύρωση από το Ανώτατο Δικαστήριο προηγούμενης της απόφασης, στις προσφυγές αρ. 359/82, 394/82 και 395/82, (ο αιτητής ήταν ένας από τους αιτητές στις πιο πάνω προσφυγές), αποφάσισε στις 21 Δεκεμβρίου 1984, την προαγωγή του αιτητή στη θέση Βοηθού Διευθυντή Σχολείων Δημοτικής Εκπαίδευσης από την 1 Σεπτεμβρίου 1982. Τον πληροφόρησε δε σχετικά με τη μισθοδοσία του τα ακόλουθα:
"Ο μισθός σας θα είναι £3580 το χρόνο από 21/12/84 και £3637 από 1/6/85 πάνω στη μισθοδοτική κλίμακα Α9 £2821Χ136-3909 επεκτεινόμενη κατά δύο προσαυξήσεις. Η ημερομηνία προσαυξήσεως σας θα είναι η 1η Ιουνίου."
Στις 10 Μαΐου 1985 το Ανώτατο Δικαστήριο εξέδωσε την απόφαση του αναφορικά με τις προσφυγές 123/81 και 124/81 και ακύρωσε προαγωγές στη θέση Βοηθού Διευθυντή Σχολείων Δημοτικής Εκπαίδευσης που ίσχυαν από την 1 Ιανουαρίου 1981.
Η Επιτροπή κατά την επανεξέταση της πλήρωσης των εν λόγω θέσεων στις 19 Ιουνίου 1985 αποφάσισε την προαγωγή του αιτητή (που ήταν και πάλιν αιτητής στην προσφυγή αρ. 124/81) αναδρομικά από 1 Ιανουαρίου 1981.
Σχετικά όμως με το θέμα του μισθού τον πληροφόρησε ως ακολούθως:
"Ο μισθός σας θα είναι £3365 το χρόνο από 21/12/84, £3501 από 1/3/85 και £3637 από 1/3/86 πάνω στη μισθοδοτική κλίμακα Α9 £2821Χ136-3909 επεκτεινόμενη κατά δύο προσαυξήσεις. Η ημερομηνία προσαυξήσεως σας θα είναι η 1η Μαρτίου."
Το πρωτόδικο Δικαστήριο θεώρησε ότι το αποτέλεσμα της απόφασης της καθ' ης η αίτηση Επιτροπής να τον προάξει στη θέση του Βοηθού Διευθυντή από την 1η Ιανουαρίου 1981, δεν ήταν η προαγωγή του στη θέση αυτή, μια και ήδη κατείχε τη θέση ως αποτέλεσμα της απόφασης στην προσφυγή 395/82, αλλά η αναδρομική μόνον τοποθέτηση του στη θέση αυτή από την 1η Ιανουαρίου 1981 αντί από την 1η Σεπτεμβρίου 1982 που ήταν προηγουμένως και κατά συνέπεια λανθασμένα μειώθηκε ο μισθός του για τον οποίο είχε κεκτημένα δικαιώματα.
Είναι η θέση των εφεσειόντων ότι η διαφορά μισθού οφείλεται στο ότι κατά την από την 1η Σεπτεμβρίου 1982, προαγωγή του ο αιτητής ήδη βρισκόταν στην κλίμακα Α9 στην οποία είχε προαχθεί από την 1η Ιουνίου 1982. Κατά την αναδρομική προαγωγή του από την 1η Ιανουαρίου 1981 ο μισθός του υπολογίστηκε βάσει της μισθοδοτικής κλίμακας που βρισκόταν την ημερομηνία εκείνη, δηλαδή την Α7.
Όπως έχει νομολογηθεί, η ακύρωση διοικητικής πράξης, γενικά μιλώντας, ενεργεί αναδρομικά από το χρόνο της εκδόσεως της ακυρουμένης πράξης και επαναφέρει τα πράγματα χρονικά στο σημείο που βρίσκονταν πριν η Διοίκηση εκδώσει την ακυρωθείσα πράξη.
Με βάση την πιο πάνω αρχή έχουμε καταλήξει στο συμπέρασμα ότι στην προκειμένη περίπτωση το αποτέλεσμα της ακυρωτικής απόφασης του Δικαστηρίου στην προσφυγή αρ. 124/81 ήταν να επανεξεταστεί το θέμα των προαγωγών και να αποφασιστεί η προαγωγή στη θέση Βοηθού Διευθυντή από την ημερομηνία της επίδικης πράξης στην προσφυγή αυτή, δηλαδή την 1η Ιανουαρίου 1981. Το ότι ήδη είχε εκδοθεί απόφαση από το Δικαστήριο που αφορούσε μεταγενέστερη διοικητική πράξη, ως αποτέλεσμα της οποίας ήταν η κατόπιν επανεξέτασης προαγωγή του στη θέση Βοηθού Διευθυντή, δεν μπορεί να διαφοροποιήσει ή να αλλοιώσει τη νομική και πραγματική κατάσταση η οποία έπρεπε να ήταν ενώπιον της Επιτροπής κατά την επανεξέταση της προγενέστερης απόφασής της και την οποία η Επιτροπή ήταν αναγκασμένη να λάβει υπόψη της. Ορθά λοιπόν θεωρήθηκε ως βάση για υπολογισμό του μισθού του εφεσίβλητου ο μισθός που ελάμβανε ακριβώς πριν την προαγωγή του κατά την 1η Ιανουαρίου 1981.
Θα πρέπει να λεχθεί εδώ ότι ο ίδιος ο εφεσίβλητος επεδίωξε και επέτυχε την κατάσταση αυτή και δεν μπορεί να στηριχθεί νομικά η θέση ότι θα έπρεπε να ικανοποιηθεί μόνο σε ότι αφορούσε την ημερομηνία της προαγωγής του χωρίς να του δοθεί και ο μισθός που εδικαιούτο κατά την ημερομηνία εκείνη που συνεπάγετο η θέση που του προσφέρετο.
Για το λόγο αυτό η έφεση επιτρέπεται και η επίδικη απόφαση επικυρώνεται. Δε γίνεται οποιαδήποτε διαταγή για έξοδα.
H έφεση επιτυγχάνει χωρίς έξοδα.