|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1990) 3 ΑΑΔ 1556
5 Μαΐου, 1990
[ΣΑΒΒΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ,
Αιτητής,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
1. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ,
2. ΕΦΟΡΟΥ ΦΟΡΟΥ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΟΣ (AP. 1),
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 179/89).
Φορολογία — Φορολογία Eισοδήματος — Aπόσυρση αιτήσεων ακυρώσεως κατά της φορολογίας και ανάληψη υποχρέωσης του αιτητή για προσκόμιση όλων των στοιχείων για σκοπό επανεξέτασης — Παράλειψη προσκόμισης όλων των στοιχείων για σκοπό επανεξέτασης — Παράλειψη προσκόμισής τους εντός της προθεσμίας — Eιδοποίηση τελικής φορολογίας — Δεν προσβλήθηκε — Προσβλήθηκε μεταγενέστερη επιστολή του Eφόρου — Περιστάσεις του βεβαιωτικού χαρακτήρα της πράξης στην κριθείσα περίπτωση — Συναρμογή του θέματος της εκτελεστότητας της επίδικης απόφασης με το ζήτημα της εμπρόθεσμης προσβολής της εκτελεστής πράξης που προηγήθηκε.
O αιτητής προσέφυγε κατά της μη αναθεώρησης των σε βάρος του φορολογιών η οποία είχε αποτελέσει το αντικείμενο κάποιας συμφωνίας των μερών επί δικαστηρίω, κατά την απόσυρση αιτήσεων ακυρώσεως.
Tο Aνώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας ως απαράδεκτη την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
Η επιστολή του καθ'ου η αίτηση αρ. 2 με ημερομηνία 29.12.1988 δεν περιέχει καμιά νέα απόφαση αλλά το περιέχομενό της είναι απλώς πληροφοριακού ή βεβαιωτικού χαρακτήρα της απόφασης της 8.11.1988 και κατά συνέπεια δεν ισοδυναμεί με εκτελεστή διοικητική πράξη.
Σαν αποτέλεσμα των συμπερασμάτων στα οποία έχει καταλήξει το Δικαστήριο και του ευρήματος πως η επίδικη απόφαση λήφθηκε στις 8.11.1988 και κοινοποιήθηκε στον αιτητή πριν τις 24.11.1988, όπως είναι παραδεκτό από την επιστολή του δικηγόρου του αιτητή με ημερομηνία 24.11.1988, η καταχώριση της προσφυγής στις 14.3.1989 δεν έγινε μέσα στα χρονικά όρια των 75 ημερών που προνοεί το Άρθρο 146 του Συντάγματος και κατά συνέπεια είναι εκπρόθεσμη και πρέπει να απορριφθεί.
H προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης του καθ' ου η αίτηση αρ. 2 με την οποία αρνήθηκε να προβεί σε αναθεώρηση των φορολογιών εισοδήματος του αιτητή για τα φορολογικά έτη 1975-1984.
Λ. Σαρρής, για τον Aιτητή.
Γ. Λαζάρου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Kαθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΣΑΒΒΙΔΗΣ, Δ.: Με την παρούσα προσφυγή ο αιτητής ζητά την πιο κάτω θεραπεία:
"Δήλωσιν του Δικαστηρίου ότι η άρνησις και/ή παράλειψις των καθ' ων η αίτησις να επανεξετάσουν όλα τα στοιχεία που είχεν και υπέβαλεν ο αιτητής μετά από δήλωσιν που έγινεν εις τας προσφυγάς 2/87 και 150/87 είναι άκυρη και/ή χωρίς έννομον αποτέλεσμα και οτιδήποτε παρελήφθη οφείλει να διενεργηθεί."
Η προσφυγή στρέφεται κατά της απόφασης του καθ' ου η αίτηση αρ. 2 που περιέχεται στις επιστολές του με ημερομηνία 8.11.1988 και 29.12.1988. Ουσιαστικά η προσφυγή αφορά την άρνηση του καθ' ου η αίτηση να προβεί σε αναθεώρηση των φορολογιών φόρου εισοδήματος για τα φορολογικά έτη 1975 - 1984 (έτη εισοδήματος 1974 - 1984) οι οποίες αποτελούσαν το επίδικο θέμα στις προσφυγές με αρ. 2/87 και 150/87 που είχαν αποσυρθεί από τον αιτητή και απορριφθεί από το Δικαστήριο.
