|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1990) 3 ΑΑΔ 1749
18 Mαΐου, 1990
[Α. Ν. ΛΟΪΖΟΥ, Πρόεδρος]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΜΙΧΑΗΛ ΑΝΤΩΝΙΑΔΗΣ,
Αιτητής,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΤΕΛΩΝΕΙΩΝ,
Καθ' ου η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 809/88).
Tελωνειακοί Δασμοί και Φόροι Κατανάλωσης — Aτελής Eισαγωγή αυτοκινήτου από επαναπατριζόμενο Kύπριο — Περιορισμός της ατέλειας σε £7.000 με το N. 309/87 — H μεταβατική διάταξη για τους ήδη αποταθέντες — Προϋποθέτει συγκεκριμένη αίτηση — Πρόθεση, απλή εισαγωγή αυτοκινήτου ή "προφορική αίτηση" δεν αρκούν.
O αιτητής προσέβαλε τον περιορισμό σε £7.000 μόνο της ατέλειας για την εισαγωγή αυτοκινήτου που εδικαιούτο ως επαναπατρισθείς.
Tο Aνώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
Σύμφωνα με τις πρόνοιες του Νόμου 309/87, που τέθηκε σε ισχύ στις 18 Δεκεμβρίου 1987, ο κώδικας απαλλαγής 01.19 καταργήθηκε "ανευ βλάβης των δικαιωμάτων των προσώπων άτινα απετάθησαν προς το Διευθυντή αιτούμενοι την εις το εν λόγω εδάφιον προβλεπόμενην απαλλαγήν προ της ενάρξεως της ισχύος του περί Τελωνειακών Δασμών και Φόρων Καταναλώσεων Νόμου 309 του 1987".
Από τη διατύπωση της πιο πάνω επιφύλαξης είναι σαφές ότι η απαλλαγή συσχετίζεται με συγκεκριμένη αίτηση η οποία έπρεπε να είχε υποβληθεί πριν από την ημερομηνία που τέθηκε σε ισχύ ο τροποποιητικός Ν. 309/87 και όχι με "δήλωση προθέσεως" ή την εισαγωγή του αυτοκινήτου για το οποίο θα διεκδικηθεί στο μέλλον ατέλεια. Ο σκοπός του νομοθέτη ήταν η διασφάλιση των δικαιωμάτων εκείνων που αποτάθηκαν πριν την έναρξη της ισχύς του Νόμου, για εισαγωγή αυτοκινήτου με πλήρη ατέλεια, αντί μέχρι του ποσού των £7,000 όπως το περιόρισε ο Νόμος 309 του 1987.
Eν προκειμένω είναι φανερό ότι δεν ευσταθεί ο ισχυρισμός του αιτητή ότι υπέβαλε προφορική αίτηση για απαλλαγή βάσει του κώδικα 01.19 πριν την ημερομηνία που τέθηκε σε ισχύ ο Νόμος 309 του 1987. Eξ άλλου πώς θα μπορούσε να εξεταστεί μια προφορική τάχατε αίτηση χωρίς όλα εκείνα τα στοιχεία και εγγράφους βεβαιώσεις που απαιτούνται για να αποδειχθεί ότι ένας αιτητής ικανοποιεί τις πρόνοιες της σχετικής νομοθετικής διάταξης.
H προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης του Διευθυντή του Tμήματος Tελωνείων να απορρίψει το αίτημα του αιτητή για πλήρη ατέλεια σε εισαγόμενο αυτοκίνητο με βάση τον κώδικα απαλλαγής 01.19.
Λ. Παπαφιλίππου, για τον Αιτητή.
Γ. Λαζάρου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τον Καθ' ου η αίτηση.
Cur. adv. vult.
A. N. ΛOΪZOY, Π.: Mε την προσφυγή του αυτή ο αιτητής προσβάλλει την απόφαση του καθ' ου η αίτηση Διευθυντή του Τμήματος Τελωνείων, που θα αναφέρεται στη συνέχεια ως ο Διευθυντής, ημερομηνίας 23 Ιουλίου 1988 να απορρίψει το αίτημα του για πλήρη ατέλεια σε εισαγόμενο αυτοκίνητο με βάση τον κώδικα απαλλαγής 01.19.
Ο αιτητής εισήξε όχημα και στις 12 Ιανουαρίου 1988, υπέβαλε αίτηση διεκδικώντας απαλλαγή από εισαγωγικούς δασμούς δυνάμει των προνοιών των Περί Τελωνειακών Δασμών και Φόρων Καταναλώσεως Νόμων, του 1978 έως 1987, όπως τροποποιήθηκαν από το Νόμο αρ. 309 του 1987, ο οποίος προβλέπει απαλλαγή δασμού μέχρι £7,000.- σε εισαγόμενα αυτοκίνητα από Κύπριους που επαναπατρίζονται μετά από δεκαετή τουλάχιστο εγκατάσταση στο εξωτερικό. Στην πραγματικότητα είχε επιτραπεί στον αιτητή η προσωρινή εισαγωγή του αυτοκινήτου στις 8 Οκτωβρίου 1987 για σκοπό χρήσης του για αναψυχή και ανέλαβε υποχρέωση να το επανεξετάσει μέσα στη χρονική περίοδο που καθόρισε το Τελωνείο. (Βλέπε έγγραφο Τύπος 104, κυανούν 5, Τεκμήριο "Χ").