Οι αποφάσεις που αποτελούσαν την ουσία των προσφυγών με αρ. 2/87 και 150/87 είχαν ληφθεί λόγω της παράλειψης του αιτητή να υποβάλει τα στοιχεία που είχαν ζητηθεί από τον καθ' ου η αίτηση με τις επιστολές του ημερομηνίας 15.4.1980 και 22.3.1986.
Στις 24.11.1987 ο αιτητής είχε αποσύρει τις προαναφερθείσες προσφυγές με δήλωση ότι αναλάμβανε να υποβάλει σε τρεις μήνες όλα τα στοιχεία που είχαν ζητηθεί από τον καθ' ου η αίτηση και ο καθ' ου η αίτηση είχε συμφωνήσει όπως προβεί σε αναθεώρηση των επίδικων φορολογιών αν όλα τα στοιχεία που είχε ζητήσει υποβάλλονταν σε τρεις μήνες από τις 24.11.1987.
Στις 21.11.1987 ο ελεγκτής του αιτητή είχε υποβάλει στον καθ'ου η αίτηση ορισμένα στοιχεία όπως περιέχονται στην επιστολή του ίδιας ημερομηνίας. Στο τέλος της επιστολής αυτής, ο ελεγκτής του αιτητή πληροφορούσε τον καθ' ου η αίτηση ότι για τα υπόλοιπα θέματα που εγείρονταν με την επιστολή του Έφορου Φόρου Εισοδήματος με ημερομηνία 22.3.1986 θα επικοινωνούσε το συντομότερο. Μέχρι την ημέρα της καταχώρισης της προσφυγής δεν είχαν υποβληθεί τα υπόλοιπα στοιχεία τα οποία είχαν απαιτηθεί και τα οποία ο αιτητής είχε αναλάβει την υποχρέωση να υποβάλει σε τρεις μήνες από τις 24.11.1987.
Κατά τον ισχυρισμό του καθ' ου η αίτηση αρ. 2 με την παράλειψη του αιτητή να συμμορφωθεί με την υποχρέωση υποβολής όλων των αναγκαίων στοιχείων όπως είχε καταχωρισθεί στα πρακτικά του Ανωτάτου Δικαστηρίου και αφού οι προσφυγές είχαν απορριφθεί από το Ανώτατο Δικαστήριο, οι επίδικες φορολογίες είχαν καταστεί τελεσίδικες και τα ποσά των φόρων που είχαν επιβληθεί έπρεπε να πληρωθούν.
Στις 8.11.1988 ο καθ' ου η αίτηση αρ. 2 απέστειλε στον αιτητή την ακόλουθη επιστολή:
"Προσφυγές Αρ. 2/87 και 150/87
Αναφέρομαι στις πιο πάνω προσφυγές σας που έχετε καταχωρήσει στο Ανώτατο Δικαστήριο της Δημοκρατίας όσον αφορά τις φορολογίες του εισοδήματός σας για τα φορολογικά έτη 1975 ως 1984 οι οποίες, από ό,τι με έχει πληροφορήσει το Γραφείο του Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, έχουν απορριφθεί και διαγραφεί από το Μητρώο Προσφυγών του Ανωτάτου Δικαστηρίου.
2. Ως εκ τούτου καλείστε να πληρώσετε σε 15 μέρες στον Διευθυντή του Τμήματος Εσωτερικών Προσόδων τα ποσά φόρου και τόκων τα οποία ήσαν πληρωτέα με βάση τις Ειδοποιήσεις Επιβολής Φορολογίας οι οποίες έχουν εκδοθεί στις 20/10/86 και 15/12/86 και οι οποίες έχουν καταστεί τελεσίδικες λόγω της απόφασης του Ανωτάτου Δικαστηρίου."
Στις 24.11.1988 ο δικηγόρος του αιτητή απέστειλε στον καθ'ου η αίτηση αρ. 2 επιστολή με την οποία τον καλούσε να προβεί σε αναθεώρηση των επίδικων φορολογιών με βάση την υποχρέωση που είχε αναληφθεί. Ο δικηγόρος του αιτητή ισχυριζόταν ότι με την επιστολή του ελεγκτή του αιτητή ημερομηνίας 21.11.1987 είχαν υποβληθεί όλα τα στοιχεία που είχαν ζητηθεί και ως εκ τούτου ο καθ' ου η αίτηση είχε τη νομική υποχρέωση να επανεξετάσει τις επίδικες φορολογίες.
Στις 29.12.1988 ο καθ' ου η αίτηση πληροφόρησε το δικηγόρο του αιτητή ότι ο πελάτης του δεν είχε συμμορφωθεί πλήρως με τις απαιτήσεις του, που περιέχονταν στην επιστολή του ημερομηνίας 22.3.1986, ούτε με την υποχρέωση που ανέλαβε ενώπιον του Δικαστηρίου. Για τους λόγους αυτούς οι επίδικες φορολογίες είχαν καταστεί τελεσίδικες και ο πελάτης του όφειλε να προχωρήσει με την πληρωμή των οφειλόμενων ποσών φόρου και τόκων για αποφυγή λήψεως νομικών μέτρων εναντίον του.
Ο ευπαίδευτος δικηγόρος των καθ' ών η αίτηση, τόσο στην ένστασή του όσο και στη γραπτή του αγόρευση, ήγειρε την πιο κάτω προδικαστική ένσταση:
"Η προσφυγή καταχωρήθηκε εκπρόθεσμα και ως εκ τούτου θα πρέπει να απορριφθεί."
Αναπτύσσοντας τα επιχειρήματά του σε υποστήριξη της πιο πάνω προδικαστικής ένστασης ο ευπαίδευτος δικηγόρος των καθ' ων η αίτηση ισχυρίστηκε τα πιο κάτω:
Η επίδικη απόφαση λήφθηκε και κοινοποιήθηκε στον αιτητή στις 8.11.1988. Η επιστολή του καθ' ου η αίτηση αρ. 2 με ημερομηνία 29.12.1988 δεν είναι τίποτε άλλο παρά βεβαιωτική της απόφασης της 8.11.1988 και κατά συνέπεια μια και η προσφυγή καταχωρίσθηκε στις 14.3.1989 μετά την πάροδο 75 ημερών, είναι εκπρόθεσμη και πρέπει να απορριφθεί.
Το ερώτημα που τίθεται στο στάδιο αυτό και έχει σημασία για την τύχη της παρούσας προσφυγής είναι η ημερομηνία που λήφθηκε η επίδικη απόφαση σε σχέση με την ημερομηνία της καταχώρισης της προσφυγής.
Είναι καθαρό από το περιέχομενο της επιστολής του καθ' ου η αίτηση αρ. 2 με ημερομηνία 8.11.1988 ότι η απόφαση του καθ' ου η αίτηση αρ. 2 λήφθηκε στις 8.11.1988 και κοινοποιήθηκε στον αιτητή με επιστολή της ίδιας ημερομηνίας. Το γεγονός ότι η επιστολή αυτή λήφθηκε από τον καθ' ου η αίτηση σύντομα μετά την 8.11.1988 και εν πάση περιπτώσει πριν τις 24.11.1988 επιβεβαιώνεται από την επιστολή του δικηγόρου του αιτητή με ημερομηνία 24.11.1988. Ανεξάρτητα απ' αυτό δεν υπάρχει ισχυρισμός του αιτητή ότι η επιστολή της 8.11.1988 λήφθηκε καθυστερημένα.
Η επιστολή του καθ' ου η αίτηση αρ. 2 με ημερομηνία 29.12.1988 δεν περιέχει καμιά νέα απόφαση, αλλά το περιεχόμενό της είναι απλώς πληροφοριακού ή βεβαιωτικού χαρακτήρα της απόφασης της 8.11.1988 και κατά συνέπεια δεν ισοδυναμεί με εκτελεστή διοικητική πράξη.
Σαν αποτέλεσμα των συμπερασμάτων στα οποία έχω καταλήξει και του ευρήματός μου πως η επίδικη απόφαση λήφθηκε στις 8.11.1989 και κοινοποιήθηκε στον αιτητή πριν τις 24.11.1988, όπως είναι παραδεκτό από την επιστολή του δικηγόρου του αιτητή με ημερομηνία 24.11.1988, η καταχώριση της προσφυγής στις 14.3.1989 δεν έγινε μέσα στα χρονικά όρια των 75 ημερών που προνοεί το άρθρο 146 του Συντάγματος και κατά συνέπεια είναι εκπρόθεσμη και πρέπει να απορριφθεί.
Μια και κατέληξα στο πιο πάνω συμπέρασμα δεν κρίνω αναγκαίο να εξετάσω την άλλη προδικαστική ένσταση των καθ'ων η αίτηση, ότι η επίδικη απόφαση δε συνιστά εκτελεστή διοικητική πράξη, ούτε να υπεισέλθω στην ουσία της προσφυγής.
Για τους πιο πάνω λόγους η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται. Δεν κάμνω διαταγή για έξοδα.
H προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.