Μετά από εξέταση της αίτησης του αιτητή, διαβιβάστηκε σ' αυτόν έγκριση του αιτήματός του με επιστολή ημερομηνίας 23 Μαΐου 1988.
Στις 15 Ιουλίου 1988 ο αιτητής ζήτησε όπως εφαρμοσθεί στην περίπτωση του ο κώδικας απαλλαγής 01.19 (Κ.Δ.Π. 188/82), ο οποίος ίσχυε κατά την ημερομηνία εισαγωγής του αυτοκινήτου του και κατ' επέκταση να του παραχωρηθεί πλήρης ατέλεια.
Σύμφωνα με τις πρόνοιες του Νόμου αρ. 309 του 1987, που τέθηκε σε ισχύ στις 18 Δεκεμβρίου 1987, ο κώδικας απαλλαγής 01.19 καταργήθηκε "άνευ βλάβης των δικαιωμάτων των προσώπων άτινα απετάθησαν προς το Διευθυντή αιτούμενοι την εις το εν λόγω εδάφιον προβλεπόμενην απαλλαγήν προ της ενάρξεως της ισχύος του περί Τελωνειακών Δασμών και Φόρων Καταναλώσεων Νόμου 309 του 1987".
Είναι η θέση του Διευθυντή ότι στην παρούσα περίπτωση ο αιτητής παρέλειψε να υποβάλει αίτηση για πλήρη απαλλαγή δυνάμει του κώδικα απαλλαγής 01.19 πριν τεθεί σε ισχύ ο Νόμος 309 του 1987 και έτσι το αίτημα του απορρίφθηκε στις 23 Ιουλίου 1988, για το λόγο αυτό.
Από τη διατύπωση της πιο πάνω επιφύλαξης είναι σαφές ότι η απαλλαγή συσχετίζεται με συγκεκριμένη αίτηση η οποία έπρεπε να είχε υποβληθεί πριν από την ημερομηνία που τέθηκε σε ισχύ ο τροποποιητικός Νόμος 309 του 1987 και όχι με "δήλωση προθέσεως" ή την εισαγωγή του αυτοκινήτου για το οποίο θα διεκδικηθεί στο μέλλον ατέλεια. Ο σκοπός του νομοθέτη ήταν η διασφάλιση των δικαιωμάτων εκείνων που αποτάθηκαν πριν την έναρξη της ισχύς του Νόμου, για εισαγωγή αυτοκινήτου με πλήρη ατέλεια, αντί μέχρι του ποσού των £7,000 όπως το περιόρισε ο Νόμος 309 του 1987.
Αντίθετα η θέση του αιτητή είναι ότι υπέβαλε αίτηση για πλήρη ατέλεια προφορικά, κατά την εισαγωγή του αυτοκινήτου.
Ο ισχυρισμός αυτός αντικρούεται από το έντυπο C.104 με αρ. Β106032 και ημερομηνίας 8 Οκτωβρίου 1987, (κυανούν 5 Τεκμήριο "Χ"), καθώς και από την αίτηση που υπέβαλε ο αιτητής στις 12 Ιανουαρίου 1988, (κυανούν 1, Τεκμήριο "Χ"), διεκδικώντας απαλλαγή από δασμούς. Είναι φανερό από το έντυπο C.104 ότι ο αιτητής δεν υπέβαλε οποιαδήποτε συγκεκριμένη αίτηση για ατέλεια κατά την εισαγωγή αλλά απλώς εξέφρασε πρόθεση ότι θα υποβάλει τέτοια αίτηση. Στο πάνω μέρος του τύπου αυτού υπάρχει χειρόγραφη σημείωση "Invoice No. ? dated 1/9/87 for £8.700 U.K. pounds οwner will apply for CR 01.19". Στήριξη στη θέση αυτή δίδει και η αίτηση του αιτητή ημερομηνίας 12 Νοεμβρίου 1988 όπου είχε δηλώσει ότι δεν υπέβαλε στο παρελθόν αίτηση για αδασμολόγητο αυτοκίνητο.
Επομένως είναι φανερό ότι δεν ευσταθεί ο ισχυρισμός του αιτητή ότι υπέβαλε προφορική αίτηση για απαλλαγή βάσει του κώδικα 01.19 πριν την ημερομηνία που τέθηκε σε ισχύ ο Νόμος 309 του 1987. Eξ άλλου πώς θα μπορούσε να εξεταστεί μια προφορική τάχατε αίτηση χωρίς όλα εκείνα τα στοιχεία και εγγράφους βεβαιώσεις που απαιτούνται για να αποδειχθεί ότι ένας αιτητής ικανοποιεί τις πρόνοιες της σχετικής νομοθετικής διάταξης. Ως αποτέλεσμα και με βάση την καθαρή διατύπωση δεν δικαιούται πλήρους απαλλαγής όπως πρόβλεπε ο κώδικας 01.19.
Για όλους τους πιο πάνω λόγους η προσβαλλόμενη απόφαση είναι νόμιμη και ορθή και η προσφυγή του αιτητή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
H προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.